مرحوم حضرت آیت‌ الله حاج آقا مجتبی تهرانی :

 قوا ، زیربنای مقامات معنوی است.

 جایگاه تقوا ، قلب است!

 دلی که فریفته به دنیا است ، حرام است که جایگاه تقوا شود.

 تقوا ، ایمان مستمرّ و عمل مکرّر است.

  تقوا ، دلبستگی و پیوستگی قلب به معنویّت را تحکیم می بخشد.

نظر حضرت آیت الله حق شناس دربارهٔ تلاش شیطان برای حضور قلب ما در نماز فرادی ، برای محروم کردن ما از نماز جماعت! 

✔️????گاهی شیطان برای اینکه ، ما را از فضیلتهای بزرگی چون نماز اول وقت، رفتن به مسجد، نماز جماعت و… باز دارد، ممکن است هنگام پرداختن به آنها تلاش بیشتری برای از دست رفتن حضور قلب کند.

????از سوی دیگر مثلا هنگام نماز فرادی ، چند باری کمتر به سراغ ما بیاید تا احساس حضور قلب و لذت بیشتری به ما دست دهد!

  اما کسی که دست به دامان معارف اهل بیت علیهم السلام است ، می تواند تشخیص دهد که کدام یک مورد رضایت خدای متعال است و با استقامت در انجام آن ، استمداد الهی هم به دنبالش بیاید و شیطان را دست به سر نماید.

 ???? مفقود شدن چند شاگرد ملاهادی سبزواری!

????مرحوم حاجی سبزواری (علیه الرحمة) که آقا می فرمودند ایشان در درس هیچ قرار نداشت، اصلاً یکجا نمی نشست، شاگردان که مقابلش نشسته بودن می دیدند که الان جنابِ حاجی اینجا نشسته و چند لحظۀ بعد آنجا نشسته، چند لحظۀ بعد آن طرف و… قرار ندارد؛ این انقلاب است؛

????حاجی خیلی سطوت داشت خیلی عظموت داشت؛ بی قرار بود و شاگردانِ او هم در درس قرار نداشتند و بی قرار بودند. مرحوم جنابِ حاجی در حدود بیست سال، درس حکمت متعالیه می فرمود برای شاگردانشان که بعد، حواشیِ منظومه را نوشتند؛

????آنجا وقتی درس به جلد هفتم اسفار رسید، کاری کرد که شش تا از شاگردانش مفقود شدند و هیچ خبری از آنها نیست که کجا رفتند و چه شدند کسی نمی داند…

????درس باید درس باشد تا آدم له شود؛

????درس درس باشد و انسان را خُرد کند؛

????که شاگردان حاجی خُرد شدند و عشق آنها را گرفت…

????منبع: شرح دروس معرفت نفس- استاد صمدی آملی

حضرت علّامه حسن زاده آملی :

  بدان كه شجره طوبى صورت تمثل ايمان است و اصل و ريشه آن در قلب حضرت خاتم صلى الله عليه و آله ثابت است ، و فرع و شاخه آن در آسمان است و پيوسته ميوه هاى خود را به اذن ربش مى دهد ،

 و هر مومنى شاخه اى عظيم از آن مى باشد پس بفهم !

و در مقابل آن زقوم قرار داد.

   در كافى از امير المومنين (عليه السلام ) آمده :

   طوبى درختى است كه ريشه آن در خانه پيامبر صلى الله عليه و آله است و هيچ مومنى نيست ، مگر اين كه در خانه اش شاخه اى از آن است.

   و در وافى آمده است :

   تاويل طوبى علم است ، زيرا هر نعيمى در بهشت مثالى در دنيا دارد، و مثال شجره طوبى شجره علوم دينى است كه ريشه آن در خانه پيامبر است كه مدينه العلوم است و در خانه هر مومنى شاخه اى از آن است .

در روزگاران قدیم مردی از دست روزگار سخت می نالید پیش استادی رفت و برای رفع غم و رنج خود راهی خواست استاد لیوان آب نمکی را به خورد او داد و از مزه اش پرسید؟ آن مرد آب را به بیرون از دهان ریخت و گفت : خیلی شور و غیر قابل تحمل است استاد وی را کنار دریا برده و به وی گفت همان مقدار آب بنوشد و بعد از مزه اش پرسید؟

مرد گفت : خوب است و می توان تحمل کرد. استاد گفت شوری آب همان سختی های زندگی است.شوری این دو آب یکی ولی ظرفشان متفاوت بود.
سختی و رنج دنیا همیشه ثابت است و این ظرفیت ماست که مزه آنرا تعین می کند پس وقتی در رنج هستی بهترین کار بالا بردن ظرفیت و درک خود از مسائل است .

  حضرت علّامه محمّدتقی جعفری :

  بارها گفتیم که خداوند انسان را برای تقلا وکوشش آفریده است. مگر خدا نمیتوانست انسانهارا طوری بیآفریند که آنان بدون زحمت وسعی مشغول زندگی در این خاکدان بوده باشند؟

ولی هدف خلقت اینست که انسان با کوشش در قلمرو طبیعت جوهر گرانبهای وجود خود را استخراج کند.او با این کوشش آیینه خدانمای روح خود را صیقلی میسازد، او با این کوشش خود طبیعی را تا مقام روحانیت برترین بالا میبرد.

ﯾﮏ ﺭﻭﺯﯼ ، ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ ،
ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮﺳﯽ ﮐﻪ
ﺩﺳﺘﺖ ﺍﺯﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﺎﺷﺪ . . .
ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ، ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ،
ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﯽ ﺑﺴﭙﺎﺭ
ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﮔﺮﻡ ﺧﺪﺍ
ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﺨﻮﺍﻩ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ
ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻼﺣﺖ ﺍﺳﺖ
ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺑﭽﯿﻨﺪ ،
ﻧﻪ ﺁﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ
ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ
ﺧﺪﺍ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ
ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﻣﯿﭽﯿﻨﺪ !
ﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﺟﺰ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺖ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﺪ . .

#داستان
 افکار

میگویند شخصی سرکلاس ریاضی خوابش برد.

وقتی که زنگ را زدند بیدار شد، باعجله دو مسأله را که روی تخته سیاه نوشته بود یادداشت کرد و به خیال اینکه استاد آنها را بعنوان تکلیف منزل داده است به منزل برد و تمام آن روز وآن شب برای حل آنها فکر کرد.

هیچیک را نتوانست حل کند، اما تمام آن هفته دست از کوشش بر نداشت.

سرانجام یکی را حل کرد و به کلاس آورد. استاد به کلی مبهوت شد، زیرا آنها را بعنوان دونمونه از مسائل غیر قابل حل ریاضی داده بود.

اگر این دانشجو این موضوع را میدانست احتمالاً آنرا حل نمیکرد، ولی چون به خود تلقین نکرده بود که مسأله غیر
قابل حل است ،بلکه برعکس فکر میکرد باید حتماً آن مسأله را حل کند سرانجام راهی برای حل مسأله یافت.

این دانشجو کسی جز آلبرت انیشتین نبود.

حل نشدن بیشتر مشکلات زندگی ما، به افکار خودمون بستگی داره