در گيسويت دو صد غزل عاشقانه است
دریــای مــهربانی تو بیکـــرانه است

ای حضـــرت محمـــد کرب و بـلای ما
امشب اویس من به سوی تو روانه است
هرکس که دید حضرت تو ؛ مومنانه گفت
مثل نبـــی اکرممــان چهار شانه است

رمّان قــد توست نه کوتــاه نه بلنـــد
یعنـــی همیشه فــال قد تو میانه است

دلتنگی از دل همه ي اهل بیت رفــت
ازبس گِــل وجود تو پیغمبرانه است

هرچند حضرت علیِ اکبري شما
سرتا قــدم جــوانی پیغمبری شما

ای بهتــرین قصیــده ناب کتابمــان
ارشــدترین برادر طفل ربابمــان

نازل شو از عقاب كه ما تشنه ي توأييم
ای اوّلین بهانه ي چشم پر آبمان

پایین بیا ؛ هدایتمــان کن به خیمــه ها
ای تا همیشه حضرت ختمی مآبمان

ای سیب سرخ ؛ یک سبد انگور می خوری ؟
یک خوشه نوش جان بکن عالی جنابمان

پایین بیا وگرنه به خود لطمــه می زنم
بیرون بیــار یکــدفعه از اضطرابمان

آهسته رو وَ فرصت خیر العمل بده
وقتــی برای بوســه زدن لااقل بده

رفتی و داغ تو به دل خیمه ماند ؛‌ نه ؟
از پای سیــد الشــهداء‌ را نشــاند،نه؟

رفتی ولی چـــرا نفـــر اول حـــرم
آیا کسی به معرکه ات می کشاند ؛‌ نه

وقتی که از شکاف سرت خون تازه ریخت
اسبت تو را ز کوچه ي نیزه رهاند‌؛ نه

یک نیزه آمــد و صف شمشیر را شکست
نزدیک شد و فاتحه بهر تو خواند؛ نه!

آیا امام با همــه ي قطعــه قطعــه ات
تنها تو را به خیمه ي گریه رساند ؛ نه

افتــاده بــود روی ضــریــح مشبــکت
تا اینکه عمه آمد و گیسو فشاند ، نه !

هرگز نشد کنار تنت قطع ، ناله هاش
تا اینکه تکّه تکّه تو را چید در عباش

ایت الله خوشوقت (ره)

با عرض سلام ایا آقایی که طلبه است و در جمع دختران سخنرانی میکند میتواند لحظاتی کوتاه به چهره دختران نگاه کند ؟ ومانع به کمال رسیدنش نمیشود؟ با تشکر
.
.

حجت الاسلام و المسلمين جاودان فرمودند:
.
. سلام علیکم و رحمة الله
طلبه و غیر طلبه قرق نمی کند اگرمسلمان در جمع دختران سخنرانی می کند هیچ لزومی ندارد لحظه یا لحظاتی به صورت آن ها نگاه کند . چشم را پایین می اندازد نه سر را و با آنها حرف می زند یا سخنرانی می کند. نگاه به نامحرم حتی به صورت اتفاقی برای رسیدن به کمال مانع است ولو اینکه حرام نیست. البته گفته اند نگاه اگر متوقف بر روی صورت ها نشود و همینطور گردش کند مشکل ندارد و حرام نیست اما در هر صورت مانع کمال خواهد بود.

ایت الله خوشوقت (ره)

استخاره جایی است که اسلام آن­جا حکم نداشته باشد، اگر حکم داشته باشد نوبت به استخاره نمی­رسد، اگر حکم ندارد و من می­خواهم با این آقا معامله کنم-آن معامله حلال هم هست و طوری نیست- امّا می­ترسم چک او برگردد، چه کار باید کنم؟ اول آدم خودش با عقل و تجربه­ای که در زندگی خودش بدست آورده است باید بفهمد مثلاً معامله کردن با فلانی خوب است یا بد، ببینم با دیگران که معامله می­کرد چک او برمی­گشت یا نه، اگر نفهمیدم، باید بروم از کسانی که با او معامله کرده­اند بپرسم و مشورت کنم، اگر آن­ها فهمیده­اند به (نظرشان) عمل کنم، اگر آن­ها هم نفهمیده­اند آن­وقت سومین بار با خدا مشورت کنم، آن آخرین بار است، اگر اول بخواهی استخاره کنی جواب درست در نمی­آید. استخاره محلش آخرین بار است.

با حسین از یا حسین یك نقطه كم دارد ولی
با حسین بودن كجا و یا حسین گفتن كجا
با حسین و یا حسین هردو پرمعنا ولی
یا حسین ابراز عشق است و محبت در كلام
با حسین بودن فدای جان بود اندر قیام
یا حسین گفتن سرود عاشقان مفلس است
با حسین بودن مرام بندگان مخلص است
یا حسین گفتن نوشتار علم های شماست
با حسین بودن علمداری او در كربلاست
یا حسین ای شیعیان ابراز احساس است و بس
با حسین ایثار جان مانند عباس است و بس
یا حسین با ولایت بوی تقوی می دهد
یا حسین در با حسین بودن معنا می دهد
یا حسین فهمیدن معنای نهی از منكر است
با حسین ای عاشقان ایفای نهی از منكر است

خدای تعالی در قرآن می فرماید: انمّا یتقبل الله من المتقین. خدا از اهل تقوا
قبول می کند. هر کاری برای اینکه مقبول درگاه پروردگار واقع شود، باید
تقوای آن کار رعایت شود.
تقوای نماز چیست؟ اذا کنت فی الصلاة فاحفظ قلبک. اگر در نماز بودی قلبت
را حفظ کن. یعنی در خانه ی دلت بنشین، جز خدا و مطالبی که در نماز
هست چیز دیگری را راه نده. من راهی به شما یاد بدهم برای اینکه قلبتان
در نماز متوجه پروردگار باشد و از مسائل مختلفی که ممکن است به
ذهنتان بیاید حفظ شود. الله اکبر یعنی چه؟ بسم الله الرحمن الرحیم یعنی
چه؟ ای وای بر کسی که عربی نمازش را بلد نباشد. کسانی که میخواهند
به خدا برسند، اولین کار این است که همین امشب بیدار بنشینند و معنای
نمازشان را یاد بگیرند. و الا انسان با خدا حرف بزند و نداند چهمی گوید؟
این جسارت به پروردگار نیست؟ اگر در نماز افکار مختلف به ذهنت بیاید،
نمازت با تقوا انجام نشده و خدا هم قبول نمی کند.

از فرمایشات استاد سیدحسن ابطحی در شب دوشنبه ۹ محرم ۱۴۲۰

امام علی(ع): گناهان، درد و دارو (ی آنها) استغفار است و شفا(ی از گناه) به این است که (به گناه) بازنگردی. ۱
امام حسین (ع) فرمود: برای هر غم و دردی درمان و دوائی است و جبران و درمان گناه، طلب مغفرت و آمرزش از درگاه خداوند می‌باشد. ۲
 
امام رضا(ع) نیز فرمودند: هر که نمی‏‌تواند کاری کند که به سبب آن گناهانش زدوده شود بر محمّد و آل او بسیار درود فرستد؛ زیرا که آن، گناهان را ریشه کن می‏‌کند. ۳
 
پی نوشتها:
۱- غررالحکم: ۱۸۹۰ منتخب میزان الحکمة: ۲۱۸
۲- وسائل الشّیعة: ج ۱۶، ص ۶۵، ح ۲۰۹۹۳، کافی: ج ۲، ص ۴۳۹، ح ۸٫
۳- أمالی الصدوق: ۶۸ / ۴ منتخب میزان‌الحکمة: ۲۲۴

الامام على علیه‏ السلام :
(( جاهِدْ شَهْوَتَکَ وَ غالِبْ غَضَبَکَ وَ خالِفْ سوءَ عادَتِکَ، تَزْکُ نَفْسُکَ وَ یَکْمُلْ عَقْلُکَ وَ تَسْتَـکْمِلْ ثَوابَ رَبِّکَ؛ ))
 
امام علی (ع) :
با هوا و هوست مبارزه کن،
بر خشمت مسلّط شو
و
با عادت‏هاى بدت مخالفت کن، تا روحت پاک
و عقلت کامل گردد
و پاداش پروردگارت را به تمامى دریافت نمایى.
غررالحکم، ح 4760

یاری امام زمان ـ علیه السلام ـ در امر دین به چند طریق حاصل می‌شود، که در این‌جا به دوازده کیفیت از مهمترین آن‌ها مختصراَ اشاره می‌کنیم:
کیفیت اول؛ تقوا است، و بر این مطلب شواهدبسیاری است که برخی از آن‌ها را ذکر می‌کنیم:
اول: امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ که در ضمن نامه‌ای به عثمان بن حنیف[1]نوشته‌اند:
«ألا و إن لکل مأموم إماماً یقتدی به، و یستضیئ بنور علمه،‌ ألا و إنّ إمامکم قد اکتفی من دنیاه بطمریه، و من طُعمه بقُرصیه، ألا و إنکم لا تقدروعلی ذلک،‌ ولکن أعینونی بورع و اجتهاد و عفّه و سداد.»[2]
«آگاه باشید! همانا از برای هرکس امام و پیشوائی است که در اعمال و رفتار خود از او پیروی می‌کند، و به روشنائی نور علم او هدایت می‌یابد.
آگاه باشید! امام شما از دنیای خود و از زینت‌های آن به دو جامة ‌کهنه و از خوردنی‌هایش آن به دو قرص نان قناعت کرده‌است.
آگاه باشید! شما توانائی بر این‌گونه رفتار ندارید، ولکن مرا به دوری از محرمات و کوشش در انجام واجبات و به پاکدامنی و پیمودن راه صحیح یاری کنید.»
دوّم: در کتاب «کافی» روایت شده که حضرت امام محمدباقر ـ علیه السلام ـ فرمود:
«أعینونا بالورع، فإنّه من لقی الله عزوجلّ بالورع کان له عند الله عزّوجلّ فرجاً، إنّ الله عزوجل یقول: «مَن یُطِعَ الله وَ رَسُولَهُ، فَأُولئِکَ مَعَ الّذینَ اَنْعَمَ اَللهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَبِیِّن وَالصِّدیقِینَ وَ الشُّهَدَاءَ وَ الصّالِحِینَ وَ حُسْنَ اُولَئِکَ رَفیقَا»[3] فمنا النبیّ ومنّا الصّدیق والشهداء والصالحون.»[4]
« ما را با دوری از محرمات یاری کنید، همانا هرکس خداوند عزّوجل را با داشتن ورع ملاقات کند خداوند در کار او گشایش می‌دهد،
به درستی که خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید:
کسانی‌که خدا و رسول او را اطاعت کنند، با کسانی‌که در جوار قرب الهی از رحمت‌های او برخوردارند یعنی انبیاء و صدیقین و شهداء و صلحاء همنشین خواهند بود.»
3. در همان کتاب از حضرت صادق ـ علیه السلام ـ روایت شده که فرمود:
«ان شیعة علی خمص البطون، ذبل الشفاة، و اهل رأفة و علم و حلم، یعرفون بالرهبانیة فأعینوا علی ما أنتم علیه بالورع والجتهاد.«[5]
«همانا شیعیان امرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ شکم‌هایشان خالی و لب‌های آن‌ها خشکیده است[6] و آنان اهل رأفت و علم و بردباری هستند،
و به روی گرداندن از اهل دنیا شناخته می‌شوند، پس برای ثبات و استواری در امر ولایت، مرا با دوری از محرمات و کوشش در انجام واجبات یاری کنید.»
چهارم: امام زمان ـ علیه السلام ـ در ضمن توقیع شریف خود فرموده است:‌
«إنّا غیر مهملین لمراعغتکم ولاناسین لذکرکم،‌ ولولا ذالک لنزل بکم اللأواء واستطلمکم الأعداء،‌ فاتقوا الله جلّ جلاله و ظاهرونا علی انتیاشکم من فتنة قد أنافت علیکم.»[7]
«بدرستیکه ما در رعایت امر شما بی‌توجهی ننموده و یاد شما را از خاطر نبرده‌ایم. و اگر این چنین نبود،‌ هرآینه به بلای سخت گرفتار می‌شدید،
و دشمنان، شما را از پی در می‌آورند، پس تقوا پیشه کنید و ما را در نجات خود از فتنه‌ای که شما را احاطه کرده یاری کنید.»
——————————————————————————–
[1] . ایشان یکی از کارگزران حضرت در بصره بود.
[2] . نهج البلاغه فیض، ص 966، ضمن نامة 45.
[3] . سورة نساء،‌آیه 69.
[4] . کافی، ج2، ص 78، حدیث 12.
[5] . کافی، ج2، ص 233، حدیث 10.
[6] . و آن به علت گرسنگی وروزه دار بودن است.
[7] . بحارالانوار، ج 53، ص 175.