حضرت امام صا (علیه السّلام) فرموده اند: دوستی و رفاقت حدودی دارد، کسی که واجد تمام آن حدود نیست اساساً دوست نیست. اوّل آن که ظاهر و باطن رفیقت نسبت به تو یکسان باشد ، دوّم آن که زیبائی و آبروی تو را جمال خود بیند و نازیبایی تو را نازیبایی خود بداند، سوم دست یافتن به مال یا رسیدن به مقام، روش دوستانه ی او را نسبت به تو تغییر ندهد، چهارم در زمینه ی رفاقت از آنچه و هر چه در اختیار دارد نسبت به تو مضایقه ننماید، پنجم تو را در مواقع آلام و مصائب ترک نگوید.
منبع : امالی صدوق ،ص367

یا بُنَىَّ لاتَعدُ بَعدَ تَقوَى اللّه مِن اَن تَتَّخِذَ صاحِبا صالِحا؛
فرزندم! بعد از تقواى الهى، از گرفتن دوستِ شایسته نگذر.
الاخوان، ص 110، ح 25

إن الله عزوجل أمر بثلاثة مقرون بها ثلاثة اخری : امر بالصلاة و الزكاة ، فمن صلی و لم یزك لم یقبل منه صلاته ، و امر بالشكر له و للوالدین ، فمن لم یشكر والدیه لم یشكر الله ، و امر باتقاء الله و صلة الرحم ، فمن لم یصل رحمه لم یتق الله عزوجل.
امام رضا علیه السلام فرمودند: خداوند سه چیز را به سه چیز دیگر مربوط كرده است و به طور جداگانه نمی پذیرد . نماز را با زكات ذكر كرده است ، هركس نماز بخواند و زكات ندهد نمازش پذیرفته نیست . نیز شكر خود و شكر از والدین را با هم ذكر كرده است . از این رو هركس از والدین خود قدردانی نكند از خدا قدردانی نكرده است . نیز در قرآن سفارش به تقوا و سفارش به ارحام در كنار هم آمده است، بنابراین اگر كسی به خویشاوندانش رسیدگی و احسان ننماید، باتقوا محسوب نمی‌شود.
«عیون اخبارالرضا،جلد1،ص258»

حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: کسیکه سه بار نسبت به تو خشمگین شود و درباره ات به بدی سخن نگوید شایسته ی رفاقت است، او را برای دوستی انتخاب کن.
منبع : تاریخ یعقوبی ، ص97

گويند هنگامي كه امام حسن مجتبي عليه السّلام براي نماز آماده مي شد، بهترين لباسهاي خود را مي پوشيد.
از آن حضرت پرسيدند: چرا بهترين لباسهاي خود را مي پوشيد؟
امام عليه السّلام در پاسخ فرمود: انّ اللّه جميل و يحب الجمال ، فاتحمل لربّي و هو يقول : خذو زينتكم عند كل مسجد. همانا خداوند زيباست و زيبايي را دوست مي دارد، پس من نيز لباس زيبا براي راز و نياز با پروردگارم مي پوشم و هم او فرمود: به هنگام رفتن در مسجد خود را به زينت دربرگيريد.
بر همين اصل ، طبق روايات مستحب است كه انسان ، براي نماز نيكوترين جامه خود را بپوشد، خود رامعطّر كند و با رعايت نظافت و در كمال طهارت به نماز و راز و نياز با خداي بزرگ بپردازد.
چهل داستان درباره نماز و نمازگزاران / يدالله بهتاش

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَةَ الخاشِعین واشْرَحْ فیهِ صَدْری بإنابَةِ المُخْبتینَ بأمانِكَ یا أمانَ الخائِفین.

خدایا روزى كن مرا در آن فرمانبردارى فروتنان وبگشا سینه ام در آن به بازگشت دلدادگان به امان دادنت اى امان ترسناكان

در صفین نصر آمده: اصبغ بن نباته می گوید در نخیله قبر بزرگی بود که یهودیان، مردگان خود را در اطراف آن به خاك می سپردند، علی
علیه السلام پرسید؛ مردم درباره این قبر چه می گویند؟
امام حسن گفت: می گویند قبر هود پیامبر است، آنگاه که قومش از اطاعت او سربرتافتند بدین سرزمین آمده و در اینجا وفات نموده است.
امیرالمومنین علیه السلام فرمود: دروغ می گویند، حقا که من نسبت به این قبر از آنان آگاهترم، این قبر یهودا پسر بزرگ یعقوب است، آنگاه
فرمود: آیا در این نواحی شخص مطلعی پیدا می شود؟ گفتند: بله.
پیرمرد کهنسالی را به نزد آن حضرت آوردند. امام به او فرمودند: منزل تو کجاست؟
گفت: در ساحل دریا.
فرمود: فاصله اش با کوه سرخ چقدر است؟
گفت: به آن نزدیک است.
فرمود: قوم تو درباره آن چه می گویند؟
گفت: می گویند قبر ساحري است.
فرمود: خلاف می گویند، آن قبر هود است و این قبر یهودا. آنگاه فرمود: در روز قیامت هفتاد هزار نفر از پشت شهر کوفه با چهره هایی تابان
همچون مهر و ماه محشور شده بدون حساب داخل در بهشت می شوند.
مولف: در اینجا مناسب است داستان دلالت آن بزرگوار را از قبر دانیال پیغمبر و دو دختر تبع که براي عمر و ابوبکر بیان فرموده نقل کنیم
(اگر چه از موضوع این فصل خارجند).
در تاریخ اعثم کوفی آمده: هنگامی که ابوموسی اشعري شهر شوش را فتح نمود در آنجا اتاقی قفل شده دید، دستور داد قفل را شکستند،
پس در میان اتاق سنگ بزرگی به شکل قبري دید که در میان آن جسدي که باطلا کفن شده بود مشاهده نمود، ابوموسی از بلندي قد آن
جسد در شگفت شده از اهل آنجا از هویت آن پرسش نمود؛ گفتند: او مرد درستکاري بوده که در عراق می زیسته و عراقیها به وسیله او از
خدا طلب باران می نموده اند، از قضا در سالی ما دچار خشکی و بی بارانی شدیدي شده او را از عراقیها درخواست نمودیم تا نزد ما بیاید و
براي ما طلب باران کند. ولی آنان از فرستادن وي امتناع ورزیدند از ترس این که مبادا او را بازنگردانیم و لذا ما پنجاه نفر به عنوان گروگان
نزد آنان فرستادیم تا او را بفرستند پس او را فرستادند و براي ما طلب باران نمود و خداوند به وسیله دعاي او براي ما گشایش نمود، و ما از
پنجاه نفر خود صرفنظر کرده او را در همین جا نگهداشتیم تا این که نزد ما وفات نمود. ابوموسی جریان را به عمر نوشت، عمر چگونگی و

صحت و سقم این داستان را از صحابه پرسش نمود، هیچ کس در این رابطه اطلاعی نداشت بجز امیرالمومنین علیه السلام که فرمود: این
دانیال است که از پیامبران الهی بوده و در زمان پادشاهی بخت النصر و شاهانی دیگر می زیسته، و شرح زندگانی او را تا زمان مرگش بیان
داشت. و به عمر فرمود: به ابوموسی بنویس جسد را بیرون آورده و در جایی به دور از دسترس اهل شوش دفن نماید. عمر جریان را به
ابوموسی نوشت ابوموسی دستور داد رودخانه را (که از کنار شهر می گذشت) خشک نموده و قبري در وسط آن حفر و دانیال را در آن دفن
کنند و آنگاه آن را با سنگهاي بزرگ، مستحکم نموده آب را بر روي آن جاري ساخت. و در مناقب از ابوبصیر از امام صادق علیه السلام نقل
کرده که فرمود: در زمان خلافت ابوبکر قومی می خواستند مسجدي در ساحل عدن بنا کنند، و آنگاه که از ساختمان مسجد فارغ می شدند
بنا فرو ریخت، آنان به نزد ابوبکر آمده قصه خود را بیان داشته و از او چاره جویی نمودند. ابوبکر براي مردم خطبه خواند و آنان را سوگند
داد که اگر کسی در این باره مطلبی می داند بگوید. امیرالمومنین علیه السلام به آنان فرمود: در قسمت راست و چپ آن موضع از سمت قبله
زمین را حفر نموده به دو قبر می رسید که بر روي آنها نوشته است: من رضوي هستم و خواهرم حبی که به خداي عزیز جبار شرك
نورزیده ایم. و بدن آنان برهنه است، پس آنان را غسل داده کفن نموده بر آنان نماز گزارده به خاکشان بسپارید و سپس مسجدتان را بنا
ک
نید که بر جا خواهد ماند. پس طبق فرموده آن حضرت علیه السلام عمل کرده آن را صادق یافتند.

ريشه ي حُسن زِ زیبایی نام حَسن است
خوش به احوال رقيه كه عمويش حسن است
حسن جان
تو کریم اهل بیتی.. من تهیدست و فقیر
ای عصای دست مادر..دست مارا هم بگیر

از یُمن قدومش همه جا گشته معطر….
جانم به فدای پسر اول حیدر.
سلام ..
طاعات قبول دوستان.
عیدتون مبارک

110 برتری حضرت ﻋﻠﯽ (ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ) مظهرالعجایب

۱-ﺁﻧﮑﻪ ﮔﻮﯾﻨﺪﺵ ﻭﻟﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻋﻈﻢ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﺎﻣﺶﻋﻠﯿﺴﺖ (ﻉ)
2-ﺁﻧﮑﻪ ﺣﻖ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﺍﻭﺳﺖ ﻋﻠﯿﺴﺖ (ﻉ)
3-ﺁﻧﮑﻪ ﻓﺨﺮ ﺍﯾﺰﺩ ﻭ ﺧﻠﻘﺶ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
4-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺟﻬﻞ ﺑﺸﺮ ﭼﻮﻥ ﻣﺎﻩ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
5-ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺎﻟﮏ ﺑﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
6-ﺁﻧﮑﻪ ﺳﮑﺎﻧﺪﺍﺭ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺣﻖ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﺳﺖ ﻋﻠﯿﺴﺖ (ﻉ)
7-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﮔﻔﺖ ﺩﺭ ﻣﺤﺮﺍﺏ ﻋﺸﻖ ﻓﺰﺕ ﻭ ﺭﺏ ﺍﻟﮑﻌﺒﻪ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
8-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺷﺐ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﻧﺎﻥ ﯾﺘﯿﻤﺎﻥ ﻋﺮﺏ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
9-ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﻧﺴﻠﺶ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺩﺍﺩ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
10-ﺁﻧﮑﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺳﺪ ﺣﻖ ﺷﻨﺎﺳﺪ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
11- ﺁﻧﮑﻪ ﺍﻟﮕﻮﯼ ﻫﻤﻪ ﯾﮑﺘﺎ ﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﯾﻦ ﻣﺤﻤﺪ(ﺹ) ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
12-ﺁﻧﮑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﭘﺪﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺛﺎﺭﺍﻟﻠﻪ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
13-ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺩﺷﻤﻨﺶ ﺍﻗﺮﺍﺭ ﺑﺮ ﺣﻖ ﺑﻮﺩﻧﺶ ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯿﺴﺖ (ﻉ)
14-ﺁﻧﮑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﺸﺪ ﻧﮕﯿﻦ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺑﺮ ﮔﺪﺍ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
15-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﺶ ﺭﻭﻧﺪ ﺧﻮﺑﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
16-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻋﯿﺪ ﻏﺪﯾﺮ ﺷﺪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺍﻟﻠﻪ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﻧﺒﯽ ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
17-ﺁﻧﮑﻪ ﮔﺮ ﻋﺸﻘﺶ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﺮ ﺩﻟﺖ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
18- ﺁﻧﮑﻪ ﻫﺴﺖ ﺍﻟﮕﻮﯼ ﻣﻬﺪﯼ ﻗﺎﺋﻢ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
19-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺧﻠﻘﺖ ﺑﻮﺩ ﺑﯽ ﻣﺜﻞ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
20-ﺁﻧﮑﻪ ﺫﮐﺮ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
21-ﺁﻧﮑﻪ ﻫﻢ ﺣﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺣﯽ ﻭ ﻫﻮ ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
22-ﺁﻧﮑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﺭ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﯾﺪ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
23-ﺁﻧﮑﻪ ﺗﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻮﺩ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
24-ﺁﻧﮑﻪ ﺍﯾﻮﺍﻥ ﻭ ﺿﺮﯾﺤﺶ ﺑﻮﺳﮕﺎﻩ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﻭ ﻋﺮﺷﯿﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
25-ﺁﻧﮑﻪ ﻭﺍﮊﻩ ﻭﺍﮊﻩ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺟﺎﺭﯼ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
26-ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻌﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﻫﺒﺮ ﺧﻄﺎﺑﺶ ﮐﺮﺩ ﮐﺮﺩ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
27-ﺁﻧﮑﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺤﻮﺍﺋﺞ ﻋﺎﻟﻤﯽ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
28-ﺁﻧﮑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﻮﻟﺪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﮐﻌﺒﻪ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
29-ﺁﻧﮑﻪ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﺣﻖ ﻭ ﺣﻖ ﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
30-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺜﺎﻝ ﺑﯽ ﻣﺜﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ (ﻉ)
31-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺩﺍﻣﺎﺩﯼ ﺧﺎﺗﻢ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
32-ﺁﻧﮑﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺮ ﺍﻫﻞ ﺟﻨﺖ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
33-ﺁﻧﮑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﭘﺪﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺯﯾﻨﺐ ﺷﯿﺮ ﺯﻥ ﮐﺮﺑﻼ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
34-ﺁﻧﮑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﺫﺍﻥ ﺍﺷﻬﺪ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﺑﺮ ﻭﻟﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﺵ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
35- ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺍﺋﻢ ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ ﺫﮐﺮﺵ ﺑﻪ ﻟﺐ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
36-ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻬﺮﺵ ﺩﺭ ﺩﻝ ﮐﺎﻓﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
37-ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎﺯﻭﯾﺶ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺯﻭﯼ ﺣﻖ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
38-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﺕ ﺑﯽ ﭼﺎﺭﻩ ﺑﺎﺷﯽ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﮔﯿﺮﺩ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
39-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻗﺒﺮﻡ ﻧﻬﻨﺪ ﺁﯾﺪ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮﻡ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
40-ﺁﻧﮑﻪ ﮔﺮ ﻋﺸﻘﺶ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺴﻮﺯﺍﻧﻨﺪ ﺟﻬﻨﻢ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ (ﻉ)
41-ﺁﻧﮑﻪ ﺷﯿﻌﻪ ﺑﺎﯾﺪﺵ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻭ ﺷﻮﺩ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
42-ﺁﻧﮑﻪ ﻓﺨﺮ ﺷﯿﻌﻪ ﻭ ﺩﺍﺋﻢ ﺑﯿﺎﺩ ﭘﯿﺮﻭﺍﻧﺶ ﻫﺴﺖ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
43-ﺁﻧﮑﻪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻭ ﮔﺪﺍ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﻋﺪﻟﺶ ﯾﮏ ﺗﺮﺍﺯﻧﺪ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
44-ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻮﺳﻨﺪ ﺗﺮﺑﺘﺶ ﻫﻢ ﺍﻧﺒﯿﺎ ﻫﻢ ﺍﻭﻟﯿﺎ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
45-ﺁﻧﮑﻪ ﺍﮔﺮ ﻭﺻﻔﺶ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﯾﮏ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎﺳﺖ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
46-ﺁﻧﮑﻪ ﺭﺧﺼﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ ﻣﺎﻟﮏ ﺷﻮﺩ ﺑﺮ ﺩﻭﺯﺥ ﻭ ﺟﻨﺖ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
47-ﺁﻧﮑﻪ ﻋﻠﺖ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺧﻠﻖ ﺁﻓﺮﯾﻨﺶ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
48-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﻣﺤﺸﺮ ﺁﺏ ﺍﺯ ﮐﻮﺛﺮ ﺩﻫﺪ ﺑﺮ ﺷﯿﻌﯿﺎﻧﺶ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ (ﻉ)
49-ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﮐﺮﻡ ﺗﺮﺳﻢ ﮐﻪ ﺁﺭﺩ ﻗﺎﺗﻠﺶ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺟﻨﺖ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ (ﻉ)
50-ﺁﻧﮑﻪ ﻋﺸﺎﻗﺶ ﺩﻫﻨﺪ ﺟﺎﻧﻬﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﻭ ﺻﺪ ﺑﺎﺭ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
51-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﺧﺪﺍ ﻋﻠﺖ ﺑﻮﺩ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﻗﺪﺭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
52-ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻧﻮﺭ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
53-ﺁﻧﮑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺯﯾﺒﺎﺋﯿﺶ ﭼﻮﻥ ﭘﺮ ﮐﺎﻫﯿﺴﺖ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
54-ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻮﺭ ﺧﺎﻟﻖ ﯾﮑﺘﺎ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﻗﺎﯼ ﻣﻈﻠﻮﻣﻢ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
55-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻋﯿﺪ ﻏﺪﯾﺮ ﯾﮑﺘﺎ ﭘﺮﺳﺘﺎﻥ. ﺍﻧﺒﯿﺎ ﻭ ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ ﺍﮐﻤﺎﻝ ﺩﺭ ﺩﯾﻨﺶ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
56-ﺁﻧﮑﻪ ﺫﮐﺮ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﺗﺎ ﭘﺎﯼ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﻟﺐ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
57-ﺁﻧﮑﻪ ﺑﯽ ﺷﮏ ﻫﺴﺖ ﯾﮏ ﻗﺮﺍﻥ ﻧﺎﻃﻖ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
58-ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻠﻖ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺵ ﺷﺎﻫﯿﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
59-ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺪﺣﺶ ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﻮﺩ ﺟﻨﺖ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
60-ﺁﻧﮑﻪ ﭼﻮﻥ ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺣﻖ ﺩﺍﺭﺩ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
61-ﺁﻧﮑﻪ ﺟﻨﺖ ﺑﯽ ﻭﺟﻮﺩﺷﺒﯽ ﺻﻔﺎ ﻭ ﺧﺸﮏ ﺯﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
62-ﺁﻧﮑﻪ ﻭﺻﻔﺶ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
64-ﺁﻧﮑﻪ ﺷﻤﺸﯿﺮﺵ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺣﺠﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
65-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺁﻭﺭﯼ ﭼﻮﻥ ﻣﺮﺩ ﺭﻋﺪ ﺁﺳﺎﺳﺖ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
66-ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﺷﯿﺮ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻋﺸﻖ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
67-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺟﻦ ﻭ ﺍﻧﺲ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻫﺮ ﻣﮑﺎﻥ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
68-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻋﺮﺵ ﺧﺪﺍ ﺩﺳﺘﺶ ﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﺼﻄﻔﯽ ﺳﺖ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
69-ﺁﻧﮑﻪ ﻫﺴﺖ ﻧﻬﺞ ﺍﻟﺒﻼﻏﻪ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
70-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺟﻼﻝ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ ﻣﺮﺩ ﻏﺮﯾﺒﺴﺘﺎﻥ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
71-ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﻣﻄﻠﻘﺶ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﻋﺎﻟﻢ ﺷﺪ ﻋﻠﯿﺴﺖ (ﻉ)
72-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻣﺜﻞ ﻧﺒﯽ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
73-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﯾﻨﺶ ﺩﯾﻦ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
74-ﺁﻧﮑﻪ ﮔﻨﺠﯿﻨﻪ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺍﻟﻠﻬﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴ
ﺖ(ﻉ)
75-ﺁﻧﮑﻪ ﮔﺮ ﺭﺍﻫﺶ ﺭﻭﯼ ﺟﻨﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﺳﺖ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
76-ﺁﻧﮑﻪ ﺍﯾﺰﺩ ﺁﻓﺮﯾﺪﺵ ﺗﺎ ﺷﻮﺩ ﺍﻟﮕﻮ ﻭ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﻋﻤﻞ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻣﺤﺸﺮ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
77-ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﯾﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﺮﺩ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
78-ﺁﻧﮑﻪ ﺭﺍﻫﺶ ﺭﺍﻩ ﺍﻫﺪﻧﺎ ﺍﻟﺼﺮﺍﻁ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﯿﻢ ﺍﺳﺖ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
79-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ ﻭ ﭘﯿﺮﻭﺍﻧﺶ ﺷﺎﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
80-ﺁﻧﮑﻪ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﭼﻮﻥ ﮐﻬﮑﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
81-ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺲ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻭﺍﻻﯾﺶ ﻧﺸﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
82- ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻮﺭﺵ ﻋﺎﻟﻤﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﺳﻤﺖ ﺣﻖ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
83-ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺣﻤﺪ ﮔﻔﺖ ﺭﺍﻫﺶ ﺭﺍﻩ ﺣﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
84-ﺁﻧﮑﻪ ﻇﺎﻟﻢ ﮐﺮﺩ ﺣﻘﺶ ﺩﺭ ﺧﻼﻓﺖ ﻏﺼﺐ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
85-ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻬﺮ ﺩﯾﻦ ﺣﻖ ﯾﺎﺳﺶ ﮐﺒﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﻬﯿﺪ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
86-ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺻﺒﺮﺵ ﻋﺪﻭ ﺑﺮ ﺯﺍﻧﻮ ﺧﺎﺭ ﻭ ﺫﻟﯿﻞ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
87-ﺁﻧﮑﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
88-ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﺩﺭ ﭘﻨﺞ ﺗﻦ ﺁﻝ ﻋﺒﺎ ﺩﺭ ﻋﺮﺵ ﺣﻖ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
89-ﺁﻧﮑﻪ ﻫﺴﺖ ﺩﺳﺖ ﺧﺪﺍ.ﺧﯿﺒﺮ ﮔﺸﺎ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
90-ﺁﻧﮑﻪ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﻻﻓﺘﯽ ﺍﻻ ﻋﻠﯽ ﻻ ﺳﯿﻒ ﺍﻻ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭ ﺑﻬﺮ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
91-ﺁﻧﮑﻪ ﺣﻖ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﺍﻭﺳﺖ.ﺍﻭ ﺑﺎ ﺣﻖ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
92-ﺁﻧﮑﻪ ﮔﻮﯾﻨﺪﺵ ﮐﻪ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺠﻨﻪ ﺍﺳﺖ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
93-ﺁﻧﮑﻪ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ﺑﮕﻔﺖ ﺍﻭ ﺑﺎﺏ ﻋﻠﻢ ﺍﯾﺰﺩ ﺍﺳﺖ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
94-ﺁﻧﮑﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ ﺧﻮﺩ ﻣﺎﻟﮏ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﻫﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
95-ﺁﻧﮑﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺮﯾﻢ ﺍﻫﻠﺒﯿﺖ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
96-ﺍﻧﮑﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﻋﺒﺎﺱ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ . ﯾﻞ ﺍﻡ ﺍﻟﺒﻨﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
97-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺻﺤﺮﺍﯼ ﻣﺤﺸﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﺑﺮ ﺣﻮﺽ ﮐﻮﺛﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
98-ﺁﻧﮑﻪ ﺟﺎﻧﻢ .ﻗﺒﻠﻪ ﺍﻡ .ﺩﯾﻨﻢ .ﻣﺮﺍﻣﻢ . ﻫﺴﺖ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
99-ﺁﻧﮑﻪ ﺑﯽ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﯾﮏ ﺧﺎﺭ ﺑﯽ ﺍﺭﺯﺵ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
100-ﺁﻧﮑﻪ ﺷﯿﻌﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺭﻭﯼ ﻣﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
101-ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺭﻫﺒﺮ ﻭ ﺁﻗﺎ ﻭ ﺍﺭﺑﺎﺑﻢ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
102-ﺁﻧﮑﻪ ﻧﺎﻣﺶ ﭼﻮﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﻟﺘﻌﻈﯿﻢ ﻭ ﻋﺸﻘﺶ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺭﻭﺯ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
103-ﺁﻧﮑﻪ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﺩ ﺑﻪ ﺩﺷﺖ ﮐﺮﺑﻼ ﯾﮏ ﻗﺒﻠﻪ ﮔﺎﻩ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
104-ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻔﺮﺳﺘﯽ ﺑﺮ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﺟﺎﯾﮕﺎﻫﺶ ﻫﻢ ﺩﺭﻭﺩ ﻭ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
105-ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻫﻤﺴﺮﯼ ﭼﻮﻥ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺎﻟﮏ ﺑﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
106-ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻮﺭ ﻭ ﺍﺳﻢ ﺍﻭ ﭼﻮﻥ ﺧﺎﻟﻘﺶ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
107-ﺁﻧﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺑﯿﺎﺕ ﺩﺭ ﻭﺻﻔﺶ ﺑﻮﺩ ﯾﮏ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﺶ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
108-ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﺰﺩ ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﮔﯿﺮﺩ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺟﺰ ﻭﻻﯾﺶ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
109-ﺁﻧﮑﻪ ﺷﯿﻌﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻏﻼﻣﺶ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)
110- ﺁﻧﮑﻪ ﻟﻌﻦ ﻋﺎﻟﻤﯽ ﺑﺮ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﻭ ﺳﻼﻡ ﺍﯾﺰﺩﯼ ﺑﺮ ﭘﯿﺮﻭﺍﻧﺶ ﻫﺴﺖ ﺗﺎ ﺭﻭﺯ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺍﻭ ﻋﻠﯿﺴﺖ(ﻉ)

می روم در قم، شبستان ها شلوغ

کربلا که کل ایوان ها شلوغ

در مسیرش هم بیابان ها شلوغ

هیچکس مثل تو بی زوار نیست

با کریمان کارها دشوار نیست…

میلاد کریم ابن الکریم امام حسن مجتبی(ع) مبارک