جان و جهان! دوش کجا بوده‌ای
نی غلطم، در دل ما بوده‌ای

دوش ز هجر تو جفا دیده‌ام
ای که تو سلطان وفا بوده‌ای

آه که من دوش چه سان بوده‌ام!
آه که تو دوش کرا بوده‌ای!

رشک برم کاش قبا بودمی
چونک در آغوش قبا بوده‌ای
زهره ندارم که بگویم ترا
« بی من بیچاره چرا بوده‌ای؟! »

یار سبک روح! به وقت گریز
تیزتر از باد صبا بوده‌ای

بی‌تو مرا رنج و بلا بند کرد
باش که تو بنده بلا بوده‌ای

رنگ رخ خوب تو آخر گواست
در حرم لطف خدا بوده‌ای

رنگ تو داری، که زرنگ جهان
پاکی، و همرنگ بقا بوده‌ای
آینهٔ رنگ تو عکس کسیست
تو ز همه رنگ جدا بوده‌ای

توصیه زیبای
امام علی (علیه السلام) به کمیل

یا کمیل آرام باش تا شهره نشوی خود را نهان کن تا نامت نبرند؛ بیاموز تا عالم شوی لب فرو بند تا سالم مانی اگر خدا دینش را به تو بشناساند چه باک که مردم را نشناسی یا آنها تو را نشناسند.

 امام حسین(علیه السلام)

زندگی، قبل از هرچیز زندگی ست،
گل می خواهد،
موسیقی می خواهد،
زیبایی می خواهد . . .
زندگی، حتی اگر یکسره جنگیدن هم باشد،
خستگی در کردن می خواهد.
عطر شمعدانی ها را بوییدن می خواهد.
خشونت هست،
قبول؛
اما خشونت،
اصل که نیست، زایده است، انگل است، مرض است.
ما باید به اصلمان برگردیم.

زخم را که مظهر خشونت است با زخم نمی بندند،
با نوار نرم و پنبه پاک می بندند،
با محبت،
با عشق . . .

دنیا، کار خودش را می‌کند

تمامِ کسانی که نخواهند تغییر را بپذیرند و دچار آرتروزِ فکری شوند و از تغییر بترسند، از بین خواهند رفت

دنیا کار خودش را خواهد کرد!!

شاید من غلط می‌روم
شاید من نمی‌خواهم چیزهای جدید و پدیده‌های جدیدِ زندگی را بپذیرم

یاد بگیریم ؛
دنیا را با نگاهی تازه ببینیم …

اگر انسان ماجراجویی پیشه كند، بی تردید تجربه هایی كسب
می كند كه دیگران از آن محرومند.
ما برای در پیش گرفتن این سفر، شیر یا خط انداختیم. شیر آمد؛ یعنی باید رفت.
و ما رفتیم. اگر خط هم می آمد و حتی اگر ده بار پشت سر هم خط می آمد،
ما آن را شیر می دیدیم و به راه می افتادیم.

انسان میزان همه چیز است. نگاه من است که به همه چیز معنا می دهد.
ما می خواستیم اینگونه باشد و شد. مهم نبود که آیا شتابزده تصمیم گرفتیم یا نه. مهم آن بود که گام در راهی می گذاشتیم که دوست داشتیم. ما به راه افتادیم و رفتیم و رفتیم. هنگامی که باز گشتیم دیگر آن آدم پیشین نبودیم.
عوض شده بودیم. سفر نگاه ما را به اوج ها برده بود.
بزرگ تر شده بودیم…!

*ﺑِﺴْﻢِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺍﻟﺮَّﺣْﻤَﻦِ ﺍﻟﺮَّﺣِﻴﻢ*

برگی از نهج البلاغه

 شتافتن بسوی اعمال پسندیده

 امیرالمومنین امام علی علیه السلام:

 ﺍﻯ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﺪا !! تقوا پیشه کنید.
ﻭ ﺑﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﻴﻜﻮ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﺃﺟﻞ ﺑﺮﻭﻳﺪ، “ﺑﺎ ﭼﻴﺰﻫﺎﻯ ﻓﺎﻧﻰ ﺷﺪﻧﻰ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺟﺎﻭﻳﺪﺍﻥ ﻣﻰ‏ ﻣﺎﻧﺪ ﺧﺮﻳﺪﺍﺭﻯ ﻛﻨﻴﺪ".

ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﻛﻮﭺ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻛﻮﭺ ﺩﺍﺩﻧﺘﺎﻥ ﺗﻼ‌ﺵ ﻣﻰ‏ ﻛﻨﻨﺪ.ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻣﺮﮒ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﻓﻜﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﭼﻮﻥ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻧﮓ ﺯﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪﻧﺪ، ﻭ “ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺩﻧﻴﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺟﺎﻭﻳﺪﺍﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﺧﺮﺕ ﻣﺒﺎﺩﻟﻪ ﻛﺮﺩﻧﺪ".

ﺧﺪﺍﻯ ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﻧﻴﺎﻓﺮﻳﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﻭﺍ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ، ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺗﺎ ﺑﻬﺸﺖ ﻳﺎ ﺩﻭﺯﺥ، ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﻧﺪﻛﻰ ﺟﺰ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﻣﺮﮒ ﻧﻴﺴﺖ.
ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻛﻮﺗﺎﻫﻰ ﻛﻪ ﮔﺬﺷﺘﻦ ﻟﺤﻈﻪ ‏ﻫﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻰ‏ ﻛﺎﻫﺪ، ﻭ ﻣﺮﮒ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻣﻰ‏ ﻛﻨﺪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪّﺕ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻛﻪ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻰ ‏ﺭﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ.
ﻣﺴﺎﻓﺮﻯ ﻛﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻳﺎ ﺷﻘﺎﻭﺕ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﻰ‏ ﺑﺮﺩ “ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺗﻮﺷﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ".

»ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺯﺍﺩ ﻭ ﺗﻮﺷﻪ ﺑﺮﺩﺍﺭﻳﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﺩﺍﻯ ﺭﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺘﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ».

ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﺩ، ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﻨﺪ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺗﻮﺑﻪ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﻓﺮﺳﺘﺪ، ﻭ ﺑﺮ ﺷﻬﻮﺍﺕ ﻏﻠﺒﻪ ﻛﻨﺪ، ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺮﮒ ﺍﻭ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻭ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎ ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﻩ‏ ﺍﻧﺪ، ﻭ ﺷﻴﻄﺎﻥ، ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺎ ﺍﻭﺳﺖ ﻭ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﻳﻨﺖ ﻭ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﻰ ‏ﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺗﺴﻠّﻂ ﻳﺎﺑﺪ، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﮕﻪ ﻣﻰ ‏ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ، ﻭ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﻣﺮﮒ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻏﻔﻠﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ.

ﻭﺍﻯ ﺑﺮ ﻏﻔﻠﺖ ﺯﺩﻩ ‏ﺍﻯ ﻛﻪ ﻋﻤﺮﺵ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺍﻭ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﺩﻫﺪ، ﻭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻘﺎﻭﺕ ﻭ ﭘﺴﺘﻰ ﻛﺸﺎﻧﺪ.

ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻣﻰ ‏ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻧﻌﻤﺖ‏ ﻫﺎ ﻣﻐﺮﻭﺭ ﻧﺴﺎﺯﺩ، ﻭ ﭼﻴﺰﻯ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﺎﺯ ﻧﺪﺍﺭﺩ،ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﻣﺮﮒ ﺩﭼﺎﺭ ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻧﮕﺮﺩﺍﻧﺪ.

 ترجمه خطبه 64

  پاسخ استاد مطهری به یک پرسش معروف:
با این‌همه پیشرفت در زندگی بشر، چگونه می‌شود دینی که در چهارده قرن پیش نازل شده ….

 این مطلب راست است که شرایط زندگی بشر متغیر است و نیازهای بشر تغییر می‏‌کند ولی مطلب به این سادگی نیست. بشر یک نیازهای ثابت و همیشگی دارد و یک نیازهای متغیر و موقت. همه نیازهای بشر متغیر نیست. نیازهایی که مربوط به «معنی» زندگی انسان است ثابت است و نیازهایی که مربوط به «شکل و صورت» زندگی انسان است متغیر و متحول است.

 شما نمی‏‌توانید این مطلب را که شکل زندگی دائماً تغییر می‏‌کند دلیل بگیرید که روح زندگی هم همیشه باید تغییر کند. مسائل دینی متوجه روح زندگی است نه شکل زندگی.

  پانزده گفتار، ص41

  پروردگارم
دروازه‌های قلبم را به روی خوبیها می گشایم
ترا سپاس میگویم ڪہ قدرت سڪوت را بہ من عیان ساختے
آرامشے ڪہ در هر گام بر من پدیدار میشود را سپاســـــگزارم

خــداوندا یاریم ڪن
بر ڪلامم مسلط باشم و با نارضایتے سڪوت نکنم.
حرفے را ڪہ بر زبان میرانم ناحق و خارج از عدل نباشد
آبرویـے را بر آب و ڪاشانہ ای بر باد ندهم

بارالهـــــا
تو یاریم ڪن تا با ڪنایہ ، غبار ناراحتے بر روابطم
و با بـے حُرمتے چراغ دلے را بہ خاموشے ننهم.

خـــــدایا
عشـــــق سرمایہ هر انسان است
مرا سرمایہ دار خوبیها قرار ده
آمیــن