بهش میگفتن:انحصار طلب،دیکتاتور،مرفه، پولدار.
دوستانش گفته بودن:چرا جواب نمیدی؟ تاکی سکوت؟
میگفت: مگه نشنیدید:
ان الله یدافع عن الذین آمنوا
یک وظیفه ای برای منه که ایمان آوردنه یکی هم برای خدا که دفاع کردنه…
دعا کن وظیفه خودمو خوب انجام بدم، خدا کارشو خوب بلده..

شهید بهشتی

ﺑﺎ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ، ﻋﺎﺷﻖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﻬﯿﺪ ﮐﻦ
ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻌﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾُﻤﻦ ﻗﺪﻡ ﻫﺎﺕ ﻋﯿﺪ ﮐﻦ

ﺩﺍﻍ ِ ﻧﺪﯾﺪﻧﺖ ﺑﻪ ﺩﻝ ِ ﻫﺮ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﺍﺳﺖ
ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻌﻪ ، ﺩﺍﻍ ِ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺭﺍ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﮐﻦ

ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ِ ﻣﻦ! ﺳﺮﯼ ﺑﻪ ﺩﻋﺎﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﺑﺰﻥ
ﺍﺯ ﻗﻄﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺧﺮﯾﺪ ﮐﻦ

ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﺸﻖ ﺷﺐ ﻣﺎ ﺳﺖ ﺧﻂ ﺑﮑﺶ
ﺷﺐ ﺭﺍ ﻭﺭﻕ ﺑﺰﻥ ، ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺳﭙﯿﺪ ﮐﻦ

ﺩﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭ ﺑﺒﺮ ، ﺭﻭﯼ ﺧﺎﮎ ﺭﺍ
ﭘﺎﮎ ﺍﺯ ﻭﻓﻮﺭ ِ ﺍﺑﻦ ﺯﯾﺎﺩ ﻭ ﯾﺰﯾﺪ ﮐﻦ

” ﺍﺯ ﺩﯾﻮ ﻭ ﺩﺩ ﻣﻠﻮﻟﻢ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻧﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ “
ﺍﻣﺸﺐ ﺑﯿﺎ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺟﺪﯾﺪ ﮐﻦ

خدایا ::
شاد کن دلی را که گرفته و دلتنگه،،
بی نیازکن کسی را که بدرگاهت نیازمنده،،
امیدوارکن کسی را که به آ ستانت نا امیداست،،
بگیردستانی که اکنون بسوی توبلند است،،،
مستجاب کن دعای کسی که با اشکهایش تورا صدا میزند،،،
حامی اون دلی باش که تنها شده،،،
دستگیر کسی باش که درموندست و نگاهش رو به اسمونه،،،
پروردگارا !
با دستهای مهربانت ،،،
با تمام قدرت وعظمت و تواناییت …

 امام رضا علیه السلام از پدران بزرگوارشان نقل میکنند که از رسول خدا صلی الله علیه و اله شنیدند که ایشان فرمود :
شبی که پروردگارم مرا به معراج برد ،در بطنان عرش فرشته ای را دیدم که به دستان او شمشیری از نور بود ، او همانطور که علی ابن ابی طالب با شمشیر ذوالفقار بازی میکرد و جولان میداد با آن شمشیر نورانی بازی می کرد،و به درستی که ملائکه و فرشتگان زمانی که مشتاق دیدن چهره ی علی ابن ابی طالب علیه السلام می شدند به آن فرشته نگاه میکردند .پس به پروردگار عرضه داشتم :این برادرم و پسر عمویم علی ابن ابی طالب علیه السلام است ؟! پس خداوند فرمود : این فرشته ای است که آن را به صورت علی خلق کردم ،که مرا در بطنان عرش عبادت میکند و من می نویسم (تمام) حسنات و تسبیح ها و تقدیسات او را برای علی ابن ابی طالب علیه السلام تا روز قیامت .
 

عیون الاخبار ج 2 ص 131

روز و شب فکر و خیالم شده آن یار کجاست؟
آن ذخیره گوهر عالم اسرار کجاست؟
آن سفر کرده چرا از سفرش بازنگشت؟
وآن که ما را به غمش کرده گرفتار کجاست؟
بی جمالش همه جا تیره بوَد تار بوَد
روشنی بخش جهان، منبع انوار کجاست؟
داد مظلوم که باید بستاند ز ستم؟
یار مظلوم چه شد؟ دشمن کفار کجاست؟
تشنه عدل بوَد این بشر روی زمین
یادگار علی آن حیدر کرّار کجاست؟
کاظمین و نجف و کرببلا نیست مگر؟
سامرا هم نبوَد؟ آن شه ابرار کجاست؟
جمکران، مشهد و قم است بقیع یا که حراء؟
بارالها! تو بگو آن گل بی خار کجاست؟
کار عشاق گره خورد خدایا مددی
آن که باید بگشاید گره کار کجاست؟
داغ وصلش به دل منتظران ماند که ماند
آن طبیبِ دل زار و تن بیمار کجاست؟
هرچه پرسید کیان هیچ جوابی نشنید
نشد آگه به خدا جایگه یار کجاست.

علی دست خدا بود
علی مست خدا بود
علی پرتو خورشید امامت
علی عطر خوش باغ کرامت
علی قامت مردی به قیامت
چه گویم که در مرحله گنگ است زبانم
خدا خواست که خود را بنماید
در جنت خود را به رخ ما بگشاید
علی،رهبر مردان صفا بود
علی،آینه ی پاک خدا بود
علی،معنی تسلیم و رضا بود
علی زینت شبهای دعا بود
دویده است عجب مهر علی در رگ جانم
علی گر چه خدا نیست
ولیکن زخدا نیز جدا نیست
برو سوی علی،تا که صفا را بشناسی
ببر نام علی تا که خدا را بشناسی
اگر آینه خواهی که به بینی رخ حق را
علی را بنگر تا که خدا را بشناسی

 تمام لذت عمرم همین است
که مولایم امیرالمومنین است

پرسش: چه نمازهايي را امام مهدي (ع) بيشتر مي خواند؟

پاسخ: درباره اينكه حضرت چه نمازي مي‌خوانند، اخبار آن چناني در دست نيست، ولي از آن جايي كه مي دانيم حضرت در زندگي ـ از جمله در عبادات ـ و نماز تابع پيامبر اسلام و پدران بزرگوار خود هستند لذا همان نماز‌هايي كه مورد سفارش پيامبر و امامان قبلي هست، مورد نظر ايشان هم خواهد بود. علاوه بر اين كه نماز در بعضي جاها مثل نماز در مسجد جمكران مستند به نظر مبارك خود ايشان است. اهتمام جدي به نمازهاي يوميه و ديگر نمازهاي واجب ويژه و نافله‌هاي روزانه و نماز شب هم مورد عنايت ايشان مي‌باشد.

پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله فرمودند:
لا يَبلُغُ العَبدُ صَرِيحَ الإِيمَانِ حَتَّي يَدَعَ المِزَاحَ وَالکذبَ وَيَدَعَ المِرَاءَ وَإِن کانَ مُحِقّاً.
بنده به ايمان ناب نرسد، مگر آن گاه که شوخي و دروغ را ترک گويد و مجادله را رها کند، هر چند بر حق باشد.
۰۹/۰۴/۲۰۱۵، ۰۱:۵۱ - نرگس: امام صادق عليه ‏السلام فرمودند:
کانَ عَلِىٌّ علیه ‏السلام اِذا هالَهُ شَیْى‏ءٌ فَزِعَ اِلَى الصَّلاةِ. ثُمَّ تَلا هذِهِ الأَیَةَ: وَاسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلاةِ. وَ قالَ علیه ‏السلام: … کان فى آخِرِ عُمْرِهِ یُصَلّى فى‏کُلِّ یَوْمٍ وَ لَیْلَةٍ أَلْفَ رَکْعَةٍ.
هرگاه حضرت علی علیه ‏السلام از موضوعى نگران و هراسناک مى‏شد به نماز پناه مى‏برد. سپس امام صادق علیه ‏السلام این آیه را خواند: «وَاسْتَعینُوا بِالصَّبُرِ وَالصَّلاةِ … از شکیبایى و نماز یارى بجویید . . . »(بقره / 45). و باز فرمودند: حضرت علی علیه ‏السلام در اواخر عمر خود هر شبانه روز، هزار رکعت نماز مى‏خواند.