مادر بزرگ می گفت حرف سرد
مِهر گرم رو از بین می بره!
راست می گفت…
حرف سرد حتی وسط چله تابستان هم
لرزه می اندازد به تن آدم، چه رسد به این روزها که هوا خودش اندازه کافی سرد است.
مثل چشم ها و دست های خیلی ها
بگذارید به حساب پندهای پیرانه در میانسالگی! اما حقیقت دارد که حرف سرد، مِهر گرم رو از بین می بره! …
حرف های سردمان را قایم کنیم در پستوی دل.
همان جا کنار قصه هایی که برای نگفتن داریم…

  #زن_جوحی_و_قاضی
جوحی زنی زیبا داشت. هر زمان به زن خود می گفت برو شکاری کن تا بتوانیم شیر آن شکار را بدوشیم. زن به عنوان گله از شوهرش نزد قاضی رفت و با جمال و گفتار عشوه آمیزش قاضی را شکار کرد. قاضی به زن گفت اینجا شلوغ است، نمی توانم گله و شکایت تو را خوب بفهمم. به خلوت برویم و تو درد دلت را بگو تا حال شوهرت بر من معلوم گردد و او را نرم سازم. زن به قاضی گفت خانه من خالی و خلوت است و شوهرم به ده رفته است.
آن ها ساعتی با هم نشستند و قاضی از بودن با زن زیبای جوحی شادان و خرم بود. در همان موقع جوحی در خانه را زد. قاضی برای پنهان شدن جایگاهی جز صندوقی که در آن خانه بود پیدا نکرد و فورا به داخل صندوق رفت.
جوحی که خود را به مستی زده بود به زنش گفت شنیده ام که به نزد قاضی رفته ای و از من بدی ها گفته ای. حال برای جبران فقرم تنها چیزی که مانده است این صندوق است. من این صندوق را به بازار می برم و می فروشم. فورا صندوق را با طنابی بست و حمالی آورد و بر پشتش گذاشت.
قاضی از ترس رسوایی از درون صندوق حمال را صدا کرد و به او گفت برو نایب مرا در محکمه خبر کن تا این صندوق را به طلا بخرد و سر بسته به خانه خودم ببرد.
نایب با شنیدن پیغام قاضی فورا خود را به جوحی رسانید و خواست صندوق را بخرد. جوحی گفت من به کمتر از هزار دینار نمی فروشم. نایب گفت خجالت بکش ارزش صندوق معلوم است. جوحی گفت بدون دیدن جنس خرید و فروش جایز نیست. من حالا صندوق را باز می کنم ببین درون صندوق چیست.
نایب گفت نیازی به این کار نیست من این صندوق را سرپوشیده می خرم. تو راز این صندوق را بپوشان تا رازهای تو را هم بپوشانند. جوحی گفت آری من ستم کرده ام اما کسی که ستم را آغاز کرده است ستمکارتر از من است.
بگو مگو میان جوحی و نایب زیاد شد تا اینکه نایب صد دینار داد و صندوق را خرید.
بند هرچه گشته ای از نیک و بد
هر یکی بر تو چو صندوقیست شد
تا نگردی ز این همه آزاد تو
کی شود ای جان ز غم دلشاد تو
#مثنوی_معنوی
#مولوی
دفتر ششم

 #چاه_دستی_پر_نمیشه

مادر بزرگم هميشه ميگفت:
چاه ،دستي پر نميشه. اون وقتا سنم كم بود و معني حرفشو نميفهميدم.
ميپرسيدم عزيز يعني چي ‘چاه دستي پر نميشه’؟
با همون لهجه ي كاشوني ميگفت: يعني اگر چاهي خشك باشه،
هر چقدرم توش آب بريزي نميتوني ازش آبي برداري.
خود ِچاه بايد آب داشته باشه.
امروز توي اين سن و سال معني اون حرفو كاملا ميفهمم.
اگر آدمي دوستت نداشته باشه، هر كاري هم براش بكني،
دوست نخواهد داشت. آدم بد ذات و نمی تونی ذاتش و عوض کنی.
رفتني رو اگه دنياتو هم به پاش بريزي، ميره…
خدا بيامرزتت عزيز
چاه هيچ وقت دستي پر نشد…

انسان‌ها زود پشیمان مےشـوند
گاه از گـفتہ‌هایشان
گاه از نگفتہ‌هایشان
اما سراغ ندارم کسے را
ڪہ از مهربانے پشیمان شده باشـد
مهربانـــے …
منطقےترين گفت‌و‌گوے زندگیست !

#پندانه
هنگام مواجه شدن با مشکلات ، یادت باشد که حتما راه حلی وجود دارد.
زیرا هر چیز با جفتش به وجود می آید.
بعد از هر سقوطی، صعودی و بعد از هر شبی، روزی وجود دارد.
ذهنت را روی راه حل ها متمرکز کن.
برای بیرون آمدن از یک اتاق؛
باید در را پیدا کنی،
نه این که به دیوارها فکر کنی !!!
زندگي زیباست

ﮐﺎﻓﯽ ﺍﺳﺖ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﯾﻨﺪﻩ زندگی کنی. ﭼﻮﻥ رویاهایت ﺁﻧﺠﺎﺳﺖ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﯾﮑﺒﺎﺭ ﻓﺮﺻﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺍری ….
از رها کردن نترس
باور کن هيچ کس نمی تواند
چيزي که مال توست را از تو بگيرد
و تمام دنيا
نمي توانند چيزي که مال تو نيست را برايت حفظ كنند

پرسش: آیا بین زنده شدن اصحاب امام زمان (عج) موقع ظهور و زنده شدن روز قیامت شباهتی وجود دارد ؟ یا دو امر کاملا مجزاست ؟

پاسخ: به زنده شدن در دوران ظهور در اصطلاح «رجعت» گفته مي‌شود. در رجعت افراد با همان صورت(شكل) و بدن كه از دنيا رفته بودند، زنده شده و از قبر خارج مي‌شوند: مثل كسي كه مدتي در خواب بوده است، يعني، فضايي كه به آن برمي‌گردد، همان دنيا و زميني است كه از آن رفته بود (با تمام قوانين و خواص خود) و شامل كساني مي‌شود كه افراد بسيار خوبي بودند (محض ايمان) يا بسيار بد بوده‌اند(محض كفر). گروهي از آنان براي ديدن حكومت عدل و شاد شدن برمي‌گردند و گروهي براي كيفر ديدن و چشيدن جزاي دنيوي . اما صحنه قيامت فضايي كاملا متفاوت است. به تصريح آيات «يوم تبدل الارض غير الارض» قيامت روزي است كه زمين تبديل شده و اين زمين نخواهد بود «يوم نطوي السماء كطي السجل للكتب» قيامت روزي است كه آسمان نيز برچيده و جمع مي‌شود و خورشيد و ماه خاموش شده از بين مي‌روند. بنابراين زنده شدن در قيامت، برگشت به دنيا و زمين نيست، زيرا اصلا اين زمين و آسمان به اين صورت در قيامت وجود ندارد. بنابر بعضي از روايات نيز افراد در شكلي كه از دنيا رفته‌اند، زنده نمي‌شوند؛ بلكه گروهي به شكل خوك، گروهي به شكل گرگ، عده‌اي كفتار، گروهي موش و مورچه و … محشور مي‌شوند و قيافه خود را از دست مي‌دهند. البته افراد صالح به شكل انسان محشور مي‌شوند در قيامت نيز همه از اولين انسان تا آخرين فرد زنده مي‌شوند.
بنابراين فقط اسم هر دو زنده شدن است؛ اما فضا و شكلي كه در آن زنده مي‌شوند، با هم متفاوت است.

پرسش: وضعيت جهان پس از ظهور امام زمان چگونه خواهد بود؟ حکومت ايشان چگونه است؟

پاسخ: در مورد نحوه حكومت امام زمان(عج) به طور جزئي و موردي نمي‌توان سخني گفت كه دقيقا اركان حكومت، نحوه اداره جهان و قواي موجود در نظام چگونه خواهد بود، اما از روايات استفاده مي‌شود كه كل جهان تحت حكومت امام خواهد بود و حكومت واحد جهاني با يك بينش كه همان اسلام است اداره خواهد شد و در نقاط مختلف دنيا ياران امام حكومت را به دست خواهند گرفت، آنان دستورات لازم را از امام گرفته و با فرمان و راهنمايي ايشان مردم را هدايت و رهبري خواهند كرد. همه مردم دنيا امتي واحده خواهند شد و … بنابراين طبيعي است كه مرزهاي سياسي كنوني ـ كه ساخته دست سياستمداران و گاهي ظالمان و كشور گشايان بوده بي معنا گردد و مردم دنيا مانند برادر ديني و اهل يك كشور، در همه جا كرامت و ارزش داشته و بيگانه و غير بومي محسوب نشوند.
خداوند در سوره توبه آيه 33 و در سوره فتح آيه 28 و در سوره صف آيه 8 بشارت داده است كه دين اسلام، بر همه اديان غلبه مي‌كند. مراد از اين غلبه برتري ظاهري است، بدين معنا كه دين اسلام بر جهان سيطره مي‌يابد كه بنابرروايات اين برتري در زمان امام مهدي(عج) خواهد بود. قرآن در آيه 55 سوره نور نيز وعده حكومت اسلامي را بر زمين مي‌دهد كه بنابر روايات اين حاكميت در زمان امام مهدي(عج) اتفاق مي‌افتد. امام باقر(ع) درباره‌ آيه “الذين ان مكناهم…” فرمود: “اين آيه براي آل محمد(ص) مهدي و اصحاب او است. مشرق‌ها و مغرب‌هاي زمين (كل زمين) را در اختيار آنها قرار مي‌دهد و دين را ظاهر مي‌كند.(منتخب الاثر، فصل 7، باب1).