آیت الله مجتهدی:
من یادم هست چند سال قبل طلبه بودم میخواستم لواسانات منبر بروم
وقتی از منزل آمدم بیرون یک خواهری دارم که حالا داماد و عروس دارد
آن موقع ۳-۴ ساله بود این شروع به گریه کردن کرد که دنبال من بیاید چون به من علاقه داشت
مادرم به من گفت سوارش می کنیم ما خیابان ۱۷ شهریور سر ادیب پیاده می شویم برویم منزل مادربزرگمان که این بچه هم گریه نکند.
من ناراحت شدم گفتم این تاکسی ها حالا غر می زنند گفتم نمی‌شود و رفتم .
خب کار بدی کردم. مادر از من تقاضا کرده این دخترم سوار کن این بچه دارد گریه می کند.
خب من باید می گفتم بفرمایید بر فرض تاکسی هم کمی بیشتر پول می دادم.
ولی گاهی اوقات آدم اعصابش ناراحت است از دستش در می رود یک اشتباهی می‌کند . ما این اشتباه را کردیم. همان جا هم گرفتار شدیم.
در همان لواسانات منبر رفتیم. چیزهایی گفتیم . یک دفعه هم راجع به حجاب صحبت کردیم .
یک دختر بی حجاب بود. شکایت کرد و ژاندارم آوردند و ما را شب به تهران آوردند.
یک شب ژاندارم بودیم و یک شب شهربانی و دو سه شب گرفتار زندان و تا یواش یواش دایی ما رفت و امام جمعه را دید و ضمانت کردند ما را آوردند بیرون
گرفتاری درست شد. یک مقدار مادرمان را اذیت کردیم من فهمیدم مال همان است.

- آیت الله مجتهدی:
ساعت ده صبح دکتر به همراه مأمور آشپزخانه وارد اتاق بیمارا می شه .
ده تخت هم داخل اتاق است، دکتر می گه:
« به این چلوکباب بدهید با کره، به تخت کناری غذا ندید، به اون سوپ بدید، به این شیر بدید،
به اون کته ی بی نمک بدید، به این آش بدید، دیگری نان و کباب. »
مریض ها همه یک جور به دکتر نگاه می کنند !!!
حتی به کسی هم می گه غذا ندید…
اون(مریض) می فهمه که امروز عمل جراحی داره و نباید غذا بخوره.
چون می فهمه و می شناسه که دکتر خیرش را می خواد، اعتراضی نمی کنه.
حالا اگر بلند شه و بگه که چرا به آن مریض چلوکباب بدن و به من ندن، دکتر می فهمد که این شخص روانیه !!!
ما هم اگر به خدا بگیم خدایا چرا به فلانی خانه ی دو هزار متری دادی و به من ندادی،
ما هم روانی هستیم.
ما هم قضا و قدر الهی را نشناختیم و نفهمیدیم.
باید بفهمیم همانطور که مریض می فهمه و به دکتر اعتراض نمی کنه،
ما هم به خدا نباید اعتراض کنیم و هر چه به ما می ده راضی باشیم.

چفيه‌ي من بوي شبنم مي‌دهد
عطر شب‌هاي محرم مي‌دهد

چفيه‌ي من، سفره‌ي دل مي‌شود
جمعه، با مهدي، مقابل مي‌شود

چفيه يعني يار مي‌آيد شبي
چفيه يعني لشکر پاک نبي (ص)

چفيه يعني شعرهاي باوضو
درد داري؟ درد خود با ما بگو

چفيه يعني کوفه معنا مي‌شود
چفيه يعني بازکوچه، باز درد
ذکر « يا زهراي » شب‌هاي نبرد

چفيه يعني « ياد ياران » ياد باد !
شب‌نشيني، زير باران ياد باد !

چفيه يعني ما شناسايي شديم
بي‌شهيدان غرق رسوايي شديم

چفيه يعني وسعتي مثل غدير
ناله‌هاي شرقي حاجي بصير

چفيه يعني من کجا ؟ همت کجا ؟
بچه‌هاي صاف و باغيرت کجا ؟

چفيه يعني جمعه آقا مي‌رسد
باز با ام‌ابيها مي‌رسد

چفيه يعني وقت خوش عهدي بود
آخرين فرياد « انا المهدي » بود

چفيه يعني ناله‌هاي بي‌شکيب
شب پر از بوي خوش « امن‌يجيب »

چفيه يعني نينوايي رفته است
يک « شهيد شيميايي » رفته است

چفيه مي‌گويد: دل من پير شد
فصل پرواز « مسافر » دير شد

با علي با گريه « يا هو » مي‌زنيم
پيش زهرا باز زانو مي‌زنيم

آي چفيه ! ما عنايت ديده‌ايم

باز تا معراج، با هم مي‌رويم
فارغ از غم‌هاي عالم مي‌رويم

از دلم تا کربلا يک يا حسين
مثل آواز خوش پير خمين

اي بستي عهد و پيمان با ولي
تا شهادت نيست راهي، يا علي !

شیخ بهاءالدین عاملی در یکی از کتابهای خود مینویسد:

روزی زنی نزد قاضی شکایت کرد که پانصد مثقال طلا از شوهرم طلب دارم و او به من نمیدهد.
قاضی شوهر را احضار کرد و او طلب خود را انکار نمود یا فراموش کرده بود.
قاضی از زن پرسید:آیا بر گفته ی خود شاهدی داری؟

زن گفت:

آری،آن دومرد شاهدند.
قاضی ازگواهان پرسید:گواهی دهید زنی که مقابل شماست پانصدمثقال ازشوهرش که این مرد است طلب دارد و او نپرداخته است.
گواهان گفتند:

سزاست این زن نقاب مقابل صورت خود را عقب بزند تاما
لحظه ای وی را درست بشناسیم که او همان زن است،تاآنگاه گواهی دهیم.
چون زن این سخن راشنید برخود لرزید وشوهرش فریاد برآورد شما چه گفتید�

برای پانصد مثقال طلا همسر من چهره اش را به شما نشان دهد؟!
هرگز!هرگز!

من پانصد مثقال را خواهم داد ورضایت نمی دهم که چهره ی همسرم درحضور دو مرد بیگانه نمایان شود

چون زن آن جوانمردی و غیرت را از شوهر خود مشاهده کرد ازشکایت خود چشم پوشید وآن مبلغ را به شوهرش بخشید.
.
.
چه خوب بود آن مرد با غیرت،

امروز جامعه ی ما را هم میدید که زنان نه برای پانصد مثقال طلا ونه حتی یک مثقال نقره،

چگونه رخ و ساق به همگان نشان میدهند وشوهران و پدران و برادرانشان نیز هم عقیده ی آنهایند

و در کنارشان به رفتار آنان مباهات می کنند.�

داستان کوتاه - مرد ثروتمند بدون فرزندی بود که به پایان زندگیاش رسیده بود،کاغذ و قلمی برداشت تا وصیتنامه خود را بنویسد:

تمام اموالم را برای خواهرم میگذارم نه برای برادر زادهام هرگز به خیاط هیچ برای فقیران

اما اجل به او فرصت نداد تا نوشته اش را کامل کند و آنرا نقطه گذاری کند.پس تکلیف آن همه ثروت چه میشد؟؟؟
برادر زاده او تصمیم گرفت..آن را اینگونه تغییر دهد:
«تمام اموالم را برای خواهرم میگذارم؟ نه! برای برادر زادهام. هرگز به خیاط. هیچ برای فقیران.»
خواهر او که موافق نبود آن را اینگونه نقطهگذاری کرد :
«تمام اموالم را برای خواهرم میگذارم. نه برای برادر زادهام. هرگز به خیاط. هیچ برای فقیران.»
خیاط مخصوصش هم یک کپی از وصیت نامه را پیدا کرد وآن را به روش خودش نقطهگذاری کرد:
«تمام اموالم را برای خواهرم میگذارم؟ نه. برای برادرزادهام؟ هرگز. به خیاط. هیچ برای فقیران.»
پس از شنیدن این ماجرا فقیران شهر جمع شدند تا نظر خود را اعلام کنند:
«تمام اموالم را برای خواهرم میگذارم؟ نه. برای برادر زادهام؟ هرگز. به خیاط؟ هیچ. برای فقیران.»
نکته اخلاقی:
به واقع زندگی نیز این چنین است:
او نسخهای از هستی و زندگی به ما میدهد که درآن هیچ نقطه و ویرگولی نیست و ما باید به روش خودمان آن را نقطه گذاری کنیم.
اززمان تولد تا مرگ تمام نقطه گذاریها دست ماست

1- زیتون

رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله:
نِعْمَ الطَّعَامُ الزَّیْتُ یُطَیِّبُ النَّکْهَةَ وَ یَذْهَبُ بِالْبَلْغَمِ وَ یُصَفِّی اللَّوْنَ وَ یَشُدُّ الْعَصَبَ وَ یَذْهَبُ بِالْوَصَبِ وَ یُطْفِئُ الْغَضَب.
زیتون غذای خوبی است، دهان را خوشبو می‌کند، بلغم را از بین می‌برد، چهره را باز، اعصاب را محکم می‌کند و مرض را می‌برد و خشم را خاموش می‌کند.

۲- سیر

رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله:
کُلُوا الثّومَ و َتَداوَوا بِهِ فَإِنَّ فیهِ شِفاءً مِن سَبعینَ داءً.
سیر بخورید و با آن مداوا کنید، که هفتاد بیماری را شفا می‌دهد.

مکارم الاخلاق ص ۱۸۲

۳- مویز

رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله:
عَلَیْکُمْ بِالزَّبِیبِ فَإِنَّهُ یَکْشِفُ الْمِرَّةَ وَ یَذْهَبُ بِالْبَلْغَمِ وَ یَشُدُّ الْعَصَبَ وَ یَذْهَبُ بِالْإِعْیَاءِ وَ یُحَسِّنُ الْخُلُقَ وَ یُطَیِّبُ النَّفَسَ وَ یَذْهَبُ بِالْغَم.
شما را سفارش می‌کنم به خوردن مویز، زیرا صفرا را برطرف می‌کند، بلغم را از بین می‌برد، اعصاب را قوی، خستگی را دور، اخلاق را خوب می‌کند، به روح آرامش می‌بخشد و غم را می‌برد.

۴- خرما در بارداری

پیامبر صلی‌الله علیه و آله:
أَطْعِمُوا الْمَرْأَةَ فِی شَهْرِهَا الَّتِی تَلِدُ فِیهِ التَّمْرَ فَإِنَّ وَلَدَهَا یَکُونُ حَلِیماً نَقِیّا.
به زن باردار در ماهی که در آن وضع حمل می‌کند، خرما بخورانید که فرزند او بردبار و پرهیزکار خواهد شد.

۵- خربزه در بارداری
پیامبر صلی‌الله علیه و آله:
ما مِن اِمْرَاَةٍ حامِلَةٍ اَکَلَتِ الْبِطِّیخَ اِلاّ یَکونُ مَولودُها حَسَنَ الْوَجْهِ وَ الْخُلُقِ.
هیچ زن بارداری نیست که خربزه بخورد، مگر این که فرزندش زیبا و خوش‌اخلاق می‌گردد.

۶- کدو

پیامبر صلی‌الله علیه و آله:
عَلَیْکُمْ بِالدُّبّاءِ فَاِنَّهُ یُذَکِّی الْعَقْلَ وَ یَزیدُ فِی الدِّماغِ.
کدو بخورید، چرا که عقل را تیز و (کارایی) مغز را زیاد می‌کند.

۷- کرفس

پیامبر صلی‌الله علیه و آله لِلاِمامِ الحُسَیْنِ علیه‏السلام:
یا بُنَىَّ کُلِ الکَرَفْسَ، فَاِنَّها بَقْلَةُ الاَنْبیاءِ مَغفولٌ عَنْها وَ هُوَ طَعامُ الخَضِرِ وَ اِلْیاسَ وَ الْکَرَفْسُ یَفْتَحُ السُّدَدَ وَ یُذَکِّى الْقَلْبَ وَ یَرِثُ الْحِفْظَ وَ یَطْرُدُ الْجُنونَ وَ الْجُذامَ وَ البَرَصَ وَ الْجُبْنَ.
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : فرزندم:
کرفس بخور، چرا که کرفس سبزى پیامبران است، از آن غفلت شده، خوراک خضر و الیاس علیهماالسلام است.
کرفس گرفتگى رگ‏ها را باز مى‏کند، دل را طراوت مى‏بخشد، حافظه را زیاد مى‏کند و دیوانگى، جذام، پیسى و ترس را دور مى‏کند.

الفردوس، ج ۵، ص ۳۷۰، ح ۸۴۶۸

۸- گوشت

پیامبر صلی‌الله علیه و آله:
مَنْ تَرَکَ اللَّحْمَ اَرْبَعینَ صَباحا ساءَ خُلُقُهُ. مَنْ اَکَلَ اللَّحْمَ اَرْبَعینَ صَباحا، قَسا قَلْبُهُ.
هر کس چهل روز گوشت نخورد، بد اخلاق می‌شود. هر کس چهل روز گوشت بخورد، سنگدل می‌شود.

۹- کاسنی

پیامبر خدا صلی‌الله علیه و آله و سلّم: الهِندَباءُ سَیِّدُ البُقولِ.
کاسنى، مهتر همه سبزى‏هاست.

۱۰- نمک

پیامبر صلی‌الله علیه و آله:
یا عَلیُّ اِفْتَتِحْ طَعامَکَ بِالْمِلْحِ، فَاِنَّ فیهِ شِفاءً مِنْ سَبْعینَ داءً مِنهَا: الجُنونُ وَ الْجُذامُ وَ الْبَرَصُ وَ وَجَعُ الْحَلْقِ وَ الاْضراسِ وَ وَجَعُ الْبَطْنِ.
ای علی! غذای خود را با نمک آغاز کن، چرا که در نمک درمان هفتاد درد است؛ دیوانگی، خوره، پیسی، گلودرد، دندان‌درد و دل درد، از جمله این دردهاست.

۱۱- کندر
پیامبر صلی‌الله علیه و آله:
عَلَیْکُمْ بِاللُّبَانِ فَإِنَّهُ یَمْسَحُ الْحَرَّ مِنَ الْقَلْبِ کَمَا یَمْسَحُ الْإِصْبَعُ الْعَرَقَ عَنِ الْجَبِینِ وَ یَشُدُّ الظَّهْرَ وَ یَزِیدُ فِی الْعَقْلِ وَ یُذَکِّی الذِّهْنَ وَ یَجْلُو الْبَصَرَ وَ یُذْهِبُ النِّسْیَانَ.
کندر بخورید؛ زیرا همان‌طور که انگشت، عرق را از پیشانی پاک می‌کند، کندر هم سوزش قلب را می‌برد و کمر را محکم و عقل را زیاد می‌کند و ذهن را ذکاوت و چشم را جلا می‌بخشد و فراموشی را از میان می‌برد.

۱۲- خربزه

پیامبر صلی‌الله علیه و آله:
عَلَیْکُمْ بِالبِطّیخِ، فَاِنَّ فیهِ عَشْرَ خِصالٍ: هُوَ طَعامٌ وَ شَرابٌ وَ اُشْنانٌ وَ رَیحانٌ وَ یَغْسِلُ الْمَثانَةَ وَ یَغْسِلُ الْبَطْنَ وَ یَکْثِرُ ماءَ الظَّهْرِ وَ یَزیدُ فِی الْجماعِ وَ یَقْطَعُ البُرودَةَ وَ یُنَقِّی الْبَشَرَةَ.
خربزه بخورید، چرا که ده خاصیت دارد:
غذاست، آب است، شستشو دهنده و خوش‌بو کننده است، مثانه را می‌شوید، آب کمر را زیاد می‌کند، بر نیروی هم‌بستری می‌افزاید، سردی مزاج را می‌بَرَد و پوست را شاداب می‌کند.

۱۳- انجیر

پیامبر صلی‌الله علیه و آله:
کُلُوا التّینَ الرَّطْبَ وَ الْیابِسَ فَاِنَّهُ یَزیدُ فِی الجِماعِ وَ یَقْطَعُ الْبَواسیرَ وَ یَنْفَعُ مِنَ النِّقْرِسِ, و الاِبرِدَةِ؛
انجیر تازه و خشک بخورید، چرا که قدرت هم‌بستری را زیاد، بواسیر را ریشه کن می‌کند و برای نِقرِس و سردی مزاج مفید است.

۱۴- عدس

رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله:
یا عَلیُّ عَلَیکَ بِالعَدَسِ فَإِنَّهُ مُبارَکٌ مُقَدَّسٌ وَ هُوَ یُرِقُّ القَلبَ و َیُکثِرُ الدَّمعَةَ و َإِنَّهُ بارَکَ عَلَیهِ سَبعونَ نَبیّا.
ای علی تو را سفارش می‌کنم به خوردن عدس، زیرا مبارک و پاک است، قلب را رقیق و اشک را زیاد می‌کند و هفتاد پیامبر پیوسته از آن استفاده می‌کردند.

۱۵- پیاز

قال رسول‌الله - صلی‌الله علیه و آله :
إذا دَخَلْتُمْ بِلاداً فَکُلُوا مِنْ بَصَلِها یَطْرُدُ عَنْکُمْ وَباها.
پیامبر اکرم - صلی‌الله علیه و آله - فرمود:
هر گاه وارد شهری شدید از پیاز آن جا بخورید؛ زیرا با خوردن پیاز آن شهر از امراض عمومی آنجا در امان هستید.

وسائل‌الشیعه، ج ۱۷، ح ۱

۱۶ انار

قال النَّبِیُّ - صلی‌الله علیه و آله :
کُلُوا الرُّمّانَ بِشَحْمِهِ فَإنَّهُ دَبّاغٍ لِلْمعْدَةِ.
پیامبر اکرم - صلی‌الله علیه و آله - فرمود:
انار را با پیه و پرده‌های نازک روی دانه‌ها بخورید، زیرا معده را ضد عفونی می‌کند.

۱۷ خرما

قال رسول‌الله - صلی‌الله علیه و آله :
کُلُوا التَّمْرَ عَلَی الرّیق فَإنَّهُ یَقْتُلُ الدُّودَ.
پیامبر اکرم - صلی‌الله علیه و آله - فرمود: در حال ناشتا خرما بخورید، زیرا کرم و انگل‌های (روده و معده) را می‌کشد.

1۸ سیب

قال النَّبِیُّ - صلی‌الله علیه و آله :
کُلُوا التُّفاحَ عَلَی الرّیقِ فَإنَّهُ نَصُوحُ المِعدَةِ.
پیامبر اکرم - صلی‌الله علیه و آله - فرمود:
سیب را در حال ناشتا بخورید، زیرا معده را پاکیزه می‌گرداند.

۱۹ کاهو

قال رسول‌الله - صلی‌الله علیه و آله -:
کُلِ الْخَسْ، فَاِنَّهُ یُورِثُ النُّعاسَ وَ یَهْضِمُ الطَّعامَ.
پیامبر اکرم - صلی‌الله علیه و آله - فرمود:
کاهو بخورید؛ زیرا کاهو خواب‌آور است و غذا را زودهضم می‌کند.

طب اسلامی ایرانی

هرگز هیچ یک از روزهای زندگیت را سرزنش نکن !
روز خوب به تو شادی میدهد،
روز بد به تو تجربه،
و بدترین روز به تو درس میدهد …!
فصلها برای درختان هر سال تکرار میشود،
اما فصلهای زندگی انسان تکرار شدنی نیست …
تولد … کودکی … جوانی… پیری و دیگر هیچ …
تنها زمانی صبور خواهی شد که صبر را یک قدرت بدانی نه یک ضعف!
آنچه ویرانمان میکند، روزگار نیست،
حوصله ی کوچک و آرزوهای بزرگ است …!�

از من تا خدا راهی نیست
فاصله ایست به درازای من تا من
و در این هیاهوِی غریب
من ، این من را نمیابم!