#سرمايه_درون_2

اگر كسی غذای خوبی را با اهانت به شما بدهد از دست او نمی‌گيری ولی يك لقمه را كه با محبّت به شما می‌دهد اگرچه سير باشی می‌گيری. معلوم می‌شود دستگاه در درون انسان مرتّب است. وجود شما خيلی حواس جمعی دارد. ظاهر انسان همين است. برای انسان يك شك بيشتر نمی‌آورد، آن هم اينكه خدايی هست. اگر اين شك محكم باشد خيلی بزرگ است اما محكم نيست.
می‌گويند يكی از علما در نجف يك باره درس را ترك كرد. گفتند آقا چقدر از شما استفاده می‌كردند، چرا درس نمی‌آيی؟ گفت اخيرا شك كرده‌ام كه انگار خدايی هست، دماغم باريك شده است. شك همين‌قدر كه تقويت شود آدم را به درون می‌برد. اين مربوط به افكار ظاهر انسان و تخيّلات اوست.

#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس هشتم - صفحه 84