مادر بزرگم رسما عاشق پدر بزرگم بود .
یک روز به او گفتم حیف این همه احساست پدر بزرگ من مگر چه دارد که تو از او امام زاده نزد فرزندان و نوه و نبیره‌هایت درست کرده‌ای .

مادر بزرگ اخم دلپذیری به من کرد و گفت : دلسوز نیست که هست ، حواسش به قرص و دواهای من نیست که هست ، از جوانی‌ام تا کنون نه در مطبخ ماچم کرد نه هرگز کنار مردم خوارم کرد .

پدر بزرگ تو داناست نمیفهمی دختر داناست .
او مرا می‌فهمد رگ خواب مرا می‌داند خلق و خوی مرا می‌داند .

من ماتم برده بود سه روز بود که کتاب هنر عشق ورزیدن اریک فروم را می‌خواندم و یک بخشش را نمی‌فهمیدم چهار عنصر عشق دلسوزی …
#احساس_مسئولیت …
#احترام_و_دانایی_است

مادر بزرگ بی‌سواد من حرفهای اریک فروم را برایم چه شیرین تحلیل و بررسی کرده بود

شکست ها و نگرانی هایت را رها کن.
خاطراتت را نمیگویم دور بریز،اما قاب نکن به دیوار دلت…
در جاده ی زندگی، نگاهت که به عقب باشد، زمین میخوری…
زخم بر میداری…
و درد میکشی…

نه از بی مهری کسی دلگیر شو ، نه به محبت کسی بیش از حد دلگرم!

به خاطر آنچه که از تو گرفته شده، دلسرد مباش.
تو چه میدانی؟
شاید …
روزی …
ساعتی …
آرزوی نداشتنش را میکردی…
تنها اعتماد کن و خود را به او بسپار!

هیچ کس آنقدر قوی نیست که ساعت ها بر عکس نفس بکشد …

به آینده لبخند بزن…
این همان جایی است که باید باشی!

 هیج کس تو نخواهد شد ” آرامش سهم توست

ای اهل ایمان شما ایمان خود را محکم نگه دارید که اگر همه ی عالم گمراه شوند و شما به راه هدایت باشید زیانی از کفر آنها به شما نخواهد رسید بازگشت همه به سوی خلق خداست و همه ی شما در قیامت به نتیجه آنچه کرده اید آگاه میسازم(یعنی به پاداش اعمالتان می رساند )

سوره مائده ایه 105

راست گفت خداوند بلند مرتبه و بزرگوار

مردی در کنار چاه زنی زیبا دید، از او پرسید: زیرکی زنان به چیست؟

زن داد و فریاد کرد و مردم را فراخواند!
مرد که بسیار وحشت کرده بود پرسید: چرا چنین میکنی؟ من که قصد اذیت کردن شما را نداشتم، دیدم خانم محترم و زیبارویی هستی، خواستم از شما سوالی بپرسم.
در این هنگام تا قبل از اینکه مردم برسند زن سطل آبی از چاه بیرون کشید و آن را بر سر خود ریخت، مرد باتعجب پرسید: چرا چنین کردی؟

زن خطاب به مردم که برای کمک آمده بودند گفت: ای مردم من در چاه افتاده بودم و این مرد جان مرا نجات داد، مردم از آن مرد تشکر کرده و متفرق شدند.
دراین هنگام زن خطاب به مرد گفت :
این است زیرکی زنان!
اگر اذیتشان کنی تو را به کام مرگ میکشند و اگر احترامشان کنی خوشبختت میکنند.
 

پیرمردی نارنجی پوش در حالی که کودک را در آغوش داشت با سرعت وارد بيمارستان شد و به پرستار گفت:
خواهش می کنم به داد این بچه برسید. بچه ماشین بهش زد و فرار کرد.
بلافاصله پرستار گفت:
این بچه نیاز به عمل داره باید پولشو پرداخت کنید.
پیرمرد: اما من پولی ندارم.
پدر و مادر این بچه رو هم نمی شناسم. خواهش می کنم عملش کنید من هرجور شده پول رو تا شب براتون میارم.
پس پرستار گفت با دکتری که قراره بچه رو عمل کنه صحبت کنید.
پيش دكتر رفت اما دکتر بدون اینکه به کودک نگاهی بیندازد گفت:
این قانون بیمارستانه. باید پول قبل از عمل پرداخت بشه.

صبح روز بعد… همان دکتر سر مزار دختر کوچکش ماتش برده بود و به دیروزش می اندیشید…

منتظر اعجاز خدا در زندگیت باش …
غمگين نباشيد ،چرا که خوشبختی می تواند
از درون تلخ ترين روزهای زندگی شما،
زاده شود … باورکن….
در تقدیر هر انسانی معجزه ای
ازطرف خدا تعیین شده که
قطعأ در زندگی،
در زمان مناسب نمایان خواهد شد!
یک شخص خاص..
یک اتفاق خاص..
یا یک موهبت خاص..
منتظر اعجاز خدا در زندگیت باش
،بدون ذره ای تردید!
زندگی درست مثل نقاشی کردن است..
خطوط را با امید بکش..
اشتباهات را با آرامش پاک کن..
قلم مو را در صبر
غوطه ور کن…

هرودت:
زن حکم آب را دارد که از شدت لطافت در هر محیطی که قرارگیرد شکل مظروف رابه خود می گیرد،هر شوهری که از زن خود ناراضی است علت را در خود جستجو کند.
ناپلئون:
اگر میخواهیداندازه تمدن وپیشرفت ملتی را بدانید به زنان آن ملت بنگرید.
مونتن:
اگر زنان رسوم وقوانین جامعه را زیر پا می گذارند چندان هم گناهکار نیستند،زیرا که این قوانین را مردان نوشته اند
مترلینگ:
من به هیچ زنی برنخورده ام که چیزی از بزرگی در او نباشد
بالزاک:
حساسیت،عشق،تحمل وفداکاری زندگی زن را تشکیل می دهد.
کنفوسیوس:
زن زیباترین وعزیزترین موجودات جهان است
میشله:
تا وقتی که زنان نیز در زمینه علم ودانش سخن خویش را نگفته اند نمی توان از دانش واقعی حرف زد.

#بهشت

ماهی کوچک دچار آبی بی کران بود. آرزویش همه این بود که به دریا برسد.
و هزار و یک گره آن را باز کند و چه سخت است وقتی که ماهی کوچک عاشق شود.عاشق دریایی بزرگ. ماهی همیشه و همه جا دنبال دریا می گشت اما پیدایش نمی کرد.
هر روز و هر شب می رفت اما به در یا نمی رسید.کجا بود این دریای مرموز گمشده پنهان که هر چه بیشتر می گشت، گم تر می شد و هر چه که می رفت دورتر.
ماهی مدام می گریست، از دوری و از دلتنگی. و در اشک و دلتنگی اش غوطه می خورد.همیشه با خود می گفت:اینجا سرزمین اشک هاست. عاشقانی که پیش از من گریسته اند چون هیچ وقت دریا را ندیدند و فکرمی کردند شاید جایی دور از این قطره های شور حزن انگیز در یا منتظر است.
ماهی یک عمر گریست و دراشک های خود غرق شد و مرد، اما هیچ وقت نفهمید که دریا همان بود که عمری در آن غوطه می خورد.
قصه که به اینجا رسید آدم گفت:ماهی در آب بود و نمی دانست شاید آدمی هم با خداست و نمی داند. و شاید آن دوری که عمری از آن دم زدیم، تنها یک اشتباه باشد.
آن وقت لبخند زد. خوشبختی از راه رسید و بهشت همان دم برپا شد.