بعضی از ما با این که جایی طبابت نمی کنیم اما فوق تخصص داریم. با یک نگاه زیرچشمی، فردی را از بالا تا پایین سی تی اسکن می کنیم و زودتر از هر آزمایشگاهی در دنیا جواب آزمایش را آماده می کنیم. بعضی از ما یک مرکز پیشرفته سیار عیب شناسی هستیم و فرق نمی کند در مهمانی باشیم یا بیرون، زیر سقف باشیم یا بیرون از سقف، در خشکی باشیم یا در هوا یا آب، می توانیم در هر موقعیتی چنان وجود یک فرد را در عیب های داشته و نداشته اش خلاصه کنیم که آن فرد در کم تر از دو دقیقه از وجودش متنفر و از زندگی اش سیر شود.
نمی دانم شما هم جزو آن دسته از آدم هایی هستید که وقتی چشم تان به دوست و فامیل و آشنایانتان می افتد، رادار مخفی تان شروع می کند به چرخیدن و اولین چیزی که بر ذهن و زبان تان جاری می شود عیوب فرد مقابل است یا نه؟
مثلا وقتی یک سیب قرمز خوشرنگ را می بینید آیا رادارتان فقط روی آن لک کوچک متمرکز می شود و تمام وجود سیب را در آن لک کوچک خلاصه می کنید؟ گاهی این خصلت در ما به چشم می آید که وجود کسی را فقط در کاستی هایش خلاصه می کنیم و به خاطر یک لک کوچک، یک سیب قرمز را دور می اندازیم. همچنان که این رفتار در برخی از زوج ها هم دیده می شود. بعضی از ما به جای اینکه عیوب هم را تا حد امکان نادیده بگیریم، عیب را مثل یک بادکنک دست مان می گیریم و تا آنجا که می توانیم زیر جلد عیب می دمیم و آن قدر این بادکنک را فوت می کنیم تا زندگی مان در دست مان کاملا بترکد.

زوج هایی که لباس اند زوج هایی که سمباده
در قرآن حکیم روی این حقیقت انگشت گذاشته شده که: همسران لباس یکدیگرند و یکدیگر را می پوشانند. این کلام وحی، نکات دلنشینی را در زمینه پوشاندن عیوب همسران بازگو می کند، که عمل به آن بسیاری از زندگی ها را دگرگون و شیرین می نماید. از آن جایی که لباس برای پوشاندن عیوب بدن نیز مورد استفاده قرار می گیرد، همسران فهیم در جهت پوشاندن عیوب همسر خود دقت لازم را دارند.هیچ فردی نمی تواند ادعا کند که من یگانه و بدون نقصم. همه ما در عین حال که دارای توانایی و استعداد ویژه ای هستیم، کاستی ها و نقایصی در بسیاری از مهارت های دیگر داریم. برخی از این کاستی ها خود را در زندگی زناشویی نشان می دهد و زن و شوهر متوجه این نقص در همسر خود می شوند.
حال اگرما همین نقیصه را دستاویزی برای خندیدن، مسخره کردن یا گرفتن امتیازی خاص قرار دهیم، یکی از بزرگترین اشتباهات را در زندگی زناشویی خود مرتکب شده ایم. اشتباهی که به قیمت از دست دادن اعتماد و مهر همسر، نسبت به ما تمام می شود. در چنین شرایطی است که همسر ما حاضر نیست تمام رازها و درد دل هایش را با ما در میان بگذارد. چرا که از فاش شدن آن ها از طرف شما پیش دیگران نامطمئن است.
نوعروسی که در پختن غذاهای مختلف مهارت لازم را ندارد، ممکن است در حضور جمع از طرف شوهر مورد تمسخر قرار گیرد. مثلا شوهر بگوید:"ای بابا ما تا وقتی خانه پدری بودیم، می فهمیدیم غذا یعنی چه، حالا شدیم یک پوست و استخوان.” ما باید یاد بگیریم که فرصت بهتر شدن و بهتر عمل کردن را به یکدیگر بدهیم. این بهتر شدن می تواند در رفتار، خصوصیات اخلاقی و عادات یا یادگیری یکسری از هنر و مهارت های زندگی تجلی پیدا کند. همسران موفق همسرانی هستند که نه تنها این فرصت را از طرف مقابلشان سلب نمی کنند، بلکه شرایطی را مهیا می سازند که همسرشان بتواند در آن محیط رشد کند. چرا که معتقدند رشد همسرشان در همه ابعاد و زمینه ها می تواند مایه افتخار و مباهات آن ها نیز باشد. چنین همسرانی مایه آرامش ذهن و روان یکدیگرند. در غیر این صورت مانند سمباده ای می مانند که هر روز روح همسرانشان را سمباده کشیده و خراش می دهند.
به اسم همسرتان تخفیف ندهید
همان گونه که لباس می تواند زینت بخش بدن انسان باشد و او را آراسته و زیبا نشان دهد، همسران برتر نیز زینت بخش و زیبا کننده یکدیگرند. یکی از مصادیق زینت بخشی، صدا زدن نام همدیگر به بهترین شکل ممکن است. زوجی که عادت کرده چه در جمع و چه در محیط خصوصی همسرش را با نامی خوشایند و محترم صدا بزند، ناخوداگاه حد و مرز خانواده خود را مشخص می کند. همسرانی که با پیشوند یا پسوند آقا و خانم همدیگر را صدا می زنند از آن جمله اند. وقتی من همسرم را علی آقا، حسن آقا، فاطمه خانم، باران جان صدا می زنم، به دیگران غیر مستقیم گوشزد می کنم که همسر من و خانواده من دارای حرمت و بزرگی اند و ناخودآگاه دیگران هم با آن ها به بزرگی رفتار می کنند.
برخی متأسفانه بر حسب عادت یاد گرفته اند که مخفف اسم همسرشان را صدا بزنند و همین نوع حرف زدن باعث شده دیگران نیز اجازه پیدا کنند تا وارد حریم ها و مرزهای خصوصی شده و خیلی راحت و حتی به شکل تمسخر آمیز با فرد مقابل رفتار نمایند. انعکاس زیبا صدا کردن یکدیگر نه تنها در محیط بیرون از خانه، بلکه در محیط داخلی خانه هم نمود پیدا می کند. وقتی همسرم را با لفظ عزیزم و جانم صدا می زنم، به فرزندانم نیز می آموزم که در آینده با همسران خود چگونه رفتار کنند. کوچک شمردن یکدیگر به هر طریقی شاید برای لحظه ای خنده آور باشد، اما در طولانی مدت نه تنها خنده آور نیست، بلکه مایه تأسف خواهد بود.
زوج های رازدار و زوج های سیر تا پیازی
یکی دیگر از ویژگی های همسران برتر، راز داری آن ها نسبت به اتفاقات درون خانه و مسائل بین فردی یکدیگر است. برخی از زوج های جوان به این موضوع دقت نمی کنند و هنوز خود را وابسته خانواده می دانند و از محیط قبلی خود جدا نشده اند. این جدا شدن به معنای جدایی عاطفی نیست. بلکه جدا شدن به معنای حفظ حریم شخصی خانواده و حل و فصل یکسری از مشکلات خواه یا ناخواهی است. در هر زندگی و مخصوصا سال های اولیه تشکیل آن تنش هایی به وجود می آید که هنر زن و مرد، حل آن ها به شکل صحیح است. یک دختر و پسر موفق باید این مهارت را کسب کرده باشند و به این موضوع اشراف داشته باشند که هر مسئله ای را به محیط بیرون از خانه انتقال ندهند. برخی با کوچکترین مشکلی که به وجود می آید سریع به خانه پدری خود رفته و از سیر تا پیاز موضوع را با پدر و مادر خود مطرح می کنند. این می شود که ما باید منتظر یک جنگ جهانی طولانی مدت و ناخوشایند بین افراد باشیم.زوج موفق زوجی است که رازهای خانه را هر چقدر هم گزنده و تلخ باشد، تا حد امکان در حد راز باقی گذارد و مانند لباسی که مشکلات اعضای بدن هر شخصی را می پوشاند، عمل نماید. گاه همین راز نداری ها خانواده ای را از هم می پاشد. در صورتی که با کمی مشورت زوج ها با یکدیگر و یا حتی المقدور استفاده از یک مشاور خبره می شد به این چالش دامن نزد.

هــر از گاهی خـــودت را هَـــرَس كــن…
شـاخــه هــای اضـافیــت را بــــزن …
پــای تمــام شاخــه بریـــده هــایت بایست…
تمـــام سختی هــــایـت…
دردهــــایت……
باغبــانی کن خــودت را…
خـــاطــــرات بـــــدت را…
سَـبُــك كــن فكــــرت را…
از هر چه آزارت می دهد…
ریــاضیــــدان بــــاش…
حســـاب و کتــاب کن…
خـوبیهای زنـــدگیــت را جـمع کن…
آدمهای بــدِ زنـــدگیت را کــم کن…
همه چیـــز خــــــوب می شـــود…
قــــول…
خـــوب می شـــود…!!!

ابوحمزه ثمالی، نقل می کند: به حضرت صادق‏(ع) عرضه داشتم: «فدايت شوم! سنّم بالا رفته و استخوانم سست گشته و مرگم نزديک شده است و مي ‏ترسم پيش از آن‏که اين امر [حکومت شما] را دريابم مرگم فرا رسد.» فرمودند: «اي ابوحمزه! هرکه به ما ايمان آورد و حديث ما را تصديق کرد، و به انتظار دوران ما نشست مانند کسي است که زير پرچم قائم‏ (ع) کشته شود؛ بلکه به خدا سوگند! زير پرچم رسول خدا(ص) [به شهادت رسد].» (3)
اگر تا امروز باور نکردید که راه شهادت همیشه باز است، امروز باور کنید. منتظران، شهیدند…
پی نوشت
3. البرهان: 293:4؛ به نقل از موسوی، همان.

نوزادانی که باحیا می شوند
نوزاد خود را دست کم نگیرید؛ همواره این نکته را به یاد داشته
یاشید که کودک از لحظه ای که به دنیا می آید در حال دریافت
اطلاعات از پیرامون خود است. پس این تصور را که خیلی ها
می گویند “بچه نمی فهمد، بچه که چیزی حالیش نیست” و از
این قبیل را دور بریزید.

نوزاد از زمانی که به دنیا می آید، آماده یادگیری است و از لحظه ای که چشمانش را باز می کند شروع به شناسایی محیط اطرافش می کند.
مغز نوزاد در دو ماهه اول زندگی سریعتر از هر زمان دیگری رشد می کند و تمام تشویق ها و صحبت هایی که با او می شود، می تواند به یادگیری بیشتر او کمک کند. نکته ی شگفت آور این که مغز یک کودک دو برابر مغز یک بزرگسال از اتصالات عصبی برخورداراست. بنابراین دوران نوزادی و شیرخوارگی فرصتی است برای نهادینه کردن مفاهیم تربیتی در کودک.
امروزه ثابت شده است که هر رفتار و شیئ که نوزاد در پیرامون خود می بیند به طور مستقیم از آن اطلاعاتی دریافت می کند که در او اثر می گذارد؛ حتی اگر از محتوای آن چیزی درک نکند. بنابراین برای دوره های مختلف نوزادی کتاب ها و روش های مختلف تربیتی از طرف روانشناسان کودک طراحی شده است. برای مثال کتاب هایی برای دوره های نوزادی ۶ ماهگی، ۹ ماهگی تا ۲ سالگی برای افزایش تقویت تشخیص حجم و رنگ در نوزاد طراحی شده است.
علاوه بر علائمی که نوزاد از اطراف خود دریافت می کند، شیر مادر و روحیات او بسیار بر کودک اثر می گذارد چرا که در روایات نیز پس از تأکید بر استفاده از شیر مادر برای نوزاد، توصیه شده است که اگر می خواهید دایه ای برای فرزندتان انتخاب کنید که به او شیر بدهد، چه شرایطی را باید در نظر بگیرید. زیرا خصوصیات و ویژگی های دایه بر روی کودک تأثیر می گذارد. بنابراین مادران متعهد، می توانند از فرصت شیرخوارگی فرزند خود برای انتقال مفاهیم دینی و ارزشی، کمال استفاده را ببرند.
یکی از این ارزش ها، حیا و عفاف است که اگر از دوران نوزادی به پرورش این صفت درونی پرداخته نشود؛ در سنین نوجوانی و جوانی به سختی می توان کسی را به رعایت آن ترغیب کرد. قدم هایی که برای تربیت فرزندان در دوران نوزادی برداشته می شود؛ ساده تر و به مراتب اثرگذارتر از قدم هایی است که در دوران نوجوانی برداشته می شود. زیرا در دوران نوزادی و کودکی، ارزش ها و تعالیم در درون فرزند نهادینه می شود. در زیر به ارائه روش هایی برای تربیت فرزندان با حیا از طریق شیر مادر می پردازیم.
چگونه از فرصت شیرخوارگی برای تربیت فرزند با حیا استفاده نماییم؟
۱- نوزاد خود را دست کم نگیرید: همواره این نکته را به یاد داشته یاشید که کودک از لحظه ای که به دنیا می آید در حال دریافت اطلاعات از پیرامون خود است. پس این تصور را که خیلی ها می گویند “بچه نمی فهمد، بچه که چیزی حالیش نیست” و از این قبیل را دور بریزید. بچه فقط قدرت تشخص بد و خوب را ندارد ولی هر چیزی که در اطراف خود می بیند در ذهن خود ثبت می کند، جدا از این که خوب است یا بد.
۲- هنگام شیر دادن پوشش خود را حفظ کنید: هنگام شیر دادن به فرزند خود، در مقابل دیگران، پوشش و حیای لازم را رعایت نمایید. گناه بد حجابی شما بر روی جسم و شیر شما اثر خواهد داشت و به دنبال آن بر ضمیر کودکتان نیز اثرگذار خواهد بود.
۳- پدر و مادر حجاب و حیا را بیشتر رعایت کنند: خودتان سعی کنید بیشتر از قبل حدود حجاب و حیا را در مقابل نامحرم رعایت کنید و در ارتباط های خود با نامحرم بیشتر دقت نمایید؛ چون کودک هر لحظه در حال یادگیری است.
۴- خود را در محیطی که حیا و عفاف رعایت نمی شود؛ قرار ندهید: در مهمانی هایی که افراد حیا و عفاف را در پوشش و رفتارشان رعایت نمی کنند شرکت نکنید؛ حتی اگر کودکتان هم همراهتان نباشد زیرا فضای گناه آلود چنین مجالسی بر شیر شما و به تبع آن در روان فرزندتان اثرگذار خواهد بود.
۵- در خانه لباس های خیلی باز نپوشید: چشم کودکتان را به بدپوششی عادت ندهید. برخی تصور می کنند اگر کودک از ابتدا پوشش های باز را ببیند برایش عادی می شود و دیگر خلافی را مرتکب نمی شود. نکته همین جاست که عادت کردن چشم به بدحجابی در واقع بی حیایی را برای فرد عادی می کند و اثرات زیانباری را در بزرگسالی به دنبال خواهد داشت.
۶- با نوزاد خود درباره حیا سخن بگویید: موقع شیر دادن با کودک خود سخن بگویید و با او درباره ارزش حیا و عفاف صحبت کنید و از شعرهای کودکانه در این زمینه استفاده کنید. به یاد داشته باشید که او حریصانه به کلمات و صدای شما توجه می کند.
۷- تصاویر کودکانه از حجاب را برای نوزاد نمایش بدهید: از دوران نوزادی کتاب های کودک با مفاهیم و تصاویر ارزشی را به او نشان دهید. برای مثال تصاویر کودکانه ای از دختران با حجاب را برایش نمایش دهید. با این کار علاوه بر این که به فعالیت مغز کودکتان کمک کرده اید، چشمان او را نیز با تصاویر حجاب و حیا آشنا می کنید.
۸- از پوشاندن لباس های نیمه عریان بر تن کودکتان بپرهیزید: بگذارید کودکتان از همان دوران نوزادی تفاوت پوشش بیرون و داخل منزل را درک کند. اگر اعتقاد دارید که پوشاندن چنین لباس هایی برای کودکتان ضرری ندارد؛ این را هم به یاد داشته باشید که قطعاً فایده ای هم برای او نخواهد داشت. لباس های نیمه برهنه حتی برای کودکان، سوغات غرب هستند و چه بخواهیم چه نخواهیم حیای فطری را به تدریج در انسان می میراند و بی حیایی را برای او عادی جلوه می دهد.
۹- مادر باید غذای حلال مصرف کند تا شیر او طیب و طاهر باشد: حیا و عفاف یک امر حق است که پروردگار در قرآن کریم بارها انسان ها را به رعایت آن امر فرموده است. اگر بخواهید فرزندتان در بزرگسالی این امر حق را به راحتی بپذیرد و در برابر آن ایستادگی نداشته باشد باید خودتان غذای حلال مصرف کنید تا کودکتان هم که از شیر شما مصرف می کند؛ غذای حلال بخورد. در احادیث، علت بسیاری از ناهنجاری ها، تجاوزها، ظلم ها و حتی گوش ندادن لشگریان یزید به سخنان امام حسین (ع) و کشتن آن امام شهید، لقمه حرام معرفی شده است. لذا کسب حلال، پرداخت خمس، زکات و استفاده مادر از غذاهای طاهر و پاکیزه از جهت ظاهری و باطنی، همگی در ایجاد و پرورش فرزندان صالح نقش بسزایی دارند.
۱۰- از گوش دادن به موسیقی حرام بپرهیزید: از گوش دادن به موسیقی های مسئله دار و پخش کردن صدای آن در فضای خانه خودداری نماید. شاید برخی موسیقی ها بر روی شما اثر نگذارد اما روی ضمیر پاک و بی آلایش کودک اثرات ماندگاری را به جا خواهد گذاشت. بر طبق روایات، گوش دادن مداوم به موسیقی علاوه بر این که مانع از استجابت دعا می شود، اراده ی انسان را سست و به تدریج حیا و غیرت را در انسان از بین می برد.
۱۱- هنگام شیر دادن از ذکر و یاد خداوند غافل نشوید: ذکر نه تنها بر شیر شما اثر مثبت خواهد داشت؛ بلکه بر ذهن فرزندتان نیز اثر مستقیم می گذارد. در اثبات تأثیر ذکر و کلمات الهی بر شیر مادر اشاره می کنیم به آزمایشاتی که پروفسور ایموتو بر روی آب انجام داد و در طی آن ثابت شد که کلمات خیر و شر بر روی مولکول های آب اثر می گذارند و در نهایت به این نتیجه رسید که آب و تمام موجودات چه زنده و چه غیر زنده دارای شعور و فهم هستند و به هرکلمه یا نوشته به هر زبانی واکنش نشان می دهند. این واکنش در تغییر رفتار و شکل ملکول های آب به وضوح دیده شد؛ به این صورت که در برابر کلمات خوب و زیبا شکل های زیبا به خود می گرفت و در برابر کلمات منفی و زشت ترکیب های زشت. نکته ی قابل توجه در اینجا این است که دو سوم بدن انسان را آب تشکیل می دهد.
۱۲- در دوران شیردهی، قرآن بیشتر تلاوت نمایید: در این دوران سعی کنید بیش از قبل قرآن تلاوت کنید. حتی می توانید هنگام کار کردن، سوره هایی را که حفظ هستید تکرار نمایید تا نور قرآن با شیر شما ممزوج شود. به ویژه هنگام شیر دادن به کودکتان از تلاوت قرآن غافل نشوید. در این حالت نور قرآن با گوشت و خون فرزندتان آمیخته می شود و نیرویی برای هدایت باطنی فرزندتان به سمت پاکی ها می شود.

۱۳- با وضو و رو به قبله به کودک خود شیر دهید: نکته آخر و بسیار مهم این که سعی کنید حتی الامکان با وضو و رو به قبله به نوزاد خود شیر بدهید. در شرح احوال انسان های بزرگ و اولیاء خدا می خوانیم که شیر دادن مادر با وضو به کودک، چگونه راه بندگی را در جوانی و بزرگسالی برای فرد هموار کرده است.
۱۴- پدر باید در این دوران کمک و یاور مادر باشد: در دوران شیردهی، مادر بیش از پیش به کمک همسر خود برای رسیدگی به کارهای نوزاد، نیاز دارد. به ویژه اگر والدین تصمیم داشته باشند از این دوران برای نهادینه کردن ارزش ها در نهاد فرزند استفاده کنند لازم است پدر در این مسیر در کنار مادر و یاور او باشد.
با توجه به موراد فوق می بینید که با انجام یک سری ملاحظات و کارهای ساده می توان مسیر سخت و موشکافانه تربیتی را در نوجوانی و جوانی فرزند، سبک تر و راحت تر پیمود. شیر مادر اکسیری است خدادادی که علاوه بر اثرات شگفت انگیزی که بر رشد کودک دارد؛ می تواند اثرات مستقیمی بر روح و روان کودک بگذارد. تأکید قرآن در ۱۴۰۰ سال پیش به تغذیه نوزادان با شیر مادر یکی از معجزات قرآن محسوب می شود که تحقیقات امروزی نیز به این حقیقت اعتراف کرده است. لازم است مادرانی که دغدغه تربیت فرزند صالح دارند در این زمینه مطالعه کافی نموده تا با باور بیشتری نسبت به استفاده از فرصت دوران شیردهی و تأثیرات آن بر تربیت فرزند اقدام نمایند.

۱- می دونی چرا شیشه ی جلوی ماشین انقدر بزرگه ولی آینه عقب انقدر کوچیکه؟ چون گذشته به اندازه آینده اهمیت نداره.
بنابراین همیشه به جلو نگاه کن و ادامه بده.

۲- دوستی مثل یک کتابه. چند ثانیه طول می کشه که آتیش بگیره ولی سالها طول می کشه تا نوشته بشه

۳- تمام چیزها در زندگی موقتی هستند. اگر خوب پیش می ره ازش لذت ببر، برای همیشه دوام نخواهند داشت
اگر بد پیش می ره نگران نباش، برای همیشه دوام نخواهند داشت

۴- دوستهای قدیمی طلا هستند! دوستان جدید الماس. اگر یک الماس به دست آوردی طلا را فراموش نکن
چون برای نگه داشتن الماس همیشه به پایه طلا نیاز داری.

۵- اغلب وقتی امیدت رو از دست می دی و فکر می کنی که این اخر خطه ، خدا از بالا بهت لبخند می زنه و میگه:
آرام باش عزیزم ، این فقط یک پیچه نه پایان

۶- وقتی خدا مشکلات تو رو حل می کنه تو به توانایی های او ایمان داری.
وقتی خدا مشکلاتت رو حل نمی کنه او به توانایی های تو ایمان داره…!!!

«وحشی» غلام «جبير بن مطعم» کسی بود که توسط هند همسر ابوسفيان، مأمور شد که در جنگ احد، يکي از سه نفر؛ پيامبر اکرم(صلی‌الله‌عليه‌و‌آله‌) یا امیرالمومنین(عليه‌السّلام) یا حضرت حمزه را به شهادت برساند. و در مقابل اين اقدام تا آخر عمرش از بردگی آزاد گردد. وی در جواب هند گفت: من هرگز نمی‌توانم به محمد(صلی‌الله‌عليه‌و‌آله‌) دسترسي پيدا کنم، زيرا ياران و اصحاب او شديدا از او محافظت می‌کنند، علی(عليه‌السّلام) نيز در ميدان نبرد فوق‌العاده هوشيار و مراقب است. لذا به او هم نمی‌توانم نزديک شوم. ولی حمزه در ميدان نبرد به شدت خشمگين می‌شود و خشم و غضب او به حدی می‌رسد که متوجه اطراف خود نمی‌شود. شايد بتوانم او را از طريق حيله از پا در آورم.[۱]
بنابراين در نبرد احد با اين هدف شرکت می‌کند و همواره در کمين بود که حضرت حمزه را به شهادت برساند و در لحظه شدت گرفتن جنگ، با نيزه‌ای که همراه خود داشت و البته در پرتاب نيزه هم ماهر بود، حضرت را به شهادت می‌رساند. و به دستور هند، سينه حضرت را شکافته و جگرش را بيرون می‌کشد. و جنازه او را مثله می‌کند.[۲]
بعد از جنگ احد، وحشی در مکه زندگي می‌کرد و ظاهرا از بردگی هم رهایی يافته بود، تا اين که مسلمانان در سال هشتم هجری مکه را فتح کردند. در اين زمان وحشی به سوی طائف فرار می‌کند؛ ولي بعد از نفوذ اسلام به طائف ایمان آوردن قبايل آن دیار، نزد پيامبر اکرم(صلی‌الله‌عليه‌و‌آله‌) می‌آيد.
از قول او نقل شده: «وقتي ديدم همه مردم گروه گروه به حضور پيامبر اکرم(صلی‌الله‌عليه‌و‌آله‌) می‌روند و نيز شنيده بودم که هر کس در گذشته هر جرمی مرتکب شده، پيامبر(صلی‌الله‌عليه‌و‌آله‌) او را می‌بخشد، در حالی‌که شهادتين را می‌گفتم خود را به خدمت پيامبر اکرم(صلی‌الله‌عليه‌و‌آله‌) رساندم، همان لحظه اول که حضرت من‌را ديد فرمود: «تو همان وحشی حبشی هستی؟» عرض کردم بله، فرمود: «چگونه حمزه را کشتي؟» من عين جريان به قتل رساندن حمزه را عرض کردم. پيامبر(صلی‌الله‌عليه‌و‌آله‌) متأثر شد و فرمود: سعی کن تا زنده‌ا‌ی تو را نبينيم، زيرا مصيبت جان‌گداز عمويم به دست تو انجام گرفته است».[۳]
وحشی می‌گوید: «تا زمانی‌که پيامبر اکرم(صلی‌الله‌عليه‌و‌آله‌) زنده بود، من خود را از او پنهان می‌کردم، پس از رحلت پيامبر(صلی‌الله‌عليه‌و‌آله‌) واقعه رده (شورش مرتدين از اسلام) پيش آمد، من هم به همراه سپاهی که برای نبرد با مسيلمه کذّاب، که ادعای نبوت کرده بود، عازم شدم و با همان حربه‌ای که حضرت حمزه را به شهادت رسانده بودم، مسيلمه را با کمک يک نفر از انصار کشتم.[۴]
اين مطلبي است که وحشی خودش نقل می‌کند و ادعا می‌کند که در نبرد با مسيلمه کذاب شرکت داشته است. امّا ابن هشام در اين خصوص می‌نويسد: «وحشي در پايان عمر بسان زاغي سياه شده بود. که پيوسته بر اثر شراب خواری مورد تنفر مسلمانان بود و مرتب حد شراب بر او جاری می‌شد و بر اثر عمل‌های ناشايست، نام او را در دفتر ارتش خط کشيدند و عمر خطاب مي‌گفت: قاتل حمزه نبايد در سرای ديگر رستگار گردد.[۵]
آن چه از منابع تاريخی استفاده می‌شود اين است که وحشی تا دوره معاويه زنده بود. و در شام و در شهر حمص ساکن شده بود.[۶] «ابن اثير» در مورد او می‌نويسد: وحشي در آخر عمرش به سبب زياده روی در شراب خواری به همين سبب نيز مرد.[۷]
«ابن حجر» نیز در رابطه با او می‌نويسد: «وحشي در جنگ «يرموک» که بين مسلمين و روم اتفاق افتاد شرکت داشت و بعد از آن در منطقه شام و حمص ساکن شد و در دوره خلافت عثمان در اثر زياده روی در شراب خواری مرد».[۸]
اين بيان در صورتی با بيان قبلی که می‌گفت وحشي در زمان معاويه مرد، قابل جمع است که بگوئيم در آن زمان معاويه والی و استان‌دار شام بوده نه دوره خلافت معاويه.
بنابراين با وجود اين که وحشي در دوره پيامبر اسلام(صلی‌الله‌عليه‌و‌آله‌) در ظاهر اسلام را پذیرفت، ولی به خاطر کور دلي که داشت هيچ وقت نتوانست به عنوان مسلمان واقعی زندگی کند چنان چه منابع بالاتفاق اشاره دارند که وی همواره به شراب خواری مي‌پرداخت حتي در اين رابطه چندين بار حد خورد و در نهايت به همين سبب ار دنیا رفت.

منبع: مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم.
…………………………………………………………………………………………………………………………….
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
۱ـ تاريخ پيامبر اکرم صلي‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلم ابراهيم آيتي.
۳ـ ،سیره رسول خدا ، رسول جعفريان.
۴ـ زندگاني حضرت محمد صلي‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلم سيد هاشم رسولي محلاتي.
پی‌نوشت
[۱]. شيخ مفيد، الارشاد، قم، آل البيت، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۸۳.
[۲]. ابن اثير، عزالدين، اسد الغابة، بيروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۳۰.
[۳]. ابن هشام، عبدالملک، السيرة النبوية، بيروت، دارالمعرفه، بي تا، ج۲، ص۷۲.
[۴]. ابن کثير، ابوالفداء اسماعيل بن عمر، البداية و النهايه، بيروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۸.
[۵]. ابن هشام ، السيرة النبوية، همان، ج۲، ص۷۳.
[۶]. قاضي، ابرقوه، سيرت رسول الله(ص)، تهران، انتشارات خوارزمي، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۶۵۸.
[۷]. اسد الغابة، همان، ج۴، ص۶۶۴.
[۸]. ابن حجر، الاصابة في تمييز الصحابه، بيروت، دارالکتب العلميه، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۴۷۰.

خدایا!
دلمان را به تو می سپاریم
دلی که همچون یک دفتر پر است از غم…
دلتنگی…
گناه و آرزو …
خدای من!
با دستان مهربانت قلمی به دست گیر و به لطف خود
پاک کن گناهانمان را
خط بزن غم هایمان را
تایید کن آرزوهایمان را
و دلی رسم کن
در دفتر دلمان به بزرگی دریا …
خدایا
کمک کن در گذر زمان سقوط نکنیم .

بسم رب الشهید

این روزها شکستن دل آدم ها افتخار شده است

این روزها اگر بی خیال باشی وسکوت کنی

ودر خفا بر بی خیالی ات بخندی… آرام میشوی!کیف میکنی!

این روزها دیگر از مرگ ارزش ها نمی میری

یادمان رفته است هنوز یک نیم نسل کامل هم از عروج پروانه ها نگذشته است

که ما گستاخانه لرزش شانه های نخلستان های جنوب را از یاد برده ایم

بوی خون را می فهمی؟

هنوز بوی خون از خاک شلمچه ،طلائیه وجزیره مجنون به مشام میرسد

هنوز قلب نخلستان های خوزستان با اضطراب میزند

اما دریغ از دل آدم ها،از نگاه بی تفاوت آدم ها…

از خستگی هایی که دوباره احساس نمی شوند

دوباره گوش کن!میشنوی…؟

سکوت افکار پریشانت را صدایی میشکند:

اگر عقل تو کله شان بود نمی رفتند!

راست میگویی….راست میگویی!

اگر عقل زمینی ما در سرشان بود،اگر عقل خاکی ما در سرشان بود…

حتی خیال رفتن هم به سرشان نمیزد

چه بد فهمیدیم…چه بد میزبانی بودیم

چه بد مهمان نوازی کردیم…چه راحت قضاوت میکنیم…!

چه راحت از دنیای پوشالی غرور هایمان آنها را راندیم!

ودر عوض آنها چه زیبا لبخندشان را حتی تا آخرین لحظات عروجشان از ما دریغ نکردند

رفتند و ما را گذاشتند

تا غرق شویم در دنیای خیالی بازی هایمان…