مناظره ی دختر یزید(لع)با حضرت رقیه (س)/

ـــــــــــــــــــــ
قلم زن بنام رقیه قـلم
بود نام او هر زمان محترم
که افراشته در دل ما عَلم
بنـازم زده مکتبی در دمشق
که بر عالمی میدهد درس عشق
___________
روایت شده تا که دخت یزیـد
به ویرانسرا آن دمی که رسید
بسان پدر بوده فکرش پلیـد
ز روی غرور و ز روی حسد
به اهل حرم،بی ادب،طعنه زد
__________
که من دختر شاه و تاج سرم
حشم دارم و صاحب زیـورم
به نسوان اهل عرب سرورم
شماها همه خارجی منصبید
فقیر و اسیران ِ تشنه لَبیـد
__________
منم ناز پرورده ی اهل شام
منم آنکه دارد کنـیز و غلام
منم صاحب عزّت و احـترام
پدر جدِّ من نام او معاویه
امیر و رییس همین ناحیـه
_______________
منم دختـر پادشاه دمشق
منم مشعل خیمه گاه دمشق
منم صاحب عِزّ و جاه ِ دمشق
کند نام من شامیان زمزمه
مقامم زبانزد بود بر هـمه
__________
منم در جهان نور چشم امیر
لباس ِ قشنگم به جنس حریر
شده مسکنم خانه ای بینظیر
نظر کن به آنجا بُود کـاخ ِ من
کنارش گلـستان و باغ و چمن
__________
همان دم ز ِ اهل حرم دلبری
زجـا خاسته ناگهان دختری
زده نعره با هیبـت حیدری
زنم تیشته از ریشه نسل تو را
هم اکنون کنم فاش اصل تو را
_________
پدر ِ تو مست ِ می و باده است
همه عمر خود را هدر داده است
از او دم مزن ، او زنازاده است
تو هم دختر آن ستم کاره ای
منم دختر شه،تــو آواره ای
___________
بدان جدِّ من ساقی کوثر است
مرا مونس جان علی اکبر است
عمویم ابوالفضل سر لشکر است
به زینب سلاله رقیّه منـم
سفیر سه ساله رقیّه منـم
_____________
اگر چه شـدم من اسیر قفس
جوابم به تو باشد این جمـله بس
که من بچه شیرم ،چه باک از مگس
حق لـم یزل حافظ مکتب است
که استاد من عمه ام زینب است
___________

اگر چه خرابه سرای من است
سند دو عالـم برای من است
سلاطین عالم گدای من است
پدرم بُود رهبـــری بت شکن
خودم بچه شیر،عمّه ام شیرزن