این شعر توسط مادری که در خانه سالمندان بوده تهیه و نگارش شده و وصیت کرده بودند که پس از مرگش این شعر رو انتشار بدهند…. متاسفانه گویا ایشون چند ماه پیش در تنهایی و بدون حضور فرزندانشون فوت میکنن:

تیک تاک تیک تاک…..
ساعت اینجا مرا یاد تو می اندازد
پسر کوچک من یادت نیست
تا سحر بر سر بالین تو بیدار نشستم
که مبادا پشه ای
بزند نیش بر آن صورتِ زیبای تو فرزندِ گلم
یا که در نیمۀ شب ها نکند شیر بخواهی
و من از گریه و بی تابی تو
خواب ، وغافل باشم
پسر دلبندم
من در اینجا پدری می بینم
که به تنهایی خود می گِرید
مادری گوشۀ دیوار پریشان وضعیف
خیره بر سقف
که شاید مرگ است…
حال و احساسِ همه طوفانیست
و به هر ثانیه یک عُمر تلاطم دارد
سوز این حالِ غریب
می زند طعنه به سرمای وجود
و چه اینجا سرد است
وای انگار زمستان شده است
نکند خوب نپوشی تو لباس
نکند خوب نپوشی تو لباس
این تمام تنشِ ذهن من است
چون که در لرزشِ دستانِ نحیفم انگار
نیست دیگر که توانی به پرستاری تو
من در این حالِ ضعیف
من در این حالِ به ظاهر دَم مرگ
از خدا میخواهم
برود خار به چشمم اما
نرود
خار
به
پای
تو
عزیز مادر

ما که درخانه ی دل خیمه طاها داریم
عاشقی بر علیِ عالی اعلا داریم

همه ی هستیِ جمهوری اسلامی ما
عشقِ پاکیست که برحضرتِ زهرا داریم

پیرِما گفت که ایران حرمِ فاطمه است
بی جهت نیست که درقلبِ جهان جاداریم

این هم ازدولتِ زهراست که مابرسرمان
سایه رهب‍ری حضرتِ آقا داریم.

(ا) الا یا ایها الاول به نامت ابتدا کردم
______________________________
(ب) برای عاشقی کردن به نامت اقتدا کردم
______________________________
(پ) پشیمانم پریشانم که بر خالق جفا کردم
______________________________
(ت) توکل بر شما کردم بسویت التجا کردم
______________________________
(ث) ثنا کردم دعا کردم صفا کردم
______________________________
(ج) جوانی را خطا کردم زمهرت امتناع کردم
______________________________
(چ) چرایش را نمیدانم ببخشا که خطا کردم
______________________________
(ح) حصارم شد گناهانی که آنجا در خفا کردم
______________________________
(خ) خداوندا تو میدانی سر غفلت چه ها کردم
______________________________
(د) دلم پر مهر تو اما چه بی پروا گناه کردم
______________________________
(ذ) ذلالم داده ای اکنون که بر تو اقتدا کردم
______________________________
(ر) رهت گم کرده بودم من که گفتم اشتباه کردم
______________________________
(ز) زبانم قاصر از مدح و کمی با حق صفاکردم
______________________________
(س) سرم شوریده میخواهی سرم از تن جدا کردم
______________________________
(ش) شدی شافی برای دل تقاضای شفا کردم
______________________________
(ص) صدا کردی که ادعونی خدایا من صدا
کردم
______________________________
(ض) ضعیف و ناتوانم من به در گاهت ندا کردم
______________________________
(ط) طلسم از دل شکستم من که جادو بی بها کردم
______________________________
(ظ) ظلمت نفس اماره که شکوه بر صبا کردم
______________________________
(ع) علیمی عالمی بر من ببخشا که خطا کردم
______________________________
(غ) غمی غمگین به دل دارم که نجوا با خدا کردم
______________________________
(ف) فقیرم بر سر کویت غنی را من صدا کردم
______________________________
(ق) قلم را من به قرآن کریمت مقتدا کردم
______________________________
(ک) کتابت ساقی دلها قرائت والضحی کردم
______________________________
(گ) گرم از درگهت رانی نمی رنجم خطا کردم
______________________________
(ل) لبم خاموش و دل را با تکاثر آشنا کردم
______________________________
(م) مرا سوی خود آوردی از این رو من صفا کردم
______________________________
(ن) نرانی از درمیخانه ات یا رب که ساقی راصدا کردم
______________________________
(و) ولی را من علی دانم علی را مقتدا کردم
______________________________
(ه) همین شعرم به درگاهت قبول افتد دلم را مبتلا کردم
______________________________
(ی) یکی عبد گنهکارم اگرعفوم کنی یارب غزل را انتها کردم
______________________________

کربلا تنديس مَشک پاره بود
کربلا يک آسمان پروانه بود

کربلا پروازِعشق , قفل زمين
کربلا خون خدا , سنگ زمين

کربلا مَشک اميد , اوجِ عطش
کربلا تصويرِ جاریِ عطش

کربلا پرتاب تير برحنجره
کربلا فريادها ازحنجره

کربلا تجميع درد وعاطفه
کربلا آوای طبل و همهمه

کربلا پرواز نور , بُهت زمين
کربلا در زير پا , اُفت زمين

کربلا يک امتحان , صد آسمان
کربلا يک غفلت و صد ريسمان

کربلا يک تک سوار , نامش قمر
کربلا صدها سوارِ بی هنر

کربلا يک لحظه از کلِ زمان
کربلا يک اتفاقِ اين جهان

کربلا تصويرِ تاريکِ زمين
کربلا آيينة حق اليقين

کربلا شور و شعورِ جاودان
کربلا پندارِسبز و آرمان

کربلا يک راست قامت , يک ولی
کربلا اسطوره از جنسِ علی ع

کربلا يک آفتاب , نامش حسين ع
کربلا فريادِ زينب , یا حسين ع

3چیز زن را ملکه میکنه
لباس سپید عروسی
مادر شدن
واستقلال مالی
3 چیز باعث گریه زن میشود
جریحه دارشدن احسا
از دست دادن عشقش
ومرور خاطرات خوشش
3 چیز احتیاج زن است
آعوشی گرم وبا محبت
تایید انگیزه هایش
وزمانی برای رسیدن به وضع ظاهریش
3چیز زن را میکشد
همسرش از زن دیگری تعریف کند
مبهم بودن آینده اش
ازدست دادن عزیزانش
3 چیز باعث افتخار زن است
زیباییش
اصل ونسبش
ونجابتش
3چیز زن راوادار به ترک زندگیش میکند بدون برگشت
خیانت
عیبجوییش
وعدم وجود امنیت
و بلاخره 3 چیز راز یک زن رافاش میکند
نگاهش
نگاهش
نگاهش

زن گرانبهاترین اعجاز خداست
برای داشتنش باید وضوی عشق گرفت وبر محراب رویش سجاده ایی از گلبرگ یاس گسترد…

من بسیجیه سپاه حرم یارشدم
.
دل به دریا زدم و مشتری دار شدم
.
اهل عالم بنویسیدبه روی کفنم
.
نوکر مجنون شده ی حیدرکرارشدم
تقدیم به همه مدافعین حرم

چفيه ي يه بسيجي را دزديدن.
داد زد:
“حوله
لحاف
زير انداز
روانداز
دستمال
ماسك
كلاه
كمربند
جانماز
سايه بون
كفن
جانونيم
باند زخم …
همه را بردن!”