آهنگری شمشیر بسیار زیبا تقدیم شاپور پادشاه ساسانی نمود. شاپور از او پرسید چه مدت برای ساختن این شمشیر زمان گذاشته ایی؟
آهنگر پاسخ داد یک سال تمام. پادشاه ایران باز پرسید اگر یک شمشیر ساده برای سربازان بسازی چقدر زمان می برد؟ و او گفت سه تا چهار روز.
شاپور گفت آیا این شمشیر قدرتی بیشتر از آن صد شمشیر دیگری که می توانستی بسازی دارد؟
آهنگر گفت: خیر، این شمشیر زیباست و شایسته کمر شهریار!

پادشاه ایران گفت : سپاسگزارم از این پیشکش اما، پادشاه اهل فرمان دادن است نه جنگیدن، من از شما شمشیر برای سپاهیان ایران می خواهم نه برای خودم، و به یاد داشته باش سرباز بی شمشیر، نگهبان کیان کشور، پادشاه و حتی جان خویش نیست.

شاپور با نگاهی پدرانه به آهنگر گفت اگر به تو پاداش دهم هر روز صنعتگران و هنرمندان به جای توجه به نیازهای واقعی کشور، برای من زینت آلات می سازند و این سرآغاز سقوط ایران است. پدرم به من آموخت زندگی ساده داشته باشم تا فرمانرواییم پایدارتر باشد. پس برای سربازان شمشیر بساز که نبردهای بزرگ در راه است.

شروع کن به انجام کاری …

  تا تلاشی نکنی چیزی تغییر نمی کنه رفیق …

  فکرتو خالی از افکار منفی و نمی تونم ها کن

  و ببین به چه چیزی علاقه داری،

  از پس چه کاری برمیای،

  جایی که زندگی می کنی چه چیز تازه ای نیاز داره که اکنون نداره و جاش خالیه،

  خلاصه ایده ای هرچی داری رو کن و برو جلو …

  فقط فراموش نکن همه ی افراد موفق یه روزی از خیلی خیلی کم شروع کردن تا شدن افراد موفق امروز !

  انرژی منفی و موج منفی از امروز ممنوع چرا چون با این کارتون بیشترین ضربه رو به خودتون میزنید !

  امیدوارم قبل از اینکه یه روز افسوس امروزت رو بخوری زودتر به خودت بیای و راهی پیدا کنی و خودتو ثابت کنی برای خودت

 همیشه از خوبی آدم ها

برای خودت دیواربساز

وهروقت در حق توبدی کردند،

فقط یه آجراز دیواربردار

بی انصافیست اگر،

دیوار را خراب کنی
 

بزرگی را گفتند؛
کدام موسیقی در اسلام حرام است؟

گفت:آن موسیقی که
از صدای کشیده شدن کفگیر
برته دیگ پلو همسایه غنی برخیزد
وبه گوش طفل گرسنه همسایه فقیربرسد

زندگی
مانند درست کردن قهوه است

خودبینی را بجوشان
نگرانی هایت راتبخیر کن

وآن وقت طعم خوشبختی رابچش

عجله داشتم
تند تند راه میرفتم
محکم به چیزی خوردم
آدم بود!
منتظربودم بگوید:کوری؟
دستش را به طرفم دراز کرد
به گمانم"انسان"بود

 ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﮔﻨﺪﻣﻨﺪ

ﯾﻌﻨﯽ ﯾﮏ ﺩﻧﯿﺎﺑﺮﮐﺖ ﻭ ﻧﻌﻤﺖ، ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺷﺎﻥ ﻗﺤﻄﯽ ﻭﺍﺳﺖ

ﻭ ﻣﻦ ﭼﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﻃﻼ‌ﺋﯽ ﮔﻨﺪﻡ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻓﻢ ﻣﻮﺝ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ

ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﺗﺎﻥ ﺭﺍﻗﺪﺭ ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﻭﺁﻧﺮﺍ ﺩﺭ ﺳﯿﻠﻮﯼ ﺟﺎﻥ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ

شب شد
دلها به فردا امیدوار شد ؛
چشم ها پر از خواب شد ،
همه میگویند که زندگی سر بالایی و سرازیری دارد
اما من می گویم : زندگی هر چه که هست ، جریان دارد ؛
می گویم : تا خدا هست و خدایی می کند ، امید هست ؛
فردا روشن است