روزی یکی از بازرگانان متدیّن در صحن مقدس امام حسین علیه السلام ؛ در جمعی نشسته بود و گفتگو می کرد. در این وقت یک نفر آمد و در وسط صحن به آنها گفت: فلان تاجر از دنیا رفت.بازرگان مذکور تا این سخن را شنید، به حاضران گفت: آقایان گواه باشید که این تاجر تازه گذشته، فلان مبلغ از من طلبکار است.

یکی از حاضران گفت: چه موجب شد که این سخن را در این وقت بگویی؟

بازرگان گفت: من مبلغی را از این تاجر فوت شده، قرض گرفتم، و هیچ گونه سندی به او نداده ام، و هیچ کس جز خودش اطّلاع نداشت، ترسیدم شیطانی با وسوسه ی خود مرا گول بزند، و این مبلغ را به بهانه اینکه کسی اطلاع ندارد به ورثه او ندهم، شما را گواه گرفتم، تا برای شیطان هیچ گونه فرصت و راه طمع به سوی من باقی نماند و توطئه شیطان را جلوتر نابود نمایم.(1)

۱.حکایتهای شنیدنی ۳/۶۵- الی حکم الاسلام ص ۱۸۷

منبع : یکصد موضوع ۵۰۰ داستان ، ج۱ ، نوشته ی سید علی اکبر صداقت ، نشر ناصر

یکی از مسلمانان در وضو گرفتن وسواس داشت یعنی چندین بار اعضاء وضو را می شست، ولی به دلش نمی چسبید و آن را نادرست می خواند و تکرار می کرد.

عبدالله بن سنان می گوید: به حضور امام صادق (ع) رفتم و از آن مسلمان صحبت کردم و گفتم: با این که او یک مرد عاقل است در وضو گرفتن وسواس دارد.

امام فرمود: این چه عقلی است که در او وجود دارد، و چگونه مرد عاقلی است، با این که از شیطان پیروی می کند! گفتم: چگونه از شیطان پیروی می کند؟ فرمود: از او بپرس این وسوسه که به او دست می دهد، و وسواسی که دارد از چیست؟ خود او در جواب خواهد گفت: از کار شیطان است.(1)

1. ابلیس نامه ۱/۹۶- بحارالانوار ۲۱/۳۳۶

منبع : یکصد موضوع ۵۰۰ داستان ، ج۱ ، نوشته ی سید علی اکبر صداقت ، نشر ناصر

چرا هر رکعت نماز دو سجده دارد؟

از اميرالمؤمنين امام على(عليه السلام) از فلسفه سجده اول سؤال شد، حضرت فرمود: سجده اول به اين معنا است که خدايا اصل ما از خاک است. و معناى سربرداشتن از سجده اين است که خدايا ما را از خاک خارج کردى. و معناى سجده دوم، اين است که خدايا دو باره ما را به خاک برمى گردانى. و سربرداشتن از سجده دوم به معناى اين است که خدايا يک بار ديگر در قيامت از خاک بيرونمان خواهى آورد.

علل الشرايع، شيخ صدوق، ج ۱، ص ۲۶۲
مجلسي، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ‏۸۲، ص ۱۳۹

سئل النبی (ص ) : ما کفارة الاغتیاب قال : تستغفر الله لمن اغتبته کلما ذکرته .
امام جعفر صادق (ع) : از پیغمبر پرسیدند :

کفاره غیبت چیست ؟

فرمود : برای آن کس که غیبتش کردی هر زمان به یادش افتادی از خدا طلب آمرزش کنی .
اصول کافی ، ج 4 ، ص 61

ده نكته خوب از آقاي دکتر غلامعلی افروز؛رییس انجمن روانشناسی ایران
١_ ترسناك ترين جاي جهان ذهن شماست.
٢_ عمل باشيد نه عكس العمل ، صدا باشيد نه انعكاس صدا .
۳_ مراقب بدن خود باشيد ، زيرا تنها جايي است كه تا آخر عمر در آن زندگي مي كنيد .

٤_ اجازه ندهيد رفتار ديگران آرامش دروني شما را بهم بزند .

٥_ آرزو كردن براي اينكه جاي شخص ديگري باشيد ، يعني ناديده گرفتن خودتان.

٦_ ارزش شما با رفتار ديگران با شما، تعيين نميشود.

٧_ اگر كسي كار اشتباهي انجام داد، همه خوبي هايش را فراموش نكنين.

٨_ قهرمان بودن يعني ايمان به خود، وقتي ديگران به شما اعتقادي ندارند.

٩_ كساني كه در گذشته زندگي مي كنند، آينده خود را محدود مي كنند.

١٠_ هيچ يك از ما برنده يا بازنده به دنيا نيامده ايم ، انتخاب كننده به دنيا آمده ايم

مستدرك الوسائل عن الأصْبَغِ بنِ نُباتةَ:

كنتُ جالسا عندَ أميرِ المؤمنينَ عليِّ بنِ أبي طالبٍ عليهماالسلام في مسجدِ الكوفةِ ،

فأتاه رجُلٌ مِن بُجَيْلَةَ يُكنّى أبا خَديجةَ،

قالَ : يا أميرَ المؤمنينَ ، أ عِندَكَ سِرٌّ مِن سِرِّ رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله تُحدِّثُنا بهِ ؟

قال : نَعَم ؛ يا قَنبرُ ائتِني بالكِتابةِ،

فَفَضَّها فإذا … مَكتوبٌ فيها :

بسمِ اللّه ِ الرّحمنِ الرّحيمِ،

إنّ لَعنةَ اللّه ِ و ملائكتِه و النّاسِ أجمعينَ على مَنِ انْتَمى إلى غيرِ مَواليهِ .

و لَعنةُ اللّه ِ و ملائكتِهِ و النّاسِ أجمعينَ على مَن أحْدَثَ في الإسلامِ حَدَثا أو آوى مُحْدِثا .

و لَعنةُ اللّه ِ و ملائكتِهِ و النّاسِ أجمعينَ على مَن ظَلَم أجِيرا أجْـرَهُ

مستدرك الوسائل ـ به نقل از اصبغ بن نباته ـ :

خدمت امير المؤمنين على بن ابى طالب عليهماالسلام در مسجد كوفه نشسته بودم كه مردى از قبيله بجيله ـ كه كنيه اش ابو خديجه بود ـ پيش آمد و عرض كرد :

اى امير مؤمنان! آيا رازى از رازهاى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله دارى كه برايمان باز گويى؟

فرمود: آرى؛ اى قنبر! آن نوشته را بياور .

پس آن را گشود… در آن نوشته بود:

به نام خداوند بخشاينده ی مهربان،

لعنت خدا و فرشتگان او و همه ی مردمان بر كسى كه خود را به غير بستگان خويش نسبت دهد

و لعنت خدا و فرشتگان او و همه ی مردمان بر كسى كه در اسلام بدعتى گذارد يا بدعتگذارى را پناه دهد

و لعنت خدا و فرشتگان او و همه ی مردمان بر كسى كه حقّ كارگر را بخورد

مستدرك الوسائل : ١٤/٣٠/١٦٠٢٢

ﺩﻝ ﺗﻨﮕﻢ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﺎﺩﮔﯽ ﮐﺮﺩ
ﺑـﺎﺯﻡ ﯾـﺎﺩ ﺯﻣــﺎﻥ ﺑﭽﮕــﯽ ﮐﺮﺩ

ﺩﻟﻢ ﯾﺎﺩ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﮐﺮﺩﻩ
ﻫـﻮﺍﯼ ﺑـﺴﺘـﮕﺎﻥ ﺧـﻮﯾـﺶ ﮐﺮﺩﻩ

ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﮐﻪ ﺩﻟﻬﺎ ﺷﺎﺩ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﻫـﻤـــﻪ ﺩﻝ ﺯﻧـــﺪﻩ ﻭ ﺁﺑـــﺎﺩ ﺑﻮﺩﻧﺪ

ﻫﻤﻪ ﮐﻮﯼ ﻭ ﮔﺬﺭ ﻟﻄﻒ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺑﻮﺩ
ﺳـﺨــﻦ ﺍﺯ ﻣﻬــﺮﺑـﺎﻧـﯽ ﻭ ﻭﻓـــﺎ ﺑﻮﺩ

ﻗﺪﯾـﻤــﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻧﮕـﯽ ﺩﮔﺮ ﺩﺍﺷﺖ
ﺯﻣﻮﻧﻪ ﺭﯾﺘﻢ ﻭ ﺁﻫﻨﮕﯽ ﺩﮔﺮ ﺩﺍﺷﺖ

ﯾﻪ ﺭﻧﮕﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻟﻄﻒ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ
ﺳـﺮﻭﺭ ﻭ ﺟﺸﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷـﺎﺩﻣـﺎﻧﯽ

ﻗﺪﯾﻤﺎ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻧﺎﻣﺮﺩﯼ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩ
ﮐﺴــﯽ ﺍﺑـﺮﺍﺯ ﺩﻟـﺴــﺮﺩﯼ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩ

ﭼﺮﺍ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻧـﺎﻣـــﺮﺩﯼ ﺷﻠﻮﻏﻪ ! ؟
ﭼﺮﺍ ﻣﻬﺮ ﻭ ﻭﻓــﺎﺩﺍﺭﯼ ﺩﺭﻭﻏﻪ ! ؟

ﭼﺮﺍ ﻣﻬـﺮ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﯿﻤﯿـﺎ ﺷﺪ
ﻫﻤﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺭﯾﺎ ﺷﺪ

ﭼﻄﻮﺭﯼ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ ﺩﺭﻫﺎﯼ ﺭﺣﻤﺖ
ﮐﺠــﺎ ﺭﻓﺖ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﻣﻬــﺮ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ

ﭼﺮﺍ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺪﻧﺪ ﺩﺭ ﻏﻢ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ
ﺩﻟـﻢ ﺗﻨﮕﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﺷﻔﺘـﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ

ﺑﮕﻮ ﺭﺣﻢ ﻭ ﻣﺮﻭﺗﻬﺎ ﮐﺠﺎ ﺭﻓﺖ؟
ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﯼ ﻓﺘﻮﺗﻬﺎ ﮐﺠﺎ ﺭﻓﺖ؟

ﺑـﺮﺍﺩﺭ ﺑـﺎ ﺑـﺮﺍﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺩﺍﺭﻩ
ﭘﺪﺭ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﻨﮓ ﺩﺍﺭﻩ

ﭘـﺪﺭ ﺳﺎﻻﺭﯼ ﺍﺯ ﺑﻦ ﺭﯾﺸﻪ ﮐﻦ ﺷﺪ
ﭘﺴـﺮ ﺳﺎﻻﺭﯼ ﻭ ﺧﺮ ﺩﺭ ﭼﻤﻦ ﺷﺪ

ﺟﻮﺍﻥ ﺗﺎ ﻇﻬﺮ ﺯﯾﺮ ﺭﺧﺘﺨﻮﺍﺑﻪ
ﭘﺪﺭ ﺑﯿﭽــﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﺭﻧـﺞ ﻭ ﻋﺬﺍﺑﻪ

ﻗﺪﯾﻤﺎ ﮐﻪ ﻫﻤﺶ ﺣﺮﻑ ﭘﺴﺮ ﺑﻮﺩ
ﻋـﺼـــﺎﯼ ﭘﯿــﺮﯼِ ﺩﺳﺖ ﭘﺪﺭ ﺑﻮﺩ

ﮐﻨﻮﻥ ﺑﺮﺧﯽ ﭘﺴﺮﻫﺎ ﺑﯽ ﺑﺨﺎﺭﻧﺪ
ﺗﻌﺼﺐ ﻣـــﺮﺩﯼ ﻭ ﻏﯿــﺮﺕ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ

ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧـﻢ ﭼـﺮﺍ ﺩﻧﯿــﺎ ﻋﻮﺽ ﺷﺪ
ﻫﻤﻪ ﺩﻟﻬﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﮐﯿﻦ ﻭ ﻏﺮﺽ ﺷﺪ

ﻧـﻬــﺎﻝ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎ ﺑﯽ ﺛﻤﺮ ﺷﺪ
ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺷﺪ

ﺩﮔـــﺮ ﺣــﺮﻓـﯽ ﺯ ﻋﻤﻮ ﻭ ﺩﺍﯾـﯽ ﻧﯿﺴﺖ
ﭼﻪ ﺷﺪ ﺧﺎﻟﻪ، ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﯾﯽ ﻧﻴﺴﺖ

ﭘﺴــﺮ ﺧﺎﻟﻪ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﺩ ﺳﺮﺍﻏﺖ
ﻧﻤﯽ ﺭﻭﯾﺪ ﮔﻠﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺑﺎﻏﺖ

ﻫﻤــﻪ ﻓــﺎﻣـﯿـــﻞ ﺍﺯ ﻫـﻤـﺪﯾــﮕﻪ ﺩﻭﺭﻧﺪ
ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺳﺮﺩ ﻭ ﺳﻮﺕ ﻭ ﮐﻮﺭﻧﺪ

ﺑﺴﯽ ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﺳﻢ ﺯﻣﻮﻧﻪ
ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿـﺎﯼ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﻭﺍﺭﻭﻧﻪ

ﯾﮑﯽ ﻣـﺎﺷﯿـﻦ ﻣﯿـﻠﯿــﺎﺭﺩﯼ ﺳـﻮﺍﺭﻩ
ﯾﮑﯽ ﻫﻢ ﯾﮏ ﻣﻮﺗﻮﺭ ﺳﯿﮑﻠﺖ ﻧﺪﺍﺭﻩ

ﯾﮑﯽ ﺩﺭ ﭘﻮﻝ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﻏﻮﻃﻪ ﻭﺭ ﺷﺪ
ﯾـﮑـﯽ ﻫـــﻢ ﺍﺯ ﻧـﺪﺍﺭﯼ ﺩﺭ ﺑﻪ ﺩﺭﺷﺪ .

ﺑﺒﺨﺸﯿﺪﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﻨﺪﻩ ﺳﺎﺩﮔﯽ ﮐﺮﺩ
ﺩﻟـــﺶ ﯾـــﺎﺩ ﺯﻣــــﺎﻥ ﺑـﭽـﮕــﯽ ﮐﺮﺩ

بعضـــے ها وقتــــے مـے رونــــد آن قَدر سبکبارنــــد ڪه آدم بهشان غبطه مـے خورَد …

دَر وصیــــت نامـــه اش نوشته بـــود :
” فقط هَفـــت تا نماز غفیله ام قضا شده ؛ لطفـــــاً برایم بخوانیــــد! “

(شهید مسعود گنجی آبادی)