لعنت بر آنکه بر تن اسلام فرقه کرد
این قوم متحد شده را فرقه فرقه کرد

تکبیر دشمنان علی رکن کیش ماست
هرکس محب فاطمه شد قوم و خویش ماست

ما همکلام منکر حیدر نمیشویم
با قنفذ و مغیره برادر نمیشویم

از الست طایفه ی دلخسته ایم
ما بچه های مادر پهلو شکسته ایم

لعن الله علی ءال سعود ءال خلیفه

خداکند نشوم هم کلام بعضی ها
که لعنت است جواب سلام بعضی ها

اگر چه خادم بیت اله اند اما هست
به سوی کفر قعود و قیام بعضی ها

به طرز خوردن شام و شراب مربوط است
اصول و فقه و حلال و حرام بعضی ها

تمام فتنه عالم به دست این آل است
که هست در کف شیطان لجام بعضی ها

خدا گواست ز فعل حرام روئیده
تمام نطفه و لحم و عظام بعضی ها

شده تمام ؛ جنایات مصر و سوریه
به نام شیعه و سنی به کام بعضی ها

زخون شیعه پاراچنار تا بحرین
اضافه کن همه بر اتهام بعضی ها

هر آنکه در صدد اختلاف ادیان است
یکی ست منطق او با مرام بعضی ها

جوان شیعه اگر با بصیرتی نکند
بعید نیست بیفتد به دام بعضی ها

نظر به آیه ((بَل هُم اَضَلّ)) کن و بنگر
خدا چه گفته به وصف مقام بعضی ها

شبیه عاقبت موج و صخره نزدیک است
سقوط سلطنت و انهدام بعضی ها

خدا کند که بیاید امام غایب ما
به هم زند ز پی و بن نظام بعضی ها

به این دلیل نکردم به نامشان تصریح
که داشت مشکل تطهیر نام بعضی ها

{ شاعر : یاسر رحمانی }

لعن الله اعداءالله … 

چندگاهیست وقتی می گویم:

«اللهم کل لولیک الحجة بن الحسن»

با آمدن نام دلربایت دلم نمی لرزد

چندگاهیست وقتی می گویم: «صلواتک علیه و علی آبائه »

به یاد مصیبتهای اهل بیتت اشک ماتم نمی ریزم

چندگاهیست وقتی می گویم: «فی هذه الساعة»

دگر به این نمی اندیشم که در این ساعت

کجا منزل گرفته ای

چندگاهیست وقتی میگویم: «و فی کل الساعة»

دلم نمی سوزد که همه ساعاتم ازآن تو نیست

چندگاهیست وقتی می گویم: «ولیا و حافظا»

احساس نمی کنم که سرپرستم، امامم کنار من ایستاده

و قطره های اشکم را به نظاره نشسته است

چندگاهیست وقتی می گویم: «و قائدا وناصرا»

به یاد پیروزی لشکرت،

در میان گریه لبخند بر لبم نقش نمیزند

چندگاهیست وقتی می گویم: «و دلیلا و عینا»

یقین ندارم که تو راهنما و نگهبان منی

چندگاهیست وقتی می گویم: «حتی تسکنه أرضک طوعا»

یقین ندارم که روز حکومت تو بر زمین،

من هم شاهد مدینه فاضله ات باشم

چندگاهیست وقتی می گویم: «و تمتعه فیها طویلا»

به حال آنانی که در زمان طولانی حکومت شیرین تو

طعم عدالت را می چشند غبطه نمی خورم

اما چندگاهیست دعای فرج را چندبار می خوانم

تا هم با آمدن نامت دلم بلرزد، هم اشکم بریزد،

هم در جست و جویت باشم،

هم سرپرستم باشی،

هم به حال مردمان عصر ظهور غبطه بخورم

وهم احساس کنم خدا در

نزدیکی من است…..

و باز هم با شرم

می گویم : اللهم عجل لولیک الفرج

یک سال دیگر هم گذشت

و چشممان به جمال مولای غایبمان روشن نشد…

و چرا بیاید؟ وقتی که اکثریت قریب به اتفاق ما شیعیان

در تمام سال از او غافلیم،

و قلیلی از ما نیز به هنگام مشکلاتمان از او یاد می‏کنیم…

اما آقای ما

به رو سیاهیمان نگاه نکن و به دستهایمان که خالی اند

و به زبانمان نیز گوش مسپار

که گناهکارتر از آن است که تو را با صداقت و اخلاص بخواند،

قلب آن اندک بندگان واقعی خداوند را ببین

که هر روز ـ صبح و شام ـ تو را می‌خوانند…

الهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

ﺑﺎ ﯾﮏ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ ﻣﯿﺸود ﺁﻫﻨﮓ ﮔﻮﺵ ﮐﺮﺩ
ﺑﺎ ﯾﮏ ﮐﺮ ﻭ ﻻﻝ ﻣﯿﺸود ﺷﻄﺮﻧﺞ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﺮﺩ
ﺑﺎ ﯾﮏ ﻣﻌﻠﻮﻝ ﺫﻫﻨﯽ ﻣﯿﺸود ﺭﻗﺼﯿﺪ
ﺑﺎ ﯾﮏ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺳﺮﻃﺎﻧﯽ ﻣﯿﺸود از زندگی گفت
ﺑﺎ ﯾﮏ ﺁﺩﻡ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺭﻭﯼ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﻣﯿﺸود قدم زد
ﻭﻟﯽ
ﺑﺎ یک ﺁﺩﻡ بی احساس،
ﻧﻪ ﻣﯿﺸود ﺣﺮﻑ ﺯﺩ،ﻧﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﺮﺩ ،ﻧﻪ ﻗﺪﻡ ﺯﺩ ﻭ ﻧﻪ ﺷﺎﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩ!!!!
یک ضرب المثل چینی می گوید برنج سرد را می توان خورد،
چای سرد را می توان نوشید اما نگاه سرد را نمی توان تحمل کرد…
مهم نیست کف پاتو شستی یا نه؟!
حتی مهم نیست کف پات نرمه یا زبر

اما این مهمه

که وقتی از زندگی کسی رد می شی ؛
رد پای قشنگی از خودت به جا بگذار

همیشه میشه تموم کرد
فقط بعضی اوقات دیگه نمیشه دوباره شروع کرد…
مواظب همدیگه باشیم!
از یه جایی بــه بعد……………دیگه بزرگ نمیشیم؛ پـیــــــــــر میشیم
از یه جایی بــه بعد…………. دیگه خسته نمیشیم؛ می بُــــــــــــرّیم
از یه جایی بــه بعد……….دیـگه تــکراری نیستیم؛ زیـــــــــــادی هستــــــــیم..!!
پس قدر خودمون، دوستانمونو زندگيمونو و کلأ حضور خوشرنگ مون رو تو صفحهء دفتر خلقت بدونيم و الا
محبت تجارت پایاپای نیست

روزجمعه و وقت حساب و کتاب شد

پیشانی ام به محضرتان خیس آب شد

هر روز با گناه دلت را شکسته ام

بین من و تو این همه عصیان حجاب شد

گفتند پای نامه ما گریه میکنی

حال شما زدیدن نامه خراب شد

با این وجود تا که گره خورد کار من

یا صاحب الزمان دلم مستجاب شد

هر عاشقی که خالصانه پای شما نشست

پیچیده عطر نوکریش چون گلاب شد

این عمر بی وفا و تو هم دیر کرده ای

آوای الرحیل به جانم عذاب شد

سرچشمه زلال شد آیینه جمال

بر دیده ام نگاه به رویت سرا ب شد

امسال هم گدای شب جمعهء حرم

با یک دعای مادرتان بیحساب شد

غروب جمعه دلـم بوی یار می‌گیرد
افـق افـق دل مـن را غبـار می‌گیرد
نه با زیارت یاسـین دلـم شـود آرام
نه با دعـای سـمـاتم قـرار می‌گیـرد

از آیت الله بهاءالدینــی (رحمة الله علیه) پرسیدنــد:

علت ایــن که عصرهای جمعه دل انسان می‌گیــرد و
غمگیــن می‌شود چیست؟

فرمودنــد:

چون در آن لحظه قلب مقدّس امـام عصــر ارواحنا فداه بــه سبب عرضــه‌ی اعمال انسان ها ، ناراحت و گرفتــه است ، آدم و عالم متأثــر می‌شونــد، حضــرت قلب و مدارِ وجـود است.

  شرح چهل حدیـث، ۴۳۲

نی، ناله کرد و باز ترنم، شروع شد
فصل هبوط آدم و گندم، شروع شد

دریای بی‌کران شهادت، که موج زد
توفان نوح بود و تلاطم شروع شد

از «برکه‌ی غدیر»، «محرّم» طلوع کرد
سر مستی «حبیب» هم از «خم» شروع شد

باران اشک شیفتگان غم حسین
«تا گفتم: السلام علیکم شروع شد»

روح دعا، به نام «اباالفضل» چون رسید
غوغایی از توسل مردم شروع شد

وقتی گلوی نازک گل شد نشان تیر
لبخند باغبان و تبسم شروع شد

از اشک و خون اگرچه وضو می‌گرفت عشق
از «تربت شهید» تیمم شروع شد

ای آسمان! مصیبت عظمای اهل بیت
از قتلگاه عصمت پنجم شروع شد

فصل به خون نشستم گل‌های باغ وحی
از آیه‌ی «لیذهب عنکم» شروع شد

با آنکه باغ گل به محبت نیاز داشت
با تازیانه، ناز و تنعّم شروع شد

وقتی دل ستارۀ محمل نشین شکست
با ماهِ روی نیزه، تکلم شروع شد

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺭﮊﯾﻤﯽ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﻧﻮﮐﺮ ﮐﻔﺎﺭ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺧﺒﯿﺜﯽ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﺣﺎﮐﻢ ﺟﺒﺎﺭ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﻫﺠﻮﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﻫﺪ ﺑﻮﯼ ﺧﯿﺎﻧﺖ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺩﻻﺭﯼ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﺧﺮﺝ ﺟﻨﺎﯾﺖ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﻠﻔﯽ ﻫﺎﯼ ﺳﻌﻮﺩﯼ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺷﯿﻮﺥ ﻋﺮﺏ ﭘﺴﺖ ﯾﻬﻮﺩﯼ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﻧﺸﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﻮﺩ ﺣﺎﺻﻞ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻥ ﻋﺮﺏ ﺧﺎﺋﻦ ﺻﺪ ﺭﻧﮓ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺩﺭ ﻭ ﭘﯿﮑﺮ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺭﻭﻏﯿﻦ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﯼ ﻣﻔﺘﯽ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺩﯾﻦ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺗﺰ ﺩﺍﻋﺶ ﻭ ﻭﻫﺎﺑﯽ ﻣﻠﻌﻮﻥ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺗﺐ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﺩﺭ ﻻﺑﯽ ﺻﻬﯿﻮﻥ

ﺍﻧﺼﺎﺭ ﺧﺪﺍ ﻓﺎﺗﺢ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺟﻬﺎﺩﻧﺪ
ﺩﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻝ ﮔﻞ ﭘﺴﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺩﺍﺩﻧﺪ

ﺍﯾﻦ ﻃﺎﯾﻔﻪ ﺍﺯ ﺗﯿﺰﯼ ﺧﻨﺠﺮ ﻧﻬﺮﺍﺳﺪ
ﺟﺰ ﺳﺮﺧﯽ ﺧﻮﻥ ﺭﻧﮓ ﻣﻄﻬﺮ ﻧﺸﻨﺎﺳﺪ

ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﮔﺮ ﺷﯿﻌﻪ ﮐﻤﯽ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺍﺳﺖ
ﻓﺮﺩﺍ ﺳﺮ ﻋﺪﻭﺍﻥ ﻋﻠﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ

ﺑﻤﺒﯽ ﺯﺩﯼ ﻭ ﺑﺮ ﺗﻦ ﻃﻔﻠﯽ ﺷﺮﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ
” ﺑﺎ ﺁﻝ ﻋﻠﯽ ﻫﺮﮐﻪ ﺩﺭﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭﺭﺍﻓﺘﺎﺩ