امام‌صادق (ع) فرمودند؛

 فَلَمّا أَن قُتِلَ الْحُسَين (علیه السلام ) آلَت عَلی نَفسِها أن لا تَأویََ الْعُمرانَ أبَداً و لا تَأوی إِلا الْخَراب فَلا تَزالُ نَهارَها صائِمَةً حَزينَة حَتّی
يَجُنَّها اللَّيلُ فإذا جَنَّها اللَّيلُ فَلا تَزالُ تَرِنُّ عَلی الْحُسَین (علیه السلام) تُصبِح.

 زمانی‌که امام‌حسين (علیه السلام) شهيد‌ شد،
 جغد قسم خوردكه در اماکن آباد منزل نکند،
 و جز در خرابه‏ها ساکن نشود.
 جغد طی روز از شدت غم و غصه، چیزی نخورد تاشب فرا رسد.
 آنگاه از سرشب بر امام حسین (علیه السلام) ناله و شیون کند تا صبح بدمد.

 کامل الزیارات ص ۹۹

در انتظار تو تا كي سحر شماره كنم؟
ورق ورق شب تقويم كهنه پاره كنم؟

نشانه هاي تو بر چوب خط هفته زنم
كه جمعه بگذرد و شنبه را شماره كنم

براي خواستن خير مطلقي كه تويي
به هر كتاب ز هر باب استخاره كنم

شب و خيال و سراغ تو،باز مي آيم
كه بهت خانه ي در بسته را نظاره كنم

تو كي ز راه ميايي كه شهر شبزده را
به روشنايي چشمم چراغواره كنم؟

ز ياس هاي تو مشتي بپاشم از سر شوق
به روي آب و قدح را پر از ستاره كنم

هزار بوسه ي از انتظار لك زده را
نثار آن لب خوشخند خوشقواره كنم

هنوز هم غزلم شوكراني است الا
كه از لب تو شكرخندي استعاره كنم

امیرالمؤمنین علی سلام الله عليه :

أنّ أصغَرَ الحَسَدِ أكبرُ داءِ الجَسَدِ، يبتدئ بِجَسَدِه كالولَدِ والوالِدِ، ثُمّ يَنتَقِلُ عَنِ الأقاربِ إلى الأباعِدِ؛

كمترين حسادت براى بدن، بزرگترين بيمارى است كه از شخص حسود آغاز مى گردد و به فرزندان او منتقل مى شود و از نزديكان به دورترها مى رسد.

نهج البلاغة : حكمت ۲۴۴

ما فقیران حسینیم و گرفتار رضا
گریه کن های حسینیم و بدهکار رضا

شکرلله که همه خدمت سلطان هستیم
تا قیامت همگی رعیت سلطان هستیم

آخرین چاره ی ما پنجره فولاد رضاست
سعی ما، مروه ما،صحن گوهرشاد رضاست

حرم ات سنگ صبور دل بیچاره ی ماست
کاظمین و نجف و سامره و کرب و بلاست

غم ندارد دل ما ضامن آهو داریم
هرچه داریم دراین زندگی از او داریم

حضرت عشق سلام ای دل و دلدار سلام
پسر فاطمه و حیدرکرار سلام

وقت دیدارشده حضرت سالار سلام
یارشادی و غم و مونس و غمخوارسلام

باز با شوق در این قبله ی نور آمده ایم
بده آقا صدقه از ره دور آمده ایم

الهى آنچه تو كشتى ، آب ده ، و آنچه عبدالله كشت ، بر آب ده .

الهى ما معصيت مى كرديم و دوست تو محمد مصطفى (ص ) اندوهگين مى شد و دشمنت ابليس شاد. فرداى قيامت اگر مرا عقوبت كنى باز دوست اندوهگين و دشمنت شاد شود .الهى دو شادى به دشمن مده و دو اندوه بر دل دوست منه .

الهى چون توانستم ، ندانستم ، و چون دانستم ، نتوانستم .

الهى اگر چه طاعت بسيار ندارم ، اما جز تو كسى را ندارم ، اى دير خشم زود آشتى .

الهى اگر دوستى نكردم دشمنى هم نكردم ، اگر چه بر گناه مصرم اما بر يگانگى تو مقرم .

الهى مگو چه آورده اى كه رسوا شوم ، و مپرس چه كرده اى كه رو سياه شوم .

الهى چون حاضرى تو را چه جويم و چون ناظرى تو را چه گويم .

الهى گل بهشت در چشم عارفان خار است ، و جوينده تو را با بهشت چه كار است ؟

الهى روزگارى تو را مى جستم و خود را مى يافتم ، اكنون خود را مى جويم و تو را مى يابم .

الهى چون در تو نگرم از جمله تاجدارانم و تاج بر سر، و چون در خود نگرم ازجمله خاكسارانم و خاك بر سر.

الهى عمر خود برباد كردم و بر تن خود بيداد كردم و شيطان لعين را شاد كردم .

الهى اگر چه بهشت چشم و چراغ است ، ولى بى ديدار تو درد و داغ است .

الهى جمال ترا است ، باقى همه زشتند، و زاهدان مزدور بهشتند.

الهى خواندى ، تأخیر كردم ، فرمودى ، تقصير كردم ، هيهات ، هيهات ، آنچه كردم بى تدبير كردم .

الهى آنچه در دست من است ندانم روزى كيست ، و آنچه روزى من است ندانم در دست كيست .

الهى پاكان را استغفار بايد كرد، ناپاكان را چه كار بايد كرد؟

الهى اگر تو مرا به جرم من بگيرى ، من ترا به كرم تو بگيرم ، زيرا كرم تو از جرم من بيش است .

الهى همه ترسند كه فردا چه خواهد شد، ولى عبدالله مى ترسد كه دى چه رفته است .

الهى اگر كار به گفتار است بر سر همه تاجم ، و اگر به كردار است بر پشه و مور محتاجم .

الهى هركه ترا شناخت ، هر چه غير تو بود بينداخت .

آنكس كه ترا شناخت جان را چه كند / فرزند و عيال و خانمان را چه كند

ديوانه كنى هر دو جهانش بخشى / ديوانه تو هر دو جهان را چه كند

گر درد دهد به ما گر راحت دوست / از دوست هر آن چيز كه آيد نيكوست

ما را نبود نظر به نيكى و بدى / مقصود رضاى اوى و خشنودى اوست

کربلا یعنی که یاد رهبری …
از حسین عصر خود فرمانبری …

بیعت ما دوستان عین ولاست …
زاده زهرا علی روح خداست …

عده ای از همرهان جاهل شدند …
در حمایت از علی کاهل شدند …

مکر داخل کفر خارج را ببین …
رونق کار خوارج را ببین …

هم چو مهدی ما ولی داریم و بس …
شیعیان! سید علی داریم و بس …

اگر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بالای سرمان باشد از انبیاء هم بیشتر رشد می­ کنیم. با غیبت حضرت چه بسیار از استعدادهای ما که تلف می­ شوند. *…. و کثره عدوّنا و قله عددنا…* اینها غصه­ های اشراف هستند نه انسانهای معمولی.
در روایت داریم: اهل احسان در قیامت به قدری ثروت دارند که به خدا عرض می ­کنند: از اعمال خیر من به گرفتاران بده تا نجات یابند. کسی هم فراتر از اینها پیش می رود تا آنجا که جزء تقدیرات صاحب قَدَر می ­شود: تنزّل الملائکه و الرّوح فیها باذن ربّهم من کلّ امر…. یعنی تقدیرات و دستورات کلیه­ عوالم خلقت را تحویل گرفته و حسابدار و خزانه­ دار خدا، و تقسیم­ کننده­ خیرات است و آن وجود مقدس حضرت حجه عجل الله تعالی فرجه الشریف است.
بعضی ­ها هم هر آنچه دارند به پای حضرت ریخته و با ایشان هم نقشه می ­شوند و هر تقدیری را که خدا روز قیامت برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار دهد برای او نیز قرار می دهد و بخاطر همین، هم درجه­ حضرت محشور می ­شود. در دنیا هم اساساً حضرت عضو خانواده­ ایشان است. اگر ما خودمان را فرزند امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف می ­دانیم باید با او زندگی کنیم. بدترین تقدیرات، تقدیرات خارج از خانه است. سبک زندگی ما باید متناسب با خانواده­ آسمانی مان باشد. کسی که اینگونه زندگی کند عذاب قبر و حساب و کتاب دارد؟ خوشا به سعادت کسی که خودش را به امامش می ­فروشد و حضرت خریدار اوست. انتخاب هر کس به نوع شناختی است که از خودش دارد. ما اگر قدر خودمان را بدانیم با سلاطین دنیا و آخرت معاشرت می ­کنیم و اصلاً خودمان جزء سلاطین می­ شویم.
در ماه مبارک رمضان در سه نوبت روز، شب و سحر دعا وارد شده ­است ولی بالاترین تقدیرات در شبهاست. نوع دعاهای شب علیرغم کوتاه­تر بودن از تقدیرات بالاتری برخوردار است؛ »اللهم انّا نشکوا الیک فقد نبیّنا و غیبه ولیّنا …« اگر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بالای سرمان باشد از انبیاء هم بیشتر رشد می­ کنیم. با غیبت حضرت چه بسیار از استعدادهای ما که تلف می­ شوند. *…. و کثره عدوّنا و قله عددنا…* اینها غصه­ های اشراف هستند نه انسانهای معمولی. این افراد دائماً از تعداد دشمنان کم کرده و به دوستان می افزایند. *… و شدّه الفتن بنا…، *… اللهم انّا نرغب الیک فی دوله کریمه تعزّ بها الاسلام و اهله و تُذلّ بها النّفاق و اهله …* عشق به دولت کریمه­ حضرت و عزت یافتن اسلام و مسلمانان از آرمانهای مؤمن حقیقی است و با هر کاری که بتواند باعث ذلت اهل نفاق می ­گردد. گاهی یک حجاب باعث ذلت شیطان و یارانش می­ گردد. »… و تجعلنا فیها من الدّعاه الی طاعتک…« ما می­ خواهیم جزء اشراف حکومت حضرت باشیم. کسی که قبل از ظهور حضرت مردم را به دین دعوت می ­کند می تواند در حکومت حضرت از چنین جایگاهی برخوردار باشد؛ »…. و تواصوا بالحق و تواصوا بالصّبر«
در حکومت حضرت، باید رهبر مردم در هدایت به راه حق باشیم: »… و القاده الی سبیلک…«. دعا نباید صرفاً خواندن باشد بلکه باید خواستن باشد. اینکه ما به زبان بخوانیم ولی دغدغه ­هایمان زندگی مادی ­مان باشد خواستن محسوب نمی ­شود. در روایت آمده: بیشترین غصه­ تان را به خانواده و اولادتان اختصاص ندهید زیرا اگر آنها از اولیاء و دوستان خداوند باشند، خدا دوستانش را ضایع نمی­ کند و اگر دشمن خدا هستند چرا غصه دشمن خدا را می خورید؟ منتظر واقعی به رنگ حضرت درآمده و به قول علی علیه السلام با ایشان و هم درجه­ ایشان در قیامت خواهد شد. چنین کسی دغدغه ­هایش را از مراتب پایین جدا کرده و به فوق عقل رسانده ­است.

برگرفته از بحث غم و شادی، استاد محمد شجاعی

علی آینه ی حق در زمین است
علی مرآت رب العالمین است
علی شاگرد ختم المرسلین است
علی استاد جبریل امین است
کلام آسمانیها چنین است
فقط حیدر امیرالمومنین است

علی آقا ترین آقای دنیاست
علی بر کل عالم شاه و مولاست
علی قبله گه اهل تولاست
علی عشق دل ام ابیهاست
کلام حضرت زهرا همین است
فقط حیدر امیرالمومنین است

علی فرمانده کل جهان است
علی اسطوره عصرو زمان است
علی خود قاسم باغ جنان است
علی مافوق هر وصف و بیان است
علی در کل دنیا بی قرین است
فقط حیدر امیرالمومنین است

ز مدح مرتضی دل منجلی شد
دل غرق گناهم صیقلی شد
دلم تا عاشق مولا علی شد
وجودم بنده ی رب جلی شد
یقینا مرتضی حبل المتین است
فقط حیدر امیرالمومنین است

به نام نامی مولای قنبر
به نام نامی یار پیمبر
به نام قهرمان بدر و خیبر
به نام همسر زهرای اطهر
علی بعد از پیمبر جانشین است
فقط حیدر امیرالمومنین است