الهي
دردهايي هست كه نمي توان گفت
و گفتني هايي هست كه هيچ قلبي محرم آن نيست
الهي
اشك هايي هست كه با هيچ دوستي نمي توان ريخت
و زخم هايي هست كه هيچ مرحمي آنرا التيام نمي بخشد
و تنهايي هايي هست كه هيچ جمعي آنرا پر نمي كند
الهي
پرسش هايي هست كه جز تو كسي قادر به پاسخ دادنش نيست
دردهايي هست كه جز تو كسي آنرا نمي گشايد
قصد هايي هست كه جز به توفيق تو ميسر نمي شود
الهي
تلاش هايي هست كه جز به مدد تو ثمر نمي بخشد
تغييراتي هست كه جز به تقدير تو ممكن نيست
و دعاهايي هست كه جز به آمين تو اجابت نمي شود
الهي فقط نيازمند نگاه توام

برای بی غیرت های سرزمینم مینویسم که،
دست خانـــم بزک کرده اش را میگیرد و به کوچه و خیابان می آورد.. .
نمـــیدانم به نمایش گذاشتن زیبایی های خانومـــش برای دیگران..
از خــــود گذشتگی است یا از خــــدا گذشتگی.. .
قابل توجه آونهایی که میــــگویند:
حجاب متعلق به 1400سال پیش است و موجب عقب افتادگی میشود.!!
و امروزه عــــصر تمـــدن و ترقــــی است..
این روشنفــــکران خوب بدانند کــــه..
.
.
اگر اقتــــدا کردن به حجاب حضرت زهرا(س) عقب افتادگی است،
اگر اقتدا کردن به بچه های فاطــمه(س)مــــوجب بی کلاسی میشود،
با صدای بلند اعــــلام میکــــنیم کــه
افتــــخار میکنیم که عقـــب افتـــاده ایم..
افتـــخار میکنیم که بی کـــلاســـیـــم. .
و اگــــر با کلاســی و تجــدد بر بی بــندو باری است،
خدا را شـــکر که ما با کلاس نیـــستیم…
ما عقب افتاده ها افتخار میکـــنیم که
ناموس هایمان را از کوچـــیکی با حجاب زهـــرایی آشنا میکنیم..
ما عقــب افتاده ها مثل بعضی از متــمدنین امروزی نیستیم که،
به بچه هایشان از کوچیکی رقـــص یاد می دهند..
و اینچنین می آیند در خیابان برای نشـــان دادن رقص بچه هایشان..
صرفا جهت تلــــنگر به آن دسته از آقا پســــرهای که میگویند:
به عشق دلــــــم،
همیشه ولـــــم..
این آقا پســــرها خوب بدانند
.
دختری که در خیابان میاد و در برخورد با هر کسی،
دهنشو تا گوشاش باز میکنه و میخنده،
.
دختری که اگر آرایش نکنه بیرون نمیاد،
.
دختری که وقتی میاد به خیابان تازه یادش میاد که باید
موبایل رو از جیب شلوارش(نه از جیب مانتوش)بیرون بیاره،
.
دختری که تا آستینهای مانتوش را تا آرنج نزنه بیرون نمیاد،
.
والله قســــم چنین دختـــری به درد زنـــدگی نمیـــخوره..

هنگام خطر نخفته ام ای مردم
هرجا که رسیده گفته ام ای مردم

ما بسیجی و همیشه غیرت داریم
ما در دل خود نور بصیرت داریم

ما را به مخالفان دین کاری نیست
ما را به نگاه مارقین کاری نیست

باحیله و دام قاسطین کاری نیست
با غیر امیرمومنین کاری نیست

همراه علی میثم تمار شدیم
همراه علی مالک و عمار شدیم

دل را به هوای دلبری خوش کردیم
سر را به هوای سروری خوش کردیم

پا را به رکاب صفدری خوش کردیم
جان را به فدای رهبری خوش کردیم

ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﻣﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﻮﺗﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﺗﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺧﻮﺭﺟﯿﻦ
ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ .
ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻣﯽ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﻣﺎﺭ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺟﯿﻦ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﮔﻔﺖ :
ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻧﺖ ﺑﺰﻧﻢ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻟﺒﺖ ؟
ﭼﻮﭘﺎﻥ ﮔﻔﺖ : ﺁﯾﺎ ﺳﺰﺍﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ؟
ﻣﺎﺭ ﮔﻔﺖ : ﺳﺰﺍﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺪﯼ ﺍﺳﺖ …
ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﺳﻮﺍﻝ ﺑﮑﻨﻨﺪ ، ﺑﻪ ﺭﻭﺑﺎﻫﯽ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ
ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ .
ﺭﻭﺑﺎﻩ ﮔﻔﺖ :
ﻣﻦ ﺗﺎ ﺻﻮﺭﺕ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺭﺍ ﻧﺒﯿﻨﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺣﮑﻢ ﮐﻨﻢ , ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﻣﺎﺭ ﺭﺍ
ﺩﺭﻭﻥ ﺑﻮﺗﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﺗﺶ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ، ﻣﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻤﺪﺍﺩ ﺑﺮﺁﻣﺪ ﻭ ﺭﻭﺑﺎﻩ ﮔﻔﺖ :
ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺑﻤﺎﻥ ﺗﺎ ﺭﺳﻢ ﺧﻮﺑﯽ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺮﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﻧﺸﻮﺩ …
ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﺧﻼﻗﻰ :
ﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺜﻞ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺧﻮﺏ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩ
ﻧﻪ ﻣﺜﻞ ﻣﺎﺭ ﺑﺪ ﺑﺪ
ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺜﻞ ﺭﻭﺑﺎﻩ ﺑﻮﺩ
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪﺍﻧﯽ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺍﺭﺯﺵ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺍﺭﺩ …
“ﮐﻠﯿﻠﻪ ﻭ ﺩﻣﻨﻪ

پيشروي روي زانو
هنوز چند کيلومتر تا خاکريز عراقي ها مانده بود اما مجبور شديم از بلم پياده شويم چون درخت ها را قطع کرده بودند تا ديدشان بيشتر شود. اوج سرماي زمستان بود، نزديک ساحل عمق آب کم بود، براي آن که ديده نشويم با همان لباس غواصي حدود ۵ کيلومتر را روي زانو راه رفتيم تا رسيديم نزديک خاکريز عراقي ها، کارمان که تمام شد تمام مسير را دوباره روي زانو برگشتيم، اما تا مدت ها نمي توانستيم سرپا بايستيم، شايد براي چند ماه.

مجموعه روزگاران- کتاب شناسايي- ص۵۲

یک تلنگر کوچک اما شاید همراه با تفکری عمیق

خدایا…این روزها بیخود خودمان را گرفتار کردیم.
انگشت هایمان به جای ذکر گفتن و دانه های تسبیح را به دست گرفتن مدام در حال لایک کردن عکس ها و متن هایی است،که نه به زندگی اخروی ما تعالی میبخشد نه به زندگی دنیوی مان رونقی.

چشمانمان به جای خواندن قرآن مدام در حال خواندن کامنت هایی است که پشیزی نمی ارزد در برابر قرآن هدایت گر تو.
به جای تحجد و شب زنده داری با کسانی چت میکنیم که نه خیر خواه ما هستند نه اصلاح گر اعمال ما.
خدایا…چیزی ندارم بگویم…فقط اینکه شاید اگر تمام این وقت ها را صرف تو میکردم به مقام آن کسانی میرسیدم که به حالشان غبطه میخوردم.

برگردیم به زندگی=برگردیم به سمت خدا

بــــــه گوش دل ندا آمد، که یار دلبر آمد

به درد ما دوا آمد، رضا آمد، رضا آمد

خدا داد آنچه را وعده، بشد در ماه ذیقعده

که آمد بهترین بنده، رضا آمد، رضا آمد

بباید مِفرَشی از نور، ز تار گیسوان حُور

که آمد قبله منظور، رضا آمد، رضا آمد

فروغ زهره زهرا، ز نجمه تافت بر دنیا

که خورشید جهان آرا، رضا آمد، رضا آمد

زمین رفت و، بهشت آمد، که زیبا جای زشت آمد

گل مینو سرشت آمد، رضا آمد، رضا آمد

چو عیسی می کند احیا چو موسی با ید بیضا

ز نسل حیدر و زهرا، رضا آمد، رضا آمد

به دانش، تالی حیدر، به عصمت، وارث مادر

ولایش عین و پیغمبر، رضا آمد، رضا آمد

پناه انس و جان است این، امام مهربان است این

شفیع شیعیان است این، رضا آمد، رضا آمد

اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است
دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است

اکسیر من نه این که مرا شعر تازه نیست
من از تو می نویسم و این کیمیا کم است

سرشارم از خیال ولی این کفاف نیست
درشعر من حقیقت یک ماجرا کم است

تا این غزل شبیه غزل های من شود
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است

گاهی ترا کنار خود احساس می کنم
اما چقدر دل خوشی خواب ها کم است

خون هر آن غزل که نگفتم به پای توست
آیا وهنوز آمدنت را بها کم است؟

***اللهم عجل لولیک الفرج ***