1- هرگاه ساييده مخلوطي از پوست خشك «انار» و «مازو» را در لگن يا طشتي بريزيد و داخل آن حمام ته‌نشين كنيد، بواسير نوع بيرون زدن مقعد برطرف خواهد شد.
2- خوردن «سياه دانه» سوخته شده مفيد است. هرگاه به همراه رب «مورد» خورده شود بي نظير است.
3- «روغن تخم بالنگ»، «شيرين بيان»،«تره»، «فلفل بياباني» ، «طالبي»، ضماد «نعناع»، «ريواس»، «سركه»، «توت فرنگي»، «اسفناج»، «ضماد راتيانج» و «پوست خشك كدو» مفيد مي‌باشند.
4- چنانچه بذر «تره بياباني» را پنج روز، هر روز پنج گرم بخوريد، بواسير را بند مي‌آورد.
5- خاكستر شاخه‌هاي «انگور» اگر به صورت پماد ماليده شود، بواسير را درمان مي‌كند.
6- جوهر تند «فلفل سبز»، تسكين دهنده‌ي بواسيرهاي دردناك و ملتهب است.
7- بخور بوداده «تخم تره» جهت بواسير نافع است.
8- شياف «سورنجان» با پيه جهت افتادن دانه‌هاي بواسير نافع است.
9- «اخلال و بسر» (مرحله سوم و چهارم خرما) براي بواسير تجويز شده است.
10- گذاشتن مرهم خام «سيب زميني»، مخلوط با «روغن زيتون» روي دكمه‌هاي بواسير مفيد است.
11- خوردن و ماليدن روغن مغز هسته ي تلخ «زردآلو» جهت مبتلايان به بواسير نافع است.
12- چون پوست ريشه «گردو» را در «روغن زيتون» بجوشانيد تا له شود، ضماد آن جهت بواسير بسيار مؤثر است.
13- دانشمندان با مصرف 30 تا 40 قطره از عصاره «زنجبيل سگ» - سه مرتبه در روز- خونريزيهاي معدي، بواسير و خون رم را بند آورده‌اند.
14- نشستن در وان آب جوشانده غليظ «ماردارو» جهت بواسير مفيد است.
15- ميوه «سنجد» سرشار از ويتامينهاي «A» و «B» بوده و كمي ويتامين «k» دارد. به اين جهت ضد بواسير است.
16- چنانچه ميوه درخت «داروش» را در آب گرم خيسانده و پوست آن را از شهد آن جدا كرده، صاف كنيد و آن رابا مغز گردو يا مغز دانه بيد انجير سرشته بخوريد، جهت بواسير نافع است.
17- ماليدن ضماد برگ تازه «خمان صغير» با پيه جهت معالجه بواسير تجويز شده است.
18- ضماد «كره» با «سورنجان»ي كه نرم كوبيده باشيد جهت قطع دكمه بواسير به تجربه رسيده است. براي اين كار، كره هرچه كهنه‌تر باشد مفيدتر است.
19- ضماد «پياز» با «زرده تخم‌مرغ»، همچنين با «كوهان شتر» جهت بو سير مفيد بوده، بواسير را باز مي‌كند.
20- براي معالجه بواسير بهتر است روغن كهنه «نارگيل» را با روغن هسته «زرد آلوي تلخ» مخلوط كرده و به كار بريد.
21- ماليدن روغن «وسمه» كه برگ آن را با هموزن آن روغن كنجد در وسمه جوش يا ظرفي دگر با آتش ملايم پخته باشيد جهت بواسير نافع است.
22- شيافي كه با پودر «چوبك» ساخته شود مسكن درد بواسير مي‌باشد.
23- ضماد دانه‌هاي «كرچك» با آب «تره»، چه بخوريد و چه بماليد جهت بواسير مفيد مي‌باشد.
24- ماليدن عصاره «تاجريزي»، بواسير را برطرف مي‌كند.
25- ضماد پخته «پرسياوشان» با روغن جهت بواسير سودمند است.
26- چنانچه آرد «ارزن» يا «گاورس» را در روغن بپزيد، ماليدن اين روغن براي درمان بواسير مفيد است.
27- ضماد برگ «علف هزار چشم» براي درمان بواسير تجويز مي‌شود.
28- ساقه زيرزميني «اسپيره» براي دفع بواسير نتيجه خوب داده است.
29- «انبه»، «قهوه»، «چاي»، «بلوط»، «بومادران»، «دود خاكشير»، «شنبليله»، «شاهتره»، «گل ميخك»، «كيسه كشيك»، «كاسني صحرايي»، «گل فنجان»، «دود اسفند»، «زغال اخته» و «نعناي خشك» مفيد مي‌باشند.

ترشي معده‌

1- شيره كوبيده «كنجد» با «نبات»، جهت جلوگيري از اثرات سوءترشي معده تجويز مي‌شود.

2- نوشيدن «آب معدني شلف» هضم غذا را آسان مي‌كند و ترشي معده را خنثي مي‌نمايد.

3- آب يك «ليمو ترش» را در يك ليوان بگيريد و در ليوان ديگر نصف قاشق چاي خوري «جوش شيرين» را در آب حل كنيد و جرعه جرعه از دو ليوان به‌نوبت بنوشيد.

4- مقدار ده گرم ريشه «ريوند» را در يك ليوان آب جوش به مدّت بيست دقيقه دم كنيد و يك ليوان قبل از غذا بنوشيد.

5- «مريم نخودي»، «بلوط»، «ريحان»، «ليمو»، «سيب زميني»، «عرق نعناع» و «عرق آويشن شلغم» مفيد مي‌باشند.

بي‌اشتهايي‌

1- اگر «پرتقال» قبل از غذا خورده شود، محرك اشتهاست.

2- نوشيدن دو تا سه فنجان از شربت «برگ بو» قبل از هر وعده غذا مفيد است (شرح در تجويز 9 آنژين)

3- 20 گرم ساقه‌هاي خشك و گلدار «پونه كوهي» را در يك ليتر آب جوش بريزيد. مدّت 12 دقيقه كنار بگذاريد تا دم بكشد. بعد آن را صاف كنيد. با «عسل» شيرين سازيد و قبل از هر وعده غذا يك فنجان از آن بنوشيد.

4- 8 تا 10 عدد برگ تازه و يا 10 گرم برگ خشك «سوسنبر» را در يك فنجان آب جوش بيندازيد تا به مدّت 12 دقيقه بماند بعد آن را صاف كنيد و با «عسل» شيرين سازيد و بنوشيد اين «عسل» را در روز 3 ال 4 بار تكرار كنيد.

5- نوشيدن شربت «ريوند» درمان كم خوني و بي اشتهايي است

6- «غازياقي» اشتهاآور است.

7- «هلو» اشتها را زياد مي‌كند.

8- «فلفل» اشتها را زياد مي‌كند.

9- به آن‌هايي كه از بي اشتهايي رنج مي‌برند توصيه كنيد كه «گوجه فرنگي» را قبل از غذا به عنوان اشتهاآور نوش جان نمايند. براي اين كار بهتر است كه گوشت آن را با مقدار مساوي ماست مخلوط كرده و در يخچال بگذاريد و نيم ساعت قبل از غذا نوش جان كنيد.

10- «كرفس» اشتها را زياد مي‌كند.

11- «زردچوبه» اشتهاآور است.

12- خوردن «مشكطرامشير» به مقدار كم اشتهاآور است.

13- «عرق بهار نارنج» براي تقويت اشتها نافع است.

14- چنانچه به نان، «سياه دانه» يا «كنجد» بزنيد، اشتها را زياد مي‌كند.

15- «سقز» محرك اشتها است.

16- بذر «ترب» اشتهاآور است.

17- «چغندر» داراي «ويتامين A»، انواع ويتامين‌هاي «B» و «C» بوده و اشتهاآور است.

18- براي رفع كم اشتهايي مي‌توانيد از «عسل» استفاده كنيد.

19- بذر «كرفس»اشتهاآور است.

20- «باميه» اشتها به غذا را زياد مي‌كند.

21- بذر «سعتر» زياد كننده اشتها است.

22- نمك زده و «كهنه پنير» در صورتي كه فاسد نشده باشد، اشتها را تحريك مي‌نمايد.

23- پوست «ليموترش» مقوي قلب و معده بوده، اشتها را زياد مي‌كند.

24- اگر «انجير» را قبل از غذا بخوريد، اشتها را تحريك مي‌كند. 25- «سيب» اشتهاآور است.

26- «اسفناج» اشتها، مخصوصاً اشتهاي اطفال را زياد مي‌كند.

27- بهترين موقع خوردن «خربزه»، يكي دو ساعت بعد از صرف غذا است. ولي اشتهاآور است و بايستي قبل از غذا خورده شود.

28- «ريواس» اشتهاآور مي‌باشد.

29- «مشك زميني» اشتها را زياد مي‌نمايد.

30- خوردن ميوه خام «به» اشتها را زياد مي‌كند.

31- ميوه «زالزالك» مقوي معده بوده، اشتها را زياد مي‌كند.

32- ترشي «پياز» جهت زياد شدن اشتها سودمند است.

33- ميوه رسيده و ياقوتي رنگ «زيتون» مقوي معده بوده و اشتها را زياد مي‌كند.

34- خوردن مقدار كمي از پوست درخت «بيد» اشتها را باز مي‌كند و دستگاه گوارش را تقويت مي‌نمايد.

35- برگ «شنبليله» كمي ملين بوده، اشتها را زياد مي‌كند.

36- برگ و گل «زبان پس قفا» اشتها را باز مي‌نمايد.

37- «مارچوبه» براي رفع بي اشتهايي مفيد مي‌باشد.

38- ترشي‌اي كه با برگ و ساقه نوع خوشبوي «گلپر» درست مي‌شود براي معالجه كم اشتهايي به كار مي‌رود.

39- جوشانده گياه «خارشتر» اشتهاآور و مقوي است.

40- كليه قسمتهاي گياه «خار مرار» كمي تلخ و اشتهاآور است.

41- دم كرده سر شاخه‌هاي گلدار «علف هزار چشم» اشتهاآور است.

42- ميوه تازه ترش «انبه» اشتهاآور است.

43- جوشانده برگ پخته «زردآلو» اشتهاآور است. 44- «گلابي» ترش اشتهاآور است.

45- «شاه توت»، «سماق»، «ريشه جعفري»، «مرزه»، «نخود»، «دوغ» و «شش شاخ» اشتهاآور هستند.