#آموزنده

وقتی ” عزت نفس ” داری کینه نمی ورزی،
همه را به یک اندازه دوست داری،
خجالت نمی کشی،
خود را باور داری،
خشمگین نمی شوی،
و همیشه مهربان هستی …
” انسان صاحب عزت نفس ” حرص نمی خورد،
همه چیز را کافی می داند،
حسد نمی ورزد،
و خود را لایق می داند …
کسی که ” عزت نفس” دارد،
نیازی به رقص و پایکوبی و تظاهر به خوشی ندارد،
زیرا شادکامی را در درون خویش می خوید و می یابد …
“عزت نفس” باعث می شود،
برای بزرگداشت خود احتیاج به تحقیر دیگران نداشته باشید،
زیرا خوب می دانید هر انسان تحفه الهی است …
” انسان صاحب عزت نفس” همه را دوست خواهد داشت و به همه مهر خواهد ورزید …

 
#آموزنده

عمیق نفس بکشید
با مهـربانی سخن بگویید

بدون شرط
دوست داشته باشید

به زیبایی بخندید
به فراوانی ببخشید

بی نهـایت آرزو کنید
گـرم در آغــوش بگیرید

به سادگی زندگی کنید

 از امروز به این باور برس که تو آهــن‌ربا هستی!

 دائماً قانون جذب بر اساس هر آنچه ارائه کنی، همان چیزها را به زندگی‌ات تحویل می‌دهد.
 تو بر اساس افکار و احساساتی که از خودت ساطع می‌کنی، همچون آهن‌ربای ثروت، سلامتی، ارتباطات، شغل و تمامی رویدادها و تجارب زندگی‌ات را جذب و همان‌ها را دریافت می‌کنی.
 وقتی افکار و احساساتی مثبت راجع به پول از خودت ساطع کنی، شرایط افراد و رویدادهایی مثبت را جذب می‌کنی که موجب سرازیر شدن پول بیشتری به سویت می‌شوند.
با ساطع کردن افکار و احساسات منفی در مورد پول، شرایط، افراد و رویدادهایی منفی را به سوی خود جذب می‌کنی که باعث فقدان پول می‌شوند.

راستی!؟
حالت چطوره آهن ربای ثروت و شادمانی

گذشته پر مشقت
 
به گذشته ی پرمشقت خویش می اندیشید، به یادش می افتاد كه چه روزهای تلخ و پرمرارتی را پشت سر گذاشته، روزهایی كه حتی قادر نبود قوت روزانه ی زن و كودكان معصومش را فراهم نماید. با خود فكر می كرد كه چگونه یك جمله ی كوتاه- فقط یك جمله- كه در سه نوبت پرده ی گوشش را نواخت، به روحش نیرو داد و مسیر زندگانی اش را عوض كرد و او و خانواده اش را از فقر و نكبتی كه گرفتار آن بودند نجات داد.

او یكی از صحابه ی رسول اكرم بود. فقر و تنگدستی بر او چیره شده بود. در یك روز كه حس كرد دیگر كارد به استخوانش رسیده، با مشورت و پیشنهاد زنش تصمیم گرفت برود و وضع خود را برای رسول اكرم شرح دهد و از آن حضرت استمداد مالی كند.

با همین نیت رفت، ولی قبل از آنكه حاجت خود را بگوید این جمله از زبان رسول اكرم به گوشش خورد: «هركس از ما كمكی بخواهد ما به او كمك می كنیم، ولی اگر كسی بی نیازی بورزد و دست حاجت پیش مخلوقی دراز نكند خداوند او را بی نیاز می كند. » آن روز چیزی نگفت و به خانه ی خویش برگشت. باز با هیولای مهیب فقر كه همچنان بر خانه اش سایه افكنده بود روبرو شد. ناچار روز دیگر به همان نیت به
 
مجلس رسول اكرم حاضر شد. آن روز هم همان جمله را از رسول اكرم شنید: «هر كس از ما كمكی بخواهد ما به او كمك می كنیم، ولی اگر كسی بی نیازی بورزد خداوند او را بی نیاز می كند. » این دفعه نیز بدون اینكه حاجت خود را بگوید به خانه ی خویش برگشت. و چون خود را همچنان در چنگال فقر ضعیف و بیچاره و ناتوان می دید، برای سومین بار به همان نیت به مجلس رسول اكرم رفت. باز هم لبهای رسول اكرم به حركت آمد و با همان آهنگ- كه به دل قوّت و به روح اطمینان می بخشید- همان جمله را تكرار كرد.

این بار كه آن جمله را شنید، اطمینان بیشتری در قلب خود احساس كرد. حس كرد كه كلید مشكل خویش را در همین جمله یافته است. وقتی كه خارج شد با قدمهای مطمئنتری راه می رفت. با خود فكر می كرد كه دیگر هرگز به دنبال كمك و مساعدت بندگان نخواهم رفت. به خدا تكیه می كنم و از نیرو و استعدادی كه در وجود خودم به ودیعت گذاشته شده استفاده می كنم و از او می خواهم كه مرا در كاری كه پیش می گیرم موفق گرداند و مرا بی نیاز سازد.

با خودش فكر كرد كه از من چه كاری ساخته است؟ به نظرش رسید عجالتاً این قدر از او ساخته هست كه برود به صحرا و هیزمی جمع كند و بیاورد و بفروشد.

رفت و تیشه ای عاریه كرد و به صحرا رفت، هیزمی جمع كرد و فروخت. لذت حاصل دسترنج خویش را چشید. روزهای دیگر به این كار ادامه داد، تا تدریجا توانست از همین پول برای خود تیشه و حیوان و سایر لوازم كار را بخرد. باز هم به كار خود ادامه داد تا صاحب سرمایه و غلامانی شد.

روزی رسول اكرم به او رسید و تبسم كنان فرمود: «نگفتم، هركس از ما كمكی بخواهد ما به او كمك می دهیم، ولی اگر بی نیازی بورزد خداوند او را بی نیاز می كند. »

#درخت_بی_مرگی

 
دانایی به رمز داستانی می‌گفت: در هندوستان درختی است که هر کس از میوه‌اش بخورد پیر نمی شود و نمی‌میرد. پادشاه این سخن را شنید و عاشق آن میوه شد، یکی از کاردانان دربار را به هندوستان فرستاد تا آن میوه را پیدا کند و بیاورد.
آن فرستاده سال‌ها در هند جستجو کرد. شهر و جزیره‌ای نماند که نرود. از مردم نشانیِ آن درخت را می‌پرسید، مسخره‌اش می‌کردند. می‌گفتند: دیوانه است. او را بازی می‌گرفتند بعضی می‌گفتند: تو آدم دانایی هستی در این جست و جو رازی پنهان است. به او نشانی غلط می‌دادند. از هر کسی چیزی می‌شنید. شاه برای او مال و پول می‌فرستاد و او سال‌ها جست و جو کرد.

پس از سختی‌های بسیار, ناامید به ایران برگشت, در راه می‌گریست و ناامید می‌رفت، تا در شهری به شیخ دانایی رسید. پیش شیخ رفت و گریه کرد و کمک خواست. شیخ پرسید: دنبال چه می‌گردی؟ چرا ناامید شده‌ای؟
فرستادة شاه گفت: شاهنشاه مرا انتخاب کرد تا درخت کم‌یابی را پیدا کنم که میوة آن آب حیات است و جاودانگی می‌بخشد. سال‌ها جُستم و نیافتم. جز تمسخر و طنز مردم چیزی حاصل نشد. شیخ خندید و گفت: ای مرد پاک دل! آن درخت, درخت علم است در دل انسان. درخت بلند و عجیب و گستردة دانش, آب حیات و جاودانگی است. تو اشتباه رفته‌ای، زیرا به دنبال صورت هستی نه معنی, آن معنای بزرگ (علم) نام‌های بسیار دارد. گاه نامش درخت است و گاه آفتاب, گاه دریا و گاه ابر، علم صدها هزار آثار و نشان دارد. کمترین اثر آن عمر جاوادنه است.
 

علم و معرفت یک چیز است. یک فرد است. با نام‌ها و نشانه‌های بسیار. مانند پدرِ تو، که نام‌های زیاد دارد: برای تو پدر است، برای پدرش، پسر است، برای یکی دشمن است، برای یکی دوست است، صدها، اثر و نام دارد ولی یک شخص است. هر که به نام و اثر نظر داشته باشد، مثل تو ناامید می‌ماند، و همیشه در جدایی و پراکندگی خاطر و تفرقه است. تو نام درخت را گرفته‌ای نه راز درخت را. نام را رها کن به کیفیت و معنی و صفات بنگر، تا به ذات حقیقت برسی، همة اختلاف‌ها و نزاع‌ها از نام آغاز می‌شود. در دریای معنی آرامش و اتحاد است.

  #داستان_هاي_مثنوي_به_نثر

السلام علیك یا ابا صالح المَهدي
یا صاحب الزمان عج
..
..
←میگویند نوشته ها از گفته ها معتبر ترند …
..
دوازده هزار نامهء دعوت نوشتند ..

ولی با بیش از سی هزار نیزه و شمشیر به استقبال رفتند !!!

ارباب من!
راز بی نشانی بودن ات، را اکنون میفهمم ؛
..
کاش نامه هایی که تمبر صداقت نداشتند هیچگاه به نشانی نمی رسیدند ….

هیچگاه به همسرتان این جملات را نگویید

امان از زنهای که به جنس مرد این جملات را میگویند: تو نیاز به مشاور داری باید بریم پیش روانشناسی ببینه تو چیزیت نیست چرا عین دیونه ها رفتار میکنی. اینجور حرفها رو به جنس مرد نزنین وگرنه باید منتظر متلاشی شدن زندگیتان باشید
اگر مرد شما یک مسئله یا مشکلی دارد که احتیاج به روانکاو دارد به هیچ وجه به او نگویید بیا بریم پیش روانکاو بلکه شما برین پیش روانکاو و از او راه حل بگیرید به هیچ عنوان مرد رو نبرین حتی پسر 5 ساله تون رو

وقتی مرد وارد غار تنهای میشود(شدیدا ناراحت است) چگونه با او رفتار کنیم؟

خانوم محترم وقتی مرد وارد غار تنهایش میشه اونو رها کنید و شما فقط یک کار باید بکنید ببین چه خوردنی علاقه مند است
وقتی مرد وارد غار تنهای میشه خوردنی مورد علاقه اش را ببرین لب غار بزارین مثلا کنار مبل و بروید
مرد بوی خوراکی مورد علاقه اش به مشامش میخوره ان خوراکی رو میخوره و از غار تنهایی بیرون میاید.
در زمانی که مرد در غار تنهای است متلک نگین طعنه نزنین فقط اورا رها کنید این کار مرد هیچ ربطی به این نداره که شما رو دوست نداره یا زیر سرش بلد شده بدونین هیچ نیست فقط فکرش مشغول است