پرسش: آيا موقع ظهور همراه حضرت انگشتر سليمان و پرچم حضرت (ص) و سنگ و عصاي موسي است ؟

پاسخ: در برخي روايات اشاره شده است كه امام مهدي(ع) هنگام ظهور، ميراث‌هايي از انبياي گذشته به همراه دارد.
در روايتي از امام باقر(ع) نقل شده است: قائم(ع) هنگامي كه ظهور كند، با پرچم پيامبر و انگشتر سليمان و سنگ و عصاي مربوط به موسي(ع) ظاهر مي‌شود.(منتخب الاثر، ص386).

پرسش: آیا حدیثی در مورد از کار افتادن سلاح های کنونی در زمان ظهور وجود دارد ؟ در صورت بودن لطفا بیان کنید .

پاسخ: در پاسخ بايد دو نكته را يادآور شويم:
الف. چون زمان ظهور به هيچ وجه معلوم نيست، پس نمي‌توان گفت حضرت اكنون ظهور خواهد كرد تا بگوييم سلاح‌هاي كنوني از كار خواهد افتاد. واقعاً معلوم نيست حضرت در چه زماني و با چه شرايطي ظهور مي‌كند و در زمان ظهور وضع سلاح‌ها چگونه خواهد بود؟ آيا پيشرفته‌تر خواهد شد؟ آيا بشر به كمال رسيده و قبل از ظهور سلاح‌هاي خطرناك را منهدم خواهد كرد؟ آيا در اثر جنگ‌هاي قبل از ظهور تمام سلاح‌ها تمام خواهد شدو … ؟
ب.چون در زمان صدور روايات، سلاحي جز سلاح سرد نبود، معنا نداشت كه ائمه(ع) در اين مورد سخن بگويند يا پرسشي از آنها شود. بنابراين نمي‌تواند اصولاً چنين حديثي وجود داشته باشد. زيرا بزرگان ما به قدر فهم مردم با آنان سخن مي‌گفتند.
با توجه به دو نكته بالا، نبايد انتظار حديث صريحي را داشت. اما از بعضي از احاديث مي‌توان مطلبي را استفاده كرد، براي نمونه امام باقر(ع) مي‌فرمايد: «يسير رعب امامه شهراً و خلفه شهراً؛ ترس و رعب به فاصله يك ماه قبل و بعد از امام در حركت است»(بحار الانوار، ج52، ص343، ح91). يعني يك ماه قبل از اينكه امام وارد منطقه‌اي شود، ستمگران و سپاهيانشان را وحشت و ترس فرا مي‌گيرد. از طرفي شرط اوليه استفاده از توان و تجهيزات، داشتن روحيه و قدرت پر اقدام است. وقتي كسي بترسد، هيچ كاري نمي‌تواند انجام دهد. همچنين امكان دارد سپاهيان دشمن وقتي كلام دلنشين امام را بشنوند، از فرماندهان ظالم خود سرپيچي كرده و از اين سلاح‌ها استفاده نكنند.

پرسش: گفته شده که امام زمان (عج) با پیشرفته ترین سلاح روز می آید . این مطلب تا چقدر صحت دارد ؟ و یا اینکه دوباره پیروزی خون بر شمشیر است ؟

پاسخ: به صورت يقيني نمي‌توان در مورد «سلاح‌ها» در زمان خروج و قيام اظهار نظر كرد. البته بين حضرت و مخالفان جنگ صورت مي‌گيرد؛ ولي نوع سلاح واقعاً روشن نيست و اگر بپذيريم كه همين سلاح هاي فعلي و يا پيشرفته تر در هنگام ظهور و جنگ با حضرت موجود باشد، به اين معنا نيست كه از همه سلاح‌ها استفاده مي‌شود؛ زيرا يكي از ياري دهندگان حضرت «رعب و ترس» است. خداوند در دل دشمنان ترس و هراس مي‌اندازد و اين باعث مي‌شود كه به درستي نتوانند از هر سلاحي استفاده كنند. به علاوه كه تبليغ و تبيين امام(عج) باعث مي‌شود عده زيادي از مردم (وچه بسا برخي سربازان جبهه باطل) به حقيقت حركت حضرت آشنا شده و او را بپذيرند. بر اين اساس وضع به گونه‌اي خواهد شد كه دشمن امكان استفاده از هر سلاحي را نخواهد داشت. البته توجيهات ديگري نيز شده است.

پرسش: وضعيت شيعه و جهان در دوران غيبت و قبل از ظهور چگونه است؟

پاسخ: در مورد رواياتي كه پيرامون جنگها و كشتار‌هاي مربوط به آخر الزمان و ظهور وارد شده، توجه به چند نكته راهگشا است:
الف. سند برخي از اين روايات اشكال دارد و راويان آنها در مواردي اشخاصي دروغگو بوده‌اند لذا چنين روايت‌هايي قابل پذيرش نيست.
ب. تشديد ظلم و ستم در برهه اي از زمان طبيعي بوده و هم سابقه تاريخي دارد. وقتي به فرعون گفتند: از بني اسرائيل فرزندي به دنيا مي‌آيد كه پادشاهي و حكومت تو را از بين مي‌برد؛ او ظلم و ستم بر بني اسرائيل را شدت بخشيد و حتي به دستور او زنان حامله را شكم دريدند و بچه‌ها را (جنين‌ها) از شكم مادران خارج كرده و كشتند.
در روايتي از امام صادق(ع) نقل شده است كه بيش از بيست هزار زن حامله را شكم دريدند. خداوند در قرآن به فشار فراوان فرعون در آن روزگار اشاره كرده و بي حرمت شدن زنان و سر بريدن فرزندان را يادآور مي‌شود. چنين رفتاري از كساني كه خداوند را به طور كلي فراموش كرده و فقط به فكر دنيا و منافع آن هستند، دور از ذهن و واقعيت نيست!! بنابراين شدت يافتن ظلم در روزگار نزديك ظهور قابل پيش بيني است.
ج. با نگاه به طول تاريخ شيعه به دوره‌هايي بر مي‌خوريم كه فشار بر شيعيان بسيار فراوان بود. آنان به جرم شيعه بودن تحت شكنجه و آزار بودند و حتي برخي از بزرگان شيعه، فقط جهت عقيده و مرام تشيع به شهادت مي‌رسيدند. برخورد معاويه و حجاج در صدر اسلام و آل سعود(در اوايل قدرت يافتن) و صدام، از جمله مواردي است كه نيازي به اثبات ندارد. كتاب‌هاي تاريخي مملو از ثبت چنين وقايع دلخراش است. شهيد اول صاحب لمعه و شهيد ثاني شارح لمعه، فقط به علت شيعه بودن به شهادت رسيدند. از اين رو، امامان ما راه تقيه را پيش گرفتند و براي حفظ مكتب تشيع و جان شيعيان در بسياري از موارد، سكوت كردند و به شيعيان دستور تقيه دادند.
وضعيت فعلي عراق ـ حتي پس از صدام ـ خود شاهد ديگري بر اين ادعا است. بسياري از كشتار‌ها مربوط به شيعيان مظلوم عراق است كه تنها جرمشان آن است كه پيرو مكتب شيعه‌اند. بنابراين كشتن اشخاص (به جرم شيعه بودن) در همين دنياي كنوني امر بعيدي نيست.
د. هر چند امامان معصوم(ع) برخي از وقايع ظهور را پيشگويي كرده و خبر داده‌اند؛ اما، ما را با امر “بداء” نيز آگاه كرده و اختيار انسان را در تغيير سرنوشت و امور خود يادآور شده‌اند. قرآن كريم در آيه يازدهم سوره رعد مي‌فرمايد:"خدا تغيير نمي‌دهد آنچه مربوط به قومي است مگر آنكه خود انسان‌ها تغيير دهند". بنابراين نوع رفتار و اختيار انسان در چگونگي حوادث مربوط به آنها مؤثر است.
بر اين اساس مي‌توان منتظر امر ظهور بود و براي فرج امام عصر(عج) دست به دعا برداشت و براي زمينه سازي ظهورش تلاش كرد. حركت اختياري انسان‌ها در امر ظهور دخالت تمام دارد و مي‌توان با حركت‌هاي صحيح و ثبات قدم، در صراط مستقيم شاهد تعجيل در فرج آن بزرگوار بود. حضرت مهدي(عج) خود در برنامه‌اي براي شيخ مفيد به اين شرط مهم اشاره كرده، مي‌فرمايد:"اگر شيعيان ما ـ كه خداوند آنان را در طاعتش ياري دهد ـ در وفاي پيماني كه از ايشان گرفته شده اجتماع كنند و مصمم باشند؛ البته نعمت ديدار به تاخير نمي‌افتد و سعادت ملاقات ما براي آنان با معرفت كامل و راستين نسبت به ما تعجيل مي‌گردد.(بحار الانوار، ج53، ص176) پس مي‌شود ظهور را درك كرد و برخي از اين گونه حوادث

پرسش: مکان زندگي امام زمان در دوران غيبت کجاست؟

پاسخ: محل زندگي خاصي براي امام زمان(ع) بيان نشده است؛ بلكه بنا بر روايات آن حضرت در ميان مردم بوده و در مجامع آنان حضور دارد.

پرسش: نحوه مبارزه صاحب الزمان (عج) در زمان حال و آخر الزمان با کافران چگونه است ؟

پاسخ: نحوه مبارزه حضرت در زمان كنوني به صورت شفاف براي ما روشن نيست. ما به صورت كلي مي‌دانيم كه امام زمان(ع) به عنوان رهبر قيام بزرگ جهاني، به زمينه سازي مشغول مي‌باشد، افرادي كه لياقت ياوري را دارند تربيت مي‌كند، برنامه‌ريزي‌ها به گونه‌اي پيش مي‌رود كه سر انجام به قيام حضرت منتهي مي‌شود.
در اين راستا حفظ جامعه شيعه از بلاها و كيد‌هاي دشمنان نيز مورد توجه حضرت مي‌باشد.

پرسش: زندگي امام مهدي در دوران غيبت چگونه است؟

پاسخ: بله او در ميان مردم رفت و آمد دارد هر چند ايشان را نمي‌شناسند. در روايتي امام صادق(ع) غيبت حضرت مهدي(ع)را به ناشناس بودن يوسف براي برادران تشبيه كرده، آنگاه مي‌فرمايد: “او در بازارهايشان راه مي‌رود و به بساط آنها پا مي‌نهد اما آنها او را نمي‌شناسند تا خدا اذن دهد كه خود را معرفي كند".(بحار الانوار، ج51، ص142).

پرسش: غیبت امام زمان (عج) چند وقت طول می کشد ؟

پاسخ: چون زمان ظهور براي ما معلوم نيست بنابراين نمي‌توانيم بگوييم غيبت چه مقدار به طول مي‌انجامد ولي از آيات و روايات استفاده مي‌شود ظهور امام زمان(ع) كه پايان دوران غيبت است با عملكرد ما و نوع اختيار و انتخاب ما رابطه دارد؛ به اين معني كه اگر انسان‌ها واقعاً ظهور امام را بخواهند و آمادگي براي ظهور داشته باشند(نه اين كه زباني باشد بلكه در زندگي عملي توجه به امام زمان باشد) و عده‌اي خود را براي ياوري آقا امام زمان(ع) آماده كنند، انشاءالله خداوند امر ظهور را مقدر خواهند كرد.

پرسش: منتظر چگونه از آفات دوران غيبت در امان باشد؟

پاسخ: هر چه انسان ارتباط خود را با خدا و امامان(ع) بيشتر كند از گزند آفات محفوظ خواهد بود. شخص منتظر بايد در انجام دادن اوامر الهي(عمل به واجبات و ترك محرمات) كوشا باشد. از ياد امام زمان(ع) غافل نشود و توسل به اهل بيت را فراموش نكند. اوقات فراغت و بيكاري نداشته باشد، بلكه بكوشد زمان‌هاي عمر خود را با برنامه‌هاي متنوع و مفيد پر كند.

پرسش: در غيبت حضرت چگونه در بين مردم مي ايند و امرار معاش حضرت چگونه است ؟

پاسخ: از چگونگي حضور حضرت امام عصر(ع) و کيفيت امرار معاش آن بزرگوار ما اطلاعي نداريم و اين به علت غيبت و ويژگي اين حالت است. البته در مورد معاش آن بزرگوار ميتوانيم بگوييم چون ايشان امام حاضر و زنده بوده و با بدن جسماني زندگي ميکنند طبيعي است که داراي زندگي عادي و مادي مانند ساير انسانها ميباشند زيرا بدن مادي، نيازهاي مادي متناسب خود را ميطلبد و بر اين اساس است که خداوند به پيامبرش فرمود:"قل انما انا بشر مثلکم، بگو من بشري همچون شما هستم"(کهف/110) امام مهدي(ع) نيز چنين است.
اما پيرامون حضور آن بزرگوار در ميان مردم بايد گفت: اين که حضرت در ميان مردم حضور دارد مستند به دو نوع دليل است: رواياتي که غيبت حضرت را شبيه به حضرت يوسف بيان ميکند. از امام صادق(ع) نقل شده است: “چگونه اين امت انکار ميکنند که خداي تعالي با حجتش همان کند که با يوسف(ع) کرد که برادرانش او را ديدند ولي نشناختند، او (قائم(ع)) در بازارهايشان راه ميرود و بر بساط آنها گام مينهد اما انها(هر چند او را ميبينند) او را نميشناسند".(بحار الانوار، ج51، ص142، ح2).
همچنين امام علي(ع) مي‌فرمايد: سوگند به خداي علي! حجت خدا، در ميان مردم هست و در راه‌ها (كوچه و بازار) گام برمي‌دارد، به خانه‌هاي آنها سر مي‌زند و در شرق و غرب زمين رفت و آمد مي‌كند و گفتار مردم را مي‌شنود و بر ايشان سلام مي‌كند و مي‌بيند و ديده نمي‌شود، تا وقت (معين) و وعده (الهي). (الغيبة، نعماني، باب 10، حديث 3، صفحه‌ 146).
امام زمان(ع) رهبر و مقتداي مردم بوده و سرپرستي امور آنان را به عهده دارد. از اين رو، بسيار طبيعي است که به ميان مردم و دوستان خود برود و ضمن سرکشي به آنان به نيازها و حاجتهايشان رسيدگي کند.
البته باز هم اشاره ميکنيم که کيفيت اين حضور براي ما روشن نيست.

پرسش: چطور ممکن است حضرت در يک زمان در چند محل حاضر باشد؟

پاسخ: کيفيت امر براي ما به صورت دقيق روشن نيست؛ هر چند در عرفان مطرح شده است که اگر کسي به درجه بالاي وجود برسد، اين قدرت را دارد که بدن هاي مثالي شبيه بدن خود ايجاد کند؛ يعني، بدن مثالي مانند خود (بدون جرم) ايجاد کند و افراد در مناطق مختلف اين بدن‌هاي مثالي را مي بينند و امام(عج) به اين بدن ها احاطه دارد و اينها تحت اراده حضرت مي‌باشند. اين تذکر لازم است که دليل نداريم حضرت هر شب چهارشنبه حتما به مسجد جمکران مي‌رود. بله هر کس در هر جا او را صدا بزند، او فرياد رسي مي کند.