یک باره دلم گفت که بنویس کلامی

در وصف بلند مرتبه و شاه مقامی

دستی به روی سینه نهادم و نوشتم

“از من به حسین بن علی عرض سلامی”

رسول خدا صلی الله علیه و آله :
لَیْسَ شَیْ ءٌ اُطیعَ اللّه فیهِ اَعْجَلَ ثَوابا مِنْ صِلَةِ الرَّحِمِ وَ لَیْسَ شَیْ ءٌاَعْجَلَ عِقابا مِنَ الْبَغْیِ وَ قَطیعَةِ الرَّحِمِ؛
هیچ طاعتی نیست که پاداشش زودتر از صله رحم برسد و مجازاتی سریع تر ازمجازات ظلم و قطع رحم نیست.

نهج الفصاحه، ح 2398

دوباره سه شنبه شد؛

و دلم…

هوای جمکران میکند…

مولای من !
چقدر دیر میگذرند این لحظه های چشم به راهی
و این ثانیه های انتظار…

مهربانا !
تا کِی بگویم که دلم برایتان تنگ شده است!؟

اما باز هم چشمم به نگاه پُر از مهر شماست!

راستی مولا جان !
مرا ببخش که گاه گاهی یادِ شما میکنم ؛

اما شما …

همیشه به یادم هستید
و برایم دعا میکنید!

باز هم برایم دعا کنید که جز شما
به کسی دل نبندم …

و تمام وجودم تنها و تنها ، سرشار از عشق به شما باشد…

و من آرزویم فقط این باشد که؛

تمام هستی ام را فدای شما کنم…

” بأبی أنت و أمی و نفسی لک َ الوِقاء و الحمی “

اماما !
دلهای جمکرانی را دریاب!

 یکی از یاران امام رضا علیه السلام می‌گوید:

خدمت حضرت رضا علیه‌السلام عرض کردم، مرا از دعا فراموش ننماید.
امام علیه‌السلام فرمود:
آیا گمان داری که من تو را فراموش می‌کنم؟

 با خودم فكر كردم كه این بزرگوار براى شیعیانش دعا می‌كند، من هم كه از شیعیانش هستم پس براى من دعا می‌كند.
لذا به حضرت عرض كردم:
من فكر نمی‌كنم كه شما مرا از دعا فراموش كنید.

 امام فرمود:
از كجا فهمیدى كه تو را از دعا فراموش نمی‌كنم؟
عرض كردم:
من شیعه‌ى شما هستم، شما هم براى شیعیانتان حتماً دعا می‌كنید، پس براى من هم دعا می‌كنید.

 حضرت فرمود:
آیا راه دیگرى به نظرت می‌رسد كه از آن بفهمی من تو را دعا می‌كنم؟
گفتم: نه، راه دیگرى به نظرم نمی‌رسد.

 حضرت فرمود:
هرگاه خواستی بدانی نزد من چه جایگاهی داری، بنگر من در نزد تو چه جایگاهی دارم [۱]

[۱] کافی: ج ۲ ص ۶۵۲

 امام رئوف حضرت رضـا «علیه‌السلام» می‌فرمایند:

عـقـل ﻓﺮﺩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻛﺎﻣﻞ ﻧﻤﻲ‌ﺷﻮﺩ، ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﻭﻱ ﺩﻩ ﻭﻳﮋﮔﻲ ﺑﺎﺷﺪ:

★ 1) ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﻴﺮ ﺍﻭ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

★ 2) ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺷﺮ ﻭﻱ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

★ 3) ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺧﻴﺮ ﺍﻧﺪﻙ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺯﻳﺎﺩ ﺷﻤﺮﺩ.

★ 4) ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺧﻴﺮ ﺯﻳﺎﺩ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺭﺍ ﻛﻢ ﺷﻤﺮﺩ.

★ 5) ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺯ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ‌ﻫﺎﻱ ﻣﺮﺩﻡ، ﻣﻠﻮﻝ ﻭ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺩﻝ ﻧﮕﺮﺩﺩ.

★ 6) ﻫﺮﮔﺰ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ، ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ‌ﺟﻮﻳﻲ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﻧﺪﺍﺭﺩ.

★ 7) ﻓﻘﺮ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ، ﺍﺯ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻲ‌ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

★ 8) ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﻲ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ، ﺍﺯ ﮔﺮﺩﻥ ﺍﻓﺮﺍﺯﻱ ﺍﻭ ﻧﺰﺩ ﺩﺷﻤﻨﺶ ﻣﺤﺒﻮﺏ‌ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

★ 9) ﮔﻤﻨﺎﻣﻲ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ، ﺍﺯ ﺷﻬﺮﺕ ﻣﻄﻠﻮﺏ‌ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

★ 10) ﻫﺮ ﻛﺲ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ، ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻘﻮﻱ‌ﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﭼﻮﻥ …

ﻣﺮﺩﻡ چند ﺩﺳﺘﻪ‌ﺍﻧﺪ:
… ﻳﺎ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻘﻮﻱ ﺗﺮ‌ﺍﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺪﺗﺮ ﻭ ﭘﺴﺖ‌ﺗﺮ ﻣﻲ‌ﺑﺎﺷﻨﺪ.
… ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺪﺗﺮ ﻭ ﭘﺴﺖ‌ﺗﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺑﻴﻨﺪ، ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﻧﻴﻜﻲ ﻭ ﺣﺴﻦ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﻃﻦ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﺧﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﻴﺮ ﻭ ﻧﻴﻜﻲ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺮ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ.
… ﻭ ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺭﺍ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻘﻮﻱ‌ﺗﺮ، ﺑﺮﺍﻱ ﻭﻱ ﺗﻮﺍﺿﻊ ﻛﻨﺪ. ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻨﺪ، ﺑﺰﺭﮔﻲ ﺍﻭ ﺭﻓﻌﺖ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺧﻴﺮﺵ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ ﺑﺮﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﻫﻞ ﺯﻣﺎﻧﺶ ﮔﺮﺩﺩ. }

 ﺑﺤﺎﺭﺍﻟﺎﻧﻮﺍﺭ، ﺝ۷۸، ص۳۶۶

سوگند به روز وقتی نور میگیرد و به شب وقتی آرام میگیرد که من نه تو را رها کرد ه‌ام و نه با تو دشمنی کرده‌ام
ضحی ۱تا ۳

افسوس که هرکس را فرستادم تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم او را به مسخره گرفتی
یس ۳۰

و از تمام پیامهایم روی برگرداندی
انعام ۴

و با خشم رفتی و فکر کردی هرگز بر تو قدرتی نداشته ام
انبیا ۸۷

و مرا به مبارزه طلبیدی و چنان گمان بردی خودت بر همه چیز قدرت داری
یونس ۲۴

و این در حالی بود که حتی مگسی را نمی توانستی و نمی توانی بیافرینی و اگر مگسی از تو چیزی بگیرد نمی توانی از او پس بگیری
حج ۷۳

پس چون مشکلات از بالا و پایین آمدند و چشمهایت از وحشت فرورفتند و تمام وجودت لرزید گفتم کمک هایم در راه است و چشم دوختم ببینم که باورم میکنی اما به من شک داشتی
احزاب ۱۰

تا زمین با آن وسعت بر تو تنگ آمد پس حتی از خودت هم به تنگ آمدی و یقین کردی که هیچ پناهی جز من نداری ، پس من به سوی تو بازگشتم تا تو نیز به سوی من بازگردی ، که من مهربانترینم در بازگشتن
توبه ۱۱۸

هشت خطر در کمین جوان مؤمن انقلابی

1)  پشت کردن به انقلاب

 در راه انقلاب اگر ثبات قدم وجود نداشت، اگر پیوستگی حرکت وجود نداشت، انسان رابطه‌اش با انقلاب قطع می‌شود. این بی‌وفائی به انقلاب است. همیشه بودند کسانی که به انقلاب بی‌وفائی کردند، به انقلاب دل‌بستگی خود را کم کردند، به انقلاب پشت کردند.

2)  یأس و ناامیدی

 جوانان عزیز! دشمن روی شما سرمایه‌گذاری‌های زیادی می‌کند؛ حواستان جمع باشد. عده‌ ای را به بی‌تفاوتی می‌کشاند و عده ای را دلسرد و مأیوس می‌کند. یأس، بزرگترین آفت جوان است. جوان‌ها بدانند که متأسفانه یأس به روح جوان زودتر راه پیدا می‌کند؛ همچنان که امید این‌گونه است. در مقابل یأسی که دشمن می‌خواهد به جوانها تلقین و تزریق کند، خودتان را مصونیت بدهید.

3)  منزوی شدن

 از کارهای دشمن، این شد که این مجموعه‌های مؤمن را منزوی کند. جوان، بی‌تجربه است. به مجرد اینکه ببیند در یک دستگاه رسمی کشور …دو نفر به او اخم کردند، به او بی‌اعتنایی کردند، او را تحقیر کردند؛ در حرکتش اثر می‌گذارد و او را کند می‌کند.

4) رفتار تکفیری

 من در مورد تذکّرات، معتقدم باید با منطق محکم و با بیان روشن، نقطه نظرات صحیح را ارائه بدهند. با تهمت‌زنی و جنجال‌آفرینی، بنده موافق نیستم؛ با تکفیر کردن و متهم کردن این و آن، بنده موافق نیستم.

5)  افراط و تفریط

مبادا حرکت انقلابی جوری باشد که بتوانند تهمت افراطی‌گری به او بزنند. از افراط و تفریط بایستی پرهیز کرد. جوانهای انقلابی بدانند؛ همان‌طور که کناره‌گیری و سکوت و بی‌تفاوتی ضربه میزند، زیاده‌روی هم ضربه میزند.

6)  نفوذ دشمن

 جوان حزب‌اللّهی هم باید باهوش باشد. باید چشمهایش را باز کند و نگذارد کسی در صفوف او رخنه کند و به ‌نام امر به معروف و نهی‌ از منکر، فسادی ایجاد نماید که چهره حزب‌اللَّه را خراب کند. باید مواظب باشید. این، به عهده خودتان است.

7)  ظلم به دیگران

 اینجور نباشد که مخالفت با یک کسی، ما را وادار کند که نسبت به آن کس از جاده‌ی حق تعدی کنیم: جوان‌های انقلابی و مؤمن و عاشق امام، که حرف میزنند، مینویسند، اقدام میکنند؛ کاملاً رعایت کنید!

8)  انقلابی منفی شدن

 انقلابیِ منفی به آن انقلابی‌ای می‌گفتیم که از میدان کار و تلاش و حرکت، آنجایی که دردسری داشت، عقب می‌کشید. انقلابی بود، اما انقلابیِ وجاهت‌طلب و راحت‌خواه؛ انقلابی‌ای که می‌گفت من مبارزه‌ام را قبل از انقلاب کرده‌ام، اکنون دیگر می‌خواهم احترام شوم.

منبع ( farsi.khamenei.ir/ot )

 هر گونه اهانت به نماد های برادران اهل سنت حرام است، و لعن که موجب تفرقه می شود ، جایز نیست (1)

لعن کردن به خلفای سه گانه و اهانت به مقدسات مذهبی دیگران و یا هر نوع رفتار و گفتاری دیگری که سبب ایجاد تفرقه و آدم کشی میان مسلمانان می گردد، حرام است و از این نوع اهانت به مقدسات دیگران باید خود داری شود.(2)

گرچه اهانت به حضرت زهرا (س) ظلم محسوب می شود، ولی این امر موجب نمی شود که خلفا را لعن نمایم ، زیرا این امر به مصلحت مسلمین نمی باشد.

به خاطر حفظ وحدت و مصلحت بود که علی (ع) 25 سال دربرابر خلفا سکوت نمود ، حتی دربرخی موارد با آنان همکاری کرد. حضرت درباره سکوت خود فرمود:

” رداي خلافت را از تن بيرون کردم و از آن کناره گيري نمودم، در حالي که در اين فکر فرو رفته بودم که آيا با دست تنها و نداشتن نيرو، به پاخيزم و يا در اين محيط پر خفقاني که به وجود آورده­اند، صبر کنم ؟

عاقبت ديدم صبر به عقل و خِرَد نزديک تر است. صبر کردم، ولي حالم شبيه کسي بود که خار در چشم و استخوان در گلو دارد. ” (3)

پی نوشت ها:

1. سئوال از دفتر آیت الله خامنه ای در قم.

2. سؤال تلفنی از دفتر آیت الله سیستانی.

3. فیض الاسلام، نهج البلاغه ، تهران، چاب آفتاب خطبه 3، ص3