*ائمه علیهم السلام*فرموده اند: شما خود را اصلاح کنید، ما خودمان به سراغ شما می آییم و لازم نیست شما به دنبال ما باشید!
تا رابطۀ ما با ولیّ امر: امام زمان عج قوی نشود، کار ما درست نخواهد شد. و قوّت رابطۀ ما با ولیّ امر )عج( هم در اصلاح نفس است.
روایت دارد که در آخر الزّمان همه هلاک می شوند به جز کسی که برای فرج دعا می کند. گویا همین دعا برای فرج، یک امیدواری است و یک ارتباط روحی با صاحب دعا است. همین، مرتبه ای از فرج است.
چه قدر بگوییم که حضرت صاحب عج در دل هر شیعه ای یک مسجد دارد!
هر کدام در فکر حوایج شخصی خود هستیم، و به فکر آن حضرت *امام زمان علیه السلام*– که نفعش به همه برمی گردد و از اهمّ ضروریّات است – نیستیم!
از گناه ما و به خاطر اعمال ما است که حضرت حجّت )علیه السلام(٬ هزار سال در بیابان ها در به در و خائف است!

منبع : به امام زمانت عشق بورز پرتال پایگاه تخصصی تبیان مهدویت

من وشماهم ميتونيم ادعای برادری داشته باشیم؟

ابو بصیر و او از امام محمد باقر علیه السّلام‏ روایت نموده که پیغمبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله روزى در جمعى از اصحاب خود دو بار فرمود: خداوندا! برادران مرا به من بنمایان. اصحاب عرض کردند: یا رسول اللَّه! مگر ما برادران شما نیستیم؟ فرمود: نه! شما اصحاب من می باشید، برادران من مردمى در آخر الزمان هستند که به من ایمان مى‏ آورند، با این که مرا ندیده ‏اند. خداوند آنها را با نام و نام پدرانشان، پیش از آن که از صلب پدران و رحم مادرانشان بیرون بیایند، به من شناسانده است. ثابت ماندن یکى از آنها بر دین خود، از صاف کردن درخت خاردار (قتاد) با دست در شب ظلمانى، دشوارتر است. و یا مانند کسى است که پاره ‏اى از آتش چوب درخت «غضا» را در دست نگاه دارد. آنها چراغ هاى شب تار می باشند، پروردگار آنان را از هر فتنه تیره و تارى نجات می دهد.

بحار الأنوار ، علامه مجلسی ، ج ۵۲ ، ص ۱۲۴

مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) فرمود
که یک روز در ایام تحصیل در نجف اشرف ،
پس از اقامه نماز پشت سر آیت الله مدنی (ره) ،
دیدم ایشان شدیدا گریه می کنند و شانه هایشان از شدت گریه تکان می خورد؛
رفتم پیش آیت الله مدنی و گفتم :
ببخشید ، اتفاقی افتاده که اینطور شما به گریه افتادید ؟
ایشان فرمودند:
یک لحظه ، امام زمان (عج) را دیدم که به پشت سر من اشاره نمودند و فرمودند : (( آقای مدنی ! نگاه کن ! شیعیان من بعد از نماز ، سریع می روند دنبال کار خودشان و هیچکدام برای فرج من دعا نمی کنند .
انگار نه انگار که امام زمانشان غایب است!)) و من از گلایه امام زمان به گریه افتادم

منابع:
1.کتاب مهربان‌تر از مادر ص74 – انتشارات مسجد مقدس جمکران

خدايا : من گمشده ي درياي متلاطم روزگارم و تو بزرگواري !

پس اي خدا! هيچ مي داني که بزرگوار آن است که گمشده اي را به

مقصد برساند ؟ تا ابد محتاج ياري تو ، رحمت تو ، توجه تو ، عشق تو ،

گذشت تو ، عفو تو ، مهرباني تو ، و در يک کلام … محتاج توام

1.هرگاه زنی برای مرتب کردن خانه چیزی را از جایی به جای دیگر ببرد خداوند به او نظر رحمت میکند.پیامبر اکرم (ص)

2.در هربار شیر مکیدن نوزاد خداوند ثواب آزاد کردن یک بنده را به زن میدهد.پیامبر اکرم ( ص )

3.جهاد زن خوب شوهرداری کردن است.امام علی (ع)

4.بهترین زنان زنی است که برای شوهرش خوشبو باشد.امام صادق ( ع)

5.چند گروه از زنان با حضرت زهرا در قیامت محشور میشوند.یکی از انان زنانی هستند که بر بداخلاقی شوهر خود صبر میکنند.امام صادق (ع)

6.هیچ چیز برای زن در شب اول قبر بهتر از رضایت شوهرش نیست.امام محمد باقر (ع)

7.یک لیوان آب دست شوهر دادن بهتر از یک سال نماز شب خواندن و روزه گرفتن است.پیامبر اکرم (ص)

8.چون زنی به شوهر خود آب گوارایی دهد خداوند 60 گناه او را میبخشد.پیامر اکرم (ص)

9.هیچ زنی نیست که دیگ غذایش را بشوید مگر آنکه خدواند او را از گناهان وخطا ها می شوید. فاطمه(س)

10.هیچ زنی نیست که هنگام نان پختن عرق کند مگر آنکه خداوند بین او و جهنم هفت خندق قرار دهد. فاطمه(س)

11.هیچ زنی نیست که لباس ببافد (بدوزد) مگر آنکه خداوند برای هر نخی صد حسنه می نویسد وصد گناه محو می کند. فاطمه(س)

12.هیچ زنی نیست موی فرزندان خود شانه بزند ولباس آنان را بشوید ، مگر آنکه خداوند برای هر مویی حسنه ای بنویسد و برای هر موی گناهی را پاک کند واو رادر چشم مردم زینت دهد.فاطمه(س)

13.بهتر وبرتر از همه اینها رضای خدا ورضای مرد از همسرش است .رضای همسر رضای خدا وغضب همسر غضب خدا می باشد.فاطمه(س)

14.هیچ زنی نیست که با اطاعت همسرش بمیرد مگر آنکه بهشت بر او واجب میشود.فاطمه(س)

15.هيچ زنى نيست که شوهرش را يکبار آب دهد (يک ليوان) مگر اينکه اين رفتار براى او از عبادت يک سال که روزهايش را روزه بگيرد وشبهایش به شب زنده دارى مشغول باشد بهتر است وخداوند در عوض هر بار که شوهرش را آب دهد ، شهرى در بهشت براى او بنا مى کند وشصت گناه از او می آمرزد.امام صادق (ص)

 مهربـونی خـدا رو همـه حـس کـرديم،
ما بدی می‌کنيم، خدا خوبی می‌کنه. ما گناه می‌کنيم، خدا گذشت می‌کنه. ما کوتاهی می کنيم، خدا می‌بخشه. اگه خيلی آدم خوبی باشيم حداقل روزی يه گناه می‌کنيم. يعنی در طول عمرمون حدود بيست هزار تا گناه! با اين همه خدا می‌گه بنده من اگه توبه کنی می‌بخشمت. کاش می‌شد جلوی اين مهربون حتی اون يک گناه هم نکنيم. خود ما اگه کسی بيست هزار تا خطا کنه چه معامله ای باهاش می‌کنيم؟

⇦او خود در حدیثی قدسی می‌فرماید: اگر کسانی که از من روی برمی‌گردانند، بدانند چقدر به آنها علاقه دارم، هر آینه از شوق جان می‌سپردند.
این حدیث به خوبی نشان می‌دهد که خدا چقدر نسبت به بندگان گناهکار خود رئوف است و چقدر به آنها علاقه دارد…

«مگر کسانی که توبه کنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند ، که خداوند گناهان آنان را به حسنات مبدّل می کند و خداوند همواره آمرزنده و مهربان بوده است!»
(ســــوره فرقـان آیـه ۷۰)

⇦ای کاش کمی از محـبت خـداوند رو درک کنـیم و سـعی کنیم کـمتر گـناه کنیـم…

 ایـن در گـه ما درگـه نومیـدی نـیـــــست
صـــــد بـار اگـر تـوبه شـکســــتی بـاز آی…

چرا «روز جمعه» نامیده شده؟
پرسشی که به ذهن انسان تداعی می کند، این است که: چرا جمعه را جمعه نامیده اند؟ پاسخ را در روایات جستجو می کنیم.
ابوحمزه نقل نموده که مردی به محضر امام باقر (علیه السلام) رسید و عرض کرد: چگونه (و چرا این روز) جمعه نامیده شده؟ حضرت فرمود: «لانّ الله عزّوجلّ جمع فیها خلقه لولایة محمّدٍ و وصیّه فی المیثاق فسمّاه یوم الجمعة لجمعه فیه خلقه؛(1) برای این که خداوند عزیز و جلیل در آن روز خَلقَش را بر ولایت محمد و وصی او (علی(علیه السلام)) در پیمان گرفتن جمع کرد. پس جمعه نامیده شد به خاطر جمع نمودن خداوند مردم را در این روز [بر ولایت محمّد و آل محمد (صلّی الله علیه و آله)]؛ یعنی جمعه از جَمع شدن گرفته شده است».
و امام صادق (علیه السلام) فرمود: «سمّیت الجمعة جمعةً، لانّ الله جمع الخلق لولایة محمد و اهل بیته (صلوات الله علیهم) … سمّیت الجمعة جمعةً، لانّ الله جمع للنّبی (صلّی الله علیه و آله) امره؛ (2) جمعه را جمعه نامیده اند، به این جهت که خداوند مخلوقات خود را [در آن روز] بر ولایت محمد و اهل بیت او جمع نمود. (همچنین فرمود) جمعه، جمعه نامیده شده است، چون خداوند امر [و کار] پیامبر را در آن روز جمع نمود».

ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﺩﻓﺘﺮ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻣﺎ ﻫﻔﺘﻪ ﺍﯼ ﺩﻭﺑﺎﺭ ‏,ﺯﯾﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﻏﺮﯾﺒﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﻭﺭﻕ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ…
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺳﺎﻟﯽ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻫﻢ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﯽ ﺍﺑﺪﯼ…

ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﭼﻪ ﺑﺮ ﺩﻝ ﻣﺤﻨﺖ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﺕ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ ﺑﻤﺎﻧﺪ…
ﺍﻣﺎ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻗﺼﻪ ﭼﯿﺰ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺳﺖ…
ﺗﻮ ﭘﺴﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺎﺩﺭﯼ !
ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﻟﮕﻮﯾﺶ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ…
ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺑﯿﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﻭ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺭﺍﻩ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﻫﺎ ﺩﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.
ﻣِﻬﺮِ ﺗﻮ ، ﺧﯿﻠﯽ ﭘﺪﺭﺍﻧﻪ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﺳﺖ….
ﺧﻮﺩﺕ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ …
ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺑﯽ ﺑﯽ ، ﺯﻭﺩ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺩﻋﺎﯾﻢ ﮐﻨﯽ … ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻃﻠﺐ ﺍﺳﺘﻐﻔﺎﺭ ﮐﻨﯽ ؛
ﭼﻮﻥ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺩﺭ ﺩﻓﺘﺮ ﺍﻋﻤﺎﻟﻢ ﻣﻮﺝ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ.
ﭼﻮﻥ ﺣﺎﻝ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺧﺮﺍﺑﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ؛
ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﭼﻘﺪﺭ ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪ ﺩﻋﺎﯾﻢ
ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﻋﺎﯾﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ ، ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻫﻢ ﻣﯽ ﭘﯿﭽﺪ ﻣﺮﺍ

می داﻧﯽ ﺟﺰ ﺗﻮ ﮐﺴﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ …

ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏ ﯾﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ(ارواحنا فداه)

دل خوشم ب سلامی ک جوابش واجب است آقا جانم…..