دست های خدا باش برای برآوردن رویای انسان دیگری جز خودت ….
خنثی نباش !
بی تفاوت نباش !
اگر دیدی کسی گره ای دارد وتو راهش را می دانی سکوت نکن !
اگر دستت به جایی می رسید دریغ نکن ….
معجزه زندگی دیگران باش !
این قانون کائنات است !!!
معجزه زندگی دیگران که باشی
بی شک کسی معجزه زندگی تو خواهد بود ….!

گر بهای شیعه بودن سر جدا گردیدن است…

ما به عشق مرتضی تاوان آن را میدهیم…

تا بماند تا ابد ذکر علی بر مأذنه

هستی و دار و ندار و جانمان را میدهیم…

گاهی دلم هیچ چیز نمی خواهد

جز گپ ریز ریز با مادرم

هی من حرف بزنم

هی او چای تازه دم بریزد…

هی چای ام سرد بشود

هی دلم گرم…

آنجا که چای ات سرد می شود

و دلت گرم

“خانه مادر است”

ادامه »

ختری یک تبلت خریده بود.

پدرش وقتی تبلت را دید پرسید:
وقتی آنرا خریدی اولین
کاری که کردی چی بود؟

دختر گفت: روی صفحه اش را
با برچسب ضدخش پوشاندم و یک کاور
هم برای جلدش خریدم.

پدر: کسی مجبورت
کرد اینکار را بکنی؟

دختر: نه!

پدر: به نظرت با این
کارت به شرکت سازنده اش توهین شد؟

دختر: نه پدر، اتفاقا خود
شرکت توصیه میکند که از کاور استفاده کنیم.

پدر: چون تبلت زشت و
بی ارزشی بود اینکار را کردی؟

دختر: اتفاقا چون دلم نمیخواهد ضربه ای بهش بخوره و از قیمت بیفته این کار را کردم.

پدر: کاور که کشیدی زشت شد؟

دختر: به نظرم زشت نشد؛ ولی اگه زشت هم میشد، به حفاظتی که از تبلتم میکنه می ارزه.

پدر نگاه با محبتی به چهره دخترش انداخت
و فقط گفت:

“حجاب” یعنی همین…

دلم از وحی نگاه تو مسلمان شده است

خم ابروی شما آیه ی قرآن شده است

من غزل از تو نگویم که کمیتم لنگ است

از کرامات تو دعبل شدن آسان شده است

تار گیسوی تو مانند ضریحی تا اوج

که شفا خانه ی دلهای پریشان شده است

اسم اعظم که بر انگشتری ات هست نگین

هر که آموخته یکباره سلیمان شده است

پس کرامات تو تا هست چه غم وقتی که

کافری از سر لطف تو مسلمان شده است

من که یک عمر مسلمان تو هستم دیگر

عجبی نیست بگویید که سلمان شده است

یک نفر آمده اینجا به امید کرمت

یک نفر آمده و دست به دامان شده است

پدرت گفت بیاییم در خانه ی تان

سائل این بار سفارش شده مهمان شده است

من چرا سائل این در نشوم وقتی که

مهر تو شامل سگ های بیابان شده است*

ما همه ریزه خور ایل وتبارت هستیم

لاجرم روزی ما سفره ی خوبان شده است

این فقط گوشه ای از مهر دو چشمان شماست

سید ری هم اگر راهی ایران شده است

درميكده ما را مودب آفريدند
درخمره اي از مي لبالب آفريدند

آبادمان كردند بعدازآنكه ما را
خانه خراب عشق زينب آفريدند

-تا خاك پايش روي ديده نقش بندد
چشمان عاشق را مورب آفريدند

يك شب دعا درحق ما ديوانگان كرد
قطعأ كه ما را درهمان شب آفريدند

هرچند حيدر زينت عرش الهي است
دردانه اش را زينت اب آفريدند

جبرييل هم سجده به زينب كرد و او را
دربارگاه حق مقرب آفريدند

ما نام او را بي وضو هرگز نبرديم
درميكده ما را مودب آفريدند…

همسنگر بی مثل و مانندم خدیجه

بر عشق تو یک عمر پابندم خدیجه

ای در تمام عرصه ها سنگ صبورم

ای یاور دیرینه ام کوه غرورم

ای تکیه گاه شانۀ زخمی احمد

ای هر قدم تصدیق تو یار محمد

شد پشت گرمی ام همیشه همت تو

ترویج دین آغاز شد با ثروت تو

سرمایۀ اصلیِ آئین پیمبر

مال حلالت بوده و شمشیر حیدر

تو اولین زن در دیار مسلمینی

منصوب حق بر نام ام المومنینی

تو پا به پایم درد و محنت می کشیدی

بار رسالت را به دوشت می کشیدی

تو آبروی سرزمین های حجازی

هم سفره ی من بوده ای در عشق بازی

تو حامی زحمت کش دین خدائی

تنها پرستار مناجات حرائی

در مهربانی و وفا غوغا تو هستی

الگوی همسرداری زهرا تو هستی

حالا دگر گیسو سپید و قد کمانی

در هر نوائی اشهد خود را بخوانی

دستان پر مهر تو دیگر پینه بسته

گرد غریبی بر سر و رویت نشسته

هی پلک های بسته را وا می کنی تو

رخسار زهرا را تماشا می کنی تو

در این دیار بی کسی جان می سپاری

سر روی خاک سرد قبرستان گذاری

تو واسطه کردی به سویم دخترت را

تا بین پیراهن بپیچم پیکرت را

بر آبرویت حق درِ رحمت گشوده

از آسمان بهرت کفن نازل نموده

اما کجائی تا ببینی نورِ دیده

در کربلا یک پیکری را سر بریده

حضرت نبی اکرم(صلی الله علیه و آله) به اصحابش فرمودند:
ای بنده خدا دوست بدار به خاطر خدا و دشمن بدار به خاطر خدا و دوست بگیر به خاطر خدا و دشمن بگیر به خاطر خدا؛ پس به درستی که به ولایت خدا به کسی نمی‌رسد مگر از این راه و کسی طعم ایمان را نمی‌چشد اگر چه نماز و روزه زیاد به جا آورد مگر از راه تولی و تبری و امروز بیشترین دوستی‌ها و دشمنی های مردم به خاطر دنیاست و این دوستی و دشمنی‌ دنیایی ذره‌ای پیش خداوند تعالی ارزش ندارد.

♦راوی عرض کرد: چگونه بدانم دوستی و دشمنی من به خاطر خداست؛ دوست خدا کیست تا او را دوست بدارم و دشمن خدا کیست تا او را دشمن بدارم؟

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) به سوی مولای ما امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(علیه‌السلام) اشاره فرمودند و فرمودند آیا علی را می‌بینی؟

♦راوی گفت: بله.

پس فرمودند: دوست بدار دوست علی(علیه‌ السلام) را چون دوست علی(علیه‌السلام) ولی الله است و دشمن بدار دشمن علی(علیه‌السلام) را چرا که دشمن علی(علیه‌السلام) عدوالله است . ‌. .

سپس در ادامه فرمودند:

وال ولی هذا و لو انه قاتل ابیک و ولدک و عاد عدو هذا و لو انه ابوک او ولدک؛

‌دوست بدار دوست مولا علی را هر چند آنکه قاتل پدر و فرزندان تو باشد و دشمن بدار دشمن مولا علی را هر چند او پدر و فرزندانت باشند

علل الشرایع:ج ۱، باب۱۱۹