خدای مهربانم…..!
یاریم ده که روزه ام تنها رنج گرسنگی و
تشنگی دادن به بدنم نباشد..
یاریم ده که روزه ی دل بگیرم؛ تا دلم را
خالی بدارم از هر چه…
پلیدی،حسد،کینه،نامهربانی..
یاریم ده روزه ی چشم بگیرم؛ تا دیده‌ام را
نگه دارم از دیدن
هر چه ناپاکی و نازیبایی..
یاریم ده روزه ی زبان بگیرم؛ تا زبانم را نگه
دارم از هر چه دروغ،
غیبت، تهمت، زخم زبان…
یاریم ده روزه اندیشه بگیرم؛ تا اندیشه‌ام
را پاک نگه دارم
پروردگارا..
یاریم ده از هرچه که مرا از مهر بیکران
تو دور میکند.

قسمتی از دعای جوشن الکبیر
بصورت شعر :
خود را به خدا بسپار،
وقتی که دلت تنگ است
وقتی که صداقتها ،
آلوده به صد رنگ است
خود را به خدا بسپار،
چون اوست که بی رنگ است
چون وادی عشق است او،
چون دور ز نیرنگ است
خود را به خدا بسپار ،
آن لحظه که تنهایی
آن لحظه که دل دارد ،
از تو طلب یاری
خود را به خدا بسپار ،
همراه سراسر اوست
دیگر تو چه میخواهی ؟!
بهر طلبت از دوست
خود را به خدا بسپار،
آن لحظه که گریانی
آن لحظه که از غمها ،
بی تابی و حیرانی
خود را به خدا بسپار،
چون اوست نوازشگر
چون ناز تو میخواهد ،
او را ز درون بنگر
خود را به خدا بسپار

حرمـت اعتبار خـود را هرگز در مقایسه ی خویش با دیگران مشکن…
و آرمانهای خویش را به مقیاس معیارهای دیگران بنیاد مـکن.
زندگیت را با دم زدن در هوای گذشته و نگرانی فرداهای نیامده
آسان هـدر نده؛
هر روز، هـمان روز را زندگی کن
و هرگز امـید از کف مده؛
همه چیز لحظه ای به پایان می رسد که قدمهای تو باز می ایستد؛
عشـق چنان است که هر چه بیشتر ارزانی داری، سرشارتر شود…
پروازش ده…
زندگی مسابقه نیست…
یک سفر است…
و تو آن مسافری باش که در هر گامش
ترنم خوش لحظه ها جاریست

 #صبر
ریشه های قالی را تا می کنیم تا سالم بماند
ولی ریشه ی زندگی یکدیگر را با تبر نامهربانی قطع می کنیم
و اسمش را می گذاریم برخورد منطقی
دل می شکنیم
و اسمش می شود فهم وشعور
چشمی را اشکبار می کنیم
و اسمش را می گذاریم حق
غافل ازاینکه اگر درتمام این موارد
فقط کمی صبوری کنیم
دیگر مجبور نیستیم عذرخواهی کنیم
ریشه ی زندگی انسانها را دریابیم
و چون ریشه های قالی محترم بشماریم
گاهی متفاوت باش
بخشش را ازخورشید بیاموز
محبت را بی محاسبه پخش کن.

هنوز دو قورت و نيمش باقي مانده
مي گويند حضرت سليمان زبان همه جانداران را مي دانست ، روزي از خدا خواست تا يك روز تمام مخلوقات خدا را دعوت كند .
از خدا پيغام رسيد ، مهماني خوب است ولي هيچ كس نمي تواند از همه مخلوقات خدا يك وعده پذيرائي كند .
حضرت سليمان به همه آنها كه در فرمانش بودند دستور داد تا براي جمع آوري غذا بكوشند و قرارگذاشت كه فلان روز در ساحل دريا وعده مهماني است .

روزي كه مهماني بود به اندازه يك كوه خوراكي جمع شده بود . در شروع مهماني يك ماهي بزرگ سرش را از آب بيرون آورد و گفت : خوراك مرا بدهيد .
يك گوسفند در دهان ماهي انداختند . ماهي گفت : من سير نشدم . بعد يك شتر آوردند ولي ماهي سير نشده بود .
حضرت سليمان گفت : او يك وعده غذا مهمان است آنقدر به او غذا بدهيد تا سير شود .
كم كم هر چه خوراكي در ساحل بود به ماهي دادند ولي ماهي سير نشده بود . خدمتكاران از ماهي پرسيدند : مگر يك وعده غذاي تو چقدر است ؟‌
ماهي گفت : خوراك من در هر وعده سه قورت است و اين چيزهائي كه من خورده ام فقط به انداره نيم قورت بود و هنوز دو قورت ونيمش باقي مانده است .
ماجرا را براي سليمان تعريف كردند و پرسيدند چه كار كنيم هنوز مهمانها نيامده اند و غذاها تمام شده و اين ماهي هنوز سير نشده .
حضرت سليمان در فكر بود كه مورچه پيري به او گفت : ران يك ملخ را به دريا بياندازيد و اسمش را بگذاريد آبگوشت و به ماهي بگوئيد دو قورت و نيمش را آبگوشت بخورد .

از آن موقع اين ضرب المثل بوجود آمده و اگر فردي به قصد خير خواهي به كسي محبت كند و فرد محبت شونده طمع كند و مانند طلبكار رفتار كند مي گويند : عجب آدم طمعكاري است تازه هنوز دو قورت ونيمش هم باقي است .

#تلاش_برای_آزادی

ماهی گیر ، تور را کشید . چند خرچنگ و قورباغه و یک قوطی کنسرو و چندتا ماهی کوچک توی تور بودند .
شکم یک ماهی زیر آفتاب ، برق می زد . ماهی نصف تن اش را از سوراخ تور رد کرده بود و دهانش ، بازو بسته می شد .
ماهی گیر ، ماهی را گرفت و پرت کرد توی آب .
همراهش پرسید :
- یک ماهی هم که گرفتی ، ولش کردی توی آب !… چرا؟
ماهی گیر گفت :

ﺳﺎﻋﺘﻬﺎﻱ ﺯﻳﺎﺩﻱ، ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻣﻴﺸﻴﻨﻢ ﻭ ﺁﺩﻣﺎ ﺭﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﻲﻛﻨﻢ…
ﺁﺩﻣﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﺪ ﺗﻨﺪ ﺭﺍﻩ ﻣﻲﺭﻥ،
ﺣﺘﻤﺎ ﻳﻪ ﺟﺎﻳﻲ، ﻛﺴﻲ ﺭﻭ ﺩﺍﺭﻥ ﻛﻪ
ﻣﻨﺘﻈﺮﺷﻮﻧﻪ…
ﺍﻭﻧﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻳﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻥ،
ﻗﻄﻌﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻛﺴﻲ ﻫﺴﺘﻦ ﻛﻪ ﻧﻔﺲﻧﻔﺲ ﺩﺍﺭﻩ ﻣﻴﺎﺩ…
ﺍﻣﺎ ﺁﺩﻣﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺳﺮﺷﻮﻥ ﭘﺎﻳﻴﻨﻪ ﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺪﻡ ﻣﻲﺯﻧﻦ،
ﺣﺘﻤﺎ ﺩﺍﺭﻥ ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻦ!!
ﺑﻨﻈﺮﻡ، ﻟﺬﺗﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ “ﺍﻧﺘﻈﺎﺭِ ﻣﺤﺎﻝ” ﻫﺴﺖ، ﺩﺭ “ﻭﺻﺎﻝ” ﻧﻴﺴﺖ‌..‌.
ﻭﺍﺳﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻴﮕﻢ؛
ﺑﻌﻀﻲ ﺁﺩﻣﺎ ﺭﻭ ﺑﺎﻳﺪ، ﻳﻜﺒﺎﺭ ﺩﻳﺪ ﻭ ﻳﻚ ﻋﻤﺮ … ﺑﻬﺸﻮﻥ ﻓﻜﺮ ﻛﺮﺩ!

درکارهای دیگران دخالت نکنید….
 فراموش کنید دیگران چه می‌کنند. نگاه نکنید که چه دارند و چه هستند.
 هیچ کس وضعیت بهتری نسبت به شما ندارد. چون کسی نمی‌تواند کاری را
به خوبی شما انجام دهد. شما در مسیر خودتان قدم می‌زنید.
 یکی از دلایل اینکه با ناامنی دست و پنجه نرم می‌کنیم این است که
 شرایط پشت صحنه خودمان را با شرایط ظاهری دیگران مقایسه می‌کنیم.
 به جای اینکه به صدای خودمان گوش دهیم، به صدای دنیا گوش می‌دهیم.
پس دست از مقایسه کردن بردارید! به صدای درونی خودتان گوش دهید
و فکرتان به کار خودتان باشد.بهترین آرزوها و بزرگترین اهدافتان را نزدیک به قلبتان نگه دارید و هر روز برای آنها وقت بگذارید.
 از تنها راه رفتن نترسید و از لذت بردن از آن نهراسید.
کاری را انجام دهید که می‌دانید برای شما بهتر است
چون وقتی با #آرامش_درونی روی یک کار خوب تمرکز می‌کنید، هیچ چیز نمی‌تواند شما را متزلزل کند
 من توانایی های خود را کاملا باور دارم.