✿نـــگـــــــین عــــــــــرش✿

هلو از نظر طب قدیم ایران سرد است و
دارای خواص زیر می باشد :
- به دلیل داشتن آب فراوان، برای رفع
تشنگی و کم آبی بدن می توان از آن استفاده کرد.
- هلو و برگه خیس شده آن ، اثر ملین بسیار خوبی برای رفع یبوست دارد.
- برای رفع
بوی بد دهان هلو بخورید .
- هلو در افرادی كه گرم مزاج هستند باعث تقویت نیروی جنسی می شود .
- روغن مغز هسته هلو برای درد گوش و گرفتگی مجرای گوش مفید است .
- اگر روغن مغز هسته هلو را به محل درد بواسیر بمالید اثر خوبی دارد.
- بهتر است هلو را با پوست بخورید ، چون پوست آن دارای
ویتامین A است.
- جوشانده گل هلو کرم معده و کرم کدو را دفع می کند.
- هلو با هر معده ای سازگار است و نفخ ایجاد نمی کند.
- زود هضم است و به سرعت از معده و روده ها عبور می کند.
- هلوی خام
اشتها آور است.
- هلو صفراآور است که برای این کار باید 185 گرم آب هلو را پس از صاف کردن با مقداری ترنجبین مخلوط کنید و بخورید.
- هلو با اینکه شیرین است ، برای افراد مبتلا به
دیابت ضرری ندارد .
- ادرارآور و قلیایی کننده خون است، بنابراین برای افراد مبتلا به
بیماری های کلیوی و روماتیسم مفید است.
- اگر خانم های باردار می خواهند بچه زیبایی داشته باشند ، هلو بخورند .
- دم كرده برگ یا گل هلو برای رفع سیاه سرفه استفاده می شود.
- هلو را له كنید و بصورت ضماد برای رفع دل پیچه بچه ها و دفع كرم روده روی شكم آنها قرار دهید .
- برگ هلو و جعفری را با روغن
زیتون مخلوط كرده و روی سوختگی و محل ضرب دیدگی بگذارید .
- بهترین
ماسك زیبایی را می توانید از هلو تهیه كنید . برای جوان كردن پوست خود ، هلو را پوست كنده و آن را له كنید و روی پوست قرار دهید و بگذارید مدت 20 دقیقه بماند . پس از آن صورتتان را با آب بشویید.
- جوشانده پوست درخت هلو اثر تب بر و ضد كرم دارد.
- خوردن هلو سموم را از بدن خارج می كند .
- هلو میوه خوبی برای
اشخاص مسن است .
مضرات :
- هلو برای اشخاص سرد مزاج مضر است. به همین دلیل این افراد باید هلو را با
عسل یا زنجبیل بخورند.
- هضم هلو برای بعضی از اشخاص دشوار است و نفخ ایجاد می كند . برای اینكه ایجاد نفخ نكند ، باید آن را حداقل نیم ساعت قبل از غذا خورد .

موضوعات: خواص میوه ها و اسرار خوراکی ها لینک ثابت

ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺯﻥ ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺑِﻪ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﺗﺎ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺧﻮﺷﺒﻮﺗﺮ ﻭ ﺭﻧﮓ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺻﺎﻑ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﺴﻨﺪ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻭﺳﻠّﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻭﻝ ﭼﻴﺰﻳﻜﻪ ﺯﻥ ﺯﺍﺋﻴﺪﻩ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺭﻃﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺣﻘﺘﻌﺎﻟﻰ ﺑﺤﻀﺮﺕ ﻣﺮﻳﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺯﺍﺋﻴﺪﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻴﺴﻰ ﺭﻃﺐ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﻭﻗﺖ ﺭﻃﺐ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﻛﻨﺪ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺩﺍﻧﻪ ﺧﺮﻣﺎ ﺍﺯ ﺧﺮﻣﺎﻫﺎﻯ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻧﻪ ﺩﺍﻧﻪ ﺍﺯ ﺧﺮﻣﺎﻫﺌﻴﻜﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﺑﺪﺭﺳﺘﻴﻜﻪ ﺣﻖ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﺰﺕ ﻭ ﺟﻼ ﺧﻮﺩﻡ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﺮﺯﻧﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﺯﺍﺋﻴﺪﻩ ﻛﻪ ﺭﻃﺐ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺑﺎﺭ ﮔﺮﺩﺍﻧﻢ .
ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﻌﺘﺒﺮﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺯﻧﺎﻧﺮﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﻻﺩﺕ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﺮﻣﺎﻯ ﺑﺮﻧﻰ ﺑﺨﻮﺍﺭﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺯﻳﺮﻙ ﻭ ﺑﺮﺩﺑﺎﺭ ﺷﻮﺩ.
ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻭﺳﻠّﻢ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺰﻧﺎﻥ ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺑﺨﻮﺭﺍﻧﻴﺪ ﻛﻨﺪﺭ ﺑﺪﺭﺳﺘﻴﻜﻪ ﻃﻔﻞ ﺩﺭ ﺷﻜﻢ ﻣﺎﺩﺭ ﻛﻨﺪﺭ ﻏﺬﺍﻯ ﺍﻭ ﺷﻮﺩ ﺩﻟﺶ ﻣﺤﻜﻢ ﻭ ﻋﻘﻠﺶ ﺯﻳﺎﺩ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﭘﺴﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﺠﺎﻉ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺳﺮﻳﻨﺶ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺑﺴﺒﺐ ﺍﻳﻦ ﻧﺰﺩ ﺷﻮﻫﺮ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ.
ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﻟﺤﺴﻴﻦ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﭼﻮﻥ ﻭﻗﺖ ﻭﻻﺩﺕ ﺯﻥ ﻣﻴﺸﺪ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﺯﻧﺎﻧﺮﺍ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺍﻭﻝ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻧﻈﺮ ﺯﻥ ﺑﺮ ﻋﻮﺭﺕ ﻃﻔﻞ ﻧﻴﻔﺘﺪ.
ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺂﻧﺤﻀﺮﺕ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻣﻴﺪﺍﺩﻧﺪ ﻧﻤﻴﭙﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﭘﺴﺮ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻠﻜﻪ ﺍﻭﻝ ﻣﻴﭙﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﻠﻘﺘﺶ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ ؟ ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﻣﻴﮕﻔﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻋﻴﺒﻰ ﺩﺭ ﺧﻠﻘﺘﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ
ﺍَﻟْﺤَﻤْﺪُﺍﻟِﻠّﻪِ ﺍﻝَّﺬﻯ ﻟَﻢْ ﻳَﺨْﻠُﻖْ ﻣِﻨّﻰ ﺷَﻴْﺌﺎ ﻣﺸﻮﻫﺎ ﻳﻌﻨﻰ ﺳﭙﺎﺱ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﻴﺎﻓﺮﻳﺪ ﻓﺮﺯﻧﺪﻳﺮﺍ ﻛﻪ ﻗﺒﻴﺢ ﻭ ﻣﻌﻴﻮﺏ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﻮﺩ ﺑﻘﺪﺭ ﻋﺪﺳﻰ ﺍﺯ ﺟﺎﻭﺷﻴﺮ ﺑﮕﻴﺮ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺣﻞ ﻛﻦ ﻭ ﺩﻭ ﻗﻄﺮﻩ ﺩﺭ ﺑﻴﻨﻰ ﺭﺍﺳﺖ ﻃﻔﻞ ﻭ ﻳﻜﻘﻄﺮﻩ ﺩﺭ ﺑﻴﻨﻰ ﭼﭙﺶ ﺑﺮﻳﺰ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺍﺫﺍﻥ ﺑﮕﻮ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﭼﭙﺶ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺑﮕﻮ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﻧﺎﻓﺶ ﺭﺍ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻨﻰ ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺮﺱ ﺑﺎﻭ ﻧﺮﺳﺪ ﻭﺍﻡ ﺍﻟﺼﺒﻴﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍﺿﺮﺭ ﻧﺮﺳﺎﻧﺪ.
ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﺩﻳﮕﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﻗﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ ﻛﻪ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺿﺮﺭ ﺟﻨﻴﺎﻥ ﺑﺎﻭ ﻧﺮﺳﺪ ﻭﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻧﺸﻮﺩ.
ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﻛﺎﻡ ﻃﻔﻞ ﺭﺍﺑﺂﺏ ﻓﺮﺍﺕ ﺑﺮﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﺶ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ.
ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻣﺶ ﺭﺍ ﺑﺂﺏ ﻓﺮﺍﺕ ﻭ ﺗﺮﺑﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺮﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺁﺏ ﻓﺮﺍﺕ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﺂﺏ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺮﺩﺍﺭﻳﺪ.
ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻡ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺨﺮﻣﺎ ﺑﺮﺩﺍﺭﻳﺪ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻭﺳﻠّﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺮﺩ ﺑﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻭﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ﻭﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻭﺳﻠّﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﻫﺮﻛﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﻯ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺫﺍﻥ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﺭﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﻭﺍﻗﺎﻣﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﭼﭗ ﺍﻭ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﮕﺎﻫﺪﺍﺭﻧﺪﻩ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺷﺮ ﺷﻴﻄﺎﻥ .
ﺍﺯ ﺣﺪﻳﺚ ﻭﻻﺩﺕ ﺣﺴﻨﻴﻦ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﻜﺮﻭﻩ ﺍﺳﺖ ﻃﻔﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍﻯ ﻭﻻﺩﺕ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻪ ﺯﺭﺩ ﭘﻴﭽﻴﺪﻥ ﻭ ﺳﻨﺘﺴﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻪ ﺳﻔﻴﺪ ﭘﻴﭽﻨﺪ.
ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻡ ﻃﻔﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺘﺮﺑﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺮﺩﺍﺭﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﺩﻫﺎ ﻭﺑﻼﻫﺎ.
ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﺭﺍ ﺗﻬﻨﻴﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﺴﺮﻯ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﻭ ﻋﻄﺎ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ
ﺭَﺯَﻗَﻚَ ﺍﻟﻠّﻪُ ﺷُﻜْﺮَ ﺍﻟْﻮﺍﻫِﺐِ ﻭَﺑﺎﺭَﻙَ ﻟَﻚَ ﻓﻰ ﺍَﻟْﻤَﻮﻫُﻮﺏِ ﻭَﺑَﻠَﻎَ ﺑِﻪِ ﺍَﺷُﺪَّﻩُ ﻭَﺭَﺯَﻗَﻚَ ﺑِﺮَّﻩُ ﻳﻌﻨﻰ ﺧﺪﺍ ﺭﻭﺯﻯ ﻛﻨﺪ ﺗﺮﺍ ﺷﻜﺮ ﺁﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻯ ﻛﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺭﺍ ﺑﺘﻮ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﻛﺖ ﺩﻫﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺘﻮ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭﺍﻭﺭﺍ ﺑﻨﻬﺎﻳﺖ ﻗﻮﺕ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﺭﻭﺯﻯ ﻛﻨﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﻴﻜﻰ ﺍﻭ ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺘﻮ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﺎﻳﻦ ﻋﺒﺎﺭﺍﺕ .
ﺑﺴﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺑﻦ ﺍﺩﺭﻳﺲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺳﺮﺍﻳﺮ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮﺯﻥ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺷﻮﺩ ﺩﺭﺩ ﺯﺍﺋﻴﺪﻥ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺩﺭ ﭘﻮﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺭﺍ ﻭ ﺑﺮﻳﺴﻤﺎﻥ ﺑﺒﻨﺪﺩ ﺑﺮﺭﺍﻥ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻭﺿﻊ ﺣﻤﻞ ﺑﺸﻮﺩ ﺑﺎﺯ ﻛﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ
ﺑِﺴْﻢِ ﺍﻟﻠّﻪِ ﺍﻟﺮَّﺣْﻤﻦِ ﺍﻟﺮَّﺣﻴﻢ ﻛَﺎﺀَﻥَّﻬُﻢْ ﻳَﻮْﻡَ ﻳَﺮَﻭْﻥَ ﻣﺎ ﻳُﻮَﻋﺪُﻭﻥَ ﻟَﻢْ ﻳَﻠْﺒَﺜُﻮﺍ ﺍِﻻّ ﺳﺎﻋَﺔ ﻣِﻦْ ﻧَﻬﺎﺭٍ ﻛَﺎﺀَﻥَّﻬُﻢَّ ﻳَﻮْﻡَ ﻳَﺮَﻭَﻧَﻬﺎ ﻟَﻢْ ﻳَﻠَﺒُﺜَﻮُﺍ ﺍِﻻّ ﻋَﺸَﻴّﺔ ﺍَﻭْﺿُﺤﺎﻫﺎ ﺍِﺫْﻗﺎﻟَﺖْ ﺍِﻣْﺮَﺍﺀَﺓ ﻋِﻤْﺮﺍﺍﻥِ ﺭَﺏِّ ﺍِﻧّﻰ ﻧَﺬَﺭْﺕُ ﻟَﻚ ﻣﺎﻓﻰ ﺑَﻄْﻨﻰ ﻣُﺤَﺮَّﺭﺍ.
ﻣﺆ ﻟﻒ ﻛﺘﺎﺏ ﻃﺐ ﺍﻻﺋﻤﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺯﻥ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﺯﺍﺋﻴﺪﻥ ﻣﺸﺮﻑ ﺑﺮﻣﺮﺩﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺮﻭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺑﺨﻮﺍﻥ
ﻓَﺎﺀَﺟﺎﺋَﻬﺎ ﺍﻟْﻤَﺨﺎﺽُ ﺍِﻟﻰ ﺟِﺬْﻉِ ﺍﻟﻦَّﺨْﻠَﺔِ ﻗﺎﻟَﺖْ ﻳﺎﻟَﻴْﺘَﻨﻰ ﻣِﺖُّ ﻗَﺒْﻞَ ﻫﺬﺍ ﻭَﻛُﻨْﺖُ ﻧَﺴْﻴﺎ ﻣَﻨْﺴﻴّﺎ ﻓَﻨﺎﺩﻳﻬﺎ ﻣِﻦْ ﺗَﺤﺘِﻬﺎ ﺍَﻻّ ﺗَﺤْﺰَﻧﻰ ﻗَﺪْ ﺟَﻌَﻞَ ﺭَﺏُّﻚِ ﺗَﺤَﺘَﻚ ﺳَﺮﻳّﺎ ﻭَﻫُﺰّﻯ ﺍِﻟَﻴﻚِ ﺑِﺠِﺬْﻉِ ﺍﻟﻦَّﺨَﻠَﺔِ ﺗُﺴﺎﻗِﻂْ ﻋَﻠَﻴْﻚِ ﺭُﻃَﺒَﺎ ﺟَﻨِﻴّﺎ ﭘﺲ ﺑﺂﻭﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﮕﻮ
ﻭَﺍﻟﻠّﻪُ ﺍَﺧْﺮَﺟَﻜُﻢْ ﻣِﻦْ ﺑُﻄُﻮﻥِ ﺍﺀﻡَّﻬﺎﺗِﻜُﻢْ ﻻ ﺗَﻌْﻠَﻤُﻮﻥَ ﺷَﻴْﺌﺎ ﻭَﺟَﻌَﻞَ ﻟَﻜُﻢُ ﺍﻟﺲَّﻤْﻊَ ﻭَﺍْﻻَﺑﺼﺎﺭَ ﻭَﺍْﻻَﻓْﺌِﺪَﺓَ ﻟَﻌَﻞَّﻜُﻢْ ﺗَﺸْﻜُﺮﻭُﻥَ ﻛَﺬﻟِﻚَ ﺍﺧْﺮُﺝْ ﺍَﻱُّﻬﺎ ﺍﻟﻂَّﻠَﻖُ ﺍُﺧْﺮُﺝْ ﺑِﺎِﺫْﻥِ ﺍﻟﻠّﻪِ ﭼﻮﻥ ﺑﺨﻮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺠﺎﺕ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺑﻴﺎﺭﻯ ﺧﺪﺍ.
ﺑﺴﻨﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﺷﻮﺍﺭﻯ ﺯﺍﺋﻴﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻇﺮﻑ ﭘﺎﻛﻴﺰﻥ ﺑﻤﺸﻚ ﻭ ﺯﻋﻔﺮﺍﻥ ﺑﻨﻮﻳﺴﻨﺪ ﻭ ﺑﺂﺏ ﭼﺎﻩ ﺑﺸﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﺁﻧﺰﻥ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺷﻜﻢ ﻭ ﻓﺮﺟﺶ ﺑﭙﺎﺷﻨﺪ
ﻛَﺎﺀَﻥَّﻬُﻢْ ﻳَﻮُﻡَ ﻳَﺮَﻭْﻧَﻬﺎ ﻟَﻢْ ﻳَﻠْﺒَﺜُﻮﺍ ﺍِﻻّ ﻋَﺸﻲَّﺔ ﺍَﻭْﺿُﺤﺎﻫﺎ ﻛَﺎﺀَﻥَّﻬُﻢْ ﻳَﻮْﻡَ ﻳَﺮَﻭْﻥَ ﻣﺎﻳُﻮﻋَﺪُﻭﻥَ ﻟَﻢْ ﻳَﻠْﺒَﺜُﻮﺍ ﺍِﻻّ ﺳﺎﻋَﺔ ﻣِﻦْ ﻧَﻬﺎﺭٍ ﺑَﻼﻍٌ ﻓَﻬَﻞْ ﻳُﻬْﻠِﻚُ ﺍِﻻّ ﺍﻟْﻘُﻮﻡُ ﺍﻟْﻔﺎﺳِﻘُﻮﻥَ ﻟَﻘَﺪْ ﻛﺎﻥَ ﻓﻰ ﻗَﺼَﺼِﻬِﻢْ ﻋِﺒْﺮَﺓ ﻻُِﻭﻟﻰ ﺍْﻻَﻟْﺒﺎﺏِ ﻣﺎ ﻛﺎﻥَ ﺣَﺪﻳﺜﺎ ﻳَﻔْﺘَﺮﻯ ﻭَﻟﻜِﻦْ ﺗَﺼْﺪﻳﻖَ ﺍﻝَّﺬﻯ ﺑَﻴْﻦَ ﻳَﺪَﻳْﻪِ ﻭَ ﺗَﻔْﺼﻴﻞَ ﻛُﻞِ ﺷَﻴْﺌﻰٍ ﻭَﻫُﺪﻯ ﻭَﺭَﺣْﻤَﺔ ﻟِﻘَﻮﻡٍ ﻳُﺆْﻣﻨُﻮﻥِ.
ﺑﺴﻨﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺩﺭ ﻛﺎﻏﺪﻯ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻭﻗﺘﻴﻜﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﻮ ﺩﺭ ﻣﺎﻫﻴﻜﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﻤﺎﻩ ﻭﺿﻊ ﺣﻤﻞ ﺍﻭ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﭼﻴﺰﻯ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﻪ ﭘﻴﭽﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﮔﺮﻩ ﻧﺰﻧﻨﺪ ﻭﺑﺮ ﻛﻤﺮ ﺁﻧﺰﻥ ﺑﻴﻨﺪﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﺯﺍﺋﻴﺪﻥ ﺑﺎﻭ ﻧﺮﺳﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺯﺍﺋﻴﺪﻥ ﺑﺰﻭﺩﻯ ﺑﮕﺸﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻳﻚ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺎﻭ ﻧﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻳﻨﺴﺖ
ﺍَﻭَﻟَﻢْ ﻳَﺮَﺍﻝَّﺬﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُﻭﺍ ﺍَﻥَّ ﺍﻟﺲَّﻤﻮﺍﺕِ ﻭَﺍْﻻَﺭْﺽَ ﻛﺎﻧَﺘﺎ ﺭَﻧَﻘﺎ ﻓَﻔَﺘَﻘْﻨﺎﻫُﻤﺎﻭَﺟَﻌَﻠْﻨﺎ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻤﺎﺀِﻛُﻞَّ ﺷَﻴﻰٍﺀ ﺣَﻰ ﺍَﻓَﻼﻳُﺆْﻣﻨُﻮﻥَ ﻭَﺁﻳَﺔٌ ﻟَﻬُﻢُ ﺍﻟﻞَّﻴْﻞُ ﻧَﺴْﻠَﺦُ ﻣِﻨْﻪُ ﺍﻟﻨﻬﺎﺍﺭَ ﻓَﺎِﺫﺍ ﻫُﻢْ ﻣُﻈْﻠِﻤُﻮﻥَ ﻭَﺍﻟﺶَّﻤْﺲُ ﺗَﺠْﺮﻯ ﻟِﻤُﺴْﺘَﻘَﺮٍّ ﻟَﻬﺎ ﺗَﻘْﺪﻳﺮُ ﺍﻟْﻌَﺰﻳﺰِ ﺍﻟْﻌَﻠﻴﻢِ ﻭَﺍﻟْﻘَﻤَﺮُ ﻗَﺪَّﺭْﻧﺎﻩُ ﻣَﻨﺎﺯِﻝَ ﺣَﺘّﻰ ﻋﺎﺩَ ﻛَﺎﻟْﻌُﺮْﺟُﻮﻥِ ﺍﻟْﻘَﺪﻳﻢِ ﻻﺍﻟﺶَّﻤْﺲُ ﻳَﻨْﺒَﻐﻰ ﻟَﻬﺎ ﺍَﻥْ ﺗُﺪْﺭِﻙَ ﺍﻟْﻘَﻤَﺮَ ﻭَﻻ ﺍﻟﻠّﻴْﻞُ ﺳﺎﺑِﻖُ ﺍﻟﻦَّﻬﺎﺭِ ﻭَﻛُﻞُّ ﻓﻰ ﻓَﻠَﻚٍ ﻳَﺴْﺒَﺤُﻮﻥَ ﻭَﺁﻳَﺔٌ ﻟَﻬُﻢْ ﺍَﻧّﺎ ﺣَﻤَﻠْﻨﺎ ﺫُﺭّﻳَﺘَﻬُﻢْ ﻓﻰ ﺍﻟْﻔُﻠِﻚ ﺍﻟْﻤَﺸْﺤُﻮﻥَ ﻭَﺧَﻠَﻘْﻨﺎ ﻟَﻬُﻢْ ﻣِﻦْ ﻣِﺜْﻠِﻪِ ﻣﺎﻳَﺮ ﻛَﺒُﻮﻥَ ﻭَﺍِﻥْ ﻧَﺸَﺎﺀْ ﻧَﻐْﺮِﻗْﻬُﻢْ ﻓَﻼ ﺻَﺮﻳﺦَ ﻟَﻬُﻢْ ﻭَﻻ ﻫُﻢْ ﻳُﻨْﻘَﺬُﻭﻥَ ﺍِﻻّ ﺭَﺣْﻤَﺔ ﻣِﻨّﺎ ﻭَ ﻣَﺘﺎﻋﺎ ﺍِﻟﻰ ﺣﻴﻦٍ ﻭَﻧْﻔِﺦَ ﻓﻰ ﺍﻟﺺُّﻮﺭِ ﻓَﺎِﺫﺍ ﻫُﻢْ ﻣِﻦَ ﺍْﻻَﺟْﺪﺍﺙِ ﺍِﻟﻰ ﺭَﺏِّﻬِﻢْ ﻳَﻨْﺴﻠُﻮﻥَ ﻭ ﺩﺭﭘﺸﺖ ﻛﺎﻏﺬ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ
ﻛَﺎﺀَﻥَّﻬُﻢْ ﻳَﻮْﻡَ ﻳَﺮَﻭْﻥَ ﻣﺎﻳُﻮْﻋَﺪُﻭﻥَ ﻟَﻢْ ﻳَﻠْﺒَﺜُﻮﺍ ﺍِﻻّ ﺳﺎﻋَﺔ ﻣِﻦْ ﻧَﻬﺎﺭٍ ﺑَﻼﻍٌ ﻓَﻬَﻞْ ﻳَﻬْﻠِﻚُ ﺍِﻻّ ﺍﻟْﻘَﻮْﻡُ ﺍﻟْﻔﺎﺳِﻘُﻮﻥَ ﻛَﺎﺀَﻥَّﻬُﻢَّ ﻳَﻮْﻡَ ﻳَﺮَﻭْﻧَﻬﺎ ﻟَﻢْ ﻳَﻠْﺒَﺜُﻮﺍ ﺍِﻻّ ﻋَﺸِﻲَّﺔ ﺍَﻭْﺿَﺤﻴﻬﺎ.
ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺭﺍﺳﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﺎﻣﻬﺎ ﻧﺎﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﻻﻟﺖ ﺑﺮ ﺑﻨﺪﮔﻰ ﺧﺪﺍ ﻛﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠّﻪ ﻭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻧﺎﻣﻬﺎ ﻧﺎﻡ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ .
ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻜﻢ ﻣﺎﺩﺭﻧﺎﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻧﺎﻡ ﻧﮕﺬﺍﺭﻯ ﺳﻘﻂ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﺧﻮﺩ ﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﭼﺮﺍ ﻣﺮﺍ ﻧﺎﻡ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻰ ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻭﺳﻠّﻢ ﻣﺤﺴﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻜﻢ ﻧﺎﻡ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺤﺴﻦ ﺁﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺷﻜﻢ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻋﻤﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﻠﻌﻨﺔ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺷﻬﻴﺪ ﻛﺮﺩ.
ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻭﻝ ﻧﻴﻜﻰ ﻛﻪ ﭘﺪﺭ ﺑﺎ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﺁﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺎﻡ ﻧﻴﻜﻰ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ.
ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻭﺳﻠّﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻳﺪ ﻭ ﻫﻴﭽﻴﻚ ﺭﺍ ﺑﻨﺎﻡ ﻣﻦ ﻣﺴﻤﻰ ﻧﺴﺎﺯﺩ ﻣﺮﺍ ﺟﻔﺎ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﻘﺮ ﻭ ﺑﻴﻨﻮﺍﺋﻰ ﺩﺍﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻤﻴﺸﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺨﺎﻧﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﻳﺎ ﺍﺣﻤﺪ ﻳﺎ ﻋﻠﻰ ﻳﺎ ﺣﺴﻦ ﻳﺎ ﺣﺴﻴﻦ ﻳﺎ ﺟﻌﻔﺮ ﻳﺎ ﻃﺎﻟﺐ ﻳﺎ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠّﻪ ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻭﺳﻠّﻢ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﻣﺮﺍ ﭘﺴﺮﻯ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ , ﭼﻪ ﻧﺎﻡ ﻛﻨﻢ ؟ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﻧﺎﻡ ﻛﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻧﺎﻣﻬﺎ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺣﻤﺰﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺍﺯ ﺟﺎﺑﺮ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ ﺑﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺨﺎﻧﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﺭﻓﺘﻢ , ﻃﻔﻠﻰ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﻯ ؟ ﮔﻔﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻛﻨﻴﺖ ﺩﺍﺭﻯ ؟ ﮔﻔﺖ ﺍﺑﻮﻋﻠﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﻈﻴﺮﻩ ﻣﺤﻜﻤﻰ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﺪﺭﺳﺘﻴﻜﻪ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﻣﻴﺸﻨﻮﺩ ﻛﻪ ﻛﺴﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﻳﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﻳﺎ ﻋﻠﻰ ﺁﺏ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺸﻨﻮﺩ ﻛﻪ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ﺑﻨﺎﻡ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻣﺎ ﺷﺎﺩ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﻓﺨﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ.
ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﺑﺤﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻤﻦ ﭘﺴﺮﻯ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﻧﺎﻡ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ؟ ﮔﻔﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﺮ ﺭﺍ ﺑﺠﺎﻧﺐ ﺯﻣﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻜﺮﺭ ﺍﺳﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺭﻭﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺰﻣﻴﻦ ﺑﺮﺳﺪ ﭘﺲ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺟﺎﻥ ﺧﻮﺩﻡ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﻢ ﻭ ﺯﻧﺎﻧﻢ ﻭ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻫﻞ ﺯﻣﻴﻦ ﻓﺪﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻭﺳﻠّﻢ ﺑﺎﺩ ﭼﻮﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎﻡ ﻣﺒﺎﺭﻛﻰ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻣﺪﻩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺰﻥ ﻭ ﺑﺪ ﺑﺎﻭ ﻣﺮﺳﺎﻥ ﻭ ﺑﺪﺍﻧﻜﻪ ﻫﻴﭻ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﻢ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺁﻧﺨﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﻣﻘﺪﺱ ﻭ ﻣﻄﻬﺮ ﻣﻴﮕﺮﺩﺍﻧﻨﺪ.
ﺩﺭ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻭﺳﻠّﻢ ﻧﻬﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺍﺯ ﻧﺎﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﺑﺎﺳﻢ ﺣﻜﻢ ﻭ ﺣﻜﻴﻢ ﻭ ﺧﺎﻟﺪ ﻭ ﻣﺎﻟﻚ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺷﻤﻦ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﺎﻣﻬﺎ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ ﺣﺎﺭﺙ ﻭ ﻣﺎﻟﻚ ﻭ ﺧﺎﻟﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻬﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺍﺯ ﭼﻬﺎﺭ ﻛﻨﻴﺖ ﺍﺑﻮﻋﻴﺴﻰ ﻭ ﺍﺑﻮﺍﻟﺤﻜﻢ ﻭ ﺍﺑﻮﻣﺎﻟﻚ ﻭ ﺍﺑﻮﺍﻟﻘﺎﺳﻢ ﺩﺭ ﻭﻗﺘﻰ ﻧﺎﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﺎﻡ ﻭ ﻛﻨﻴﺖ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻭﺳﻠّﻢ ﻧﺒﺎﺷﺪ.
ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﺎﺳﻴﻦ ﻧﺎﻡ ﻧﻜﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺣﻀﺮﺕ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺍﺳﺖ .
ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﻛﻪ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻛﺴﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﺶ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺣﺎﻣﺪ ﻳﺎ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﻳﺎ ﺍﺣﻤﺪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﺭﺍﺀﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻴﮕﻴﺮﺩ. ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻓﺮﺯﻧﺪﻯ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﺎﻡ ﻛﻨﻴﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﺍﻣﻰ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺟﺎ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ‍ ﺑﮕﺸﺎﺋﻴﺪ ﻭ ﺭﻭﺑﺴﻮﻯ ﺍﻭ ﺗﺮﺵ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺘﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻧﺎﻡ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺣﻖ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﻭ ﭘﺴﻴﻦ ﻣﻠﻜﻰ ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺪ ﻛﻪ ﺩﻋﺎ ﻛﻨﺪ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻘﺪﺱ ﻭ ﭘﺎﻛﻰ .
ﺩﺭ ﻓﻘﻪ ﺍﻟﺮﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻫﻔﺘﻢ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺑﻜﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﺪﺍﻧﻜﻪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻋﻤﺎﻟﻴﻜﻪ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﻭﻻﺩﺕ ﺳﻨﺖ ﻣﺆ ﻛﺪ ﺍﺳﺖ ﻏﺴﻞ ﺩﺍﺩﻥ ﻃﻔﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﻭﺍﺟﺐ ﻣﻴﺪﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﺣﻮﻁ ﺁﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﻧﻴﺖ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻏﺴﻞ ﻣﻴﺪﻫﻢ ﺍﻳﻦ ﻃﻔﻞ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﺿﺎﻯ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺳﺮﺵ ﺍﻭﻝ ﺑﺸﻮﻳﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺎﻧﺐ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﻭﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺎﻧﺐ ﭼﭙﺶ ﺭﺍ.

موضوعات: آداب زندگی - قانون جذب لینک ثابت

کد پربازدیدترین

کد حدیث

کد حدیث

كد نوحه براي وبلاگ

كد مولودي براي وبلاگ