هیچ‌گاه دستور ذکر نمی‌دادند. بنده در خاطر ندارم که توصیه ذکر کرده باشند. آن چیزی که می‌فرمودند، و صد بار و هزار بار ما از ایشان شنیده بودیم مراقبه بود.

 مراقب چشمت باش.
 مراقب گوشت باش.
  مراقب زبانت باش که آن را چگونه به کار می‌بری؛

و البته هیچگاه نشده بود که چیزی را خودشان عمل نکرده به دیگران توصیه کرده باشند. حالا برای بنده که از نظر ایمان و عمل ضعیف و کوچک هستم ممکن است یک وقت چیزی بگویم که خودم آن را انجام نمی‌دهم؛ اما ایشان رسم نداشت. ما از قدیمی‌ها شنیده بودیم که ایشان فرموده‌اند: من اگر بخواهم در یک جلسه برای مردم موعظه‌ای بگویم، قبلاً بیست و چهار ساعت خودم به آن دستور عمل کرده‌ام. حالا بیست و چهار ساعت که چه عرض کنم. شاید آن را به عنوان مثال گفته‌اند.

 آن اوایل که ما جوان‌تر بودیم، و کمی پاک بودیم، مثال ما با مواعظ ایشان مانند مثال هوا و انسان‌‌ بود. نه مثال آب و انسان. چگونه اگر هوا نباشد انسان به خفگی دچار می‌شود، اینگونه بودیم. با این مواعظ زندگی می‌کردیم. اما چرا چنین بود؟ ایشان می‌فرمودند:«من چه بگویم برای شما که وقتی می‌خواهم برای شما صحبت بکنم تمام شراشر وجودی خودم را بررسی می‌کنم، مبادا غیر خدا در آن باشد. نبادا غیر خدا در این صحبت‌ها باشد. نبادا اظهار معلومات باشد. نبادا یک الفاظی حساب نشده باشد. با این که تمام قلب از گذشته و آینده در تحت نظر بوده است.این را بدانید آقا!!»

 آیت‌ الله جاودان:

 اولین عامل بهم ریختگی حضور قلب چشم ماست.

  چشمی که همه چیز را می بیند، هر شخص، زن و مرد، هر عکس، هر فیلم، نمی تواند نماز خوبی بخواند.

 اگر بتوانید چشم خودتان را کنترل کنید، انشاءالله نمازتان بهتر می شود.

  اگر بتوانید چیزهایی که خدای متعال راضی نیست نگاه نکنید، البته بطور جدّی می توانید نماز بهتری داشته باشید. نماز عصاره و خلاصه شدۀ رفتار و اعمال روز ماست.

  اگر تمام رفتار و اعمال آدمی با حساب و کتاب باشد، نمازش درست خواهد شد.

لزوم داشتن استاد برای سالک | علامه شعرانی

حق آن است که سالک احتیاج به استاد عارف دارد . چرا که مبتدی هنگامی که قصد تهذیب نفس از رذایل را داشته باشد ، نمی داند چطور شروع در سلوک کند و چه چیزی شایسته است تا انجام دهد و از آنچه باید بپرهیزد ، چگونه عمل کند . و چه بسا برای او صفت رذیله ی عجب حاصل شود و خود بدان ملتفت نباشد تا از آن بپرهیزد و لذا محتاج معلمی است تا به او تنبه دهد و او را به راه تخلص از آن ارشاد کند . پس همانطور که در صنایع و مهارتها به استاد احتیاج است ، در تحصیل ملکه تهذیب نفس نیز به استاد احتیاج می باشد . بلکه احتیاج در این راه شدیدتر است .

  منبع : کتاب در آسمان معرفت

نهج البلاغه 

آگاهي امام براي مقابله با اصحاب جمل
 آگاه باشيد كه شيطان حزب خود را جمع كرده، و سواره و پياده هاي لشگر خود را فرا خوانده است، اما من آگاهي لازم به امور دارم، نه حق را پوشيده داشتم و نه حق بر من پوشيده ماند سوگند به خدا، گردابي، براي آنان بوجود آورم كه جز من كسي نتواند آن را چاره سازد، آنها كه در آن غرق شوند، هرگز نتوانند بيرون آيند، و آنها كه گريختند، خيال بازگشتن نكنند.

  خطبه ۱۰

استاد فاطمی نیا

 من تعجب می کنم از بعضی ها! یک خانم مومن 20 بار به عمره رفته. بار 21 به او می گویند بیا این پول عمره را بده برای یک دختر یتیم، می گوید: “نه من نمی توانم. دوستان همه دارند می روند عمره. من چطور نروم؟”

 حالا به این خانم بگو شما این همه عمره رفتی، مساله اخلاق رو در خانه رعایت می کنی؟ مگر دین خدا مسخره است؟ هر سال عمره می روی یک عیب و بدی را از خودت دور نکردی؟ یا آقا؛ فرقی ندارد. آقا بداخلاق بشود، عبادتش ضایع می شود. خانم بداخلاق بشود،عباداتش ضایع می شود.

 علامه طباطبایی (ره) می فرمایند :

  مراقبه یعنی توجه باطنی انسان به خدا و روی نگرداندن از آن در همه احوال. مراقبه این است که انسان در اوقات بیداری از اول صبح تا هنگام خواب از یاد خدا غافل نباشد و تمام گفتار و کردارش برای خداوند متعال و جلب رضای او باشد او را همه جا حاضر و بر کارهای خود ناظر بداند و خویشتن را در محضر او بیابد در روایت آمده است : اعْبُد اللهَ كَأَنَّكَ تَرَاهُ فَإِنْ كُنْتَ لَا تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاكَ (بحار ج 25 ص 204) خدا را آنگونه عبادت کن که گویی او را می‌بینی و اگر تو او را نمی‌بینی او تو را می‌بیند.

 ( در محضر علامه طباطبایی ص331 )

آیت الله حق شناس “ره":
روایتی از پیامبر اکرم “ص"برای شما بخوانم: پنج چیز است که قلب و دل را روشن و منور می کند:

1 قرائت قرآن است که حجاب ها و زنگ ها را از روی قلب بر می دارد؛ خصوصا اگر انسان با تدبر بخواند.

2 قلت اکل یعنی کم خوردن است؛ مخصوصا در شب که اگر انسان معده اش را مانند مترفین پر کند، خیلی محرومیت می آورد.
وامصيبتا که مردم راه های دنیا را بسیار بهتر از آخرت یاد گرفته اند!

3 همنشینی با دانشمندان و رهبران دین قلب را نورانی می کند.
با عالم نشست و برخاست کنید که نفس نشست و برخاست با عالم، موثر است!

4نماز در شب، قلب را منور می کند.

5رفتن به مسجد، وقتی که شما در مساجد پروردگار ایاب و ذهاب کنید، خداوند علی و اعلا از آن علوم حقیقی نصیب شما می کند.یعنی ابتدا شما را موفق به مرحله اول یعنی ترک محرمات و فعل واجبات می کند. یعنی شما را موفق می کند که کم کم در معرض رحمت خودش قرار گیرید.

نهج البلاغه 

 دنياشناسي
(پس از حمد و ستايش الهي،)

 همانا دنيا روي گردانده، و وداع خويش را اعلام داشته است، و آخرت به ما روي آورده، و پيشروان لشگرش نمايان شد. آگاه باشيد! امروز، روز تمرين و آمادگي، و فردا روز مسابقه است، پاداش برندگان، بهشت، و كيفر عقب ماندگان آتش است آيا كسي هست كه پيش از مرگ، از اشتباهات خود، توبه كند؟ آيا كسي هست كه قبل از فرا رسيدن روز دشوار قيامت، اعمال نيكي انجام دهد؟ آگاه باشيد! هم اكنون در روزگار آرزوهاييد، كه مرگ را در پي دارد، پس هر كس در ايام آرزوها، پيش از فرا رسيدن مرگ، عمل نيكو انجام دهد، بهره مند خواهد شد، و مرگ او را زياني نمي رساند، و آن كس كه در روزهاي آرزوها، پيش از فرا رسيدن مرگ كوتاهي كند، زيانكار و مرگ او زيانبار است، همانگونه كه به هنگام ترس و ناراحتي براي خدا عمل مي كنيد، در روزگار خوشي و كاميابي نيز عمل كنيد. آگاه باشيد! هرگز چيزي مانند بهشت نديدم كه خواستاران آن در خواب غفلت باشند، و نه مانند آتش جهنم، كه فراريان آن چنين در خواب فرورفته باشند. آگاه باشيد! آن كس را كه حق، منفعت نرساند، باطل به او زيان خواهد رساند، و آن كس كه هدايت، راهنماييش نكند، گمراهي او را به هلاكت افك ند آگاه باشيد!

به كوچ كردن فرمان يافته و براي جمع آوري توشه آخرت راهنمايي شديد، همانا، وحشتناكترين چيزي كه بر شما مي ترسم، هواپرستي، و آرزوهاي دراز است، پس از اين دنيا توشه برگيريد تا فردا خود را با آن حفظ نماييد. (اگر سخني بتواند مردم را به آخرت گرايي و زهد و تقوا بكشاند همين سخن امام است كه مي تواند انسان را از آرزوها جدا كرده و نور اميد را در دلها زنده سازد و انسان را نسبت به زشتيها بيزار كند از جمله هاي شگفت اين خطبه آن است كه فرمود امروز روز تمرين و فردا روز مسابقه، و جايزه برندگان بهشت است و كيفر عقب ماندگان آتش جهنم خواهد بود در اين خطبه معاني ارزشمند در قالب مثلهاي گويا و تشبيهات صحيح جاگرفته است.

امام بين دو لفظ (السبقه) و (الغايه) به خاطر اختلاف معنا فاصله انداخته است زيرا سبقت گرفتن در مسابقاتي است مورد علاقه انسان است و اين از صفات بهشت است و در راهي كه به آتش جهنم مي انجامد بكار گرفته نمي شود از اين رو فرمود: السبقه الجنه اما واژه الغايه به معناي پايان در هر مسابقه استعمال مي شود همانگونه كه در قرآن خدا به كافران فرمايد از دنيا بهره گيرد كه پايان شما به سوي آتش است در اين خطبه دقت كنيد كه معنايي ژرف و عمقي دست نايافتني دارد.)

  خطبه ۲۸