خيلي قشنگه

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ..
ﺍﮔﻪ ﺑِﺸﮑﻨﻪ، ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﭼَﺴﺒﯽ نِمیشه ﺩُﺭﺳﺘﺶ ﮐﺮﺩ، مثلِ.. “دل آدما”

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ..
ﺍﮔﻪ ﺑِﺮﯾﺰﻩ،ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰﯼ ﻧِﻤﯿﺸﻪ جَمعش ﮐﺮﺩ،
ﻣﺜﻞِ… “آبرو”

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ..
ﺭﻭ ﺍﮔﻪ ﺑُﺨﻮﺭﯼ،ﺑﺎ ﻫﯿﭻ چیزی ﻧِﻤﯿﺘﻮﻧﯽ ﺑِﺮﯾﺰﯾﺶ ﺑﯿﺮﻭﻥ، مثلِ… “مال بچه یتیم”

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ..
ﺭﻭ ﺍﻭﻧﺠﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻗَﺪﺭﺷﻮ ﻧِﻤﯿﺪﻭﻧﯽ،
مثلِ…."پدر و مادر”

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ..
ﺭﻭ ﻧِﻤﯿﺸﻪ ﺗَﻐﯿﯿﺮ ﺩﺍد، ﻣﺜﻞِ… “گذشته”

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ..
ﺭﻭ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ پوﻟﯽ ﻧِﻤﯿﺸﻪ ﺧَﺮﯾﺪ، ﻣﺜﻞِ…"ﻣُﺤﺒﺖ”

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ…
ﺭﻭ ﻧَﺒﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺩَﺳﺖ ﺩﺍﺩ، ﻣﺜﻞِ…"دوستِ ﻭﺍﻗِﻌﯽ”

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ..
ﺭﻭ ﻧِﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﺗَﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ،
ﻣﺜﻞِ…"ﺁﺩﻣﺎﯼِ ﭼﺎپلوﺱ ﻭ ﺩﺭﻭﻏﮕو”

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ..
ﻫَﺰﯾﻨﻪ ﻧﺪﺍﺭﻩ، اﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﺎﻝ ﻣﯿﺪﻩ،
ﻣﺜﻞِ…"ﺧَﻨﺪﯾﺪن”

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ..
ﺧﯿﻠﯽ ﮔِﺮﻭﻧﻪ، ﻣﺜﻞِ…."تاوان”

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ..
ﺧﯿﻠﯽ تَلخه، ﻣﺜﻞِ…."ﺣَﻘﯿﻘﺖ”

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ..
ﺧﯿﻠﯽ ﺳَﺨﺘﻪ، مثلِ…."ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ”

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ..
ﺧﯿﻠﯽ ﺯِﺷﺘﻪ، ﻣﺜﻞ..ِ.."ﺧﯿﺎﻧﺖ”

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ..
ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎ ﺍَﺭﺯﺷﻪ، ﻣﺜﻞِ…."ﻋِﺸﻖ”

ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ..
ﺗﺎﻭﺍﻥ ﺩﺍﺭﻩ ﻣﺜﻞِ…."ﺍِﺷﺘﺒاه”

یه چیزی..
هَمیشه هَوامون رو داره،

مثلِ…."خداااا

پيامبر صلی الله علیه و آله:

درهای رحمت آسمان در چهار وقت گشوده می‏شود:
1- موقع بارش باران.
2- زمانی که فرزند به چهره پدر و مادرش می‏نگرد.
3- هنگام گشوده شدن در کعبه.
4- هنگام برپایی مراسم عقد و عروسی.

جامع الاخبار (شعیری) ص ۱۰۱

شخصی در یکی از مناطق کویری زندگی می کرد.
چاهی داشت پر از آب زلال؛ زندگیش به راحتی می گذشت، با وجود اینکه در چنین منطقه ای زندگی می کرد.
بقیه ی اهالی صحرا به علت کمبود آب همیشه دچار مشکل بودند، اما او خیالش راحت بود که یک چاه آب خشک نشدنی دارد.
یک روز به صورت اتفاقی سنگ کوچکی از دستش داخل آب افتاد. صدای سقوط سنگریزه برایش دلنشین بود؛ اما می ترسید که برای چاه آب مشکلی پیش بیاید.
چند روزی گذشت و دلش برای آن صدا تنگ شد. از روی کنجکاوی اینبار خودش سنگریزه ای را داخل چاه انداخت. کم کم با صدای چاه انس گرفت و اطمینان داشت با این سنگریزه ها چاه به مشکلی بر نمی خورد.
مدتی گذشت و کار هر روزه مرد، بازی با چاه بود؛ تا اینکه سنگریزه های کوچک روی هم تلمبار شدند و چاه بسته شد.
دیگر نه صدایی از چاه شنیده می شد و نه آبی در کار بود.

مطمئن باشید تکرار اشتباهات کوچک و اصرار بر آنها
به شکست بزرگی ختم خواهد شد

#مفاسد_اجتماعی

امام علي عليه السّلام:

فَسادُ الاَْخْلاقِ بِمُعاشَرَةِ السُّفَهاءِ وَ صَلاحُ الاَْخْلاقِ بِمُنافَسَةِ الْعُقَلاءِ وَ الْخَلْقُ اَشْكالٌ فَكُلٌّ يَعْمَلُ عَلى شاكِلَتِهِ؛

معاشرت با نابخردان، اخلاق را فاسد و رقابت با عقلا اخلاق را اصلاح مى نمايد و مردم متفاوتند، و هر كس بر حسب طينت خود رفتار مى كند.

بحارالأنوار، ج 78، ص 82 ، ح 78.

 داستانک

عقاب داشت از گرسنگی می مرد و نفسهای آخرش را می کشید. کلاغ و کرکس هم مشغول خوردن لاشه ی گندیدۀ آهو بودند. جغد دانا و پیری هم بالای شاخۀ درختی به آنها خیره شده بود. کلاغ و کرکس رو به جغد کردند و گفتند این عقاب احمق را می بینی بخاطر غرور احمقانه اش دارد جان می دهد؟

اگه بیاید و با ما هم سفره شود نجات پیدا می کند حال و روزش را ببین آیا باز هم می گویی عقاب سلطان پرندگان است؟ جغد خطاب به آنان گفت: عقاب نه مثل کرکس لاشخور است و نه مثل کلاغ دزد، آنها عقابند از گرسنگی خواهند مرد اما اصالتشان را هیچ وقت از دست نخواهند داد از چشم عقاب چگونه زیستن مهم است نه چقدر زیستن.

زندگی ما انسانها هم باید مثل عقاب باشد، مهم نیست چقدر زنده ایم مهم این است به بهترین شکل زندگی کنیم.

ای داننده ی رازها، ای شنونده ی آوازها، ای بيننده ی نمازها

ای شناسنده نام‌ها، ای رساننده گام‌ها
ای مطلع بر حقايق، ای مهربان بر خلايق

عذرهای ما بپذير که تو غنی و ما فقير
و بر عيب‌های ما مگير که تو قویّ و ما حقير.

الهی دستم گير که دست‌آويز ندارم
و عذرم بپذير که پای گريز ند

فرق_آرامش_با_آسایش

آسایش یک امر بیرونی و
آرامش یک پدیده ی درونیه

مردم ممکنه خیلی تو آسایش باشند
اما معدود افرادی هستن که درآرامش زندگی میکنن

آسایش یعنی راحتی در زندگی که با امکانات و ثروت خوب و زیاد به دست میاد هرچی دلشون بخواد میخرن هر کجا خواستن میرن و …
آرامش رو کسانی دارن که از درون سالم و سلامتند شاید بی چیز باشن امادلشون خوشه به اونچه دارن راضین چه خوب میشد که ما در عین آسایش، آرامشم همرامون بود!

آرامش+آسایش=خوشبختی

☘ 

 تلاش و کوشش

حکیم ژاپنی در ساحلی روی شنها نشسته و در حال مراقبه بود. مردی به او نزدیک شد و گفت مرا به شاگردی بپذیر!
حکیم نگاه عمیقی به او کرد و سپس با انگشت خود خط راستی روی شنها کشید و گفت: کوتاهش کن!
مرد با کف دست مقداری از خط را پاک کرد. حکیم نپذیرفت و به او گفت برو و سال بعد دوباره همینجا بیا!
مرد رفت و یک سال بعد دوباره آمد، حکیم دوباره خطی کشید و گفت حال کوتاهش کن!
مرد اینبار مقدار بیشتری از خط را با آستین لباسش پوشاند. حکیم بازهم نپذیرفت و گفت برو و یک سال بعد دوباره بیا!
سال بعد باز حکیم خطی کشید و از مرد خواست آن را کوتاه کند.
مرد این بار گفت: نمیدانم و خواهش کرد حکیم خود پاسخ را بگوید.
حکیم خطی بلند کنار خط قبلی کشید و گفت حالا آن خط کوتاه شد!!
این حکایت، فرهنگ ژاپنی ها را نشان میدهد؛ نیازی به دشمنی و خصومت با دیگران نیست! با رشد و پیشرفت هست که رقیبان شکست میخورند؛ به دیگران کاری نداشته باش، تو نهایت سعی و تلاش خودت را بکن