روزی قطره به خدا گفت:
از در یا بزرگتر هم هست
خدا گفت هست……….
قطره گفت پس من آن را
می خواهم بزرگترین را
بی نهایت را …………
خدا قطره را بر داشت
و در قلب آدم گذاشت
و گفت اینجا بی نهایت است
آدم عاشق بود
دنبال کلمه ای می گشت
تا عشق را توی آن بریزد
اما هیچ کلمه ای توان
سنگینی عشق را نداشت
آدم همه عشقش را توی یک
قطره ریخت قطره از قلب عاشق
عبور کرد و وقتی قطره از چشم
عاشق چکید خدا گفت …..
حالا تو بی نهایتی …………
زیرا که عکس من در اشک عاشق است

درخت جوانی نزد درخت پیری رفت و گفت: «خبر داری که چیزی آمده که ما را می‌بُرد و از پایمان می‌اندازد؟»
درخت پیر گفت: «برو بشبین از ما هم چیزی همراه او هست؟»
درخت جوان رفت و دید سری از آهن و دسته‌ای از چوب دارد.
پس نزد درخت پیر برگشت و گفت: «سرش آهن و تنه‌اش چوب است.»
درخت پیر آهی کشید و گفت: «از ماست که بر ماست.»

می‏گویند:
گروهی به عیادت مریضی رفتند، در میان آنان جوان لاغر اندامی بود، مریض به او گفت: این لاغری تو از چیست؟ پاسخ داد:
علتش امراض و اسقام است.
گفت: تو را به خدا قسم حقیقت حالت را به من بگو. جوان گفت:
شیرینی دنیا را چشیدم تلخ بود، زر و زیورش نزدم کوچک است، طلا و سنگش پیشم یکسان است، گویی عرش حق را برای تماشایم ظاهر کرده‏اند و من آن را آنچنان که هست می‏بینم، رفتن مردم را به سوی بهشت و جهنّم مشاهده می‏کنم، با تماشای این حقایق روزم به روزه می‏گذرد و شبم به بیداری، در آنچه هستم، از عبادت و عمل به چشمم نمی‏آید؛ زیرا عملم در برابر ثواب حق بسیار کم است‏.

پی نوشت:
*اثر استاد حسین انصاریان.

یکی، در پیش بزرگی از فقر خود شکایت می‏کرد و سخت می‏نالید. گفت: خواهی که ده هزار درهم داشته باشی و چشم نداشته باشی؟ گفت: البته که نه. دو چشم خود را با همه دنیا عوض نمی‏کنم.
گفت: عقلت را با ده هزار درهم، معاوضه می‏کنی؟
گفت: نه.
گفت: گوش ودست و پای خود را چطور؟
گفت: هرگز.
گفت: پس هم اکنون خداوند، صدها هزار درهم در دامان تو گذاشته است. باز شکایت داری و گله می‏کنی؟
!بلکه تو حاضر نخواهی بود که حال خویش را با حال بسیاری از مردمان عوض کنی و خود را خوش‏تر و خوش بخت‏تر از بسیاری از انسان‏های اطراف خود می‏بینی.
پس آنچه تو را داده‏اند، بسی بیش‏تر از آن است که دیگران را داده‏اند و تو هنوز شکر این همه را به جای نیاورده، خواهان نعمت بیش‏تری هستی!.

من خودم را دوست دارم
از این رو،نسبت به همه مردم،به شیوه اى مهرآمیز می اندیشم و رفتارمیکنم.
زیرا می دانم آنچه از من آشکار میشود
چندین برابر بیشتر به خودم بازمی گردد

امروزشروع شد
دیروزبرای بعضیا اتفاقهای خاص افتاد
برای بعضی ها بدون اتفاق گذشت
اگه دیروز اشتباهی داشتیم یادمون نره امروز رو داریم که میتونیم جبران کنیم
اگه دیروز دروغی گفتیم
امروز تکرارنکنیم
اگه کسی رو دلخورکردیم امروز بهترین روز برای معذرت خواهی هستش
اگه کسی به شما خوبی کرده
بهترین زمان برای تشکر امروزه
اگه هدفی برای آینده ت داری بهترین روز برای شروع امروزه
امروزمیتونه شروعی دوباره تو زندگی همه ی ما باشه.
پس تلاش کن برای هدفت.
فقط کافیه هر روزت بهتر از دیروزت باشه.
کارهای خوب گذشته رو تکرار کنی و کارهای اشتباه رو بذاری کنار
پس فقط به این فکر کن که:
روشنایی نزدیک است
به امید روزهای بهتر
هم سیاره روزت قشنگ
دلت دریایی
امیدت خدایی
الهی در نمونی تو دشت زندگی
جوری تواقیانوس خوشبختی غرق شی
که هیچ غریق نجاتی نتونه نجاتت بده

سرتاپایم را خلاصه کنند می شوم *مشتی خاک* که ممکن بود “خشتی “
باشددردیوار یک خانه.

یا سنگی در دامان یک کوه.

یا قدری “سنگ ریزه."در انتهای یک اقیانوس.

شاید “خاکی از یک گلدان”
یا حتی “غباری"بر پنجره
اما مرا از این میان برگزید.

برای “نهایت” برای"شرافت” برای “انسانیت”
وپروردگارم بزرگوارانه اجازه ام دادبرای .نفس کشیدن .دیدن. شنیدن.فهمیدن.
وارزنده ام کرد. بابت نفسی که در من دمید.
من منتخب گشته ام. برای “قرب” برای"رجعت” برای “سعادت”
من مشتی از خاکم که خدایم اجازه ام داد.

به “انتخاب “به"تغییر” به “شوریدن"به “محبت”

در مسیر قله ی کمال ، آرامش یک ایستگاه است
و ما باید از این ایستگاه عبور کنیم ،
زیرا آرامش هدف نیست ، وسیله است,,…
وسیله ای برای بهتر رسیدن به خودشناسی و شناخت بهتر هستی,,..