1- چكاندن آب برگ «آش انگور» در چشم، هفت روز پي در پي، جهت رفع سفيدك چشم مجرب است.

2- چون آب ميوه «ديوخار» را گرفته خشك نماييد و در موقع لزوم آن را با «سفيده تخم‌مرغ» يا «شير» در چشم بچكانيد.

يا آن را به صورت داروهاي چشمي درآورده و در چشم بچكانيده.

1- «جو» از سفيد شدن مو جلوگيري مي‌كند.

2- چون ميوه «سرو» را با آمله در آب و «سركه» بپزيد تا له شود و بعد با روغن كنجد بجوشانيد و بگذرايد تفاله آن ته‌نشين شود و بعد تفاله را بر روي موي سر ضماد نماييد و روغن آن را بماليد، جهت سياه شدن و دراز شدن مو مفيد مي‌باشد. چون برگ درخت سرو را بكوبيد و بعد با حنا و «سركه» مخلوط نماييد و بر روي موي سر ضماد نماييد، آن را سياه و قوي مي‌سازد.

3- خوردن «كاهو» به علّت داشتن «املاح» فراوان، مخصوصاً منگنز و روي، از سفيد شدن مو جلوگيري مي‌نمايد و مانع از ريزش مو مي‌گردد.

4- «سير» موجب ريختن موي سر سفيد و روييدن موي سياه است.

5- اگر «ريشه كنجد» را در آب بجوشانيد و با آن موي سر را بشوييد، موجب سياهي رنگ و رشد موي سر مي‌شود.

1- ريشه «بابا آدم» براي معالجه سفليس به كار برده مي‌شود.
2- «عشبه چيني» بهترين دارو براي معالجه سفليس مي‌باشد.
3- مخلوطي از آب غليظ يا «رب انار» با «عسل» مفيد است.
4- ضماد «سركه» نافع است.
5- از جوشانده ريشه «باميه» براي معالجه سيفيليس استفاده مي‌شود.
6- مقدار 20 گرم «پاسيانس» (ترشك شيرين) را در هزار گرم آب جوش دم كنيد. سپس صاف نماييد و مصرف نماييد.
7- از ريشه «تره تيزك» براي مرحله دوم سيفيليس استفاده مي‌شود.
8- غده «سيب زميني هندي» براي سيفيليس توصيه مي‌شود.
9- صمغ «انبه» به عنوان داروي ضد سيفيليس به كار مي‌رود.

سستي كبد
بگ «ترشك درشت» به خصوص اگر به طور مستمر انجام مي‌شود براي تقويت كبد مفيد مي‌باشد.

سستي كليه‌
1- ده گرم «تخم تره» با 10 گرم «تخم مورد» مقوي كليه است.
2- ده گرم «آويشن» مخلوط با «عسل»، با آب گرم براي تقويت كليه مفيد است.

سستي مثانه‌
ده گرم «تخم تره» با 10 گرم «تخم مورد» مقوي مثانه است.

1- «پياز» قاعده‌آور است.
2- «تره» خيلي گرم و به طور متوسط خشك و قاعده‌آور است.
3- «حُرف» قاعده‌آور است.
4- ريشه «جعفري» اشتهاآور، مدر و قاعده‌آور است.
5- «سير وحشي و صحرايي» مدر و قاعده‌آور است.
6- در شبه جزيره مالايا تخم «شنبليله» به عنوان قاعده‌آور استفاده مي‌شود.
7- از «كاسني وحشي» به عنوان قاعده‌آور استفاده مي‌شود.
8- در هند و چين از تخم «گشنيز» به عنوان قاعده‌آور استفاده مي‌شود.
9- «لوبيا» قاعده‌آور و مدر مي‌باشد.
10- دم كرده «مرزنگوش» قاعده‌آور است.
11- «نعنا» قاعده‌آور است.
12- «هِنْدبابَرّي» سرد و خشك و قاعده‌آور است.
13- از تخم «شاهدانه» به عنوان قاعده‌آور استفاده مي‌شود.
14- آب دم كرده «كنجد» با «نخود» قاعده‌آور است.
15- گل هاي «لوبيا چشم بلبلي» قاعده‌آور است.
16- ميوه «پاپايا»، «علف چشمه»، «زيره كوهي»، «مريم گلي»، «بنه»، «خربزه» و «باديان كوهي» قاعده‌آور هستند.

1- «سير» پخته با «زيره» براي تقويت دندان مفيد است.

2- مضمضه دم كرده يا جوشانده «بادرنجبويه» براي استحكام لثه و دندانها مفيد است.

3- پخته «سير» با زيره براي تقويت دندان مفيد است .

4- جويدن پوسته سبز خارجي ميوه «پسته» در دهان براي استحكام دندان و لثه و خوشبو كردن دهان و التيام زخم داخل دهان مفيد است.

1- خوردن «هندوانه» همراه با تمرهندي مفيد است.
2- 250 گرم «آب ليمو» و مقداري قند را بجوشانيد. به قوام آوريد و از آن شربت بنوشيد.
3- «رب شكوفه و برگ بالنگ» برطرف مي‌كند و حتي از رب غوره هم در رفع صفرا قوي‌تر است.
4- ميوه ترش «سدر» صفرابر بسيار خوبي است.
5- «سكنجبين»ي كه با «عسل» تهيه شود، صفرا بُري اعلا مي‌باشد.
6- صمغ بوته‌ي «كنگر»، ايجاد قي مي‌كند و همراه آن صفرا و بلغم را خارج مي‌نمايد.
7- «زالزالك» و «ازگيل» برطرف كننده التهاب معده و صفرا مي‌باشند.
8- نوشيدن «آب نارنج» مخلوط با شكر، مسهل صفرا و مسكن فشار آن است.
9- از مغز دانه‌هاي ميوه «سدر» شيره بكشيد. حرارت خون و صفرا را فرو مي‌نشاند.
10- نوع ميخوش «گلابي»، صفرا را برطرف مي‌كند.
11- برگ «گشنيز» مسكن صفرا است.
12- آشاميدن آب «خيار» جهت تسكين التهاب و حرارت صفرا سودمند مي‌باشد.
13- «آلبالو» صفرابر خوبي هست.
14- «قيسي» خشك مسهل صفرا و ملين است.
15- آب «سيب ترش» كه آن را بدون شيريني به‌قوام آوريد، جهت درمان امراض صفراوي و سنگ كيسه صفرا مفيد است.
16- «ماءالشعير» مسكن صفرا است.
17- يك ليوان آب «خيار» با نيم سير «نبات» مسهل خوب و گوارا است و سوخته صفرا و سودا را از معده به خوبي خارج مي‌نمايد.
18- «شاهتره» صفرا را كم مي‌كند.
19- «باميه» صفرا را رفع مي‌نمايد.
20- ميوه «شاه توت» صفرا بري قوي و معروف است.
21- «تمشك» مسكن صفرا و پاك‌كننده صفرا از امعاء است.
22- براي از بين بردن صفرا، «آب هلو» را گرفته و شب در يخچال بگذاريد و صبح ناشتا با شكر يا ترنجبين يا شير خشت كمي شيرين كرده نوش جان كنيد.
23- چون گرد ريشه «ريواس» را با لعاب به دانه ساييده و حب نماييد و زير زبان نگاهداشته و آب آن را فرو بريد، براي زيادي صفرا نافع است.
24- «كشك»، صفرابر است.
25- «كدو» در دفع صفرا مفيد است.
26- ميوه «تمر هندي» صفرا بر خوبي است.
27- «قره‌قروت» به علّت داشتن اسيد لاكتيك (جوهر ماست) بهتر از كشك، صفرا را از بين مي‌برد.
28- سرشاخه‌هاي گياه «اكليل كوهي»، صفرا بر مي‌باشند.
29- ساقه زيرزميني «ضغيوس» صفرابر و مأكول است.
30- «گلاب» با صفرا و بلغم مي‌جنگد.
31- اگر آب برگ و شاخه‌هاي «ترب» به مقدار 100 گرم با شكر خورده شود، براي اخراج زردآب مفيد است.
32- آب مخلوط «انار شيرين و ترش» (500 - 250 گرم) كه با حدود 100 گرم شكر مخلوط شده و خورده شود مسهل صفرا است.
33- ميوه تازه ترش «انبه» صفرا را تسكين مي‌دهد.
34- «زردآلو»، «زرشك»، «زغال اخته» و «سنجد» براي صفرا نافع هستند.

1- سرشاخه‌هاي گلدار و برگ «افسنتين» ضد صرع است.
2- «سنبل الطيب» ضد صرع مي‌باشد.
3- خوردن «اسطوخودوس» با «عسل» ذهن را تقويت مي‌كند و مداومت در خوردن اسطوخودوس صرع را از بين مي‌برد.
4- خوردن «دانه‌هاي اسفند» جهت صرع و ساير امراض دماغي و عصبي مفيد مي‌باشد.
5- چون «صمغ انجدان» را در آب حل كنيد به صورت مايعي شيري در مي‌آيد كه خوردن آن براي صرع تجويز مي‌شود.
6- خوردن «وشا» با «عسل» جهت صرع نافع است.
7- «گشنيز» براي رفع خفقان، وسواس و صرع سودي فراوان دارد.
8- در «بادنجان» تركيباتي شيميايي وجود دارد كه تشنّج را متوقف مي‌كند. لذا براي بيماري صرع و ساير ناراحتي‌ها كه تشنّج‌زا هستند، بادنجان تجويز مي‌شود.
9- ريختن چند قطره دم كرده «مرزنگوش» در بيني براي پاك كردن دماغ، تسكين لقوه و صرع مفيد است.
10- خوردن ده گرم «آويشن» مخلوط با «عسل» با آب گرم براي رفع فلج، لقوه، فراموشي، صرع، تقويت كليه و قوه باه مفيد است.