نگرشتان را نسبت به زندگی عوض کنید

این یعنے اینکه خودتون رو از خوشی هاے دنیا و زندگے , محروم نکنید
در مقابل مشکلات , تسلیم نشوید و زانوے غم بغل نگیرید.

خودتون رو دوست داشته باشید و به خودتون و خواسته هاتون احترام بذارید .

یادتان باشد بهترین دوست شما “تصویر ذهنے های خوب شما از خودتان ” است

دیگران را دوست بدارید حتی کسانے که با شما همراه و هم عقیده نیستند
‌‌
از کسے متنفر نباشید که روزگارتان رنگ تنفر نگیرد و سیاهے جذب نکند

از هیچ کس توقعے نداشته باشید که جز دلگیرے پیامدے به همراه ندارد. یادتان باشد که شاید کسے هم از شما توقعی داردو شما نمیدانید.! 

 پس سال جدید زیبا و پر امید زندگی کنید …
چندان هم که فکر میکنید وقت نیست !!

حواسمان نیست که چه راحت باحرفی که درهوا رهامیکنیم٬
چگونه یک نفر را به هم میریزیم
چند نفر را به جان هم می اندازیم
چه سرخوردگی یا دلخوری هایی به جای میگذاریم
چقدر زخم میزنیم….
حواسمان نیست که ما میگوییم و رها میکنیم
و رد میشویم و میگذاریم به پای رک بودنمان
اما یکی ممکن است گیر کند…
بین کلمه های ما…
بین قضاوتهای ما…
بین برداشت های ما…
دلی که میشکنیم ارزان نیست…
روزی بایدتاوانش راپس بدهیم..

روزی با دوستم از کنار یک دکه روزنامه فروشی رد می شدیم ؛
دوستم روزنامه ای خرید و مودبانه از مرد روزنامه فروش تشکر کرد ، اما آن مرد هیچ پاسخی به تشکر او نداد.
همان طور که دور می شدیم، به دوستم گفتم:
چه مرد عبوس و ترش رویی بود.
دوستم گفت:
او همیشه این طور است!

پرسیدم: پس تو چرا به او احترام می گذاری؟!
دوستم با تعجب گفت:
“چرا باید به او اجازه بدهم که برای رفتار من تصمیم بگیرد؟!
من خودم هستم."…

اجازه ندهيد تا برخوردهاى ديگران ، موجب تغيير رفتارهاى شما شود .
هميشه مثل گل باشيد كه در هر شرايطى خوش عطرى و زيبايى خود را حفظ مى كند .

در هر ديدارى ردپايى از عطر زيباى درون خود را به يادگار بگذاريد .

متين ، باوقار ، خندان ، شاد ، پـــــــرانرژى و پــــــرتلاش باشيد .
.
زندگى را زندگى کنیم

مازنده ایم که زندگی کنیم
زندگی نمیکنیم که زنده بمونیم.

گل که باشی ؛ باغبانها دست چینت میکنند
سنگ باشی میتراشند و نگینت میکنند …

هرگز از این پیله تنهایی ات غمگین نباش ؛
روزگاری میرسد ؛ فرش زمینت میکنند !!!

چوب خشکی در بیابان باش ؛ اما مرد باش
چوب نامردی اگر در آستینت میکنند …

ای درخت پیر ؛ بر این شاخه ها دل خوش نکن
چون که با دست تبر ؛ مطبخ نشینت میکنند

نیشخند دوستان از زخم دشمن بدتر است
آشنایان بیشتر اندوهگینت میکنند … ..

ساختن واژه ای به نام «فردا» بزرگترین اشتباه انسان بود، تا زمانی که کودک بی سوادی بودیم و با این واژه آشنایی نداشتیم ،خوب زندگی می کردیم.
تمامی احساساتمان غم و شادیمان و هرچه داشتیم را همین امروز خرج میکردیم.انگار فهمیده تر بودیم، چون همیشه می ترسیدیم شاید فردا نباشد.
از وقتی «فردا» را یاد گرفتیم،همه چیز را گذاشتیم برای فردا.
از داشته های امروز لذت نبردیم و گذاشتیم برای روز مبادا…
شاید باید اینگونه «فردا» را معنی کنیم….
«فردا»روزیست که داشته های امروزت را نداری.
پس امروز را زندگی کن…
 

فردي از دوستش بابت غيبت و تهمتي که به او زده بود، حلاليت طلبيد.

او گفت به يک شرط قبول مي‌کنم که يک بالش پر را کنار جاده روستا روي دستت بگيري و هنگامي که باد مي‌وزد آن را با خنجر پاره کني و در معرض باد بايستي تا تمام پرها را باد ببرد.

آن شخص آمد و گفت اين کار را انجام دادم.
دوستش گفت حالا برو پرها را جمع کن.

️ وي رفت و بعد از مدتي آمد و گفت هرچه گشتم و از ديگران هم کمک گرفتم نيمي از پرها را نيافتم.

دوست حکيم و دانايش گفت:
غيبت و تهمت مانند اين پرها پخش مي‌شود و قابل جبران نيست.

 
ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻟﺸﮑﺮﮐﺸﯽ ﺧﺴﺮﻭﭘﺮﻭﯾﺰ , ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺷﻬﺮ
ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﯾﻪ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺼﺮ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺭﻭﻣﯿﺎﻥ ﮐﻪ
ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺮ ﺑﻨﺪﺭ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭﯾﻪ ﺗﺴﻠﻂ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ , ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﻧﺠﺎﺕ
ﺛﺮﻭﺕ ﺷﻬﺮ ﺑﺮﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﮔﻨﺞ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﮐﺸﺘﯽ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ .
ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺩ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻭﺯﯾﺪﻥ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﮐﺸﺘﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ
ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺭﺍﻧﺪ . ﺧﺴﺮﻭ ﭘﺮﻭﯾﺰ ﺍﯾﻦ ﮔﻨﺞ ﺭﺍ ﺑﺎﺩﺁﻭﺭﺩ ﻧﺎﻣﯿﺪ ﻭ
ﮔﻔﺖ :
ﻣﻦ ﺑﺪﯾﻦ ﮔﻨﺞ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮﻡ ﮐﻪ ﺑﺎﺩ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻣﻦ ﺁﻭﺭﺩ.
ﺑﺎﺭﺑﺪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯿﺪﺍﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﺧﺴﺮﻭ ﭘﺮﻭﯾﺰ ﺁﻫﻨﮓ ﻣﻌﺮﻭﻑ
ﮔﻨﺞ ﺑﺎﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮔﻨﺞ
ﺳﺎﺧﺖ.
ﺍﯾﻦ ﻣﺎﻝ ﮐﺜﯿﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﯿﺴﻔﻮﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﮔﻨﺞ ﺑﺎﺩ
ﺁﻭﺭﺩ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺷﺪ .
ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺑﯽ ﻗﯿﺎﺳﯽ ﺍﺯ ﺧﺰﺍﻧﻪ ﺧﺴﺮﻭ ﭘﺮﻭﯾﺰ
ﺑﻪ ﺳﺮﻗﺖ ﺭﻓﺖ ﻭ ﯾﮑﺒﺎﺭ ﺑﻪ ﺳﺎﻝ ۶۲۸ ﻣﯿﻼﺩﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ
ﻫﺮﻗﻞ ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭ ﺭﻭﻡ ﺗﯿﺴﻔﻮﻥ ﺭﺍ ﻏﺎﺭﺕ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﻫﻤﻪ
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮔﻨﺞ ﺑﺎﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﻇﺮﻓﺎ ﺍﺯ
ﺑﺎﺏ ﻃﻨﺰ ﻭ ﻋﺒﺮﺕ ﮔﻔﺘﻨﺪ :
ﺑﺎﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﺩ ﻣﯿﺒﺮﺩ ….

صدفی به صدف مجاورش گفت:
در درونم درد بزرگی احساس میکنم ،
دردی سنگین که سخت مرا می رنجاند.
صدف دیگر با راحتی و تکبر گفت:
ستایش از آن آسمان ها و دریاهاست.
من در درونم هیچ دردی احساس نمیکنم.
ظاهر و باطنم خوب و سلامت است.
در همان لحظه خرچنگ آبی از کنارشان عبور کرد و سخنانشان را شنید.
به آن که ظاهر و باطنش خوب و سلامت بود گفت:
آری ! تو خوب و سلامت هستی اما دردی که همسایه ات در درونش احساس میکند مرواریدی است که زیبایی آن بی حد و اندازه است.

برگرفته از: کتاب سرگشته
 
جبران_خلیل_جبران