خدايا
تجربه مهربوني تو و فراموش کاري من هميشه برام تازگي داره!
هر بار که ميترسم و تو در آغوشم ميگيري…
هر بار که دلتنگ ميشوم و تو محکم دستامو ميگيري…
هر بار که تو تاريکي شب گم ميشم و تو فانوس به دستم ميدي…
هر بار که آرزو ميکنم و تو شگفت زده ام ميکني…
هر بار که تا ميخوام فرياد بزنم “کجايي؟” تو آهسته در گوشم ميگي: کنار تو!
هر بار که دلم بي تاب مهربونيت ميشه و تو بيتاب تر از من آرومم ميکني…
خداي من …
هر بار که فراموشت ميکنم و تو فراموشم نميکني..
هر بار برام تجربه ي تازه اي هست احساست
بزرگتر از قبل…
مهربان تر از قبل…
محبوب تر از قبل…
چه حس خوبيه وقتي “دوستت دارم” از قلبم ميگذره و تو بي واسطه ميشنوي … به همين سادگي…
خداي من، چه خوبه تو رو داشتن خدايا دوستت دارم
دوستت دارم
دوستت دارم
بيشتر از هميشه “دوستت دارم”