ریچارد فرای در دهه ۱۹۷۰ در هنگامی که در دانشگاه پهلوی شیراز به تدریس اشتغال داشت بناگاه تدریس را رها کرد و به شغلی آزاد (مدیریت یک سوپرمارکت) روی آورد و سه سال بعد به اصرار و دعوت دانشگاه هاروارد بار دیگر به تدریس در این دانشگاه پرداخت. دکتر ویلیام پیرویان استاد دانشگاه آزاد اسلامی کرج تعریف می کرد که زمانی در امریکا در جلسه سخنرانی فرای حضور داشتم. پس از سخنرانی ایشان و به هنگام پرسش و پاسخ اجازه خواستم سوالی شخصی از ایشان بپرسم. ایشان اجازه داد و من از علت ترک درس و دانشگاه در آن سالها سوال کردم. ایشان پاسخ داد:

روزی در یکی از خیابانهای شیراز قدم می زدم. به در مغازه گوشت فروشی رسیدم که در کنار آن آرایشگاهی قرار داشت. دیدم بین صاحب گوشت فروشی و جوان مشتری آرایشگاه دعوایی پیش آمده است. قصاب از آن جوان می خواست که موتورش را از مقابل سلمانی بردارد چون ممکن بود هر آن ماشین گوشت از راه برسد و جوان نیز می گفت بگذار کار من با سلمانی تمام شود بعدا موتور را برمی دارم. دعوا بالا گرفت و قصاب به مغازه رفت ساطور برداشت و در این میان ساطور به سر جوان خورد و جان داد. من تمامی این اتفاقات را شاهد بودم. بسیار متاثر شدم. از آنجا رفتم . کاری داشتم انجام دادم و بعد از چند ساعت که بازگشتم دیدم هنوز ازدحام مردم وجود دارد. از یکی از حاضران سوال کردم که چه شد؟ آن شخص جواب داد جوانی به همسر این قصاب نظر سوء داشته و قصاب او را کشته است. من که حادثه را از ابتدا تا انتها دیده بودم می دانستم که اینگونه نبود. ناگهان شوکی به من وارد شد. حادثه ای که چند ساعت بیشتراز وقوع آن نمی گذشت چنین تحریف شده بود. من چگونه می خواستم حوادث سه هزار سال قبل را بشناسم. تمام دانسته های من به جهل تبدیل شد. باعث شد تدریس را رها کنم و به مغازه داری روی آورم.

شخصی از خدا دو چیز خواست……
یک گل و یک پروانه……
اما چیزی که به دست آورد
یک کاکتوس و یک کرم بود……
غمگین شد.با خود اندیشید شاید خداوند من را
دوست ندارد و به من توجهی ندارد……
چند روز گذشت……
از آن کاکتوس پر از خار گلی زیبا روییده شد و
آن کرم تبدیل به پروانه ای شد……
اگر چیزی از خدا خواستید و چیز دیگری دریافت کردید
به او اعتماد کنید………
خارهای امروز گلهای فردایند……

ﺗﻮ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻭﺻﺎﻟﺖ ﻧﺮﺳﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﺭﻭﺯﯼ ﻣﺎ ﻓﻘﺮﺍ ﺷﺮﺑﺖ ﻭﺻﻞ ﺗﻮ ﻧﺒﻮﺩ
ﺯﻫﺮ ﻫﺠﺮ ﺗﻮ ﭼﺸﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﺷﺎﯾﺪ ﺍﯾﺎﻡ ﮐﻬﻦ ﺳﺎﻟﯽ ﻣﺎ ﺟﻠﻮﻩ ﮐﻨﯽ
ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﭼﻪ ﻗﺪَﺭ ﭼﻠّﻪ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﻋﺰﺍﺩﺍﺭ ﺷﺪﯾﻢ
ﭼﻪ ﻗﺪَﺭ ﺷﻤﻊ ﺧﺮﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﯾﮏ ﭘﺮﺩﻩ ﻓﻘﻂ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻮﺩ
ﭘﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﮐﺸﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻛﻪ ﺷﺒﯽ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ
ﺳﺤﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﭘﺮﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﻣﺪﺗﯽ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺗﻮ ﺭﻧﺪ ﻭ ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﯾﻢ
ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﻏﯿﺮ ﺗﻮ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﺳﺮ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﺍﺳﺖ
ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺟﺰ ﺗﻮ ﺑﺮﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﻻ‌ ﺍﻗﻞ ﮐﺎﺵ ﺩﻡ ﺧﯿﻤﻪ ﯼ ﺗﻮ ﺟﺎﻥ ﺑﺪﻫﯿﻢ
ﺗﺎ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ : ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

 لبخندبزن: وقتی با خانواده ات دور هم جمع شده اید..
خیلی ها هستند آرزوی داشتن خانواده را دارند…!

 لبخند بزن: وقتی داری سرکارت میروی..
خیلی ها هستند دربدر بدنبال کار وشغل هستند.

لبخندبزن: چون تو صحیح و سالم هستی..
خیلی ها هستند دارند بخاطر بازگشت سلامتی شان میلیونها خرج میکنند.

لبخند بزن: چون تو زنده ای وروزی داده میشوی وهنوزفرصت برای جبران مافات داری…
مرده هایی هستندآرزوی بازگشت به زندگی رادارندتاعمل صالحی انجام بدهند..اما هیهات!

لبخندبزن: چون تو"خدا"را داری و اورا می پرستی وازاو طلب کمک میکنی…
کسانی هستندکه برای گاو سجده میکنند.

لبخندبزن: چون “تو"خودت هستی..
وخیلی ها آرزو دارند که چون"تو"باشند.

لبخندبزن..وهمیشه لبخند بر لبانت داشته باش و خدا راشاکرباش وقناعت پیشه کن وبر تقدیر و مقدرات راضی و تسلیم باش..وهمیشه فرهنگ لبخند را درمحیط زندگی خودت منتشرکن.

بـــرای خــــدا !

به ابراهيم نگاه کردم رفته بود توفکر ، ناراحت شده بود ، انگار توقع چنين حرفي رو نداشت.
جلسه بعد تا ابراهيم روديدم خنده ام گرفت ، پيراهن بلند پوشيده بود و شلوار گشاد ، به جاي ساک ورزشي لباس ها رو داخل کيسه پلاستيکي ريخته بود !

به نام خدا

در باشگاه کشتي بوديم ،آماده مي شديم براي تمرين،ابراهيم هم وارد شد.چند دقيقه بعد يکي ديگر از دوستان آمد.

تا وارد شد گفت: ابرام جون ،تيپ و هيکلت خيلي جالب شده!
تو راه که مي اومدي دو تا دختر پشت سرت بودن،مرتب داشتن از تو حرف مي زدن!

بعد ادامه داد:شلوار و پيراهن شيک که پوشيدي،ساک ورزشي هم دست گرفتي،کاملا مشخصه ورزشکاري!

به ابراهيم نگاه کردم رفته بود توفکر ، ناراحت شده بود ، انگار توقع چنين حرفي رو نداشت.
جلسه بعد تا ابراهيم روديدم خنده ام گرفت ، پيراهن بلند پوشيده بود و شلوار گشاد ، به جاي ساک ورزشي لباس ها رو داخل کيسه پلاستيکي ريخته بود !

از آن روز به بعد اينگونه به باشگاه مي اومد.

بچه ها مي گفتن : بابا تو ديگه چه جور آدمي هستي! ما باشگاه مي آييم تا هيکل ورزشکاري پيدا کنيم ، بعد هم لباس تنگ بپوشيم ، اما تو با اين هيکل قشنگ و رو فرم ، آخه اين چه لباس هائيه که مي پوشي؟
ابراهيم به حرف هاي آنهااهميت نمي داد به دوستانش هم توصيه مي کرد که :

اگــر ورزش بـراي خــدا بــود مـي شـه عـبــادت!
امـا اگــر بـه هـر نـيـت ديـگـه اي بـاشـه ضـرر مـي کـنـي!

منبع: کتاب سلام بر ابراهیم

مقام معظم رهبری(مدظله العالی):«خیابانها را به نام شهدا، کردیم تا هر وقت نشانی منزل را می دهیم؛بدانیم از گذرگاه خون کدام شهید، با آرامش و امنیت به منزل می رسیم.»

این که همسایه بر آدم حقوقی داره, جای شک نیست!
حالا این حقوق چی هست؟

1- وقتی خونه نیست, مراقب اموالش باشیم.
2- بهش احترام بذاریم.
3- در صورت نیازمندی بهش کمک کنیم.
4- عیبش رو شایع نکینم.
5- اگه بهمون بدی کرد, اون رو بپوشونیم.
6- اگه دیدیم نصیحت پذیر هست, پنهانی نصیحتش کنیم.
7- موقع سختی, کنارش باشیم.
8- از گناهش بگذریم.
9- اگه مریض شد, بریم عیادتش.
10- با بوی غذا و سر و صدا اذیتش نکنیم.
11- با بچه هاش به نیکی رفتار کنیم.
و ………

خدایا! عبادت نکردن‌ها و نواقص عبادات مرا ببخش به‌خاطر عُجب و غروری که پیدا نکرده‌ام، و معصیت‌هایم را بیامرز به‌خاطر شرمندگی و تواضعی که پیدا کرده‌ام؛

خدایا‫!‬ پناهم بده به‌خاطر اینکه هیچ پناهگاهی جز تو پیدا نکرده‌ام، و مرا با همۀ بی‌لیاقتی‌هایم بپذیر به‌خاطر امید عمیقی که به تو پیدا کرده‌ام 

اینقَدَر پرچم سرخ حرمت را متکان

بخدا تاب فراق تو مرا نیست دگر

سوختم بس که فقط عکس حرم بوسیدم

شده حتی جسدم پهلوی شش گوشه ببر

اللهم الرزقنا زیارت الحسین(ع)