گفتمش در روز محشر دیده در دنبال کیست ؟
گفت چشم انبیاء سوی علی اصغر(ع) است

گفتمش حکم شفاعت را که امضا میکند ؟
گفت سقایی که با حکم حسین(ع) سرلشکر است

گفتمش شیعه به دوزخ می رود ؟ غرید و گفت :
آتش دوزخ برای دشمنان حیدر(ع) است

گفتمش فلک نجات عالم ایجاد چیست ؟
گفت یک موی حسین(ع) بر کل عالم لنگر است

گفتمش رمز نجات شیعیان در چیست ؟ گفت :
شاه عاشوراییان فرمانروای محشر است

گفتمش گویند سوریه ستاد زینب(س) است
گفت آری ، دستیارش یک سه ساله دختر است.

امشب از دشت منا بوی خدا می آید

بوی آوای خوش خدا خدا می آید

دلمان بهر عزای حاجیان سخت گرفت

بوی روضه های دشت کربلا می آید

قومی که سیه روزتر از عاد و ثمودند
صدمرتبه گفتیم همین آل سعودند

این طائفه هم مسلک شیطان رجیمند
یک ثانیه در بند خداوند نبودند

بیزاریِ ما بر همه ی خلق عیان است
زین فرقه که زاییده ی افکار یهودند

یک ذرّه هم از آدمیت بهره نبردند
یک لکّه ی ننگند که در مُلک وجودند

در حال نمازند اگر ، خوب نظر کن
تنها به ابوبکر و عمر گرمِ سُجودند

دور سر ما هاله ای از نور تولّاست
اینها همه در هاله ای از نعشه ی دودند

بی حیثیتیِ خلفا قسمتشان شد
مفعول شدن را که قبیحانه ستودند

از دادن ناموس ندارند إِبایی
در هرچه بخیلند در این صاحب جودند

ارفاق کنم ، پادشهان عربستان
هم قیمت یک گونیِ پوسیده ی کودند

دنبال مُقصّر نرو این سمت به آن سمت
این بی هُنران علّت هر گونه رُکودند

این سلسله الباقی دُزدان سقیفه ند
آن دسته که حقّ علی و آل ، رُبودند

نفرین به کسانی که پس از داغ پیمبر
باضربه ی پا از دل ما عقده گشودند

شد روزیِ شان کاسته در باب تولّی
آن دسته که اشعار تبرّی نسُرودند

یا مظهرالعجائب دنیا ابالحسن/
یا ایهالعزیز خدا ، یا ابالحسن/

وقتی غلام حلقه به گوش حسن شدم/
بهتر بود صدات زنم با ابالحسن/

اول کلام یاد گرفته زمادرم/
مولای توست حضرت آقا ابالحسن/

محشر که گفته اند به ما از هراس آن/
راحت توان گذشت ولی با ابالحسن/

اعجاز گونه منحصری مثل لم یلد/
همچون خدای یکه و تنها ابالحسن/

از نوع بهترین عبادات نام توست/
ذکر قنوت زینب کبری ابالحسن/

این افتخار بس که مرا مقتدا تویی/
ای مقتدای ام حضرت زهرا ابالحسن/

تنها نخوانده اند شما را ابوتراب /
خورشید و آسمانی و دریا ابالحسن/

در خلقت تو هرچه تأمل نموده ام /
راهی نبود غیر معما ابالحسن/

میزان محشری و صراط قیامتی/
حرف و حدیث آخر عقبا ابالحسن/

خبری تازه شهر را پر کرد
خبری ناگوار و رقت بار

تیتر اصلی حکایت از این داشت
که خیانت دوباره شد تکرار

ابتدا روز یازده سپتامبر
سنگ بر زائران حق بستند

همه دیدند نوکران یهود
تا چه حد بی مروت و پستند

خون آن ماجرا نخشکیده..
باز بر جان مردم افتادند

برده های سیاه بخت چه خوب
پیش ارباب دم تکان دادند

لاشخورهای منطقه امسال
عید را بر همه عزا کردند

کاسه لیسان بی صفت اینبار
جان حجاج را فدا کردند

شأن والای خاندان سعود
کمتر از یک مترسک چوبیست

طی این سالها نشان داده
سگ تعلیم دیده ی خوبیست

آفتابی دوباره میتابد
یخ این قصه آب خواهد شد

شک نکن طبق آیه ی قرآن
قوم ظالم عذاب خواهد شد

عزم طوفان دیگری در ماست
رخش حمله به خائنان زین است

و ید الله فوق ایدیهم
آخر شاهنامه شیرین است

در دل شب به گوش خاموشان
ما ندای بلند تکبیریم

از شما گرگ ها به زودی زود
انتقامی درست میگیریم

در مسیر ولایت و قرآن
محکم و استوار میمانیم

عید قربان بعد در مکه
پشت مولا نماز میخوانیم

لعنت بر آنکه بر تن اسلام فرقه کرد
این قوم متحد شده را فرقه فرقه کرد

تکبیر دشمنان علی رکن کیش ماست
هرکس محب فاطمه شد قوم و خویش ماست

ما همکلام منکر حیدر نمیشویم
با قنفذ و مغیره برادر نمیشویم

از الست طایفه ی دلخسته ایم
ما بچه های مادر پهلو شکسته ایم

لعن الله علی ءال سعود ءال خلیفه

ای همه ی بود و نبودم حسین
نیمه ی پنهان وجودم حسین

گوش کن ای گل پسر فاطمه
با لب تو شعر سرودم حسین

شاعر لب های تو هستم حسین
دیده به لب های توبستم حسین

رفتن تو بر جگرم‌ داغ زد
رفتی و در سوگ نشستم حسین

ای همه ی دار و ندارم حسین
ای همه ی صبر و قرارم حسین

کاش بفهمم که پس از مرگ من
آمده ای سوی مزارم حسین

تشنه ی آن نام تو هستم حسین
مست می و جام توهستم حسین

عاقبت این عشق مرا صید کرد
عاشق این دام تو هستم حسین

در قفس عشق اسیرم حسین
عاشق آن ماه منیرم حسین

تشنه تو را کشتند آقای من
کاش منم تشنه بمیرم حسین

جان علی نور دو عینی حسین
راز حدیث ثقلینی حسین

محتشمی گفت به من شاعره
شعر بگو شعر حسینی حسین

شاعر دربار تو هستم حسین
جان علی دل به تو بستم حسین

کاش که در روز جزا بشنوی
مثل تو من بی سر و دستم حسین

خداکند نشوم هم کلام بعضی ها
که لعنت است جواب سلام بعضی ها

اگر چه خادم بیت اله اند اما هست
به سوی کفر قعود و قیام بعضی ها

به طرز خوردن شام و شراب مربوط است
اصول و فقه و حلال و حرام بعضی ها

تمام فتنه عالم به دست این آل است
که هست در کف شیطان لجام بعضی ها

خدا گواست ز فعل حرام روئیده
تمام نطفه و لحم و عظام بعضی ها

شده تمام ؛ جنایات مصر و سوریه
به نام شیعه و سنی به کام بعضی ها

زخون شیعه پاراچنار تا بحرین
اضافه کن همه بر اتهام بعضی ها

هر آنکه در صدد اختلاف ادیان است
یکی ست منطق او با مرام بعضی ها

جوان شیعه اگر با بصیرتی نکند
بعید نیست بیفتد به دام بعضی ها

نظر به آیه ((بَل هُم اَضَلّ)) کن و بنگر
خدا چه گفته به وصف مقام بعضی ها

شبیه عاقبت موج و صخره نزدیک است
سقوط سلطنت و انهدام بعضی ها

خدا کند که بیاید امام غایب ما
به هم زند ز پی و بن نظام بعضی ها

به این دلیل نکردم به نامشان تصریح
که داشت مشکل تطهیر نام بعضی ها

{ شاعر : یاسر رحمانی }

لعن الله اعداءالله … 

چندگاهیست وقتی می گویم:

«اللهم کل لولیک الحجة بن الحسن»

با آمدن نام دلربایت دلم نمی لرزد

چندگاهیست وقتی می گویم: «صلواتک علیه و علی آبائه »

به یاد مصیبتهای اهل بیتت اشک ماتم نمی ریزم

چندگاهیست وقتی می گویم: «فی هذه الساعة»

دگر به این نمی اندیشم که در این ساعت

کجا منزل گرفته ای

چندگاهیست وقتی میگویم: «و فی کل الساعة»

دلم نمی سوزد که همه ساعاتم ازآن تو نیست

چندگاهیست وقتی می گویم: «ولیا و حافظا»

احساس نمی کنم که سرپرستم، امامم کنار من ایستاده

و قطره های اشکم را به نظاره نشسته است

چندگاهیست وقتی می گویم: «و قائدا وناصرا»

به یاد پیروزی لشکرت،

در میان گریه لبخند بر لبم نقش نمیزند

چندگاهیست وقتی می گویم: «و دلیلا و عینا»

یقین ندارم که تو راهنما و نگهبان منی

چندگاهیست وقتی می گویم: «حتی تسکنه أرضک طوعا»

یقین ندارم که روز حکومت تو بر زمین،

من هم شاهد مدینه فاضله ات باشم

چندگاهیست وقتی می گویم: «و تمتعه فیها طویلا»

به حال آنانی که در زمان طولانی حکومت شیرین تو

طعم عدالت را می چشند غبطه نمی خورم

اما چندگاهیست دعای فرج را چندبار می خوانم

تا هم با آمدن نامت دلم بلرزد، هم اشکم بریزد،

هم در جست و جویت باشم،

هم سرپرستم باشی،

هم به حال مردمان عصر ظهور غبطه بخورم

وهم احساس کنم خدا در

نزدیکی من است…..

و باز هم با شرم

می گویم : اللهم عجل لولیک الفرج

یک سال دیگر هم گذشت

و چشممان به جمال مولای غایبمان روشن نشد…

و چرا بیاید؟ وقتی که اکثریت قریب به اتفاق ما شیعیان

در تمام سال از او غافلیم،

و قلیلی از ما نیز به هنگام مشکلاتمان از او یاد می‏کنیم…

اما آقای ما

به رو سیاهیمان نگاه نکن و به دستهایمان که خالی اند

و به زبانمان نیز گوش مسپار

که گناهکارتر از آن است که تو را با صداقت و اخلاص بخواند،

قلب آن اندک بندگان واقعی خداوند را ببین

که هر روز ـ صبح و شام ـ تو را می‌خوانند…

الهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم