بسم رب الشهدا
.
.
«شهادت»؛
نوعی؛ «مدیریت» است،
.
آدم‌های «معمولی»؛
خیلی هم که «موفق» باشند؛
.
«زندگی» خود را؛
«مدیریت» می کنند
.
اما «شهدا»؛
«مرگ» خود را نیز؛
«مدیریت» میکنند
.
«شهادت»؛ یعنی؛
«زندگی‌مان» را؛
.
کجا؛ «خرج کنیم»؛
که؛ «زندگی دیگران»؛ «معنی» پیدا کند.
.
به یاد شهیدان گمنام کشورم…….