راهکار روایی و قرآنی

1 با تقوا باشید. (سوره قصص آیه 83)

2 دعای مشلول را بخوانید. (مفاتیح الجنان / مهج الدعوات. ترجمه طبسی. ص254)

3 اخلاص داشته باشید و کار را فقط برای خدا انجام دهید. (تحف العقول ص227)

4 انگشتر عقیق به دست کنید. (مکارم الاخلاق. ص87)

5 در اعمال صالح مداومت داشته باشید. (علل الشرایع. ج1. ص113)

6 برای رسیدن به عاقبت بخیری دعا کنید و آن را از خدا بخواهید. (الکافی ج 2 ص 419)

7 قطع رحم نکنید. (تحفة الانبیاء ج 3 ص 691)

8 حلیم و صبور باشید. (بحارالانوار. ج58. ص289)

9 نصیحت شنو و پندپذیر باشید. (تحف العقول. ترجمه جعفری. ص 25)

  به اندازه کفاف، مالتان برای دنیا باشد و بیشتر آن را برای آخرت خرج کنید. (الحیاة ج 6 ص 64)

زیارتت، نمازت، ذکرت و عبادتت را تا زیارت بعد، نماز بعد، ذکر بعد و عبادت بعد حفظ کن؛
کار بد، حرف بد، دعوا و جدال و… نکن و آن را سالم به  بعدی برسان.
اگر این کار را بکنی، دائمی می شود؛ دائم در زیارت و نماز و ذکر و عبادت خواهی بود.

 حاج اسماعیل دولابی

  نهج البلاغه 

  امام علی _علیه السلام_ می فرمایند:

  شما نسبت به دنيا، به مسافرانى مى مانيد که وقتى گام در جاده نهاده اند، احساس مى کنند به آخر رسيده اند؛ و تا قصد رسيدن به نشانه اى در (میان راه) کرده اند، گويى بلافاصله در کنار آن قرار گرفته اند!
چه نزديک است کسى که (دراين دنيا) به سوى مقصد پيش مى رود، به محض حرکت، به آن برسد!

 خطبه ۹۹

 بهوش باشیم!
دنيا آنچنان به سرعت مى گذرد که تا چشم بر هم مى زنند همه چيز پايان مى يابد…

 شهید سید مرتضی آوینی:

 عقل معاش می‌گوید که شب هنگامِ خفتن است، اما عشق می‌گوید که بیدار باش، در راه خدا بیدار باش تا روح تو چون شعاعی از نور به شمس وجود حق اتصال یابد.

 عقل معاش می‌گوید که شب هنگام خفتن است، اما عقل معاد می‌گوید که همه‌ی چشم‌ها در ظلمات محشر، در آن هنگامه‌ی فَزَع اکبر، از هول قیامت گریانند، مگر چشمی که در راه خدا بیدار مانده و از خوف او گریسته باشد.

 عقل معاش می‌گوید که شب هنگام خفتن است، اما عشق می‌گوید: چگونه می‌توان خفت وقتی که جهان ظلمتکده‌ی کفرآبادی است که در آن احکام حق مورد غفلت است؟

 عشق می‌گوید: چگونه می‌توان خفت وقتی که هنوز خون گرم امام عاشورا از زمین کرب و بلا می‌جوشد و تو را فرا می‌خواند؟ چگونه می‌توان خفت و جهان را در کف جهال و قد‌اره‌بندها رها کرد؟
نه، شب هنگام خفتن نیست.

 کتاب گنحینه ی آسمانی/ گفتار متن جاده
 

  جملات قصار آیت الله حق شناس(ره)

  وسایل وصال به مطلوب را نیز باید دوست داشت.

 تنها راه تشخیص وسوسه شیطانی از نفحات قدسی مراقبه است.

 اگر تحصیلات علمی شما با علم اخلاق توأم نباشد، منقطع می‎شود.

  خدای متعال می‎فرماید: ای دنیا! خدمتگزار باش کسی را که خدمتگزار من است. یعنی کسی که (همّ او واحد است) و آزار بده کسی را که خدمتگزار توست.

  هر انسانی یک تکلیف اجتماعی دارد و یک تکلیف انفرادی.

  دین، عمل به بندگی حضرت حق است.

  اگر سالک بداند که در شناخت پروردگار چه چیزی نهفته است دیگر به زرق و برق دنیا اهمیت نمی‎دهد.

  اگر از باب رحمت حق، قصد ورود دارید، باید کمی پول خرج کنید و به فقرا و مسکینان و یتیمان کمک کنید.

 موسی علیه السلام ده سال در مدین، شاگردی کرد و استاد شد. بدون استاد نمی‎شود سیر کرد.

 اگر اراه کنی که خودت را حفظ بکنی پروردگار هم در هنگام ارتکاب به معاصی برای تو ایجاد مانع می‎کند.

آیت‌الله بهجت (ره) در پاسخ به کسانی که دستور العملی برای سیر و سلوک می‌ خواستند، می‌ فرمود :

 هر روز نصف صفحه از کتاب  معراج السعاده   را بخوانید و بدان عمل کنید , بعد از یک سال در خود تغییر را احساس می‌ کنید .

 شناختن خود ، موجب شوق به تحصیل کمالات و تهذیب اخلاق و باعث سعی در دفع « رذائل » می‌ گردد ؛ زیرا که آدمی بعد از آنکه خود را شناخت و دانست که حقیقت او « جوهری » است از « عالم ملکوت » که به این عالم جسمانی آمده ، باشد که به این فکر افتد که چنین جوهری شریف را عبث و بی‏ فایده به این عالم نفرستاده‌اند ، و این گوهر قیمتی را به بازیچه در صندوقچه بدن ننهاده‏‌اند و بدین سبب درصدد تحصیل فوائد تعلق نفس به بدن بر می‌ آید‏ و خود را به‌ تدریج به سرمنزل شریفی که باید ، می‌ ‏رساند .

  معراج‌ السعادة ، ص۱۷ و ۱۸

شخصی گوید : به امام صادق (ع) گفتم : گاهی تصورات کفرآمیزی در دلم خطور می کند،برای رهایی از آن چه کنم ؟

حضرت امام جعفر صادق (ع) فرمود : هرگاه این حالت برایت پیش آمد بگو :

« لا اِلهَ اِلّا الله »

راوی گوید : از آن پس هرگاه وسوسه ای در دلم ایجاد می شد،این ذکر را می گفتم و آن وسوسه برطرف می شد.

رسول گرامی اسلام حضرت محمد (ص) فرموده اند: « خواندن سورۀ ناس،وسواس را منع می کند. »

 ذکرهای شگفت عارفان ، ص39

 رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

  أعظم الظّلم ذراع من الأرض ينتقصه المرء من حقّ أخيه ليست حصاة أخذها إلّا طوّقها يوم القيامة.

 بزرگترين ستمها آنست كه مردى يكذراع زمين از حق برادر خويش بگيرد، هر ريگى كه بدين طريق در تصرف او در آيد روز رستاخيز در گردن او طوقى مى شود

 نهج الفصاحه