آدم‌های مهربان در مقابل خوبی های یک طرفه‌شان هرگز احساس حماقت نمی‌کنند!
چون خوب بودن برای آنها عادت شده

آدم‌های مهربان از سر احتیاجشان مهربان نیستند
آنها دنیا را کوچکتر از آن می‌بینند که بدی کنند …

آدم‌های مهربان خود انتخاب کرده‌اند که نبینند، نشنوند و به روی خود نیاورند…
نه اینکه نمی‌فهمند ….

هزاران فریاد پشت سکوت آدم‌های مهربان هست …
هرگز به آدمهای مهربان زخم نزنیم؛
چون گوشه قلب خدا زخمی میشود …

اميدوارم نسيم خوش عشق
سوي شما هم بوزد
هيچ نارفيقي تازيانه بر
اعتمادتان نزند
همرنگ همدل و همراهتان
باشد
تا هر رهگذري به هواي
هوسي سركي نكشد

اگر که می‌خواهی به یک حالت سعادت دست یابی ,
بنابراین به ورای هوای نفس و گفتگوی درونیت برو .

تصمیم بگیر تا نیازبه کنترل کردن ,
نیاز به تائید شدن و نیاز به قضاوت کردن را ترک کنی .
این‌ها سه چیزی هستند که نفس همواره در حال انجام آنهاست .
این خیلی مهم است که هر بار که بالا بیایند , از آن‌ها آگاه باشی .

برای اصیل بودن کافیست که دروغ
نگویی،
آغازاصالت خوب همین است که
نخواهی چیزی باشی که نیستی..

دشمن واقعى خوشبختى ، تعلقات و توهمات ذهن است
در صورتى كه ،
ذهنى خوب و درست داشته باشيم ، مى توانيم
بر هر چيزى غلبه كنيم
مى توانيم بدون توجه به چيزى شاد باشيم
شادى همچون شبنم بهارى آرامش بخش وجودتان
طلوعى پر انرژى و مملو از نشاط داشته باشيد
در همهء اديان راهيست مخفى بسوى پروردگار
باشد ، با چشم دل بنگريم !

خوشبخت ترين مخلوق خواهى بود اگر ….
امروزت را آنچنان زندگى كنى كه گويى
نه فردايى وجود دارد ، براى دلهره و نه گذشته اى براى حسرت
اگر براى شاد بودن در پى دليل نباشيم …

اگر قبل از هر چيز ، در دوست داشتن ها
و دوستداشته شدن هايت ،
صادق باشى
اگر بجاى آنكه وابسته باشى ، دلبسته باشى !!!

خوشبخت ترين خواهى بود ، اگر بخشنده باشى …
در عشق
در صداقت
در قضاوت
خوشبخت ترين خواهى بود
اگر در همين لحظه زندگى كنى .

هفت قدم برای شاد بودن：

قدم اول：کمتر فکر کنید ,
بیشتر احساس کنید.

قدم دوم：کمتر اخم کنید,
بیشتر لبخند بزنید.

قدم سوم：کمتر صحبت کنید,

بیشتر گوش دهید.

قدم چهارم：کمتر قضاوت کنید,
بیشتر بپذیرید.

قدم پنجم：کمتر ببینید،
بیشتر انجام دهید.

قدم ششم：کمتر گلایه کنید,
بیشتر سپاسگزارباشید.

قدم هفتم：کمتر بترسید,
بیشتر دوست داشته باشید.

خداوندا منم آدم
به دنبال گناهِ چیدن یک سیب ،
مرا راندی ز درگاهت
از آن زیبا بهشتِ جاودان خود
اینــچنین آواره ام کردی …

و من در ظلمتِ تاریکِ این دنیا
به دنبال مکانی خالی از آشوب میگردم
که در آن سر به روی خاک بگذارم
بیارم بی قراری های این دل را
بیارم آه و حسرت های این دل را
به پیش تو
ببینی و ببخشایی مرا با لطف و مِهر خود

و گاهی رو به رویت ،
خالی از هر فکر شیطانی
با تمام قلب خود ، آزاد بنشینم
و آنجا جز تو را هرگز نخواهم دید
و آنجا جز تو را هرگز نخواهم خواست

و گاهی من میان این همه پاکی
سرم را روی خاک پاک بگذارم
برای تو بمانم
بی هوس ، بی فکر شیطانی
نخواهم چیدن سیبی
نخواهم چیدن گندم
فقط فرصت بده تا بار دیگر عاشقت باشم …

خدایا دوستت دارم