١. هر وقت در زندگی‌ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛ زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟ هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است.

٢. زیارتت، نمازت، ذکرت و عبادتت را تا زیارت بعد، نماز بعد، ذکر بعد و عبادت بعد حفظ کن؛ کار بد، حرف بد، دعوا و جدال و… نکن و آن را سالم به بعدی برسان. اگر این کار را بکنی، دائمی می شود؛ دائم در زیارت و نماز و ذکر و عبادت خواهی بود.

٣. اگر غلام خانه‌زادی پس از سال ها بر سر سفره صاحب خود نشستن و خوردن، روزی غصه دار شود و بگوید فردا من چه بخورم؟ این توهین به صاحبش است و با این غصه خوردن صاحبش را اذیت می کند. بعد از عمری روزی خدا را خوردن، جا ندارد برای روزی فردایمان غصه دار و نگران باشیم.

۴. گذشته که گذشت و نیست، آینده هم که نیامده و نیست. غصه ها مال گذشته و آینده است. حالا که گذشته و آینده نیست، پس چه غصه ای؟ تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد و نه قصه.

۵. موت را که بپذیری، همه ی غم و غصه ها می رود و بی اثر می شود. وقتی با حضرت عزرائیل رفیق شوی، غصه هایت کم می شود. آمادگی موت خوب است، نه زود مردن. بعد از این آمادگی، عمر دنیا بسیار پرارزش خواهد بود. ذکر موت، دنیا را در نظر کوچک می کند و آخرت را بزرگ. حضرت امیر علیه السلام فرمود:یک ساعت دنیا را به همه ی آخرت نمی دهم. آمادگی باید داشت، نه عجله برای مردن.

۶. اگر دقّت کنید، فشار قبر و امثال آن در همین دنیاقابل مشاهده است؛ مثل بداخلاق که خود و دیگران را در فشار می گذارد.

٧. تربت، دفع بلا می‌کند و همه ی تب ها و طوفان ها و زلزله ها با یک سر سوزن از آن آرام می شود. مؤمن سرانجام تربت می‌شود. اگر یک مؤمن در شهری بخوابد، خداوند بلا را از آن شهر دور می‌کند.

٨. هر وقت غصه دار شدید، برای خودتان و برای همه مؤمنین و مؤمنات از زنده ها و مرده ها و آنهایی که بعدا خواهند آمد، استغفار کنید. غصه‌دار که می‌شوید، گویا بدنتان چین می‌خورد و استغفار که می‌کنید، این چین ها باز می شود.

٩. تا می گویم شما آدم خوبی هستید، شما می گویید خوبی از خودتان است و خودتان خوبید. خدا هم همین طور است. تا به خدا می گویید خدایا تو غفّاری، تو ستّاری، تو رحمانی و…خدا می فرماید خودت غفّاری، خودت ستّاری، خودت رحمانی و… . کار محبت همین است.

١٠. با تکرار کردن کارهای خوب، عادت حاصل می شود. بعد عادت به عبادت منجر می شود. عبادت هم معرفت ایجاد می کند. بعد ملکات فاضله در فرد به وجود می آید و نهایتا به ولایت منجر می شود.

١١. خدا عبادت وعده ی بعد را نخواسته است؛ ولی ما روزی سال های بعد را هم می خواهیم، در حالی که معلوم نیست تا یک وعده ی بعد زنده باشیم.

١٢. لبت را کنترل کن. ولو به تو سخت می گذرد، گله و شکوه نکن و از خدا خوبی بگو. حتّی به دروغ از خدا تعریف کن و این کار را ادامه بده تا کم کم بر تو معلوم شود که به راست ی خدا خوب خدایی است و آن وقت هم که به خیال خودت به دروغ از خدا تعریف می کردی، فی الواقع راست می گفتی و خدا خوب خدایی بود.

١٣. ازهر چیز تعریف کردند، بگو مال خداست و کار خداست. نکند خدا را بپوشانی و آنرا به خودت یا به دیگران نسبت بدهی که ظلمی بزرگ تر از این نیست. اگر این نکته را رعایت کنی، از وادی امن سر در می آوری. هر وقت خواستی از کسی یا چیزی تعریف کنی، از ربت تعریف کن. بیا و از این تاریخ تصمیم بگیر حرفی نزنی مگر از او. هر زیبایی و خوبی که دیدی رب و پروردگارت را یاد کن، همانطور که امیرالمؤمنین علیه السلام در دعای دهه‌ اول ذیحجه می فرماید: به عدد همه چیزهای عالم لا اله الا الله

١۴. دل های مؤمنین که به هم وصل می‌شود، آب کُر است. وقتی به علــی علیه السّلام متّصل شد، به دریا وصل اااا است…شخصِ تنها ، آب قلیل است و در تماس با نجاست نجس می شود ، ولی آب کُر نه تنها نجس نمی شود ، بلکه متنجس را هم پاک می کند.”

١۵. هر چه غیر خداست را از دل بیرون کن. در “الا"، تشدید را محکم ادا کن، تا اگر چیزی باقی مانده، از ریشه کنده شود و وجودت پاک شود. آن گاه “الله"را بگو همه ی دلت را تصرف کند.

مرحوم آیت‌الله مجتهدی تهرانی بر خواندن دعای «مُجیر» در روزهای 13، 14 و 15 ماه رمضان تأکید داشتند، زیرا هر کس این دعا را در وقتش بخواند، گناهانش آمرزیده می‌شود، هرچند به عدد دانه‏‌هاى باران، برگ‌هاى درختان و ریگ‌هاى بیابان باشد

دعای مجیر در بین دعاها از جایگاه بلندى برخوردار است و از حضرت رسول(ص) روایت شده و دعایى است که آن‏ حضرت هنگامى که در مقام ابراهیم مشغول نماز بودند، جبرئیل آورد و علامه کفعمی در «بلد الامین» و «مصباح» این دعا را ذکر کرده و در حاشیه آن به فضیلت آن اشاره کرده است.
از جمله اینکه هر که این دعا را در «ایام البیض» ماه رمضان یعنی در روزهاى سیزدهم و چهارهم و پانزدهم این ماه مبارک بخواند گناهش آمرزیده مى‏‌شود، هر چند به عدد دانه‏‌هاى باران و برگ‌هاى درختان و ریگ‌هاى بیابان باشد! با این وجود خواندن آن براى شفاى‏ بیمار، اداى دین، بى‏نیازى، توانگرى، رفع غم و اندوه سودمند است.

محمد علی کلی دخترش را اینگونه به حجاب وا داشت

هانا، دختر محمد علی کلی، در مورد یکی از نصایح پدرش این گونه حرف می‌زند: بعد از مدتها قرار بود پدرم را ببینیم..
به علت شرکت در مسابقات از خانواده دور بود. زمانی که به محل اقامت پدرم رسیدیم، من (هانا) و خواهر کوچک‌ترم،
با اسکورت یک محافظ به سویش رفتیم. من و خواهرم لیلا، لباس نامناسبی پوشیده بودیم که قسمت عمده‌ی بدنمان لخت بود.
پدرم مثل همیشه خود را قایم کرده بود تا ما را بترساند و با ما شوخی کند. وقتی همدیگر را دیدیم،
به شدت یکدیگر را در آغوش گرفتیم و پدرم ما را، و ما پدر را بوسیدیم. پدرم کمی ما را برانداز کرد
و سپس مرا در آغوش خود گرفت و چیزی گفت که هرگز از یادم نمی‌رود!
چشمانش را به چشمانم دوخت و گفت: هانای عزیزم! همه‌ی چیزهای با ارزش در این دنیا،
توسط خداوند با چیزهای مختلفی پوشیده شده و پنهان‌اند. گفت: - کجا می‌توانی الماس به دست بیاری؟
بدون شک در اعماق زمین که زیر خروارها خاک پنهان شده است. - کجا می‌توانی مروارید به دست بیاوری؟
در اعماق دریاها و درون پوسته‌ی سخت صدف‌ها. - کجا می‌توانی طلا به دست بیاوری؟
در اعماق معادن، که زیر لایه‌هایی از سنگ و خاک قرار گرفته و برای به دست آوردنش باید زحمت زیادی متحمل شوی.
سپس با نگاهی تیز و گیرا به چشمانم زل زد و گفت: دختر عزیزم! بدن تو ارزشمند است؛
بسیار با ارزش‌تر از چیزهایی که برایت مثال زدم … اگر آن چیزهایی که ارزششان از تو کم‌تر است،
آن‌گونه پوشیده بودند، پس تو هم باید خودت را بپوشانی (تا به آسانی در دسترس دیگران قرار نگیری و ارزشت کم شود).

گفتاری از حجت الاسلام محسن قرائتی

يك زماني ما رفتيم يكي از كشورها، اول انقلاب بود خيلي بد بود آبرويمان رفت، با من مصاحبه كردند بعنوان شخصيتي كه از ايران آمده گفتند آقا بفرمائيد كه در كشور جمهوري اسلامي چند تا حافظ قرآن است؟ خوب، اول انقلاب بود، ما خيلي هم حافظ قرآن نداشتيم، گفتم اگر بگويم كم داريم آبروي نظام مي‌رود بگوئيم زياد داريم دروغ گفته‌ايم، گفتم تكرار كن سؤالت را، من وقتي جواب بلد نيستم مي‌گويم تكرار كن سؤالت را، توي اين تكرار فكر مي‌كنم مي‌گوئيم يكبار ديگر بفرما چه سؤالي كردي، و اما چند تا حافظ قرآن داريم، ما در ايران خيلي حافظ قرآن نداريم ما در ايران محافظ قرآن خيلي داريم، بنده خدا گيج شد گفت حافظ چيه؟ محافظ چيه؟ گفتم حافظ اين است كه شما قرآن را حفظ مي‌كني همينطور تند تند مي‌خواني محافظ بسيجي‌هاي ما هستند تكه تكه مي‌شوند ولي يك تكه زمين‌شان را به صدام نمي‌دهند اما ممكن است حمد و سوره‌اش هم غلط باشد، اين‌را مي‌گويند محافظ قرآن، ما حافظ نداريم اما محافظ داريم يعني هشت سال بمباران شديم اما يك سانتي متر زمين به دشمن نداديم.

الان هم حاضر هستيم كه همين جوانهاي ما كه بعضي هايشان هم بعضي جاها از آنها گله دارد راجع به بعضي چيزها كه چرا قيافه‌اش اينطور است، چرا فكل او اينطور است، بعضي‌ها را هم كه آدم دلش نمي‌خواهد كه اينطور باشد همين‌ها هم چنان ته دلشان به خدا بدهكار است، چنان معتقداتي دارند كه اگر احساس كنند خطر جدي است همانها با همان شرايطي كه ما فكر مي‌كنيم حزب اللهي نيستند مي‌بيني عجب نيروهايي هستند، چقدر جوهر دين توي اينها قوي بود و ما خبر نداشتيم خيلي هم به ظاهر نمي‌شود قضاوت كرد اما ما مي‌گوئيم تو كه باطنت خوب است چرا ظاهرت اینجوری است؟!

حجت الاسلام پناهیان : واقعاً مهم این است که آدم زنده‌تر بشود؛ آن‌وقت صدای ملائکه را هم خواهد شنید. یک جوانی که الان در قم طلبه است، برای بنده تعریف می‌کرد و می‌گفت: من خیلی در خانۀ آقای بهجت رفت و آمد داشتم، مثلاً چایی می‌دادم و کار می‌کردم و کمک می‌کردم. بعد از مدتی، یک چند روزی به مشهد مقدس رفتم. لذا در یکی از جلسات روضۀ آقای بهجت(ره) حضور نداشتم که چایی بدهم. وقتی برگشتم حاج آقا فرمودند: فلانی، نبودی! گفتم بله، رفته بودم مشهد زیارت .آیت الله بهجت(ره) گفتند: خُب، وقتی رفتی حرم، امام رضا(ع) را هم دیدی؟ گفتم نه! امام رضا(ع) را ندیدم. فرمود: یعنی رفتی وارد حرم شدی امام رضا(ع) را ندیدی؟ گفتم نه. فرمودند عجب! بعد فرمودند: در آن مدتی که آنجا بودی، امام رضا(ع) را در خواب هم ندیدی که حضرت به خوابت بیاید؟ گفتم: نه! فرمود: یعنی تا حالا که مشهد رفته‌ای، اصلاً خواب امام رضا(ع) را ندیده‌ای؟ گفتم: نه. تعجب کرد و فرمود: عجب! این انتظار آقای بهجت(ره) از یک جوان هجده ساله است؛ اینکه واقعاً زنده باشد!
برگرفته شده از mtbahjat.blog.ir
اگر کتابی بود که عکس اشیا را نشان می داد،آن کتاب همین قرآن است که بهشت و جهنم را نشان می دهد… در محضر بهجت 1 / 11

هدف باید این باشد که تمام عمر،صرف در یاد خدا و طاعت او و عبادت باید باشد ، تا به آخرین درجه قرب مستعد خودمان برسیم … به سوی محبوب 50

نماز ، جامی است از اَلَذ لذایذ (لذت بخش ترین لذتها) که چنین خمری خوشگوار در عالم وجود نیست … در محضر بهجت 1/222

چرا ما شیعیان هر روز به پای منبر امیرالمومنین و ائمه هدی و رسول الله (ع) نمی رویم به حِکَم ، آداب و معارفی که الی ما شا ء الله در اخبار آنها نهفته است ، گوش فرا نمی دهیم ؟! … در محضر بهجت 2/283

فاطمه الزهرا (س) با همان وصیتی که کرد که شبانه دفن شود پیروز شد و پیروز است … در محضر بهجت 1/39

برگرفته شده از mtbahjat.blog.ir

وقتی که روح انسان به عالم دیگر رفت ، می فهمد این همه تشریفات در دنیا لازم نبود … در محضر بهجت 2 / 405

اگر بنده توجه و ارتباطش را از غیر خدا قطع کند ، ارتباتش با خدا قهری است … در محضر بهجت 1/369

تمام لذتها روحی است ، و آن جه از لذات که در طیب (عطر) و یا از راه نساء به صورت حلال تکویناً مطلوب است بیش از آن و به مراتب بالاتر در نماز است … در محضر بهجت 2/392

انسان می تواند به اختیار خویش همنشین سلمان و یا ابوجهل گردد … در محضر بهجت 1/298

آیا نباید در فکر باشیم و با تضرع و زاری برای ظهور فرج مسلمانها و مصلح حقیقی ، حضرت حجت (عج) دعا کنیم؟! … در محضر بهجت 2/38

برگرفته شده از mtbahjat.blog.ir

سخنن حجت الا سلام حسن پورخاطره
کوچکتر که بودم در قم به امام جماعت آیت الله بهجت نماز می خواندم. دوازده سال آنجا درس می خواندم آن موقع ایت الله بهجت به این شکل مشهور و معروف نبودند. یکبار در محراب نشستم و به ایشان گفتم:” آقا من خیلی به هیئت می روم چطور بروم تا عادت نشود و پاتوق نشود” ( این صحبتها را با ایشان می کردم ) ایشان گفتند:” خیلی خوب است هر کسی نمی تواند سر سفره اهل بیت علیه السلام بنشیند این خود شکر و نماز شکر می خواهد. اما آقای طلبه ، مواظب این یک بیت شعر من نیز باش!"گفتم :"بفرمایید” (هنوز که هنوز است هر هیئتی بار اول می روم جمله ایشان به ذهنم می آید.) “گفت:” بعضی ها می روند هیئت اما مواظب باشند طی مسلحت مجلس آراستند نشستند گفتند و برخواستند نباشد” مواظب باشید جلسه صدیقه طاهره سلام الله علیها جلسه پرواز است. اگر به دنبال این نگاه نباشید، ضرر می کنید و برایتان عادت می شود و این حیف و جفا است. مرحوم علامه طباطبایی زمانی که می خواست بیاید روضه با یک عظمت و جلالتی می نشستند.
برگرفته شده از mtbahjat.blog.ir
توصیه‌ای که می‌توانیم داشته باشیم این است که در ایام فاطمیه «حدیث کسا» زیاد بخوانیم، چون کلمات این حدیث از زبان حضرت فاطمه است که می‌فرماید: خدا و ملائکه فرمود، پیامبر(ص) دو مرتبه قسم می‌خورند که اگر این حدیث خوانده شود، رحمت می‌آید، ملائکه نازل می‌شوند، غم از غمگین بر داشته می‌شود و حاجت حاجتمند روا می‌شود، البته ممکن است کسی هم این حدیث را بخواند، اما به صلاحش نباشد و خدا دعایش را مستجاب نکند، ولی بهتر از آن را می‌دهد، بزرگان به خواندن این حدیث توصیه می‌کردند، آیت‌الله بهاءالدینی می‌فرمودند: یکی از دعاهایی که برای برآوردن حاجت مؤثر است، خواندن حدیث کسا است و آیت‌الله بهجت می‌گفتند: جملات این حدیث معجزه می‌کند.
برگرفته شده از mtbahjat.blog.ir

به نام خدا
يکي از مأموران شهرباني زمان شاه استعفا کرد و به شغل آزاد پرداخت. از او دليل کارش را پرسيدند گفت: بينش و بصيرت آيت الله نجفي باعث اين کار شد. گفتم: جريان چيست؟ گفت: شب از ساعت دوازده تا 8 صبح مأمور خيابان ارم قم بودم و نياز به حمّام براي انجام غسل داشتم و پول هم نداشتم. حدود ساعت 2 بود که اتوبوسي از اصفهان رسيد و درب صحن توقّف کرد تا مسافر پياده کند.
من رفتم و گفتم: چرا اين جا توقّف کردي گواهينامه ات را بده. راننده پنج تومان کف دست من نهاد و من هم گفتم: پس زودتر برو! و با خود گفتم: پول حمّام هم جور شد. منتظر بامداد بودم که بروم غسل کنم و نماز بخوانم.
هنوز در صحن باز نشده بود که ديدم آيت الله مرعشي نجفي مثل هميشه به طرف حرم مي رود؛ امّا آن شب راه را کج کردم و از آن سوي خيابان نزد من آمد. وقتي رسيد سلام کرد و فرمود: «بيا جلو!» رفتم پنج تومان به من داد و فرمود: «با اين پول برو غسل کن. با آن پول نمي شود غسل کرد.»
گفتم: «چشم! پس از آن به اين فکر افتادم که از شهرباني استعفا دهم و کار آزاد برگزينم و چنين شد و اينک به حمد الله وضع من خوب است و مکّه هم رفته ام.»
آري! بعداً آيت الله مرعشي نجفي به ديدن او رفت.
عبدالكريم پاك نيا - خاطرات ماندگار، ص 84

ﺑﮕﺬﺭ ﺍﺯ ﻧﯽ!
‘ﻣﻦ’ ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻣﻴﻜﻨﻢ!
ﻭﺯﺟﺪﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻣﻴﻜﻨﻢ

“ﻧﯽ” ﻛﺠﺎﺍﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻫﺎﺁﻣﻮﺧﺘﻪ؟

ﻧﯽ ﻛﺠﺎ ﺩﺍﻧﺪ،ﻧﻴﺴﺘﺎﻥ ﺳﻮﺧﺘﻪ؟

ﺑﺸﻨﻮ از ﻣﻦ! ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺭﺍﻭﻱ ﻣﻨﻢ’

ﺭﺍﺳﺖ ﺧﻮﺍﻫﯽ؟
ﻫﻢ ﻧﯽ ﻭﻫﻢ ﻧﯽ ﺯﻧﻢ

ﻧﺸﻨﻮ از نی، ﻧﻰ ﺣﺼﯿﺮﻯ’ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ !

ﺑﺸﻨﻮﺍﺯﺩﻝ،
ﺩﻝ ﺣﺮﻳﻢ ﺩﻟﺒﺮﻳﺴﺖ’
ﻧﻰ’ ﭼﻮ ﺳﻮﺯﺩ ﺧﺎﻙ ﻭ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﺷﻮﺩ

ﺩﻝ’ ﭼﻮﺳﻮﺯﺩ،ﻻﯾﻖ ﺩﻟﺒﺮ ﺷﻮﺩ…

مــن یـکــــ دخـتــر چــادریـــم .

شاد و پرنشاط ، سرزنده و پرکار…

قرآن و نهج البلاغه اگر میخوانم ، رمان و حافظ هم میخوانم.

عاشق پهلوانی های حضرت حیدر اگر هستم ، یک عالمه شعر

حماسی از شاهنامه هم حفظم.

پای سجاده ام گریه اگر میکنم ، خنده هایم بین دوستانم هم

تماشایی است !

من یک عالمه دوست و رفیق دارم.

تابستان ها اگر اردوی جهادی میرویم ، اردوهای تفریحی ام

نیز هرهفته پا برجاست …

ما اگر سخنرانی میرویم ، پارک رفتنمان هم سرجایش است …

مسجد اگر پاتوق ماست ، باغ و بوستان پاتوق بعدی ماست …

برای نماز صبح قرار مسجد اگر میگذاریم ، هنوز خورشید نزده

از مسجدتا خانه پیاده قدم میزنیم.

دعای عهدمان را اگر میخوانیم ، همانجا سفره باز میکنیم و

با خنده وشادی صبحانه مان میشود غذا با طعم دعا !

ما اگر چادر سر میکنیم ، نقاش هم هستیم ، خطمان هم

خوب است حرفهای دخترانه مان سرجایش ، شوخی های

دوستانه مان را هم میکنیم ، کوه هم میرویم ، عکس های

یادگاری ، فیلم های پر از خنده و شادی من قشنگ تر از دنیای

خودمان سراغ ندارم !