من یک التماس دعای مخصوص دارم از دوستانم…

مردی را میشناسم که غربتش به اندازه غربت همه بشریت سنگین و جانسوز است
آقای بزرگواریست که غم و غصه اش از سالها قبل آغاز شده
از یک گودال خونین
یا شاید قبل تر از آن
از یک تشت خونین
شاید قبل تر
از یک محراب خونین
شاید از یک کوچه تنگ
یک چادر خاکی
دلش تنگ است مولایم
هر روز که میگذرد دل تنگ تر میشود
شمارا به خدا قسم
امشب دعا کنید
برای خودم هیچ نمیخواهم
برای یک مرد دعا کنید
دعا کنید در تقدیرش امشب ملائک بنویسند:
ظهور…

مرحوم فيض كاشاني روايتي را در مورد تكرار گناه از وجود مقدس امام حسن عسكري (ع) نقل مي‌كند كه چه بلايي را بر سر انسان‌ مي‌آورد. حضرت عسكري‌ (ع) مي‌فرمايد: وقتي گناه انسان را احاطه كرد و مهار اعضا و جوارح و حالات درون انسان را به دست خودش گرفت، شروع به نابود كردن ريشه‌هاي ايمان‌ مي‌كند، چون ايمان در مقابل گناه طاقت‌ نمي‌آورد.ايمان شجرۀ طيبه است، ولي گناه مانند اسيدي است كه پاي درخت ايمان بريزند كه ريشه آن درخت را مي‌سوزاند. شما ده روز گناه‌ نمي‌كنيد و چه عبادات خوبي نصيب شما مي‌شود، اما يك بار كه گناه‌ مي‌كنيد تا يك ماه‌ نمي‌توانيد آن حالات و آن عبادات را داشته باشيد، پس معلوم‌ مي‌شود كه آن يك گناه با ريشه ايمان درگير مي‌شود و حال انسان را عوض‌ مي‌كند.

من يك مقدار صريح‌تر براي شما بگويم كه اگر گناه ادامه پيدا كند، انسان را از وجود مقدس حضرت حق متنفّر‌ مي‌كند!

در اوايل زمان قاجاريه فرد بي‌ديني را براي استانداري شيراز فرستاده بودند. او نمايندگان اصناف مختلف را روز پنج‌شنبه‌اي به باغ ارم دعوت كرد. يك دسته مطرب يهودي را هم دعوت كرد كه بعد از غذا براي مردم مجلس طرب برپا كنند. يكي دو نفر از افرادي كه هميشه در نماز جماعت حاج ميرزا حسين يزدي شركت مي‌كردند نيز در آن جلسه شركت كرده بودند.

آنها از اين كه دعوت استاندار ستمگر را اجابت نكنند ترسيده بودند. روز جمعه كه خبر اين جلسه را به حاج ميرزا حسين يزدي دادند، ايشان بعد از نماز ظهر شنبه آمد روي پله اول منبر نشست و بسيار گريه كرد و گفت خبر به من رسيده كه از مسجدي‌هاي من، ديروز دو نفر در آن مجلس معصيت شركت داشته‌اند. شما اگر متعهد به خدا هستيد چرا در جلسه شياطين شركت كرده‌ايد؟ شما اگر شنونده صداي قرآن هستيد و اگر مسلمانيد چرا حاضر شديد به مراسم خلاف قدم بگذاريد و شما باعث جان من شديد! من از ديشب تا به حال نخوابيده‌ام.

ديگر نماز عصر را نيز طاقت نياورد كه بخواند و بي‌حال شد. او را به منزل بردند و طبيب بالاي سرش آوردند. طبيب گفت كه او را براي استراحت بايد از شهر بيرون ببريد. او را به باغي در مصلاي شيراز بردند، اما سرانجام هم بهبود نيافت و از دار دنيا رفت. بنابراين، آنان كه از گناه ترس داشته‌اند، از شنيدن خبر گناه ديگران نيز يكه مي‌خوردند و گاه جان مي‌دادند.

می گویندسلطانی وزیری داشت دیداین وزیرخیلی کارایی ندارد دنبال بهانه بوداورابرکنارکند.آخرشب اورافراخواندوگفت۳سوال میکنم فردااگرجواب دادی هستی وگرنه عزل میشوی
گفت سوال اول:خداچه میخورد؟

سوال دوم:خداچه می پوشد؟
سوال سوم:خداچه کارمیکند؟
وزیربه خانه آمدازاینکه جواب سوالهارانمیدانست ناراحت بود
غلامی فهمیده وزیرک داشت گفت جناب وزیرامشب حال شماخوب نیست وزیرگفت دست روی دلم نذاراگرفردامشکلم حل نشودباید کناربروم غلام به وزیرگفت مشکلت چیست گفت سلطان ۳سوال کرده اگرجواب ندهم برکنارمیشوم گفت چیست.گفت:خداچه میخورد؟چه می پوشد؟چه کارمیکند؟

غلام گفت اتفاقاهرسه راخوب میدانم وزیرگفت راست میگوئی گفت بله منتها دوتاراالان میگویم وسومی رافردا
اماسوال اول که خداچه میخورد؟خداغم بندهایش رامیخورد
امااینکه چه میپوشد؟خداعیبهای بندهای خودرامی پوشد
اماپاسخ سوم غلام گفت اجازه بدهیدفردابگویم فرداوزیرغلام خودرابرداشت ونزدسلطان رفت گفت جوابهارابگو.

وزیربه دوسوال اول جواب دادگفت درست است ولی بگوجوابهاراخودت گفتی یاازکسی پرسیدی وزیرگفت این غلام من انسان فهمیده ای هست جوابهارااوداده گفت پس لباس وزارت رادربیاورو به این غلام بده غلام هم لباس نوکری رادرآوردوبه وزیردادبعدازجابجا شدن.

وزیر گفت جواب سوال سوم چیشدغلام گفت اماجواب سوال سوم:آیا هنوز نفهمیدی خداچکار میکند! خدا دریک لحظه غلام راوزیر میکندووزیرراغلام میکند.

(بارخدایا توئی که فرمانفرمائی،هرآنکس راکه خواهی فرمانروائی بخشی وازهرکه خواهی فرمانروائی را بازستانی.(سوره آل عمران آیه 26)

پرسش: اگر امام زمان (عج) ظهور کند ، چه حوادثی رخ می دهد ؟

پاسخ: با توجه به روايات به صورت خلاصه مي‌توان چنين گفت:
وقتي مردم جهان آماده پذيرش حضرت شدند، با ديدن علايم ظهور نگاه‌ها متوجه مكه مي‌شود. حضرت مهدي(عج) با اذن و امر خدا همراه با 313نفر از ياران در مسجد الحرام ظاهر مي‌شوند و با معرفي خود ظهور را اعلام كرده و مردم را به سوي خدا و پيروي از خود دعوت مي‌كند. با اعلام ظهور، ياران ديگر حضرت نيز به طرف مكه حركت مي‌كنند تا اينكه جمعيت ياران به ده هزار نفر مي‌رسد و حضرت خروج مي‌كند. مكه را به تصرف در مي‌آورد و پس از اصلاح امور به طرف مدينه حركت مي‌كند. با تصرف اين شهر و اصلاح امور آن به سمت عراق به راه مي‌افتد. البته در طول حركت ياران ديگري نيز به سپاه حضرت افزوده مي‌شود. در عراق پس از ارشاد و راهنمايي، به جنگ با معاندان و لشكر ظالم سفياني مي‌پردازد كه در نهايت به پيروزي حضرت و كشته شدن سفياني و سپاه او مي‌انجامد. سپس حضرت براي فتح بيت المقدس اقدام مي‌كند. نزول حضرت عيسي(ع) و نماز خواندن ايشان پشت سر امام مهدي(ع) باعث مي‌شود افراد زيادي از اهل كتاب به اسلام گرايش پيدا كنند و سر انجام با فرستادن ياران به نقاط مختلف عالم و فتح آن ، پيروزي نهايي براي اسلام رقم مي‌خورد.
آنچه از روايات استفاده مي‌شود اين است كه با ظهور حضرت مهدي(عج) مديريت جامعه انساني در دستان آن امام معصوم قرار مي‌گيرد و با از بين رفتن مظاهر شرك و فساد، جهان به صورت يكپارچه تحت حاكميت آن بزرگوار اداره مي‌شود.
در آن روز؛ دين اسلام استقرار كامل يافته و بر همه دين‌ها غلبه مي‌كند.(توبه، آيه 32و33)
امنيت كامل بر جهان سايه مي‌افكند و عبادت صحيح و خالصانه واقع مي‌شود.(نور، آيه 55)
زمين از آن بندگان صالح خواهد شد(انبياء، آيه 105).
عدالت فراگير شده، علم به بالاترين درجه شكوفايي خواهد رسيد. زمين بركات خود را آشكار مي‌كند، عقول كامل شده و رشد در همه زمينه‌ها اتفاق مي‌افتد.(ر.ك نگين آفرينش نوشته جمي از محققين).
ما اين اميد را داريم كه زمان ظهور را درك كرده و در ركاب حضرت باشيم، ولي اگر عمر ما به زمان ظهور متصل نشد؛ بنابرآنچه از قرآن و روايات استفاده مي‌شود، اين است كه گروهي از مؤمنان ـ كه قبل از ظهور از دنيا رفته‌اند ـ به اذن خدا به دنيا برمي‌گردند و در ركاب حضرت و جزء ياران او خواهند بود. ياران آن بزرگوار هم از افرادي هستند كه در زمان ظهور زنده‌اند و هم از كساني‌اند كه قبل از ظهور از دنيا رفته و دوباره زنده مي‌شوند. لذا از ما خواسته شده كه هر روز صبح دعاي عهد بخوانيم(مفاتيح الجنان، بعد از دعاي ندبه) امام صادق(ع) در روايتي فرمود: هر كس قبل از صبح اين دعا را بخواند؛ از ياران قائم(عج) خواهد بود و اگر پيش از ظهور بميرد، دوباره زنده شده و از قبر خارج مي‌شود. در متن اين دعا نيز ما از خدا مي‌خواهيم اگر قبل از ظهور از دنيا رفتيم دوباره زنده شويم: «اللهم ان حال بيني و بينه الموت…».

پرسش: ظهور امام مهدي چگونه خواهد بود؟

پاسخ: با توجه به روايات به صورت خلاصه مي‌توان چنين گفت:
وقتي مردم جهان آماده پذيرش حضرت شدند، با ديدن علايم ظهور نگاه‌ها متوجه مكه مي‌شود. حضرت مهدي(عج) با اذن و امر خدا همراه با 313نفر از ياران در مسجد الحرام ظاهر مي‌شوند و با معرفي خود ظهور را اعلام كرده و مردم را به سوي خدا و پيروي از خود دعوت مي‌كند. با اعلام ظهور، ياران ديگر حضرت نيز به طرف مكه حركت مي‌كنند تا اينكه جمعيت ياران به ده هزار نفر مي‌رسد و حضرت خروج مي‌كند. مكه را به تصرف در مي‌آورد و پس از اصلاح امور به طرف مدينه حركت مي‌كند. با تصرف اين شهر و اصلاح امور آن به سمت عراق به راه مي‌افتد. البته در طول حركت ياران ديگري نيز به سپاه حضرت افزوده مي‌شود. در عراق پس از ارشاد و راهنمايي، به جنگ با معاندان و لشكر ظالم سفياني مي‌پردازد كه در نهايت به پيروزي حضرت و كشته شدن سفياني و سپاه او مي‌انجامد. سپس حضرت براي فتح بيت المقدس اقدام مي‌كند. نزول حضرت عيسي(ع) و نماز خواندن ايشان پشت سر امام مهدي(ع) باعث مي‌شود افراد زيادي از اهل كتاب به اسلام گرايش پيدا كنند و سر انجام با فرستادن ياران به نقاط مختلف عالم و فتح آن ، پيروزي نهايي براي اسلام رقم مي‌خورد.

پرسش: پیرامون جنگ های مربوط به ظهور ، توضیح دهید .

پاسخ: سخن جنگ و خون‌ريزي‌ها در دو مرحله مطرح مي‌شود:
الف. قبل از ظهور: در مورد جنگ‌هاي قبل از ظهور مطلب خاصي كه از درجه اعتبار برخودار باشد بيان نشده است. بلكه به صورت كلي از مرگ و مير‌هاي زياد و جنگ و كشتار خبر داده شده است. از اين رو به زمان و مكان و گروه خاصي نمي‌توان اشاره كرد. به علاوه كه اين حوادث مربوط به اختيار انسان‌ها است و لذا انسان مي‌تواند با برخي اختيار‌ها و انتخاب‌ها از بروز برخي حوادث جلوگيري كند. لذا در آيه قرآن به لوح محو و اثبات اشاره شده است.
البته اگر رويدادهاي ناخوشايند واقعاً بخواهد رخ بدهد، اهل بيت به ما آموزش داده‌اند كه با دعا و حركت سنجيده بلا را از خود دور كنيد تا در گروه نجات يافتگان باشيد.
ب. هنگام ظهور: آنچه از مجموع روايات به دست مي‌آيد اين است كه چون حضرت حركت خود را با تبليغ و تبيين كامل شروع مي‌كند اكثر قريب به اتفاق مردم با توجه به فطرت الهي خود، پيام و دعوت حضرت را مي‌پذيرند، و جنگ و كشتار در مقياس كوچكي رخ مي‌دهد.

پرسش: تشخيص حق در دوران ظهور چگونه خواهد بود؟

پاسخ: مرجع اصلي در زمان ظهور امام معصوم است كه به علم الهي متصل مي‌باشد. او چون عالم به همه امور ظاهر و مخفي است، به درستي شايستگان و بندگان صالح را مي‌شناسد و چون معصوم است، در تشخيص و انتخاب حق، دچار انحراف نمي‌شود و هر كس را ـ كه بر اساس موازين ديني و اخلاقي شايسته باشد ـ بر‌مي‌گزيند. هنجار ها و ارزش‌هاي ديني براي او معلوم و از هر اشتباهي به دور است ، از اين رو همه چيز طبق دين صحيح تعريف شده و امور بر اساس فرمان‌هاي الهي انجام مي‌شود.