من خدایی دارم،
که در این نزدیکی‌ست
نه در آن بالاها
مهربان، خوب، قشنگ
چهره‌اش نورانیست
گاهگاهی سخنی می‌گوید،
با دل کوچک من،
ساده‌تر از سخن ساده من
او مرا می‌فهمد‌
او مرا می‌خواند

.. کمي تأمل ..
 نوشته بود:
 جلوي فقير از مال‌و‌منالت نگو،
 جلوي مريض از سلامتيت نگو،
 جلوي ضعيف از قدرتت نگو،
 جلوي غمگين از خوشحالي‌هات نگو،
 جلوي زنداني از آزاديت نگو،
 جلوي آدم بي‌بچه از بچه‌هات نگو،
 جلوي يتيم از پدرو مادرت نگو.
 يادش رفته‌ بود بگه:
 جلوي بي‌خدا از خدات نگو!
 باور کن اونم بي‌خدا نيست،
 فقط خداشو گم‌ کرده.
 اونم باخداست،
 فقط يتيم شده،
 يتيم خداست

“شاه عباس اول” به سبیل علاقه خاصی داشت، تا حدی که آنرا آرایش صورت می دانست و در نگهداری و زیبای آن بسیار می کوشید و کسانی را نیز داشت، که به آنها به اصطلاح “سبیل چرب کن “می گفتند و این افراد، سبیل مرشد کامل را پیوسته می آراستند.
باری، سپاهیان و رجال حکومتی هم به تبعیت از شاه عباس همگی سبیل های خاصی می گذاشتند و شاه با توجه به بلندی و کوتاهی سبیل آنها مقرری پرداخت می کرد، و هرچه سبیل بلندترو آراسته تر بود، شخص صاحب سبیل از مزایای بیشتری برخوردار بود و به این پول اضافه که به خاطر سبیل داده می‌شود به اصطلاح “باج سبیل “می گفتند، این افراد بخاطر اینکه مورد توجه شاه قرار گرفته بودند، در ناحیه ای که حاکم آن بودند، از مردم عادی و طبقات فرودست پول و آذوقه اضافه ی تحت عنوان “باج سبیل” نیز دریافت می کردند.
اصطلاح “باج سبیل “به معنای پولی است که قلدری به زور ازضعیفی آنرا می ستاند.

اين دوازده جمله را حتماً بخوانيد
 یادت باشه تا خودت نخواي هيـچ کس نميتونه زندگيتو خراب کنه
 یادت باشه که آرامش رو بايد تو وجود خودت پيدا کني
 یادت باشه خدا هميشه مواظبته
 يادت باشه هميشه ته قلبت يه جايي براي بخشيدن آدما بگذاري ….
 منتظر هيچ دستي در هيچ جاي اين دنيا نباش …اشکهايت را با دستهاي خودت پاک کن ؛ همه رهگذرند
 زبان استخواني ندارد اما آنقدر قوي هست که بتواند قلبي را بشکند
مراقب حرفهايمان باشيم .
 گاهي در حذف شدن کسي از زندگيتان حکمتي نهفته است .اينقدر اصرار به برگشتنش نکنيد
 آدما مثل عکس هستن،زيادي که بزرگشون کني کيفيتشون مياد پايين
 زندگي کوتاه نيست ، مشکل اينجاست که ما زندگي را ديرشروع ميکنيم
 دردهايت را دورت نچين که ديوارشوند ، زيرپايت بچين که پله شوند…
 هيچوقت نگران فردايت نباش ، خداي ديروز و امروزت ، فرداهم هست…
اگر باشي …
 ما اولين دفعه است که تجربه بندگي داريم ولى او قرنهاست که خداست …

پرسش: مردم دنیا (نه تنها مسلمانان) چگونه می بایست زمینه ظهور مهدی موعود را فراهم سازند ؟

پاسخ: با توجه به اينكه غير مسلمانان ـ هر چند اعتقاد به منجي و مصلح دارند ـ به امام مهدي(عج) اعتقاد ندارند. لذا سؤال را مي‌توان اين‌گونه مطرح كرد: مردم دنيا چگونه بايد زمينه ظهور مصلح را فراهم كنند؟ يا اين‌گونه پرسيده شود: ما مسلمانان چگونه بايد عمل كنيم تا مردم دنيا در مسير زمينه سازي براي ظهور حضرت گام بردارند؟
در پاسخ بايد گفت: حركت و گام‌ اساسي در اين راستا، شناخت است كه در دو بعد بايد حركت كرد:
الف. شناخت وضعيت نابهنجار موجود: مردم بايد متوجه شوند كه وضعيت كنوني جامعه انسان‌ها، زيبنده آنان نيست؛ جامعه‌اي كه ظلم و فساد در آن فراوان است و اقليتي زورمدار و زراندوز براي كسب منافع نا مشروع بيشتر، از هيچ ستمي فروگزاري نمي‌كنند و … شايسته اجتماع بشري نيست و بايد با حركت رسانه‌اي و از انحصار در آوردن بنگاه‌هاي انتشار خبر، مردم را از ظلم و تبعيض‌ها آگاه و حقايق پشت پرده جريان استعمار و استكبار را افشا نمود.
ب. شناخت وضعيت مطلوب: مردم بايد دريابند كه زندگي مطلوب و تعالي بخش انساني، فقط در سايه مديريت مرد آسماني و الهي امكان پذير است. مكاتب دست ساز بشر، نه تنها گرهي از مشكلات جامعه را حل نكرده‌اند؛ بلكه اوضاع را اسف بارتر نموده‌اند. مردم بايد درك كنند كه خداوند انسا‌ن‌ها را با هم برابر آفريده است و همه آنها حق زندگي مطلوب را دارند. البته زندگي مطلوب هم بايد وسيله‌اي براي رسيدن به هدف باشد نه آنكه خود هدف شود. مردم بايد درك كنند كه براي دنيا و لذات دنيا خلق نشده‌اند؛ بلكه آمده‌اند كه براي حياتي فراتر از دنيا، از اين عالم زاد و توشه برداند.
در كنار شناخت بايد حركت كرد؛ يعني، مردم بايد از حالت ظلم پذيري به در آيند و ظلم ستيز شوند و به عبارت بهتر بايد ظهور مصلح را عملاً بخواهند. در برابر زورگويي‌ها مقاومت كنند و به اميد رسيدن به آينده سبز، حركت واقعي را شروع نمايند.

▪️ روزی سقراط، حکیم معروف یونانی، مردی را دید که خیلی ناراحت و متاثر است. علت ناراحتیش را پرسید، پاسخ داد: در راه که می آمدم یکی از آشنایان را دیدم. سلام کردم جواب نداد و با بی اعتنایی و خودخواهی گذشت و رفت و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم. سقراط گفت: چرا رنجیدی؟ مرد با تعجب گفت: خب معلوم است، چنین رفتاری ناراحت کننده است.

▪️سقراط پرسید: اگر در راه کسی را می دیدی که به زمین افتاده و از درد وبیماری به خود می پیچد، آیا از دست او دلخور و رنجیده می شدی؟ مرد گفت: مسلم است که هرگز دلخور نمی شدم. آدم که از بیمار بودن کسی دلخور نمی شود.
سقراط پرسید: به جای دلخوری چه احساسی می یافتی و چه می کردی؟ مرد جواب داد: احساس دلسوزی و شفقت و سعی می کردم طبیب یا دارویی به او برسانم.

▪️سقراط گفت: همه ی این کارها را به خاطر آن می کردی که او را بیمار می دانستی، آیا انسان تنها جسمش بیمار می شود؟ و آیا کسی که رفتارش نادرست است، روانش بیمار نیست؟ اگر کسی فکر و روانش سالم باشد،هرگز رفتار بدی از او دیده نمی شود؟ بیماری فکر و روان نامش غفلت است و باید به جای دلخوری و رنجش، نسبت به کسی که بدی می کند و غافل است، دل سوزاند و کمک کرد و به او طبیب روح و داروی جان رساند.

پس از دست هیچکس دلخور مشو و کینه به دل مگیر و آرامش خود را هرگز از دست مده و بدان که هر وقت کسی بدی می کند، در آن لحظه بیمار است.

پرسش: وضعيت جهان پس از ظهور امام زمان چگونه خواهد بود؟ حکومت ايشان چگونه است؟

پاسخ: در مورد نحوه حكومت امام زمان(عج) به طور جزئي و موردي نمي‌توان سخني گفت كه دقيقا اركان حكومت، نحوه اداره جهان و قواي موجود در نظام چگونه خواهد بود، اما از روايات استفاده مي‌شود كه كل جهان تحت حكومت امام خواهد بود و حكومت واحد جهاني با يك بينش كه همان اسلام است اداره خواهد شد و در نقاط مختلف دنيا ياران امام حكومت را به دست خواهند گرفت، آنان دستورات لازم را از امام گرفته و با فرمان و راهنمايي ايشان مردم را هدايت و رهبري خواهند كرد. همه مردم دنيا امتي واحده خواهند شد و … بنابراين طبيعي است كه مرزهاي سياسي كنوني ـ كه ساخته دست سياستمداران و گاهي ظالمان و كشور گشايان بوده بي معنا گردد و مردم دنيا مانند برادر ديني و اهل يك كشور، در همه جا كرامت و ارزش داشته و بيگانه و غير بومي محسوب نشوند.
خداوند در سوره توبه آيه 33 و در سوره فتح آيه 28 و در سوره صف آيه 8 بشارت داده است كه دين اسلام، بر همه اديان غلبه مي‌كند. مراد از اين غلبه برتري ظاهري است، بدين معنا كه دين اسلام بر جهان سيطره مي‌يابد كه بنابرروايات اين برتري در زمان امام مهدي(عج) خواهد بود. قرآن در آيه 55 سوره نور نيز وعده حكومت اسلامي را بر زمين مي‌دهد كه بنابر روايات اين حاكميت در زمان امام مهدي(عج) اتفاق مي‌افتد. امام باقر(ع) درباره‌ آيه “الذين ان مكناهم…” فرمود: “اين آيه براي آل محمد(ص) مهدي و اصحاب او است. مشرق‌ها و مغرب‌هاي زمين (كل زمين) را در اختيار آنها قرار مي‌دهد و دين را ظاهر مي‌كند.(منتخب الاثر، فصل 7، باب1).

پرسش: پايان زندگي امام مهدي چگونه خواهد بود؟ آيا با مرگ حضرت دنيا پايان يافته است و قيامت مي شود؟

پاسخ: در مورد پايان زندگي حضرت به درستي نمي توان سخن گفت، روايتي که در آن سخن از شهادت حضرت به دست يک زن به ميان آمده، هم ضعف سند دارد و هم اضطراب در متن و هم اينکه در متون شيعه وارد نشده است. برخي به سخن امام حسن مجتبي(ع) (که فرمود: نيست از ما ائمه مگر اينکه يا مسموم مي شود يا مقتول)، استناد کرده و گفته اند: حضرت در نهايت به شهادت مي رسد؛ ولي کيفيت آن روشن نيست. در برخي روايات نيز سخن از رحلت آمده است. در توجيه روايت امام حسن(ع) گفته شده است: اين روايت مي تواند مربوط به زمان حاکميت بني اميه و بني عباس باشد که به ائمه(ع) سخت مي گرفتند. بنا بر اين نمي توان به روشني در اين باره اظهار نظر کرد.
هنگام رحلت امام زمان(ع) بنا بر روايات، امام حسين(ع) رجعت کرده و حکومت عدل را رهبري مي‌كند و تا زماني که خداوند اراده کند زندگي انسان ها ادامه مي‌يابد و يكي از امامان پيشوايي مردم را بر عهده خواهد داشت