ننه ش می گفت بُواش قنداقه شو دید
رو بازوش دس کشید مثل همیشه
می‌گفت دِستاش مث بال نِهنگه
گِمونم ای پسر غِواص میشه

نِنه‌ش می گفت: همه‌ش نزدیک شط بود
می ترسیدُم که دور شه از کنارُم
به مو‌ می گف : نِنِه می خام بزرگ شُم
بِرُم سی لیلا مرواری بیارُم

نِنه‌ش می گفت نمی خاستُم بره شط
می دیدُم هی تو قلبُم التهابه
یه روز اومد به مو گفت: بِل بِرُم شط
نفس ،مو بیشتِر از جاسم تو آبه

زِد و نامردای بعثی رسیدن
مثِ خرچنگ افتادن تو کارون
کِهورا سوختن ،نخلا شکستن
تموم شهر شد غرقابه ی خون

نِنه‌ش می گفت روزی که داشت می رفت
پسین بود؟ صبح بود؟ یادُم نمی آد
مو‌گفتم :بِچِه‌ای…لبخند زد گفت:
دفاع از شط شناسنامه نمی خواد

رفیقاش میگن : از وقتی که اومد
تو چشماش یه غرور خاص بوده
به فرمانده‌ش می گفته بِل بِرُم شط
ماها هف پشتمون غِواص بوده

نِنه‌ش می گف جِوونِ برگِ سِدرُم
مث مرغابیای خسته برگشت
شبی که کربلای چار لو رفت
یه گردان زد به خط، یه دسته برگشت

نِنه‌ش می گفت‌: چشام به در سیا شد
دوازخم نمک سودُم نِیومد
مسلمونا دلُم می سوزه از داغ
جِوونُم دلبَرُم رودُم نِیومد

عشیره میگن از وقتی که گم شد
یه خنده رو لب باباش نیومد
تا از موجا جنازه پس بگیره
شبای ساحلو دمّام می زد

یه گردان اومده با دست بسته
دوباره شهر غرق یاس می شه
ننه‌ش بندا رو. وا می کرد باباش گفت:
مو‌گفتم ای پسر غِواص می شه!!

نمی رسیم به عرش خدا بدون علی

نمی رسد به اجابت دعا، بدون علی

نبود لحظه ای حتی، علی بدون خدا

نبود لحظه ای حتی، خدا بدون علی

علی علی شده ذکر پیمبران شب و روز

شوند غرق بلا، أنبیا بدون علی

همیشه در همه آن از ازل شما با هم

نرفته غار حرا مصطفی بدون علی

نماز و روزه و حج و زکات یعنی تو

شبیه کفر بود (رَبَّنا) بدون علی

تمام روزی هفت آسمان به دست علی است

فلک شود به گمانم گدا بدون علی

تو آمدی و به توحید جلوه ای دادی

وگرنه پر شده مکه ز (لا) بدون علی

اگر چه گفت که (لو لا علی هَلَکَ عمر)

فقط نه او، که (هَلَک) هر سه تا بدون علی

(فمن یمت یرنی) گفتنت نجاتم داد …

به مرگ گفته ایم اینجا نیا بدون علی

نمی رسیم به عرش خدا بدون علی

نمی رسد به اجابت دعا، بدون علی

نبود لحظه ای حتی، علی بدون خدا

نبود لحظه ای حتی، خدا بدون علی

علی علی شده ذکر پیمبران شب و روز

شوند غرق بلا، أنبیا بدون علی

همیشه در همه آن از ازل شما با هم

نرفته غار حرا مصطفی بدون علی

نماز و روزه و حج و زکات یعنی تو

شبیه کفر بود (رَبَّنا) بدون علی

تمام روزی هفت آسمان به دست علی است

فلک شود به گمانم گدا بدون علی

رهبرم! خط شکنان خمینی به یاریت آمده اند…

غواصان نگران شدند و آمدند…

بسیار جای دلسوزی دارد اما بیش از اینکه دل ما بر مظلومیت آنان بسوزد دل آنها نگران ماست.
شهدا رفت و آمدشان هم ،بی حساب و کتاب نیست؛
هم رفتنشان پیام دارد و هم آمدنشان.

شهدا هیچ گاه حزبی و جناحی نبودند اما تک تک وصیت نامه هایشان را که ورق بزنیم خواهیم دید که بر پیروی محض از دستورات ولی فقیه تاکید داشته اند
و امروز آمده اند تا دوباره پشتیبان ولایت فقیه باشند.
آمده اند تا سندی باشند بر سخنان ولی فقیه زمان.

بازهم شکر خدا داغ شما شیرین است
داغ سخت است ولی اوج مصیبت این است:

فرض کن فرض! فقط فرض کن این مسئله را
پیش نعش پسرت گوش کنی هلهله را

فرض کن خشک شود روی لبت لبخندت
اربأ اربا بشود پیش خودت فرزندت

بگذارید بگویم که چه در سر دارم
اصلأ امروز تب روضه ی اکبر دارم …

 برا عکسات رو پام لالایى خوندم،
شباى بى کسى و بى قرارى،
.
کى جرأت کرده دستاتُ ببنده؟
بمیرم تو مگه مادر ندارى؟
.
بهم برخورده مادر،بغض دارم،
قسم خوردم دیگه دریا نمیرم،
.
قسم خوردم گلم مثلِ خودِ تو،
منم با دستاىِ بسته بمیرم …

می آمدی و از تو بجز استخوان نبود
جز یک طناب روی دو دستت نشان نبود
از این مصیبتی که به تابوتتان نشست
دوش تمام مردم ما را توان نبود
رفتی و باد بوی تو را سوی ما کشاند
از کاروان بجز جرس کاروان نبود
تا روز حشر العماره زچشمان من فتاد
این نقشه کاش روی زمین این زمان نبود
با گریه دست‌های تو را باز می‌کنیم
ما را جز اشک هیچ به چشمانمان نبود
کاش آسمان زمرگ پرستو به سر زند
کاش این زمین ز داغ شما پیرهن درد
کاش استخوان آمده این نوحه بشنود
ماداغ دار روی شماییم الی الابد

ای که هر دم دم ز مهدی میزنی
پس چرا وقت عمل جا میزنی

ای که گویی درپناه مهدی ام
مستحق یک نگاه مهدی ام

نام مهدی جان من بازیچه نیست
عاشق مهدی خدا داند که کیست

ای که اظهار إرادت میکنی
در خفا صدها جنایت میکنی

عاشق مهدی نمودار وفاست
قلب او آیینه ی مهر و صفاست

نام مهدی ز هر نامی نکوست
دوستی با او جواز آبروست

مانه اندر عشق بازی جاهلیم
ما برای عشق حرمت قائلیم

هرکسی چشم انتظارمهدی است
بی تکلف ریزه خوار مهدی است

دل گلستان است و مهدی یاس اوست
صد میخانه زنده از انفاس اوست

الّلهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــــ الْفَــــــــرَج

استاد: شب یک غذای شور بخور،آب نخور و بخواب. شاگرد دستور استاد رو اجرا کرد و برگشت.

شگاگرد: استاد دیشب دائم خواب آب میدیدم!‏ خواب دیدم بر لب چاهی دارم آب مینوشم،کنار نهر آبی

در حال خوردن آب هستم! در ساحل رودخانه ای مشغول…!

استاد فرمود: تشنه آب بودی خواب آب دیدی‏؛‏ تشنه امام زمان(عج) بشو تا خواب امام زمان(عج) ببینی…!