خدايا
تو، در برابر من، کنار من، و هر جا روم
حضور داري.
خدايا!
تو در هر آن چه مي بينم،
در هر صدائي که مي شنوم،
در هر دستي که به سويم گشوده مي شود
حضور داري.
در حضور تو
زمان و مکان بي معنا مي شوند.
زيرا عشق مرا در بر گرفته است
و ايمن نگاه مي دارد.
خدايا!
امروز به نام تو، به تو روي مي کنيم
تا در آغوش عشق ابدي ات در آرامش باشيم.

ﯾﮏ ﭼﻮﺏ ﮐﺒﺮﯾﺖ ﺳﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﻭﻟﯽ ﻣﻐﺰ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﮐﻤﯽ ﺍﺻﻄﮑﺎﮎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻓﻮﺭﺍ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺍﺛﺮﺍﺕ ﺍﯾﻦ ﺍﺷﺘﻌﺎﻝ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭﯾﺮﺍﻧﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺳﺮ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﭼﻮﺏ ﮐﺒﺮﯾﺖ ﻣﻐﺰ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﯾﻢ. ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﻧﺸان ﻧﺪﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﺩﺗﯽ ﮔﺮﺍﻧﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ. بهترین جواب بدگویی، سکوت؛ بهترین جواب خشم، صبر؛ بهترین جواب درد، تحمل؛ بهترین جواب سختی،توکل؛ بهترین جواب خوبی، تشکر است.

  قانون زندگی٬ قانون باورهاست
  بزرگان زاده نمی‌شوند٬ ساخته می‌شوند

من از دنیا فقط اینو دریافتم که :
اونیکه ” قویتر بود ، کمتر زور میگفت ….
اونیکه راحتر میگفت ” اشتباه کردم ” اعتماد به نفسش بالاتر بود…
اونیکه ” صداش ” آرومتر بود ، حرفاش بانفوذتر بود…..
اونیکه خودشو واقعأ ” دوست داشت ” ، بقیه رو واقعی تر دوست داشت….
اونیکه بیشتر ” طنز ” میگفت ،به زندگی جدی تر نگاه میکرد….
اونیکه به ” تفاوت ” بین انسانها واقف بود،بیشتر نقاط مشترک رو باهاشون پیدا میکرد

روزي شاگردي با معلم خود در جنگلي راه مي رفتند.شاگرد از اين انديشه آشفته بود که ذهنش دائما نا آرام است.از معلمش پرسيد :چرا ذهن اکثر مردم بي قرار است و فقط تعداد انگشت شماري از آرامش ذهن برخورد دارند؟براي اين که ذهن مان را آرام سازيم،چه مي توانيم بکنيم؟
معلم به شاگرد نگاه کرد،لبخندي زد و گفت: بگذار داستاني برايت بگوييم.
روزي فيلي ايستاده بود و برگ هاي درختي را مي کند،پشه کوچکي رسيد و در گوشش وزوز کرد.
فيل با گوش هاي بزرگش آن را مي راند و پشه دوباره بر مي گشت و فيل دوباره آن را مي راند.اين کار تکرار شد وآخر فيل از پشه پرسيد:
چرا اين قدر بي قرار و پر سرو صدايي؟چرا نمي تواني يک لحظه يک جا بايستي؟
پشه جواب داد: من به هر چيزي که ببينم،بشنوم يا بو کنم،جذب مي شوم. پنج حس من پيوسته مرا به هر جهتي مي کشانند و من نمي توانم در برابر شان مقاومت کنم،اما تو چه طور مي تواني اين طور ساکن و آرام بماني؟
فيل دست از خوردن بر داشت و گفت حواس من بر توجهم فرمان نمي رانند.هر کاري که مي کنم در آن غرق مي شوم.الان که دارم غذا مي خورم،کاملا در خوردنم غرق شده ام به اين ترتيب از غذايم نهايت لذت را مي برم و آن را بهتر مي جوم، من بر حواسم حکومت مي کنم.
حالا مي فهمم! اگر حواسم،کنترل ذهن و توجهم را در دست داشته باشند،آن گاه ذهنم،آشفته و بي قرار خواهد بود،اما اگر من آنها را در کنترل داشته باشم آن گاه ذهنم آرام خواهد شد.
معلم جواب داد: درست است،ذهن بي قرار است و جايي مي رود که توجه مي رود.توجهت را کنترل کن در اين صورت ذهنت را کنترل کرده اي

با شروع هر صبح فکر کن تازه به دنیا آمده ای.
مهربان باش و دوست بدار و عاشق باش.

شاید فردایی نباشد.
شاید فردایی باشد و عزیزی نباشد

در بساط عـــشق حیدر باز هم ویران شدیم
روز و شب در وصل انگور نجف حیران شدیم

لافـــتــی الا عـــلـی لاســـیـــف الا ذوالـفـــقار
از غبار ذوالفـقارت بود ، ما انـسان شدیم

 کجاست اهل دلی که نگاه ما بکند
 برای حال خراب دلم دعابکند

 کجاست خبره طبیبی که کیمیاداند
 مس وجود مرا بهتر از طلابکند

 به ذره گر نظرلطف بوتراب کند
 به یک نگاه مرا بنده خدابکند

یکی از تکان دهنده ترین جمله هایی که در فرهنگ بشری گفته شده، جمله زیر از امیرالمومنین علی (ع) در یکی از دعاهای نهج البلاغه است.
” اللهم اجعل نفسی اول كريمة تنتزعها من كرائمی”
“خدایا کاری کن که از چیزهای ارزشمند زندگی، جانم اولین چیزی باشد که از من می گیری”
یعنی نکند قبل از اینکه جانم را بگیری، شرفم،‌‌ انسانيتم، عدالتم، و….
گرفته شده باشد و تبدیل به یک تفاله ای شده باشم که تو جانم را می گیری.
و این همان جمله معروف است که می گوید:
ما آمده ایم تا زندگی کنیم و قیمت و ارزش پیدا کنیم؛ نه اینکه به هر قیمتی زندگی کنیم.