قایقی ساخته ام..
جنسش از راز و نیاز
بادبانش از صبر، دکلش از ایمان
در شبی مهتابی _
سفری دور و دراز، می کنم از لب دریا آغاز
دل به امواج بلا خواهم داد…
اگرم ساز مخالف زند و باد به همراهی طوفان
خواهد
که مرا منصرف از راه کند
راه بیراهه کند، مضطر و درمانده کند
.. باکی نیست
من به همراه دعایی دارم
و به دل قطب نمایی دارم
و اگر در طی راه،،
به عنادی شکند زورق امید مرا گردابی
.. باز اندوهی نیست
بازوانی دارم
میزنم آب و شنا می کنم و میدانم
که «« خدایی »» دارم
که اگر خسته شدم دست گیرد بی شک
و به ساحل برساند به یقین….

حضرت آیت الله حسین مظاهری:

حضور قلب مختص به نماز نيست ، گرچه در بين ما مشهور شده كه تا مى ‏گوييم حضور قلب ، فكر مى ‏كنيم فقط در نماز.

امّا نه ، حضور قلب در نماز ، در همه عبادات كه مربوط به رابطه با خداست و حضور قلب در هر حال و در هر مقام كه مى‏گويند ، لازم است.

ما كه نمى ‏توانيم هضم بكنيم ، امّا بعضى علما در حال خواب هم در محضر خدا بودند.
مى‏ يابيدند كه در محضر خدا هستند.

اين حضور قلب مراتبى دارد كه در روايتى دو تا از مراتبش را مى ‏گويد.

آن روايت مشهور كه
«اعبدواللّه‏ كأَنك تراه و اِلّا فإن لن تكن تراه فإنه يراك»
 
عبادت كن خدا را مثل اينكه او را مى‏بينى و الّا اگر اينجور نيست (فإنه يراك) به اين توجّه داشته باش كه او تو را مى‏بيند.
 
مرتبه اوّل «فَإِنّه يراك» خدا تو را مى‏بيند ، اين مرتبه ضعيفش است.
 
مرتبه قوى «كانك تراه» تو او را مى‏بينى.

يعنى در فكر و ذكر تو خداست و اينكه در محضر خدا ايستاده‏اى و دارى خدا را مى ‏بينى اين دو مرتبه از حضور قلب است ،

يك مرتبه او تو را مى‏ بيند و يك مرتبه اينكه تو او را مى ‏بينى.

وقتی انسان برای اولین بار نارگیل سفت را برداشت،هرگز فکر نمی‌کرد میان قالب قهوه ای رنگ آن، شیره ای خوش طعم و بو و جسمی سفید و پر خاصیت باشد…!!!
برای باز کردن اندیشه خود را باید شکست عقاید و باورهای خود را، احساس خود را، باید روزنه های نو را باز کرد تا از قالب کهن و بی منطق و عادتی محیط گریخت…!
هیچ گاه مانند یک نارگیل بسته نمان…

چقدر زیبا می توان زندگی کرد وقتی می توان معمار زندگی خود بود.

روزگار غریبی است …
نمکدان را که پر میکنی ، توجهی به ریختن نمکها نداری … اما زعفران را که میسابی به دانه دانه اش توجه میکنی …!!
حال آنکه بدون نمک هیچ غذایی خوشمزه نیست… ولی بدون زعفران ماهها و سالها میتوان آشپزی کرد و غذا خورد …
مراقب نمکهای زندگیتان باشید …
ساده و بی ریا و همیشه دم دست …
که اگر نباشند وای بر سفره زندگی !!!

دانشجویی به استادش گفت :

استاد ! اگر شما خدا را به من نشان بدهید عبادتش می کنم و تا وقتی خدا را نبینم او را عبادت نمی کنم !

استاد به انتهای کلاس رفت و به آن دانشجو گفت :
آیا مرا می بینی ؟

دانشجو پاسخ داد:

نه استاد ! وقتی پشت من به شما باشد مسلما شما را نمی بینم …
استاد کنار او رفت و نگاهی به او کرد و گفت :

تا وقتی به خدا پشت کرده باشی او را نخواهی دید

گفتم خدایاچگونه آغازکنم؟؟؟
گفت به نام من
گفتم خدایاچگونه آرام گیرم؟؟؟
گفت به یادمن
گفتم خدایاخیلی تنهایم؟؟؟
گفت تنهاترازمن؟
گفتم خدایاهیچ کسی کنارم نمانده؟؟؟
گفت به جزمن
گفتم خدایاازبعضی هادلگیرم
گفت حتی ازمن؟
گفتم خدایاقلبم خالیست
گفت پرکن ازعشق من
گفتم دست نیازدارم
گفت بگیردست من
گفتم بااین همه مشکل چه کنم؟؟؟
گفت توکل کن به من
گفتم احساس میکنم خیلی ازت دورم
گفت نه،نزدیکترین به تو ،من
گفتم برای ارزوهایم چه کنم؟؟؟
گفت تلاش،به امیدمن
گفتم چگونه ازین دنیادل بکنم وبرم؟؟
گفت به امید دیدارمن
گفتم چگونه پایان دهم؟؟؟
گفت حافظ ونگهدارتو،من
گفتم خدایاچرا اینقدر میگویی من؟؟؟
گفت چون من ازتوهستم وتوازمن…
باخداباش وپادشاهی کن..
بی خداباش و هرچه خواهی کن

عقل پرسید ز دل که ای عاشق شیدا چه در عشق است که اینقدر دارد بها

گفت دردها درعشق است که گر گویم دیده ز اشکش سازد دریا

گفتا یکی درد گو و ما را کن خلاص گفت انتظار وصال سخت است آشنا

گفتا تو منتظری اکنون ای دل گفت هم منتظرم هم به او کنم جفا

گفتا اسمش چیست تا من هم عاشقش گردم گفت که اسمش هست مهدی زهرا

مدرسه که میرفتیم…
فکر می کردیم دلگیری غروب جمعه بخاطر ننوشتنِ تکالیف فرداست…
اما الان می فهمم…
تکالیفی که امام عصر (عج) داده بود یادم رفته بود انجام بدهم…

اللهم عجل لولیک الفرج