الإمام الكاظم عليه السلام :
كانَ لُقمانُ عليه السلام يَقولُ لاِبنِهِ : يا بُنَيَّ ، إنَّ الدُّنيا بَحرٌ ، وقَد غَرِقَ فيها جِيلٌ كَثيرٌ ، فَلتَكُن سَفينَتُكَ فيها تَقوَى اللّه ِ تَعالى ، وَليَكُن جِسرُكَ إيمانا بِاللّه ِ ، وَليَكُن شِراعُهَا التَّوَكُّلَ ، لَعَلَّكَ ـ يا بُنَيَّ ـ تَنجو وما أظُنُّكَ ناجِيا! يا بُنَيَّ ، كَيفَ لا يَخافُ النّاسُ ما يوعَدونَ ، وهُم يَنتَقِصونَ في كُلِّ يَومٍ ، وكَيفَ لا يُعِدُّ لِما يوعَدُ مَن كان لَهُ أجَلٌ يَنفَدُ . يا بُنَيَّ ، خُذ مِنَ الدُّنيا بُلغَةً ، ولا تَدخُل فيها دُخولاً يَضُرُّ فيها بِآخِرَتِكَ ، ولا تَرفُضها فَتَكونَ عِيالاً عَلَى النّاسِ ، وصُم صِياما يَقطَعُ شَهوَتَكَ ، ولا تَصُم صِياماً يَمنَعُكَ مِنَ الصَّلاةِ ؛ فَإِنَّ الصَّلاةَ أعظَمُ عِندَ اللّه ِ مِنَ الصَّومِ .
قصص الأنبياء : ص 190 ح 238 ، بحار الأنوار : ج 13 ص 416 ح 10 .

امام كاظم عليه السلام :
لقمان پيوسته به پسرش مى گفت : «پسرم ! دنيا درياست و در آن ، گروه هاى بسيارى غرق شده اند . پس بايد كشتىِ تو در آن ، پروا كردن از خداى تعالى ، و پُل تو ايمان به خدا ، و بادبان كشتى ات توكّل باشد ، تا ـ پسرم! ـ شايد نجات پيدا كنى ؛ هر چند من گمان ندارم كه نجات يابنده باشى . پسرم ! چگونه مردم از آنچه وعده داده شده اند ، نمى ترسند ، در حالى كه هر روز ، از [عمر] آنان كاسته مى شود ؟! و چگونه كسى كه اجلِ پايان پذيرى دارد ، براى آنچه وعده داده شده ، مهيّا نمى گردد ؟! پسرم ! از دنيا به اندازه نياز ، بر گير و چنان در آن وارد نشو كه به آخرتت زيان رسانَد ، و آن را چنان رها نكن كه سربارِ مردم شوى ، و چنان روزه بگير كه شهوتت را قطع كند و روزه اى نگير كه از نماز ، بازت دارد ؛ چرا كه نماز ، نزد خدا ، از روزه بزرگ تر است» .

آيا ميدانيد ذخر الحسين کيست؟

در جنگ صفين بود که اميرالمومنين ع نوجواني سيزده ساله را نقاب بر صورتش زد و زره پوشانيد و روانه ميدان کرد . معاويه، ابوشعتاء که دلاور عرب بود و در شام او را حريف هزار اسب سوار ميدانستند به ميدان فرستاد ولي او گفت: در شان من نيست که با اين دلاوري هايم با او بجنگم پسرم براي او کافيست.
ابوشعتاء 9 پسر خودش را به ميدان فرستاد و آن نوجوان همه را به درک واصل کرد. ابوشعتاء براي انتقام خون پسرانش خودش به ميدان آمد اما فقط با يک ضربه به هلاکت رسيد. اميرالمونين ع به نوجوان فرمودند بس است پسرم برگرد…
تمام لشگر گفتند يا علي بگذار جنگ را تمام کند اما اميرالمومنين ع فرمودند نه او پسرم عباس قمر بني هاشم است.

انه ذخر الحسين: او ذخيره براي حسين است.

السلام عليک يا ابالفضل العباس….

١١نفري كه به بهشت نميروندحتمابخون

1.كساني هستندكه درحالي ازقبربلندميشوندكه فاقددست وپاهستنداين افرادكساني هستندكه همسايگان خودرا اذيت ميكنند.

2.كساني هستندكه درنمازغفلت وسستي ميكردندودرحالي ازقبرخارج ميشوندكه صورتي همانندخوك دارند.

3.كساني كه زكات اموال خويش رانميپردازنددرحالي ازقبرخارج ميشوندكه شكم آنهامانندكوهان شتر وپرازمار وكژدم مي باشد.

4.كساني هستند كه مال رابرعهدوپيمان الهي ترجيع دادند درحالي ازقبرخارج ميشوندكه ازدهانشان خون جاري است.
(پناه برخدا)

5.كساني هستندكه درخفاوپنهاني گناه مي كردندواز خداوند كه در هرحال ناظربيناوشنوااست نمي ترسيدند.
ودرحالي از قبر خارج ميشوند كه جسم وتن آنهابادكرده وپوسيده است سبحان الله

6.كساني هستندكه شهادت دروغ مي دادنددرحالي ازقبرخارج خواهند شدكه گردنشان قطع شده است

7.كساني هستندكه كتمان شهادت مي كنندوعمدا" گواهي نمي دهنددرحالي ازقبرخارج ميشوند كه ازدهانشان خون وچرك جاري است

8.گروه زناكاراني هستندكه بدون توبه وفات كردنددرحالي ازقبرخارج خواهند شد كه كورهستند.

9.كساني هستندكه مال يتيمان رابه ناحق خورده انددرحالي ازقبرخارج ميشوندكه چهره هايشان سياه وچشمهاوشكمشان پراز آتش است.

10.كساني هستندكه نافرمانی پدرومادررا ميكنند درحالي ازقبرخارج خواهندشوندكه جسمشان گرفتاربيمارى برص وجذام شده است.

11.كساني هستندكه شراب مينوشنددرحالي ازقبرخارج ميشوندكه نابيناهستندودندانهاي آنهامثل شاخ فيل ولبهاي آنهابرسينه هايشان آويزان وزبان آنهابرقسمت رانهاآويزان است وازشكم آنهاكثافت بيرون مي آيدالله اكبر سبحان الله

12.حضرت رسول اكرم مي فرمايد:گروه دوازدهم هم درحالي خارج ميشوند كه چهره آنهامانندشب چهارده نوراني وازپل صراط مانندبرق مى گذرنداينهاهمان گروهي هستند كه به نمازاهتمام مي ورزيدندوعمل نيك انجام ميدادند

آیـت الله بـهـجـت( ره):
از ما، عمل چندانی نخواسته اند!
مهم تر از عمل کردن، "عمل نکردن" است!

تقوا یعنی "عمل گناه را مرتکب نشدن!
همه میپرسند چه کار کنیم؟
من میگویم: بگویید چه کار نکنیم؟
پاسخ اینست:

«««گــنـــــاه نــــکــنــیــد.»»»

شاه کلید اصلی رابطه با خدا " گــنــاه نــکــردن " است√

حـــــســـــین جـــــاڹ
ﻫــــﻤـــﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ:
" ﺑــﯿـــﺨــــﯾـــﺎﻟــــﺖ " ﺷــــﻮﻡ …
ولی…. ﺍﯾﻦ ﻫـﺎ ﭼــﻪ ﻣـــــــﯽ ﺩﺍﻧـــﻨـــﺪ ﺑـــــــﺎﺧــــــﯿـــــــﺍل ﺗــﻮ
" ﺑــﯿــــــﺨـــــﯿــــﺎﻝ " ﺧـــــﯿـــﻠـــﯽ چیزﻫــﺎ ﺷــــﺪﻩ ام

اربابم…
آن جوان ها که شب جمعه حرم را دیدند
صبح فردا همگی پیرغلام تو شدند…
لبیک یا حسین

بسم رب الحسين

یک باره دلم گفت که بنویس کلامی

در وصف بلند مرتبه و شاه مقامی

دستی به روی سینه نهادم و نوشتم

"از من به حسین بن علی عرض سلامی"

السلام علیک یا اباعبدالله

کربلا اين همه زائر به کجا جا بشوند؟!
ياحسين کل قوانين جهان را تو بهم ريخته اي..

علمدار با وفا و ابهت الهی
مرحوم حاج ملا آقا جان می فرمود:
در سفر کربلائی که چند سال قبل مشرف بودم و شبها در ایوان حضرت سیدالشهداء ( علیه السلام) می خوابیدم و معمولا" اول شب به زیارت حضرت اباالفضل ( علیه السلام) می رفتم، در یکی از شبها وقتی وارد صحن حضرت ابا الفضل ( علیه السلام) شدم، دیدم دو نفر جوان مثل اینکه با هم نزاعی دارند و در مقابل حرم به طوری که ضریح دیده می شد ایستاده اند، یکی از آنها خواست کلامی بگوید که به زمین خورد و بیهوش شد. دومی هم فرار کرد.

مردم دور او که به زمین خورده بود جمع شدند و او را شناسائی کردند و گفتند: از فلان قبیله است، رئیس آن قبیله را خبر کردند آمد پیرمردی بود.
به او گفتم: او اشاره به قبر حضرت اباالفضل ( علیه السلام) نمود و می خواست چیزی بگوید که دیگر نتوانست و به زمین افتاد.
رئیس قبیله گفت: او مورد غضب حضرت اباالفضل ( علیه السلام) واقع شده؛ زیرا بدنش کبود شده و استخوانهایش خرد گردیده است. او را ببرید به صحن حضرت سیدالشهداء ( علیه السلام) که اگر راه نجاتی داشته باشد از آنجا خواهد بود.
دوستانش او را به دوش کشیدند و به صحن حضرت سیدالشهداء ( علیه السلام) بردند.
دو شبانه روز در کنار یکی از غرفه ها به حال اغما افتاده بود، شب سوم که من هم نزدیک او می خوابیدم و منتظر بودم که امشب یا باید او از دنیا برود و یا از این وضع نجات پیدا کند؛ زیرا شخصی که مورد غضب واقع شده،بیشتر از سه شبانه روز زنده نمی ماند.
ناگاه دیدم به خود تکانی داد و برخاست و نشست. افرادی که محافظ او بودند، از او پرسیدند: چه می خواهی؟
گفت: ریسمانی بیاورید و به پاهای من ببندید و مرا به طرف حرم حضرت اباالفضل ( علیه السلام) بکشید.
این کار را کردند در بین راه نزدیک صحن حضرت اباالفضل ( علیه السلام) درخواست کرد که فلان مبلغ را به فلانی بدهید. و همان مقدار هم تصدق از طرف من به فقراء اتفاق کنید.

دوستانش این عمل را تعهد کردند که انجام دهند سپس از در صحن دستور داد ریسمان را به گردنش ببندند و با حال تذلل عجیبی او را وارد حرم کردند.
وقتی مقابل ضریح حضرت اباالفضل ( علیه السلام) رسید، کلماتی به زبان عربی گفت که خلاصه اش این است:
آقا از تو توقع نبود که این گونه آبروی مرا ببری و مرا بین مردم مفتضح نمائی.
مضمون این شعر را می گفت:

من بد کنم و تو بد مکافات کنی پس فرق میان من و تو چیست بگو

در این موقع رئیس قبیله رسید و او را بوسید و ابراز خوشحالی کرد. مردم از اطرافش پراکنده نمی شدند و نسبت به او که دوباره مورد لطف حضرت اباالفضل ( علیه السلام) واقع شده بود،ابراز علاقه می نمودند.

من صبر کردم تا کاملا" دورش خلوت شود،به او گفتم: من از اول جریان تا پایان آن با تو بوده ام بعضی از قسمتهای سرگذشت تو را نفهمیده ام، مایلم برایم تعریف کنی.
گفت: آن جوان که با من وارد صحن شد مدتی بود از من مبلغی پول طلب داشت، آن شب زیاد اصرار می کرد که باید طلب مرا همین الآن بپردازی، من ناراحت شدم به او گفتم: از من طلبی نداری.
گفت: به جان اباالفضل ( علیه السلام) قسم بخور، من بی حیائی کردم خواستم قسم بخورم که دیگر نفهمیدم چه شد تا امشب که درد و ناراحتی و فشار فوق العاده ای داشتم.
درهمان عالم بیهوشی می دیدم که برای تشریفات عبور شخصی به حرم حضرت سیدالشهداء ( علیه السلام) مراسمی قایل می شوند ، سئوال کردم چه خبر است ؟ یکی از آنها گفت حضرت ابالفضل ( علیه السلام) به زیارت برادرش حضرت سیدالشهداء ( علیه السلام) می آید.
من برای عذرخواهی خود را آماده می کردم که دیدم حضرت اباالفضل ( علیه السلام) بالای سر من ایستاده و با نُک پا به من می زند و می فرمایند :
برخیز، به در خانه ای آمده ای که اگر جن و انس به آن متوسل شوند، محروم بر نمی گردند.
از همان جا حالم خوب شد و امیدوارم دیگر این گونه جسارت به مقام مقدس حضرت اباالفضل ( علیه السلام) نکنم.

السلام علیک یاعبدالله الحسین

روی ِ قــــبـــرم بنویســــید به یکــ خط درشت
دوری از شــارع بین الحرمین اوراکشت…
شاه مثل تو ندیدیم، شما کم یابی!!!
آه، الحق والانصاف، حسین، اربابی …

به موارد زیر دقت کنید تا اهمیت خوابیدن برای شما روشن گردد:

ساعت 9 تا 11 شب:
زمانی است برای از بین بردن مواد سمی و غیر ضروری که این عملیات توسط آنتی اکسیدان ها انجام می شود.در این ساعت بهتر است بدن در حال آرامش باشد.

ساعت 11 تا 1 شب:
عملیات از بین بردن مواد سمی در کبد ادامه دارد و شما باید در خواب عمیق باشید.

ساعت 1 تا 3 نیمه شب:
عملیات سم زدایی در کیسه صفرا، در طی یک خواب عمیق به طور مناسب انجام می شود.

ساعت 3 تا 5 صبح:
عملیات از بین بردن مواد سمی در ریه اتفاق می افتد.
بعضی مواقع دیده شده که افراد در این
زمان، سرفه شدید یا عطسه می کنند.

ساعت 5 تا 7 صبح:
این عملیات در روده بزرگ صورت می گیرد، لذا می توانید آن را دفع کنید.

ساعت 7 تا 9 صبح:
جذب مواد مغذی صورت می گیرد، پس بهتر است صبحانه بخورید.افرادی که بیمار می باشند، بهتر است صبحانه را در ساعت 6 و 30 دقیقه میل کنند.
دیر خوابیدن و دیر بلند شدن از خواب، باعث می شود مواد سمی از بدن دفع نشوند.

‬: آيت الله بهجت رحمه الله عليه:
هر کس عادت به تاخير نمازها کرده است: خود را براي تاخير در همه ى امور زندگي آماده کند؛
تاخير در ازدواج ، تاخير در اشتغال ، تاخير در تولد اولاد ، تاخير در سلامتي و عافيت!
هر قدر که امور نمازت منظم باشد
امور زندگيت هم تنظيم خواهد شد!
مگر نميداني که رستگاري و سعادت با نماز قرين گشته است؟!
"حي ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺼــــــــﻼﺓ حي ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔـــﻼﺡ"
پس چگونه از خداوند طلب توفيق داري
در حاليکه حق او را بدرستي ادا نميکني؟!
اگر سعادت دنيا و آخرت ميخواهيم تلاش کنيم نمازمان را درست بخوانيم.

امام موسى كاظم عليه السلام : اداى امانت و راستگويى روزى را زياد مى كند و خيانت و دروغگويى باعث فقر و نفاق مى شود.
اَداءُ الاَمانَةِ وَ الصِّدقُ يَجلِبانِ الرِّزقَ، و َالخيانَةُ وَ الكَذِبُ يَجلِبانِ الفَقرَ وَ النِّفاقَ؛
(بحارالأنوار، ج 78، ص 327)