این شعر توسط مادری که در خانه سالمندان بوده تهیه و نگارش شده و وصیت کرده بودند که پس از مرگش این شعر رو انتشار بدهند…. متاسفانه گویا ایشون چند ماه پیش در تنهایی و بدون حضور فرزندانشون فوت میکنن:

تیک تاک تیک تاک…..
ساعت اینجا مرا یاد تو می اندازد
پسر کوچک من یادت نیست
تا سحر بر سر بالین تو بیدار نشستم
که مبادا پشه ای
بزند نیش بر آن صورتِ زیبای تو فرزندِ گلم
یا که در نیمۀ شب ها نکند شیر بخواهی
و من از گریه و بی تابی تو
خواب ، وغافل باشم
پسر دلبندم
من در اینجا پدری می بینم
که به تنهایی خود می گِرید
مادری گوشۀ دیوار پریشان وضعیف
خیره بر سقف
که شاید مرگ است…
حال و احساسِ همه طوفانیست
و به هر ثانیه یک عُمر تلاطم دارد
سوز این حالِ غریب
می زند طعنه به سرمای وجود
و چه اینجا سرد است
وای انگار زمستان شده است
نکند خوب نپوشی تو لباس
نکند خوب نپوشی تو لباس
این تمام تنشِ ذهن من است
چون که در لرزشِ دستانِ نحیفم انگار
نیست دیگر که توانی به پرستاری تو
من در این حالِ ضعیف
من در این حالِ به ظاهر دَم مرگ
از خدا میخواهم
برود خار به چشمم اما
نرود
خار
به
پای
تو
عزیز مادر

3چیز زن را ملکه میکنه
لباس سپید عروسی
مادر شدن
واستقلال مالی
3 چیز باعث گریه زن میشود
جریحه دارشدن احسا
از دست دادن عشقش
ومرور خاطرات خوشش
3 چیز احتیاج زن است
آعوشی گرم وبا محبت
تایید انگیزه هایش
وزمانی برای رسیدن به وضع ظاهریش
3چیز زن را میکشد
همسرش از زن دیگری تعریف کند
مبهم بودن آینده اش
ازدست دادن عزیزانش
3 چیز باعث افتخار زن است
زیباییش
اصل ونسبش
ونجابتش
3چیز زن راوادار به ترک زندگیش میکند بدون برگشت
خیانت
عیبجوییش
وعدم وجود امنیت
و بلاخره 3 چیز راز یک زن رافاش میکند
نگاهش
نگاهش
نگاهش

زن گرانبهاترین اعجاز خداست
برای داشتنش باید وضوی عشق گرفت وبر محراب رویش سجاده ایی از گلبرگ یاس گسترد…

لذت مترسک

از مترسکی سوال کردم،
آیا از ماندن در مزرعه بیزار نشده ای؟
پاسخم داد و گفت:
در ترساندن و آزار دیگران لذتی به یاد ماندنی است.
پس من از کار خود راضی هستم و هرگز از آن بیزار نمی شوم !

اندکی اندیشیدم و سپس گفتم:
راست گفتی من نیز چنین لذتی را تجربه کرده بودم !
گفت:
تو اشتباه می کنی، زیرا کسی نمی تواند چنین لذتی را ببرد،
“مگر آن که درونش از کاه پر شده باشد …”

جبران خلیل جبران

فکر کن مرده اید

بعد، تمام این ها یی رو که دیدی دیگه نمیبینی

تمام کسانی که دوستت بودن، دشمنت بودن،

تمام کسانی که  ناراحتت کردن،

تمام کسانی که راحت از کنارت رد شدن و تو به چشم رهگذر بهشون نگاه کردی  چیکار میکنی

اگر بدونی برای آخرین بار میبیننشون یا برای آخرین باره که خدا این راه رو واست قرار داده؟

بازم ناراحت میشی؟

تو دیگه اونهارو نمیبینی حتی خنده ای که از روی تمسخرشون بوده رو هم دیگه نمی بینی .

دیگه نیستی که ناراحت بشی .

هیچ و نیست بودن خیلی سخته خیلی سخته که دستت از دنیا کوتاه باشه و مطمئن باش دلت برای تمامشون تنگ میشه اگر حتی لحظه ای به این حرف ها فکر کنی میبینی خیلی از اتفاقات نه ناراحت کننده هستن و نه ارزش به دل گرفتن رو دارن حتی ارزش این رو هم ندارن که بخواین بهشون فکر کنین

ﯾﮑﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭼﺎﺩﺭ ﺑﺨﻮﺍﺑﺪ
ﯾﮑﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺎﺧﺶ ﺑﻨﺎﻟﺪ

ﯾﮑﯽ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻏﻢ ﻋﺠﯿﻦ ﺍﺳﺖ،
ﯾﮑﯽ ﺳﻬﻤﺶ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ.

ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﯽ ﻧﺼﯿﺐ ﺍﺳﺖ،
ﯾﮑﯽ ﺩﺭ ﻣﺎﻝ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﯽ ﺭﻗﯿﺐ ﺍﺳﺖ

ﯾﮑﯽ ﺳﯿﻠﯽ ﺷﺪﻩ ﺳﺮﺧﯽ ﺭﻭﯾﺶ،
ﯾﮑﯽ ﺳﯿﻠﯽ ﻓﻘﻂ ﺷﺪ ﺣﺮﻑ ﺯﻭﺭﺵ

ﯾﮑﯽ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻟﻘﻤﻪ ﺩﺍﺭﺩ، ﯾﮑﯽ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ

ﯾﮑﯽ ﺳﻘﻒ ﻧﯿﺎﺯﺵ ﯾﮏ ﻟﺒﺎﺱ ﺍﺳﺖ،
ﯾﮑﯽ ﻓﮑﺮﺵ ﻟﺒﺎﺱ ﺑﺎﮐﻼﺱ ﺍﺳﺖ

ﯾﮑﯽ ﺭﺍﺿﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭼﺎﺩﺭ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺳﺖ،
ﯾﮑﯽ ﺷﺎﮐﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻭﯾﻼﻧﺸﯿﻨﯽ ﺳﺖ

ﯾﮑﯽ ﻣﺎﺩﺭ ﺷﺪﻩ، ﺷﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ،
ﯾﮑﯽ ﺳﯿﺮ ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﯽ ﺳﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ

ﯾﮑﯽ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻓﻘﺮﺵ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﻣﺎﻧﺪ،
ﯾﮑﯽ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﭘﻮﻟﺶ ﺑﯽ ﺧﺪﺍ ﻣﺎﻧﺪ

ﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﺩﺭﺩ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﺠﯽ ﻃﻠﺐ ﮐﺮﺩ،
ﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﭘﻮﻝ ﺧﻮﺩ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻋﻮﺽ ﮐﺮﺩ

ﯾﮑﯽ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﻇﺮﻑ ﺑﯽ ﻏﺬﺍ ﻣﺎﻧﺪ،
ﯾﮑﯽ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺻﻔﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪ

عجب دردي ايست در اين عالم خدايا

گریه های شب جمعه چه خریدن دارد
نوکرت تا خود تو شوق رسیدن دارد

شده هفتاد و دو سر با سر تو بر نیزه
سر بازار شما ٰ زجر کشیدن دارد

دل من لک زده تا اسم مرا بنویسند
به سر بام حرم میل پریدن دارد

رخ یوسف اگرم هر چه که زیباست ولی
چهره نه ٰنام شما دست بریدن دارد

من شفا یافته دست شما بودم وبس
شکرٰ باذکر حسینٰ قلب تپیدن دارد

همه زوار تو بی دل شده بر میگردند
که نیازی دلشان بر تو شدیدا دارد

هر کجا مینگرم عکس حرم میبینم
این در خانه عشق است دویدن دارد

دم محشر که حسین بن علی وارد شد
حال و روز دل عشاق چه دیدن دارد

بدنی بی سرو پر زخمٰ فدایش جان ها
کمر آنجا به خدا جای خمیدن دارد

الکی نیست که زینب سر خود میشکند
دیدن روی شما سینه دریدن دارد

واقعا شيطان را در شهر نمي بيني؟

اينجا! لاي كم فروشي هاي بقال محل! توي فحش هاي ركيك مرد همسايه؟ بين دست هاي گره خورده ي نامزدهاي بي شناسنامه؟ روي روسري هاي بادبرده ي دختركان بالا شهر!
تو واقعا صداي خنده هايش را نمي شنوي؟

لاي موسيقي هاي تند ماشين هاي شاسي بلند؟ توي دعواهاي بي انتهاي پدر و پسر گوشه ي خيابان؟ بين جيغ هاي پيرزن مال باخته!
تو واقعا جولان دادنش را ميان زمين و آسمان نمي بيني؟
نمي بيني دنيا را چقدر قشنگ رنگ آميزي كرده و بي آنكه من و تو بفهميم"جاهليت مدرن” را برايمان سوغات آورده است؟
نمي بيني توي مدرنيته ي بي سرو ته مان چقدرهمه ديوارها را پر از شعارهاي جور واجور كرده؟ توي وجود من و تو چقدر شك و شبهه انداخته است؟
قلقلك دادن هايش را حس نمي كني؟
توي رخت خواب گرم و نرمت موقع نماز صبح؟ وقت گاز دادن هاي پشت چراغ قرمز؟ زمان قايم كردن اسكناس هايت وقت ديدن صندوق صدقات؟ موقع باز كردن سايت هاي ناجور اينترنت؟
نفوذش را نمی بینی؟
میان آيين هاي شيطان پرستان روشنفكر؟ روي تيزي چاقوهايشان موقع مكيدن خون هاي همديگر؟
او همين جاست. هرجا كه حق نباشد. هرجا كه خدا نباشد. هرجا كه يادمان مي رود براي آمدن منجي مان و استقبالش كاري بكنيم!

واي! منجي ما چه حالي دارد وقتي به شيطان نخ مي دهيم…!؟

* ای مردم بدنبال گامهای شیطان گام ننهید چه آنکه او برای شما دشمنی است آشکار (بقره: 168)