ماليدن «آلبالوي تلخ» در حمام به بدن، براي از بين بردن سياهي ماه‌گرفتگي نافع است.

1- ضماد برگ، ريشه، ساقه و «برگ كرفس» ضد ورم مي‌باشد. ماليدن اين ضماد به مدّت يك دقيقه جرب و ساير امراض جلدي را درمان مي‌كند و با گوگرد و بوره جهت سياهي پوست و لكه‌هاي پوستي مفيد است.
2- ضماد «وشا» با «سركه» آثار سياهي پوست را از بين مي‌برد.
3- برگ درخت «سرو» قابض و محلل است و سياهي جلد را پاك مي‌كند.

1- مقداري «گل ياسمن» را به مدّت 15 روز در داخل شيشه‌اي پر از «روغن زيتون» بريزيد و در مقابل آفتاب بگذاريد. سپس با آن، موضع و محل‌هاي ناراحت بدن خود را ماساژ و مالش دهيد.
2- جوشانده‌ي ريشه «ريواس» با «پرسياوشان» جهت معالجه سياتيك مفيد است.
3- بذر «ترب» جهت سياتيك مفيد است.
4- ضماد «برگ آفتابگردان» جهت تسكين سياتيك مفيد است.
5- دو تا ده قطره اسانس «سوسنبر» در سياتيك مفيد است.
6- جوشانده ريشه گياه «خشخاش سياه» كه به نصف برسد، جهت سياتيك تجويز مي‌شود.
7- «خرماي رسيده»، درمان سياتيك مي‌باشد.
8- «والك» درد سياتيك را تسكين مي‌دهد.
9- ماليدن تفاله‌ي «انگور» در حمام به بدن، باعث تسكين درد سياتيك مي‌شود.
10- ضماد برگ هاي سفت «كلم» مسكن سياتيك است.
11- خوردن چهارده مثقال «روغن زيتون» با آب گرم و با جوشاندن جو، مسهل عالي است و جهت سياتيك به كار مي‌رود.
12- «پياز دشتي» براي سياتيك مفيد هست.
13- ضماد «گلپر» با موم و روغن جهت سياتيك نافع است.
14- جوشانده سي تا شصت در هزار گل «باقلا» براي سياتيك مفيد است.
15- «آب معدني شلف» درمان خوبي براي سياتيك است.
16- دم كرده 8 تا 15 گرم «شالك» در نيم ليتر آب و جوانه پوست درخت آن براي سياتيك تجويز مي‌شود.
17- دم كرده برگ هاي «غار گيلاسي» براي تسكين دردهاي سياتيك به كار مي‌رود.
18- ضماد «تخم كتان» با «اسفرزه» جهت تسكين درد سياتيك تجويز مي‌شود.
19- «سنا» را جهت سياتيك تجويز مي‌نمايند.
20- ميوه «علف هزار چشم» جهت سياتيك مجرب است.
21- ضماد «چوبك» با «سركه» جهت سياتيك مفيد است.
22- خوردن عصاره «علف هزار چشم» - چهل روز پي در پي - جهت سياتيك نافع است.
23- «تخم ختمي» درمان خوبي براي عرق‌النسا مي‌باشد.
24- «ليموترش» در معالجه عرق‌النساء نقش مهمي دارد.
25- جوشانده‌ي ريشه «خشخاش» شاخي جهت پاك شدن كبد و عرق‌النساء سودمند مي‌باشد.
26- چنانچه ميوه «درخت داروش» را در آب گرم خيسانده و پوست آن را از شهد آن جدا كرده، صاف كنيد و آن را با مغز گردو و يا مغز دانه بيد انجير سرشته بخوريد جهت عرق‌النساء نافع است.
27- «وشا» مسكن درد كمر و عرق‌النساء مي‌باشد.
28- مضمضه جوشانده «بيخ بابا آدم» براي عرق‌النساء سودمند است.
29- ماليدن روغن قرمزي كه از گل «علف هزار چشم» مي‌گيرند براي عرق‌النساء مفيد مي‌باشد.
30- «سير» براي سياتيك نافع است.
31- تنقيه با آب دم كرده «سير» براي سياتيك نافع است.
32- «شالك»، «نمك طعام»، «هميشه بهار كوهي» و «سوسن زرد» مفيد مي‌باشند.
33- به علّت وجود تارتارات اسيد دو پتاسيم در «آب غوره» براي سياتيك بسيار نافع است.

تا از خودت شروع نكني بهار را تجربه نخواهي كرد.

حتي اگر صدها بهار در بيرون از تو بيايد و برود
و همه به هم و از جمله به تو، آن را هزاران بار شادباش گويند،
بهار واقعي بايد در درون تو متولد شود ؛

و بهار را تجربه نخواهي كرد مگر آن كه رخت آگاهي ات نو شود.
تا آگاهي ات رشد نكند و جوانه هاي فهم در تو نشكفد،
درخت ذهن ات بارور نمي شود و آرامش ميهمان منزل ات نمي گردد.

قصه ی آدم…
قصه ی آدم، قصه ی یک دل است و یک نردبان…
قصه ی بالا رفتن، قصه ی پله پله تا خدا، قصه ی جستجو، قصه ی از هر کجا تا او….
قصه ی آدم، قصه ی پیله است و پروانه، قصه ی تنیدن و پاره کردن ، قصه ی به درآمدن، قصه ی پرواز…
من اما هنوز اول قصه ام، قصه ی همان دلی که روی اولین پله مانده است، دلی که از بالای بلندی واهمه دارد از افتادن!پروردگارم!

دست دلم را میگیری؟ مواظبی که نیفتد؟ من هنوز اول قصه ام، قصه ی هزار و یک نشانی، نشانی ات را اما گم کرده ام…باد غرور وزید و نشانیت را برد.
نشانیت را دوباره به من می دهی؟ با یک چراغ و یک ستاره ی قطبی؟!
من هنوز اول قصه ام، قصه ی پیله و پروانه، پیله بافتن را فراموش کرده ام…
به من می گویی پیله ام را چگونه ببافم؟ پروانگی را یادم میدهی؟
دو بال ناتمام و یک آسمان… من هنوز اول قصه ام.

انسان بی شباهت به «آب» نیست؛
اگر بخواهد زنده باشد و زندگی ببخشد،
باید جریان داشته باشد؛
باید پیِ برخورد با سنگ ها و سختی ها را به تنش بمالد؛
باید شجاعت چشیدن گرم و سرد روزگار را داشته باشد؛
تا باران شود و بر جهان ببارد…
وگرنه کسی که تحمل سختی ها را نداشته باشد،
همچون آب ساکنی است که صدایش به کسی آرامش نمی دهد؛
با دیگران که کنار نمی آید هیچ،
خودش را هم نمی تواند نجات دهد…!
مرداب می شود و می گندد …

حمد و ستايش مخصوص خداوندي است كه [ در همه چيز ] اول است و چيزي قبل از او نيست، و آخر است و چيزي بعد از او آخر نيست. [ خدايي كه ] با قدرت خود مخلوقات را آفريد، و آن را طبق خواست و اراده خود ايجاد نمود. سپس با اراده‌ي خود آن‌ها را به راه راست راهنمايي فرمود و در مسير محبت خويش قرار داد، مخلوقاتي كه توانايي به عقب انداختن آن چيزي را كه خدا آنان را بر آن مقدم داشته‌، ندارند و همچنين مخلوقاتي كه بنا به خواسته‌ي خداوند از ديگران عقب افتاده‌اند، قدرت جلو افتادن ندارند. حمد و سپاس مخصوص خداوندي است كه [ نعمت] معرفت و شناخت خودش را به ما عطا نمود و [ راه و روش ] شكر كردن را به ما الهام فرمود و برخي از درهاي دانش علم را به خاطر ربوبيت‌اش براي ما گشود و ما را به رسيدن به درجه‌ي اخلاص در توحيدش راهنمايي نمود و ما را از كفر و شك در امرش دور ساخت. او را چنان حمد و سپاس مي‌گوييم تا اين كه در تمام عمر جزو بندگان سپاس گزار او باشيم

و با سپاس از كساني كه به خشنودي و عفو خدا سبقت گرفته‌اند، سبقت مي‌گيريم. آن چنان سپاسي مي‌گوييم كه از طرف ما تا اعلي عليّين برسد، در كتاب نوشته شده‌اي كه مقرّبان شاهد آن هستند. آن چنان سپاسي كه موجب روشني چشمان ما گردد، در آن زماني كه چشم‌ها از ترس برق مي‌زنند و خيره مي‌شوند، و باعث رو سفيدي ما شود در آن وقتي كه بدكاران رو سياه هستند. آن چنان سپاسي كه ما را به جوار كريمانه‌ي خداي _ تعالي _ رهنمون سازد. حمد و سپاسي كه به وسيله‌ي آن با فرشتگان مقرّب خدا رقابت نماييم و همنشين پيامبران مرسل در بهشت جاويدان و محل كرامت پروردگار خلل ناپذير، جاي گيريم.

تجربه عشق حقيقي ميسر نيست مگر اينكه تو از جنس عشق شوي…
و تو از جنس عشق نمي شوي مگر اينكه عشق در نگاه تو تثبيت شود. عشق بايد خاصيت تو باشد، بدون انتخاب، بدون قضاوت …

و اين تنها در صورتي عملي مي شود كه بتواني خدا را در همه چيز مشاهده كني و همه چيز را در خدا ببيني…
آن وقت سفيد و سياه و زرد و سرخ براي تو رنگ مي بازد و تو بي رنگ مي شوي و در عين بي رنگي همه رنگ ها را در خود داري…

به دين خاصي نمي چسبي و خوب و بد نمي كني و به همه اين راه ها به ديده ى احترام مي نگري.
نمي گويي نظر من، دين من ، راه من، رنگ من و …
بلكه مي گويي نظر خدا، دين خدا، راه خدا، رنگ خدا… تو محوي در بي رنگي و همه جهان آيينه تمام نماي روح درون تو مي گردد…و تو شاهدي بر اين وحدت كه كثير مي نمايد و كثرتي كه وحدت جوهره آن است…

چه زيبا قرآن كريم مي گويد: “و چه رنگي بهتر از رنگ خدا “…