شباهت های امام زمان (عجل الله فرجه)با پیامبران(علیهم السلام) بر اساس کتاب مکیال المکارم چیست؟

پاسخ اجمالی
تعدادی ازشباهت های امام زمان (عجل اللع فرجه) به پیامبران(علیهم السلام)که در کتاب مکیال المکارم و برخی از دیگر کتاب ها آمده از این قرار است:

1. روایت شده که پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: مهدی از فرزندان من است اسم او اسم من، کنیه اش کنیه من، و از نظر خلق (آفرینش) و خلق (اخلاق) شبیه ترین مردم به من است.

2. شباهت حضرت (عجل الله فرجه) با حضرت ابراهیم (علیه السلام).
از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که رشد ابراهیم (علیه السلام) مانند معمول بچه ها نبوده است او در یک روز به قدری رشد می کرد که دیگران در یک هفته رشد می کردند. قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز چنین خواهد است.

3.موسی (علیه السلام) از قومش دو غیبت داشت که یکی از دیگری طولانی تر بود، قائم (عجل الله فرجه) نیز دو غیبت داشته که یکی از دیگری طولانی تر است.

4. شباهت آن حضرت به عیسی (علیه السلام) اختلاف مردم در مورد او است که عده ای می گویند هنوز به دنیا نیامده، گروهی می گویند فوت کرده و عدّه دیگری می گویند کشته شده و به دار آویخته شده است، همین طور در مورد امام زمان (عجل الله فرجه).

5. در قائم (عجل الله فرجه) سنتی از نوح (علیه السلام) می باشد که آن طول عمر است.

6. همان گونه که خداوند آدم را خلیفه خود در زمین قرار داد حضرت حجت (عجل الله فرجه) را نیز وارث زمین و خلیفه خود در زمین قرار خواهد داد.

8. حضرت زکریا در مصیبت حضرت ابی عبدالله الحسین (علیه السلام) سه روز گریه کرد، قائم (عجل الله فرجه) نیز تمام عمر و در همه زمانش بر آن حضرت می گرید.

9. یوسف (علیه السلام) زیباترین اهل زمانش بود و مهدی (عجل الله فرجه) طاووس اهل بهشت است.

10.خداوند تبارک و تعالی عمر حضرت خضر (علیه السلام) را طولانی نمود و در مورد حضرت قائم (عجل الله فرجه)نیز این گونه عمل کرده و عمرش را طولانی قرار داده است.

ﺻﺪﺍﯼِ ﭘﺸﺖِ ﺩﺭِ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺻﺪﺍﯼِ ﻣﻦ ﺍست
ﺑﯿﺎ ﺑﮕﻮ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻦ ﮔﺪﺍ؛ ﮔﺪﺍﯼِ ﻣﻦ ﺍست

ﻫﻤﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﻦِ ﭘﺸﺖِ ﺩﺭ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺍﺳﺖ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺸﺖِ ﺩﺭِ ﺧﺎﻧﻪٔ ﺗﻮ ﺟﺎﯼِ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ

ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻞ ﻭ ﺗﺒﺎﺭﻡ ﻫﻤﻪ ﻏﻼﻡِ ﺗﻮأند
ﮐﻪ ﻧﻮﮐﺮﯼِ ﺗﺒﺎﺭﺕ ﻓﻘﻂ ﺩﻋﺎﯼِ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ

ﻣﯿﺎﻥ ﺧﺎﻧﻪٔ ﻣﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻣﺮﺳﻮﻡ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻥِ ﺑﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﻩ ﮔﺸﺎﯼِ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ

ﭼﻘﺪﺭ ﺩﺭ ﺑﺰﻧﻢ…ﺑﺎﺯ ﻣﯿﺮﻭﻡ ﻣﺸﻬﺪ…
ﻓﻘﻂ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ فکرِ ﮐﺮﺑﻼﯼِ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ

همه چیز بستگی به حال و هوای دلت داره……
حال دلت که خوب باشد

آدمها همه شان دوست داشتنی اند ..
حتی چراغ قرمز هم برایت مکثی دوست داشتنی می شود که لحظه ای پا از روی پدال برداری و بتوانی فکر کنی به امروزت،
که با دیروزت چقدر فرق داشتی؟!
حال دلت که خوب باشد …
می شوی همبازی بچه ها؛
برای عزیزانت همیشه وقت داری و یک دنیا مهربانی در چهره ات نهفته است؛
و چقدر لذت دارد که آدم حال دلش خوب باشد …

الهی حال دلتون خوش باشه…

از دجله ها آورده اند عباس ها را
از بطن مَوّاجِ بلا الماس ها را
در جامه ی تقوا، تبِ اخلاص ها را
با دست های بسته این غَوّاص ها را

اَلسّابِقونَند و جوانانِ بهشتند
با دست های بسته یازینب نوشتند

یک دسته ی سینه زنِ بی تاب آمد
یک هیئت از پابوسیِ ارباب آمد
یک موج، از آرامش گرداب آمد
دریا خروشید از دلش مهتاب آمد

این ها زمانی سَروْ بودند و قیامت
این دست های بسته هم دارد حکایت

دلواپسِ امرِ ولی بودند و رفتند
عَمّار و مقدادِ علی بودند و رفتند
شمشیرهای سیقَلی بودند و رفتند
اُمِ وَهَب ها را یَلی بودند و رفتند

سیدعلی را در بلا، بی یار دیدند
از قلبِ خاک اینگونه شد با سر دویدند

اصحابِ کهفْ امروز بیدارند، آری
با دستِ بسته بر سرِ دارند، آری
پایِ ولایت مثل تَمّارند، آری
سلمان و مقدادند و عَمّارند، آری

ما مُرده ایم، اما شهیدان زنده هستند
در مکتبِ پیرِجماران زنده هستند

سخت است مادرها پسرها را ببینند
یک استخوان، جسمِ جگرها را ببینند
در پاره پیراهن، قمرها را ببینند
اینگونه روی خاک سرها را ببینند

دیدند مادرها زمین افتاده ها را
با چهره ای پُرچین، این آزاده ها را

شاعر:رضا_باقریان

شکستن و ویران کردن “قلب” از ویران کردن “کعبه” بدتر است
زیرا “کعبه” را حضرت ابراهیم بنا نهاده ولی"قلب” را خداوند خلق کرده است
مراقب مکان حضور خداوند یعنی “قلب” ها باشید

گویند
ﺗﻨﻔﺲ ﺷﺮﻭﻉ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﺖ
ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻫﻨﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﺖ
ﻋﺸﻖ ﺟﺰﺋﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﺖ
ﺍﻣﺎ “ﺩﻭﺳﺖ” ﻗﻠﺐ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﺖ
ﻫﺮﭼﻪ ﺁﺳﺎﯾﺶ ﺭﻭﺡ
ﻫﺮﭼﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﻝ
ﻫﺮﭼﻪ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﺑﻠﻨﺪ
ﻫﺮﭼﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻗﺸﻨﮓ
ﻫمه تقدیم شما

پرسش: اگر حضرت شيطان را بکشند پس خير و شر وجود ندارد و همه بهشتي مي شوند چطور ؟

پاسخ: اجر و پاداش انسانهايي که در دوران قبل از ظهور زندگي ميکنند و دين خود را نگه داشتهاند و تسليم وسوسههاي شيطان نشدهاند، از مردماني که در دوران ظهور زندگي خواهند کرد و تحت حاکميت عدل الهي روزگار سپري ميکنند، بيشتر و بالاتر است. در روايتي از امام صادق(ع) نقل شده است که عبادت به همراه خوف و در دولت باطل، مانند عبادت در حالت امن و دولت حق نيست. بدانيد که هر يک از شما که نماز فريضه را فرادا و پنهان از دشمن و در وقت بخواند(وقتي که علني و با جماعت امکان ندارد) خدا، براي او ثواب بيست و پنج نماز واجب بنويسد و کسي که نماز مستحبي را در وقتاش به درستي بخواند، خداوند براي او ثواب ده نماز مستحبي بنويسد و فردي که کار نيک و حسنهاي انجام دهد خداوند ثواب بيست عمل حسنه براي او بنويسد و هر کس نيکوتر انجام دهد، خداوند ثواب را مضاعف ميکند. سپس حضرت در علت اين پاداش ميگويد: “شما، صابر همراه با امام و منتظر دولت حق هستيد، بر امام و بر جانهاي خود از شر حاکمان ظلم در هراسيد، حق شما در دست ظالمان است و شما را از آن منع ميکنند، و شما را در تنگي و طلب معاش قرار دادهاند، در حالي که بر دين و عبادت و اطاعت از امام و ترس از دشمن خود صابر هستيد. از اين رو خداوند اعمال شما را چند برابر ميکند. پس بر شما گوارا باد". سپس حضرت در پايان حديث ميفرمايند: “به خدا سوگند! هر يک از شما به اين حال بميرد، نزد خداوند افضل است از بسياري که در بدر و احد حضور داشتند".(بحار، ج52، ص127 ح20).
و در روايات متعدد انسان منتظر مانند فردي شمرده شده است که در رکاب پيامبر به شهادت رسيده است.(بحار ج52، ص126، ح19)
به علاوه هر چند طبق اين روايت، شيطان کشته ميشود و مردم در زمان ظهور از شر وسوسهها و فريبهاي او در امان خواهند ماند، ولي باز هم انسان داراي حق انتخاب و اختيار است، پس باز هم امکان خطا و اشتباه براي او هست. به عبارت ديگر، نفس دروني و وسوسههاي او، آدمي را رها نميکند.
همچنين چون دنيا محل ابتلا و امتحان است و مردم دوران ظهور نيز امتحان ميشوند، امتحان آنان در مقطعي ديگر و به صورت ديگر و شايد مشکلتر انجام شود. به عنوام مثال، دانش آموزي که در مقطع دبستان امتحان ميدهد، در حد و اندازه علمي و توان فکري از او آزمون گرفته ميشود و وقتي به مقطع راهنمايي و دبيرستان وارد ميشود، با توجه به رشد علمي و فکري امتحان سختتري را بايد پشت سر بگذارد.
همين فرد، وقتي وارد دانشگاه شد، باز بايد امتحان بدهد و حتي ممکن است امتحان او به جاي ده سؤال، فقط يک سؤال باشد و به او اجازه استفاده از کتب نيز داده شود، ولي روشن است که امتحان او، بسيار سخت تر است و بخشش و ارفاق استاد نسبت به او کمتر ميشود. اگر دانش آموز ابتدايي بشنود در دانشگاه چنين امتحاني ميگيرند، آن را شايد نوعي ظلم بداند و بگويد: “چگونه است من که مقدار علم کمتري دارم بايد سؤالات بيشتري را آن هم به صورت حفظي پاسخ دهم، ولي دانشجو هم سؤالات کمتري دارد و هم حق استفاده از کتاب براي او است". ولي فردي که به همه دورههاي تحصيلي اشراف دارد، در مييابد که کلام اين دانش آموز صحيح نيست.
دروان ظهور نيز چنين است. هر چند امتيازاتي بي نظير و بي بديل دارد، ولي امتحانات خاص خود را نيز دارد. قرآن کريم در مورد زنان پيامبر ميگويد: اي همسران پيامبر! هر کدام از شما گناه آشکاري مرتکب شد، عذاب او دو چندان است(احزاب/30) يعني انتساب شما به پيامبر به شما ويژگي و امتيازي داده است که اگر تقوا پيشه کنيد، مانند ديگر زنان نيستيد(بلکه ممتازتر هستيد) و اگر خطايي مرتکب شويد نيز از ديگران بيشتر در عذاب هستيد".(احزاب/30-32)
با توجه به دو نکته فوق، روشن ميشود که خداوند در همه حال نسبت به بندگان عدالت را مراعات ميکند.

پرسش: اگر امام زمان (عج) ظهور کرد و همان زمانی که امام ظهور کرد قیامت نشد ، امام زمان (عج) چگونه بین ما زندگی خواهد کرد ؟ آیا همه ما را راهنمایی خواهد کرد ؟

پاسخ: قرار نيست بلافاصله بعد از ظهور امام زمان(ع) قيامت بر پا شود تا اين سؤال پيش آيد كه اگر قيامت نشود، حضرت چه خواهد كرد.
طبق روايات وقتي امام زمان(ع) ظهور كرد و ظالمان و ستمكاران را نابود كرد و حكومت عدل و معنويت و امنيت را تشكيل داد اين حكومت ساليان بسيار طولاني ادامه خواهد يافت و مردمان بسياري از اين حكومت و دوران طلايي زندگي بهره‌مند خواهند شد و بعد از آن قيامت خواهد شد؛ يعني، دولت امام مهدي(ع)، آخرين حكومت و دولت خواهد بود. اما نه كوتاه و زودگذر بلكه ابتدا حضرت مهدي(ع) خود حكومت مي‌كند و بعد از يك عمر طبيعي، رحلت مي‌كند، ولي حكومت را امامان ديگر ـ كه زنده شده و به دنيا برگشته‌اند ـ ادامه مي‌دهند و مردم از نعمت حكومت امام معصوم ساليان طولاني استفاده مي‌كنند.
البته ممكن است اين فكر از يك روايت ايجاد شده باشد؛ زيرا احاديث متعددي از پيامبر(ص) وارد شده كه مي‌فرمايد: «حتي اگر يك روز هم از عمر دنيا باقي باشد، خداوند آن روز را به قدري طولاني مي‌كند كه امام زمان ظهور كند».
بايد دقت كرد كه روايت حالت تاكيد و حتمي بودن ظهور را مي‌رساند؛ يعني، مطمئن باشيد كه ظهور واقع مي‌شود، نه اينكه واقعاً يك روز قيام مي‌كند و بعد در همان روز قيامت مي‌شود!! اين كار حكيمانه‌اي نيست كه هزاران سال انتظار همه پيامبران در يك روز 24 ساعته تمام شود.
بنابراين حضرت بعد از ظهور سال‌ها بين مردم زندگي و آنان را هدايت و راهنمايي مي‌كند. مردم نيز تحت تعليم امام، به مراتب بالاي بندگي و انسانيت نائل مي‌شوند.

پرسش: آیا وقتی امام زمان (عج) جهان را پر از عدل و داد می کند با جنگ و خونریزی این کار را انجام می دهد ؟

پاسخ: با توجه به روايات به صورت خلاصه مي‌توان چنين گفت:
وقتي مردم جهان آماده پذيرش حضرت شدند، با ديدن علايم ظهور نگاه‌ها متوجه مكه مي‌شود. حضرت مهدي(عج) با اذن و امر خدا همراه با 313نفر از ياران در مسجد الحرام ظاهر مي‌شوند و با معرفي خود ظهور را اعلام كرده و مردم را به سوي خدا و پيروي از خود دعوت مي‌كند. با اعلام ظهور، ياران ديگر حضرت نيز به طرف مكه حركت مي‌كنند تا اينكه جمعيت ياران به ده هزار نفر مي‌رسد و حضرت خروج مي‌كند. مكه را به تصرف در مي‌آورد و پس از اصلاح امور به طرف مدينه حركت مي‌كند. با تصرف اين شهر و اصلاح امور آن به سمت عراق به راه مي‌افتد. البته در طول حركت ياران ديگري نيز به سپاه حضرت افزوده مي‌شود. در عراق پس از ارشاد و راهنمايي، به جنگ با معاندان و لشكر ظالم سفياني مي‌پردازد كه در نهايت به پيروزي حضرت و كشته شدن سفياني و سپاه او مي‌انجامد. سپس حضرت براي فتح بيت المقدس اقدام مي‌كند. نزول حضرت عيسي(ع) و نماز خواندن ايشان پشت سر امام مهدي(ع) باعث مي‌شود افراد زيادي از اهل كتاب به اسلام گرايش پيدا كنند و سر انجام با فرستادن ياران به نقاط مختلف عالم و فتح آن ، پيروزي نهايي براي اسلام رقم مي‌خورد.
بايد توجه داشت حركت حضرت با تبليغ و تبيين حقيقت آغاز مي‌شود. او پيام‌آور صلح و راستي است. او براي نجات مي‌آيد، او رحمت الهي بر بندگان است. او ضد ظلم و شرك و فساد است. لذا ابتدا دعوت به حقيقت مي‌كند و سپس در صورت تقابل و عناد افراد، با آنان مي‌جنگد.