پیرمردی که‌ شغلش ‌دامداری‌ بود‌، نقل‌ میکرد:‌‌‌‌‌

گرگی در اتاقکی در آغل گوسفندان ما زاییده بود و سه چهار توله داشت و اوائل کار به طور مخفیانه  مرتب به آنجا رفت و آمد می کرد و به بچه هایش میرسید ، چون ‌آسیبی ‌به‌ گوسفندان‌ نمیرساند‌ وبخاطر ترحم‌ به‌ این ‌حیوان‌‌‌‌‌‌‌‌‌ و‌ بچه‌هایش‌، او را بیرون ‌نکردیم‌، ولی ‌کاملا ا‌و را زیر نظر‌ داشتم‌.

این‌ ماده‌ گرگ ‌به ‌شکار میرفت‌ و هر بار مرغی‌، خرگوشی ‌، بره‌ای شکار میکرد و برای ‌مصرف ‌خود و بچه‌هایش ‌می آورد‌.

 اما با اینکه ‌رفت ‌آمد ‌او از آغل‌ گوسفندان ‌بود، هرگز متعرض‌ گوسفندان ‌ما نمیشد‌.

ما دقیقا آمار گوسفندان ‌و‌بره های‌ آنها ‌را داشتیم‌ وکاملا” مواظب‌ بودیم‌، بچه‌ها تقریبا‌ بزرگ ‌شده‌‌‌‌ بودند.

یک‌بار و در غیاب ‌ماده ‌گرگ ‌که ‌برای ‌شکار رفته‌ بود، بچه‌های ‌او‌‌ یکی ‌از ‌بره‌ها را کشتند!

ما صبرکردیم، ببینیم ‌چه ‌اتفاقی‌ خواهد افتاد‌؛ وقتی ‌ماده ‌گرگ ‌برگشت ‌و این ‌منظره ‌را دید، به ‌بچه‌هایش ‌حمله‌ور شد؛ آنها ‌را گاز می گرفت و میزد ‌و بچه‌ها ‌سر و صدا و جیغ ‌میکشیدند ‌و پس ‌از آن ‌نیز ‌همان‌ روز ‌آنها را برداشت‌‌ و از ‌آغل ‌ما رفت‌.

 روز بعد، با کمال ‌تعجب ‌دیدیم، گرگ، یک ‌بره‌ ای شکار کرده و آن‌ را نکشته ‌و زنده ‌آن‌ را از دیوار‌ آغل ‌گوسفندان ‌انداخت ‌رفت‌.» 

این ‌یک ‌گرگ ‌است‌ و با سه‌ خصلت‌:

 درندگی

       وحشی‌بودن‌

            و   حیوانی

‌شناخته‌میشود‌

اما میفهمد، هرگاه ‌داخل ‌زندگی ‌کسی‌ شد و کسی ‌به ‌او ‌پناه‌ داد و احسان‌کرد به‌ او خیانت ‌نکند ‌و اگر‌ ضرری‌ به ‌او زد ‌جبران نماید

  هر ذاتی رو میشه درست کرد،جز ذات خراب….!!

  دکتر الهی قمشه ای

 علامه طباطبایی (قدّس سرّه) :

  اكثر افرادي كه موفق به “نفي خواطر ” شده و توانسته‌اند ذهن خود را پاك و صاف نموده و از خواطر مصفا كنند و بالأخره سلطان معرفت براي آنان طلوع نموده است، در يكي از اين دو حال بوده است:

◀️  اول، در حين تلاوت قرآن مجيد و التفات به خواننده آن، كه چه كسي در حقيقت قاري قرآن است و در آن وقت بر آنان منكشف مي‌شده است كه قاري قرآن خداست (جلّ جلاله)

◀️ دوم، از راه توسل به حضرت اباعبداللَّه الحسين عليه السلام، زيرا آن حضرت را براي رفع حجاب و موانع طريق نسبت به سالكان راه خدا عنايتي عظيم است.

(رساله لب اللباب -طبع جدید- ، ص۱۲۴)

نصيحتى از آيت الله شاه آبادى

نماز جماعت که تمام شد

بلند شدم و به محراب ایشان رفته و کنار ایشان نشستم.

گفتم:

حاج آقا من را  نصیحتى کنید

 و نکته ای را برای من بفرمایید. ایشان فرمود:

من دو نکته را به شما می گویم.  هم خودت مراعات کن

 و به دوستان و بستگان خود نیز سفارش کن

 به این دو نکته عمل کنند.

 چون مردم از این دو نکته غافل هستند

در حالیکه واقعا مشکل گشاست.

اول اینکه:

1- هر روز یکمرتبه

  دعای توسل را بخوان،

چون مردم ارزش و عظمت این کار را نمی دانند.

در حالیکه می توانند

  همه حوائج خود را با همین دعای توسل برآورده کنند.

پرسیدم:

 چگونه می توانند حاجات خود را با این دعا برآورده کنند.

 فرمود:

یک حاجت  را در نظر بگیرند

 و برای برآورده شدن آن روزی  یکبار دعاى توسل را بخوانند

 بعد از چند روز می بینند که دعایشان مستجاب شده و به حاجت خود رسیده اند.

ایندفعه حاجت بعدی را در

نظر گرفته و این بار برای این حاجت دعای توسل را بخوانند و به همین ترتیب به تدریج همه حوایج خود را برآورده می کنند.

دوم اینکه:

2- روزی 70 مرتبه

         سوره حمد را بخوانند

 که اگر چنین کنند.

  تمامی بیماری های خود را می توانند برطرف کنند.

چرا که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

 اگر کسی از دنیا رفت

 و شما 7 یا 70 مرتبه سوره حمد را خواندی و او زنده شد.

 اصلا تعجب نکن.

زیرا این اثر این سوره است.

ایشان فرمود:

من از روزی که این ویژگی را از این سوره دیده ام

  اصلا به پزشک مراجعه نکردم

 و به محض اینکه مریض می شدم 70 مرتبه سوره حمد آن روزم را به نیت شفای آن بیماری می خواندم و شفا می گرفتم.

بنابراین من به شما توصیه می کنم که:

«روزی یکمرتبه

  دعای توسل

 و  70 مرتبه سوره حمد

          را فراموش نکن

و در طول عمرت به ایندو پایبند باش

 و پیش همه دوستان و آشنایان خود نیز این دو مساله را مطرح کن و سفارش کن

    هر روز انجام دهند»

ايشان خود دعاى توسل را

  بين نماز مغرب و عشاء ميخواندند.

????????لحظه ای با اولیاء خدا????????

 آدم که عصبانی می­­ شود نه خدا سرش میشود، نه دین و نه عقل؛ هر کاری که دلش بخواهد می­کند.

بعد که عقلش سر جایش آمد پشیمان می­ شود.در حالت غضب نه باید حرف زد و نه باید کاری کرد.

 چون حرف بزنیم گناه می­کنیم و اگر کاری هم بکنیم گناه می‌شود. وقتی غضب از بین رفت آن وقت آدم باید آرام حرفش را بزند.

 در حال غضب هیچ کاری نباید کرد. چون غضب پرده ضخیمی مقابل عقل و دین و خداست. آدم در آن حال نمی­فهمد که خدا چه گفته است، عقل چه گفته است؛ آن چیزی که می­خواهد را  می­ گوید، آن هم دیگر پدرِ آن ذخائر معنوی را در می­ آورد!

 لذا در حال غضب فقط سکوت توصیه شده است؛ هیچ حرفی هم نباید بزنیم، محلی هم که در آنجا عصبانی شده­ایم را ترک کنیم؛ آرام که گرفتیم بعد بیاییم و حرف بزنیم.

 ولی در آن حالِ غضب اگر یکی به دو کردیم، حتماً در آن گناه خواهد بود : فحش، بی ­حرمتی، تهمت و… در آن است. آدم تا خلاص نشود و راحت نشود، رها نمی­ کند! هر چیز از دستش بر بیاید! تیر، تفنگ، چوب، سنگ، همه را در آن جا مصرف می­کند. غضب  این­ طور است، جلوی عقل و دین را می­گیرد.

  آیت الله خوشوقت ره.

#حجاب

،ارزش است نه برند….

به تو گفته شد بد لباس نپوش!
گفتی مردها نگاه نکنند …
اتفاقا مشکل تو همین است …
مردها نگاهت نکردند…
چادر را از سرت برداشتی…
باز مردها نگاهت نکردند…
مانتو خود را کوتاه کردی…
باز خبری از نگاه مرد ها نشد….
مانتوی بدون دکمه با ساپورت پوشیدی…
راستی تا برهنگی ات چیزی نمانده…..
و مطمئن باش مردی نگاهت نمیکند ….
شاید نرهای فاسد رهگذر نگاهت کنند اما مردها بعید میدانم…

تو خودت پسند کردی لگد مال چشمهای نرها باشی غافل از اینکه ریحانه خدا بودی و گران قیمت…
گدایی نگاه نرهای فاسد،به چه قیمتی!!!

اندکی تامل،در ایستگاه تفکر…به کجا چنین شتابان.آخرش چی…..?

برهنگی فرهنگ نیست،محجبه باش،که اگر نباشی،هم روزی با پارچه ای سفید رنگ با حجابت میکنند،که هزاران بار افسوس در آن روز دیگر خیللللی دیر است ودر جایگاه متهم،جوابگوی،چراهای خداوند متعالی……
که ای کاش من هم محجبه بودم…!!!

روزی شیخ جعفر شوشتری را دیدند که در کنار جویی نشسته و بلند بلند گریه می‌کند. شاگردان شیخ، با دیدن این اوضاع نگران شدند و پرسیدند: «استاد، چه شده كه این‌گونه اشك می‌ريزيد؟ آيا کسی به شما چیزی گفته؟»

شیخ جعفر در میان گریه‌ها گفت: «آری، یکی از لات‌های این اطراف حرفی به من زده که پریشانم کرده.» 

همه با نگرانی پرسیدند: «مگر چه گفته؟»

شیخ در جواب می‌گويد： «او به من گفت شیخ جعفر، من همانی هستم که همه در مورد من می‌گویند. آیا تو هم همانی هستی که همه می‌گویند؟! و اين سئوال حالم را عجيب دگرگون كرد 

غزلی نیست که در وصف  تو  کامل گردد

دله  زارم  به  فدایت  که  چه  قابل  گردد

در ره عشق تو جان میدهم و هستی خویش

گوشه  چشمی  بنمایی  همه حاصل  گردد

ماه من ؛ پرده  برانداز  ز  روی  مه  خود

تا که  چشم و دله من مست شمایل  گردد

با  خیال  تو  کنم  ولوله  در  سینه  بپا

نفسم  بی تو  بدان  زهر  هلاهل  گردد

بی تو عمریست که سر میشود این تنهایی

کن قبول  این دله  دیوانه  که عاقل  گردد

کشتی عشق  تو  لنگر بزند  در دله من

رد  پای  تو  اگر  نقش  به ساحل  گردد…..

اللهم عجل لوليك الغریب الفرج

سلام بر روزگاران ظهور!

آن دوران که با ظهورت،

پرده‌های ظلمت فرو افتد و جهان با نور حضورت منوّر گردد؛

نشانی از کفر و شرک در زمین نماند؛

حکومت‌های جابرانه، ریشه کن شوند؛

همگان، پیرو دین خدا گردند؛

شیطان، نابود شود؛

حقوق پایمال شده، به اهلش باز گردانده شود؛

امتیازات طبقاتی از بین برود؛

ثروت‌های زمین، به طور مساوى میان مردمان تقسیم گردد؛

زمین، برکاتش را نمایان سازد؛

همگان غرقِ نعمت شوند؛

ویرانه‌ها آباد شوند؛

راه‌ها امن شود؛

عمرها طولانی گردد؛

فضایل اخلاقی کامل شود؛

بدعت‌های جاهلی از بین بروند؛

کینه توزی و دغل بازی از دل‌های مردم رخت بر بندد؛

عقل‌ها کامل شود؛

پروردگارا! نه فقط به دعای ما؛ بلکه به خواست آخرین هدایتگرت، ظهور «منجی موعود» را برسان؛ آن هنگام که تو را اینگونه خواند:

اللّهمَّ أَنجِز لی ما وَعَدتَنی

خداوندا! آنچه را که به من وعده نمودی، برسان