پرسش: طلوع خورشید از مغرب هنگام ظهور یعنی چه ؟

پاسخ: در برخي از روايات مربوط به حوادث ظهور، سخن از طلوع خورشيد از مغرب مطرح شده است. در اين كه مراد از اين سخن چيست، مطالب مختلفي مطرح شده است از جمله اينكه مراد خود حضرت باشند، چنانچه در روايتي آمده است «و هو الشمس الطالعة من مغربها»؛«او (مهدي) خورشيدي است كه از مغرب طلوع مي‌كند(مراد مكه است)»(بحار الانوار، ج52، ص195). البته مراد از روايت، اصل دين نيست.

پرسش: ایران در آستانه ظهور ، در چه وضعیتی قرار دارد ؟

پاسخ: با توجه به روايات مي‌توان شرايط ايران را تا حدودي اين گونه ترسيم كرد: «دانش و معارف دين اسلام و مكتب تشيع، از ايران و قم، به جهانيان صادر مي‌شود. لذا موقعيت علمي ايران ممتاز است و اصلي ترين مركز دين اهل بيت(ع) خواهد بود. در روايتي از وجود مقدس امام صادق(ع) نقل شده است: «به زودي، كوفه، از مؤمنان خالي مي‌گردد و دانش مانند ماري كه در سوراخش پنهان مي‌شود، از آن شهر رخت برمي‌بندد؛ سپس علم ظاهر مي‌شود در شهري به نام قم؛ آن شهر معدن علم و فضل مي‌گردد(و از آنجا به ساير شهر‌ها پخش مي‌شود) به گونه‌اي كه باقي نمي‌ماند در زمين جاهلي نسبت به دين، حتي زنان در خانه‌ها. اين قضيه نزديك ظهور قائم(ع) واقع مي‌شود … علم، از قم به ساير شهر‌ها در شرق و غرب پخش مي‌شود و حجت بر جهانيان تمام مي‌شود به گونه‌اي كه در تمام زمين، فردي پيدا نمي‌شود كه دين و علم به او نرسيده باشد. بعد از آن قائم، قيام مي‌كند و سبب انتقام خدا و غضب او بر بندگان(ظالم و معاند) مي‌شود؛ زيرا، خداوند انتقام (و عذاب) بر بندگان روا نمي‌دارد، مگر وقتي كه حجت را انكار كنند»؛ (بحار الانوار، ج 57و60، ص213).
خيزش و جنبشي بزرگ براي دعوت مردم به طرف دين، در ايران روي مي‌دهد. از امام كاظم(ع) نقل شده است: «مردي از اهل قم، مردم را به سوي حق دعوت مي‌كند. گروهي، دور او اجتماع مي‌كنند كه مانند پاره‌هاي آهن‌اند و باد‌هاي تند(حوادث) نمي‌تواند آنها را از جاي بركند. از جنگ خسته نمي‌شوند و كناره‌گيري نمي‌كنند و بر خدا توكل مي‌كنند. سر انجام، پيروزي براي متقين و پرهيزكاران است».(بحار، ج60، ص216، ح37).
گويا اين حركت، همان حركتي است كه از امام باقر(ع) نقل شده است: «گويا مي‌بينم گروهي از مشرق زمين خروج مي‌كنند و طالب حق هستند، اما به آنان پاسخ داده نمي‌شود. مجدداً برخواسته‌ي خود تاكيد مي‌كنند ولي جواب نمي‌شنوند. پس چون چنين ديدند، شمشير‌ها را به دوش مي‌كشند، در مقابل دشمن مي‌ايستند تا حق به آنها داده مي‌شود، اما اين بار قبول نمي‌كنند بلكه قيام مي‌كنند و نمي‌دهند آن را (پرچم قيام را) مگر به صاحب شما(امام زمان(ع))».(بحار الانوار، ج52، ص243، ح116).
خروج سيد حسني و خراساني كه در روايات به آنها اشاره شده است را مي‌توان در اين باره دانست. بنابراين، موقعيت اجتماعي آن روز ايران حركت به سوي حق طلبي و دعوت به آمادگي براي ظهور است.
در بستر اين جامعه نيز ياران حضرت شكل مي‌گيرند. در حديثي از امام صادق(ع) نقل شده است: «قم را قم ناميدند، چون اهل او، اجتماع مي‌كنند با قائم آل محمد(ص) و با او قيام مي‌كنند و او را ياري مي‌كنند».(بحار الانوار، ج 57و 60، ص216، ح38).
در رواياتي كه به نام ياران و شهر‌ها اشاره دارد، شهر‌هاي متعددي از ايران ذكر شده است. خلاصه آن كه ايران، مركز صدور دين و معارف اهل بيت است و زمينه‌سازي براي ظهور مي‌كند.
در برخي از روايات اهل بيت(ع) به حضور فعال عجم در سپاه و ارتش مخصوص امام مهدي(ع) اشاره شده است. البته مقصود از عجم ملت‌هاي غير عرب است، ولي به احتمال زياد بيشترين مصداق آن در عصر ظهور، ايرانيان خواهند بود به ويژه كه مركز شيعه در ايران است.
مجموعه روايات وارده در مورد ايرانيان نشان مي‌دهد كه اين گروه، زمينه‌سازان حكومت حضرت مهدي(ع) در جهان هستند و بيشترين تأثير را در روند استقرار حكومت آن خورشيد عالم‌تاب دارند.

پرسش: آيا با ظهور امام زمان (ع) بين مردم تفرقه مي افتد ؟ مثل کشتن پسر پدر را در جنگ مانند زمان رسو ل الله ؟

پاسخ: يكي از وظايف مهم حجت خدا و ولي عصر(ع) ارشاد و هدايت مردم است. خداوند انسان را خلق كرد تا با اختيار و انتخاب راه صحيح، به طرف سعادت و كمال حركت كند. و چون انسان در اين حركت خود نيازمند به راهنمايي و هدايت است، لذا خداوند انبيا را مبعوث به رسالت كرد تا راهنمايان مردم به طرف خوبي‌ها باشند. امامان كه جانشينان پيامبر خاتم هستند، نيز در راستاي هدايت گري پيامبران، به راهنمايي و ارشاد مردم همت گماردند و امام عصر(ع) نيز همانند دوران غيبت، در عصر ظهور راهنماي مردم به طرف خوبي‌ها خواهند بود.
البته چون در زمان ظهور همه مظاهر شرك و ظلم و فساد از بين مي‌رود، لذا اگر انسان كافري دعوت حضرت را پاسخ نداد و بر كفر خود لجاجت ورزيد و راه مخالفت با حضرت را در پيش گرفت سرانجامش مرگ و نابودي است. و ممكن است حتي فرزند مؤمني پدر كافر خود را بكشد. نتيجه آنكه حركت و هدف اصلي حضرت دعوت به خدا و برقراري رابطه و يكرنگي بين مردم است. ولي اگر عده‌اي به مخالفت برخواستند و به دنبال ايجاد آلودگي در ميان جامعه انساني بودند از بين خواهند رفت.

پرسش: آیا ما به زمان ظهور نزدیک هستیم ؟

پاسخ: ما به علت آنکه از علم محدودی برخورداریم، نمی‌دانیم شرایط فراهم شده است یا خیر و لذا نمی توانيم به صورت قاطع چیزی بگوييم. اما این امید را داریم که زمان ظهور نزدیک شده باشد. البته این احتمال است و ما وظیفه داریم آمادگی ظهور را همیشه در خود حفظ کنیم.

1- آب «پياز» خام را مخلوط با «آب ليمو» بنوشيد.
2- مخلوطي از آب «شلغم»، آب «هويج» و آب «كرفس» خام مفيد است.
3- 800 گرم 1 ركه»، 3«سركه» «عنصل» و 3 كيلو «عسل» پاك را بجوشانيد تا به قوام آيد و مصرف كنيد.
4- «مرزه» پخته با «انجير» بسيار مفيد است.
5- به تجويزهاي «آسم» توجّه كنيد.
6- «مويز» بدون هسته همراه با «گل گاوزبان» و «خرماي سبز» مفيد است.
7- «شويد» را تجويز كرده‌اند.
8- مقدار كمي از «نوشدارو» (ترياك سياه) تجويز مي‌شود.
9- جوشانده‌ي «بومادران» ضد تنگي نفس مي‌باشد.
10- خوردن جوشانده‌ي دو مثقال ريشه درخت «فندق» سودمند مي‌باشد.
11- نوشيدن خيسانده «زيره» در «سركه» نافع است.
12- ميوه «انبه» تجويز مي‌شود.
13- ميوه «توت فرنگي» برطرف مي‌كند.
14- «تخم كاسني» سودمند مي‌باشد.
15- «سس» مفيد است.
16- ريختن «تره» در آش جو جهت درمان توصيه شده است.
17- «آب زرشك» را با «آب سيب» به مقدار مساوي مخلوط كنيد و معادل نصف آب زرشك، «آب ليمو» اضافه كنيد و به آن مقداري شكر افزوده و به قوام آوريد تا بسته شود. اين معجون درمان مي‌باشد.
18- چون گرد ريشه «ريواس» را با لعاب به دانه ساييده و حب نماييد، زير زبان نگاهداشته و آب آن را فرو بريد، تنگ نفس را معالجه مي‌كند.
19- ضماد «كاسني» با «آرد جو» بر روي سينه تجويز شده است.
20- بهتر است «نعناع» را همراه با مستكي بجويد.
21- «تره فرنگي» شير و عرق را زياد مي‌كند و تنگي نفس را شفا مي‌بخشد.
22- «شلغم» خلط آور و براي تنگ نفس تجويز مي‌شود.
23- «عسل آويشن شيرازي» تجويز مي‌شود.
24- مرباي ميوه «به» سودبخش مي‌باشد.
25- جوشانده «فراسيون» با «انجير» و «عسل» اثري نيكو در معالجه دارد. البته فراسيون، پادزهر قارچهاي سمي هست و خطر آن براي سقط جنين زياد است.
26- «سيب» مفرح و اشتهاآور مي‌باشد. خفقان و تنگي نفس را معالجه مي‌كند.
27- «كرفس» مجاري ادرار را ضد عفوني مي‌نمايد و مفيد است.
28- «گزنه» تسكين مي‌دهد.
29- «ريواس» مسرت بخش، قابض، مقوي معده و روده‌ها هست و براي تنگ نفس مفيد مي‌باشد.
30- «آلبالوي تلخ» مقوي حواس پنجگانه بوده و تنگ نفس را برطرف مي‌سازد.
1- ترشي كهنه «سير» مفيد است.
32- «پياز» به علّت داشتن مواد گوگردي خون و مجاري تنفسي را ضد عفوني مي‌كند و جهت درمان مفيد مي‌باشد.
33- «شيرين بيان» بهترين دارو براي تنگ نفس مي‌باشد.
34- عصاره پوست و ساقه‌هاي «كتوس» سودمند مي‌باشد.
35- چون 37 گرم دانه «اسفند» را با چهار برابر آب بجوشانيد و بعد صاف كنيد و با صد گرم «عسل» و هفتاد گرم «روغن كنجد» مخلوط كرده، به تدريج يك ماه بخوريد، درمان مي‌كند.
36- گل «پيچ امين‌الدوله» را قبل از شكفتن چيده و در سايه، خشك كنيد و به صورت دم كرده هشت در هزار روزي دو تا سه فنجان بنوشيد.
37- جوشانده «گل گاوزبان اصلي» تنگ نفس را شفا مي‌دهد.
38- «اسطوخودوس» را تجويز مي‌نمايند.
39- استشمام آب جوشانده «بادرنجبويه» مفيد مي‌باشد.
40- دم كرده گل هاي «ميناي باغي» مفيد است.
41- دم كرده «زنبق» به طور دم كرده يا جوشانده تجويز مي‌شود.
42- مخلوط «برگ بو» با «عسل»، چه به صورت معجون و چه به صورت حب مفيد است.
43- «سندروس» را براي درمان تجويز كرده‌اند.
44- دم كرده گل هاي تازه «حلبوب» مفيد مي‌باشد.
45- «پرسياوشان» درمان كننده است.
46- دم كرده شكوفه‌هاي «شبدر» ضد تنگ نفس مي‌باشد.
47- «علف سرفه - فرفره» باد شكن بوده و جويدن مقدار كمي از ريشه و برگ آن نافع مي‌باشد.
48- دود و بخور دانه‌هاي «تاجريزي» مفيد مي‌باشد.
49- ضماد برگ «گون» (بر وزن لبن) سودمند است.
51- جوشانده «درمنه» جهت مداوا تجويز مي‌شود.
52- ساقه‌ها و برگ گياه «تاجريزي پيچ» كه پيشاب آور مقوي و تصفيه كننده خون بوده و كمي مخدر مي‌باشند، تجويز مي‌شوند.
53- «سنا» را كه مقوي و ضدعفوني كننده پوست بدن هست، تجويز مي‌كنند.
54- عصاره «به» براي تنگي نفس نافع است.
55- عصاره «ريحان» با شكر براي رفع تنگي نفس نافع است .
56- شير «بادام شيرين» براي تنگي نفس نافع است .
57- «فلفل»، «دارچين»، «آويشن»، «تمشك»، «علف نقره»، «اسطوخودوس»، «اكليل كوهي»، «زنجبيل شامي، «رازيانه»، «كاكوتي»، «رازيانه رومي»، «بارهنگ»، «زرشك»، «زيتون»، «خردل سفيد»، «خردل سياه»، «مرزنجوش»، «پياز»، «عسل بند»، «لبيده»، «ترب سياه»، «ترب سفيد»، «زوفاي خشك»، «سوسنبر»، «سنبل‌الطيب»، «سير»، «شقايق»، «شلغم»، «كرفس»، «هميشه بهار كوهي»، «اسفند» و 1 شا»، 3«وشا» مفيد مي‌باشند.

1- «سير» مفيد است.
2- «مرزه» اگر با «آب انجير» خورده شود اثر مفيد دارد.
3- «برنج» رنگ صورت را جلا مي دهد.
4- ضماد «گندم سوخته» با «موم» و روغن نافع است.
5- ضماد «پياز» روي پوست اصولاً خون را به طرف پوست جلب مي‌كند و رنگ چهره را درخشان مي‌نمايد.
6- «چاي» رنگ چهره را درخشان مي كند.

1- ضماد پوست ريشه «كور» با «سركه» سودمند مي‌باشد.
2- ضماد برگ هاي تازه و له شده «سگ انگور» مفيد است.
3- ضماد مخلوط «سير كوبيده» با پيه يا با «روغن زيتون» براي تحليل تومورهاي سرد اثر قوي دارد. اين ضماد به خردل شيطان معروف است.
4- از سالها قبل پزشكان روسي از سير و عصاره سير بر ضد تومورها در انسان استفاده مي‌كرده‌اند و نتايج موفقيت آميزي داشته‌اند.
5- ميوه تازه «ليچي» در مورد بزرگ شدن تومورها تجويز مي‌شود.
6- در برزيل از برگ هاي جوان «موز» براي معالجه تومورها استفاده مي‌كنند.

1- اگر در جوشانيده پوست «انار» بنشينيد مفيد است.

2- در چين و ژاپن پوست درخت «زرشك» تجويز مي‌شود.