وقتی به یه مگس بال های پروانه رو بدی…

نه قشنگ میشه…

نه میتونه باهاش پرواز کنه!…

میدونی دارم از چی حرف میزنم؟!

“اصالت"….

بال و پر بیخود به کسی دادن اشتباست…

همه آدم ها ظرفیت بزرگ شدن را ندارند،

اگر بزرگشان کنیم گم می شوند

و دیگر نه شما را می بینند و نه خودشان را.

بیاییم به اندازه آدم ها دست نزنیم…..

دکتر برنیز سیگل» در کتاب خود می نویسد:
«اگر من به بیمارانم بگویم که سطح خون گلوبین های ایمنی خود را بالا ببرند، هیچ یک نمی دانند چگونه باید این کار را انجام دهند اما اگر به آنها یاد بدهیم که خود و دیگران را دوست بدارند، در حقیقت بطور ناخودآگاه همین تغییرات در بدن آنها رخ خواهد داد.»
هنگامی که فرد ابراز محبت می کند، سیستم ایمنی بدن او این قدرت را پیدا می کند که در برابر بیماری ها بایستد.
#محبت ، محل عبور موادشیمیایی مغز را تغییر می دهد و این امر بر مقاومت بدن تأثیرگذار است

گذشته فراموش نمی شود، اما می توان برداشت های ذهنی از آنرا مثبت تر کرد.

اتفاقاتی که در گذشته برای شما افتاده این معنی را ندارد که باز هم قرار است اتفاق های ناخوشایندی برای شما بیافتد.

چه بسیار اتفاقاتی که شما نمی پسندید اما به نفع شماست و چه اتفافایی که شما آرزویش را دارید ولی به نفع شما نیست.

گذشته را مرور کنید آیا همه ی اتفاقاتش منفی است؟ یا اتفاقات مثبتی هم دارد و شما هر روزه به جای مرور مثبت ها منفی ها را مرور می کنید؟

معماری سرنوشت خود را به دست خود بگیرید قبل از اینکه هزاران نفر سرنوشتتان را هر جوری که دوست دارند بسازند. شما توان تغییر سرنوشت خود را دارید اگر باور داشته باشید که «من می توانم».

در زندگی همیشه ما برخی افراد را از دست نمی دهیم
گاهی دیگران ما را از دست می دهند
گاهی لازم نیست نگران خاطرات بود
گاهی باید نگران خودت باشی
تا آینده را درست تر بسازی
گاهی باید حواست باشد تا به هر نگاهی لبخند نزنی
تا از محبتت سو استفاده نشود
گاهی باید برخی رفتارها را
یک به درک بدرقه راهشان کنی
آسوده باشی و به خودت فکر کنی همین
پس زندگی زیباست و ادامه دارد

پروردگارا
به من بیاموز که لحظه ها در گذرند و
بیاموز به من که هیچ حالتی پایدار نیست و می گذرد…
اگر در سختی ام،
اگر دلتنگم،
و در تمام این لحظه ها تو در کنار منی…

به من آگاهی بده تا پذیرا باشم هر لحظه هایی را که می گذرد….
و نشانم بده راه را
تا سهم خود را به انجام برسانم…

از نیروی بی پایانت بی نصیبم مگذار،
تا بپیمایم راههای دشوار زندگی را که با حضور تو ممکن میشود…

نگرانی هایم را بدست تو می سپارم،
و قدم می گذارم در راهی که تو می خوانی ام،
و هرچه در این مسیر برایم مهیا کرده ای را با آغوش باز می پذیرم…

هر لحظه با یاد تو خواهد گذشت،
چه سخت و چه آسان…
چه تلخ و چه شیرین…
که با حضور تو همه لحظه هایم به عشق مبدل می شوند…

به خاطر بسپار

زندگی بدون چالش ؛
مزرعه بدون حاصل است.
تنها موجودی که با نشستن به موفقیت می رسد؛ مرغ است.

زندگی ما با ” تولد” شروع نمی شود؛
با “تحول” آغاز میشود.
لازم نیست “بزرگ ” باشی تا “شروع کنی"،
شروع کن تا بزرگ شوی …

باد با چراغ خاموش کاری ندارد
اگر در سختی هستی بدان که روشنی.

” آموختم “
گاهی از زیاد نزدیک شدن فراموش می شوی.
” آموختم “
تا با کفش کسی راه نرفتم راه رفتنش را قضاوت نکنم.
” آموختم “
گاهی برای بودن باید محو شد.
” آموختم “
دوست خوب پادشاه بی تاج و تختیست که بر دل حکومت میکند.
” آموختم “
از کم بودن نترسم اگر کم باشم شاید ولم کنن ولی زیاد که باشم حیفم میکنن.
” آموختم “
برای شناخت آدمها یکبار بر خلاف میلشان عمل کنم.

به تعداد آدم‌های روی کرہ خاکی، تفاوت فکر و نگرش وجود دارد!
پس این را بپذیر :
کسی که تفکرش با تو متفاوت است، دشمنت نیست ؛
انسان دیگری است با دیدگاهى دیگر
فقط همین …
اگر فقط همین یک اصل را بپذیریم، روابط‌مان بهتر خواهد شد
و زندگى سرشار از آرامش توام با احترام و درک متقابل را تجربه خواهیم کرد.
به همین سادگی …