مولاي من يا صاحب الزمان
اين، ماييم که شما را تنها در دعاهاي ندبه و فرج و در آدينه ها که دلهايمان غرق دلتنگي است، ياد مي کنيم و در عرصه‌هاي ديگر زندگي، در کار و ازدواج و تحصيل و هزاران هزار لحظه ديگر بدست فراموشي سپرده ايم.
پس اي مولايِ عشق! ما را درياب!
برايمان دعا کن تا از غيبت به درآييم و زنگار غفلت را بزداييم.
برايمان دعا کن تا جام معرفتت را سر کشيم و مضطّر در پي‌ات باشيم.
برايمان دعا کن که تنها شما را الگوي زندگي خويش قرار داده و از هر چه ناپاکي است، به دور باشيم.

موضوعات: ادبیات انتظار  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...